Ik probeer echt heel hard om sympathie voor je op te brengen, maar de waarheid is dat 1. we nooit vriendinnen zijn geweest en ik je niet meer echt face-to-face heb gesproken sinds ik in groep zes van school veranderde, 2. je alleen maar tegen me praat op Facebook als je relatie is uitgegaan, 3. je dat volgens mij alleen maar doet omdat ik de enige andere meid in jouw contactengroep ben die op meiden valt, 4. je dan aan komt zetten met verhalen van 'ja ik word al zeven jaar achter elkaar vet gepest en in elkaar geslagen' en als ik dan vraag wie van de basisschool zo kut tegen je deed, blijken er opeens drie nieuwe mensen in groep acht bij zijn gekomen en moet je toevallig dan ook weg om te werken voordat je kan uitleggen wie dat waren.
Kijk, ik snap dat je in een benarde situatie zit, maar ik ben je booty call niet, noch je sympathiegenerator. Ik ben niet eens je vriendin. We kennen elkaar amper. Ik zou graag het zomaar beter voor je kunnen maken, maar als dit allemaal pogingen zijn om me jou uit sympathie te laten daten, mag je wat mij betreft opdonderen.