Vandaag voelt sowieso al raar en onstabiel en dan komt mijn moeder aan met "een soort van groenteburger" en zegt halverwege dat het meelwormen zijn en ik weet dat insecten de toekomst zijn en ik weet dat het irrationeel is ze niet te eten omdat ik naar word van het idee maar ik kan dit gewoon niet en zeker vandaag niet en al helemaal niet als iemand ze me laat eten zonder dat ik die keuze zelf kon maken en ik haat het dat ze niet van tevoren zei wat erin zat want ik zal nu de komende weken niets meer durven te eten wat ik niet al ken en ik haat dat ik hier zo overdreven op reageer en tegelijk haat ik dat ik mijn eigen gevoelens overdreven vind want nee, ik mag me best verraden voelen als ze me bewust iets laat eten waarvan ik eerder heel duidelijk heb aangegeven dat ik het niet wil (denk ik) en ik haat ook dat ik nu vooral zin heb om te huilen al komt dat waarschijnlijk meer doordat ik te weinig heb geslapen en binnenkort ongesteld ben dan door die stomme meelwormen.
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan