Rol: Jongen van de straat
Naam: Alfie Oliver Lewis
Alfie: van Alfred, Elven Raad
Oliver: Nakomeling van de voorganger, van Oliver Twist, een karakter uit het gelijknamige boek van Charles Dickens
Lewis: Engelse vorm van Louis, achternaam van de schrijver van oa Alice in Wonderland
Leeftijd: 21, 24 December. Hij is dus een kerstkindje.
Nationaliteit: Brits. ZIjn moeder is een volbloed Britse, en wat zijn vader is heeft hij geen idee van... Zijn moeder eigenlijk ook niet.
Innerlijk: Alfie is van nature vrij kalm, enigszins duister, erg pienter en extreem relaxed, met een goed gevoel voor humor, maar tegenover vreemden is hij vaak nog erg terughoudend. Ook is hij zowel tegen vreemden als bekenden vaak vrij stil, bijna tot in de extremen. Hierdoor wordt hij ook vaak als mysterieus en verlegen aangezien. Hij houd ervan om alles te observeren en daarmee alles te weten wat er gebeurt, waardoor hij op alles voorbereid is en niets hem verrassen kan of kan laten schrikken. Hij bezit een natuurlijke kalmte, maar niet ver eronder ligt een deel van hem waar je liever niet mee in aanraking wil komen. Alfie is loyaal aan zijn vrienden en is ondanks dat hij erg kalm en relaxed is een lief en zorgzaam type voor degenen om wie hij geeft. Hij is een harde werker en doet er ondertussen alles aan om zijn duistere zijde te onderdrukken, die naar voren komt als zijn korte lontje doorbrand. Hij wil namelijk niet dat die naar boven komt in de buurt van de mensen om wie hij geeft, al laat hij zich vaak wel gaan als je hem minder goed zint. Alfie kan door makkelijk omgaan met vrouwen, en mensen in het algemeen. Toch speelt hij niet graag met mensen hun emoties en wil alleen vrienden die ook echt om hem geven. Al heeft hij absoluut niets tegen one-night stands. Als hij dan toch in een langdurige relatie terecht komt is hij wel extreem loyaal. Hij houd van spelletjes en gezelligheid met zijn vrienden of andere bekenden. Toch is hij ook graag alleen, of alleen samen met zijn bendematen. Hij vind het namelijk heel moeilijk om zijn emoties te uiten. Dit doet hij alleen door het van zich af te laten glijden tijden het sporten. Hij doet dit eigenlijk altijd alleen, want hij wil niet zwak lijken. Je ziet hem dan ook wel op feestjes of verjaardagen eerst gezellig meedoen, maar als het hem te veel wordt gaat hij toch weer ergens stil in een hoekje zitten, of buiten een stukje hardlopen. Door zijn verleden is Alfie eigenlijk een persoon zonder familie, wat hem ook moeite geeft met het vinden van stabiliteit en rust in hem leven, al laat hij dit niemand zien. Dit speelt zowel zijn korte lontje, als zijn stille timide gedrag in de hand. Ook vertrouwd hij mensen een stuk minder snel en is de enige die hij compleet vertrouwd zichzelf.
Dit is Alfie voor zijn vrienden, en andere mensen om wie hij geeft. Voor de rest van de wereld is het een heel ander verhaal. Dan is hij koud en keihard, maar bovenal doodstil. Hij mag dan ongevaarlijk lijken, met zijn uitgemergelde gestalte, het absolute tegendeel is waar. Zodra je je in zijn ogen ook maar verkeerd gedaagd is het mis. Het ligt heel erg aan zijn stemming wat ze besluit te doen, maar prettig is het nooit. Zeker niet als hij de pik op je heeft en dit eigenlijk dagelijkse kost is. Door zijn leen op straat heeft Alfie ook leren vechten, zowel met zijn vuisten als met wapens, waardoor de jongen nu echt levensgevaarlijk is als zijn lontje opbrand.
Ondanks dat hij eigenlijk van binnen gewoon een eenzaam jongetje is met een klein hartje, is hij van buiten keihard, bloedlink en geen jongen waarmee je problemen wil.
Uiterlijk: Alfie's uiterlijk is zo op het eerste gezicht niet erg beangstigend. Zijn grote blauwe puppyogen zijn een zwakte van velen, en een van de redenen waardoor hij als klein jongetje direct een plekje vond in de harten van een aantal harde bendeleden. Zijn pluizige blonde krullen, die op dit moment wat langer bovenop zijn dan aan de zijkanten, versterken dit schattige voorkomen alleen maar meer. Door de jaren heen heeft hij een lengte bereikt van 1.78m. Hij zou mogelijk langer kunnen zijn geworden, maar dat is alleen maar gokwerk. Alfie is, ondanks zijn slechte start in het leven, na een aantal jaar goede voeding en lichamelijke training een gespierde jongeman geworden, al is hij nog altijd wat aan de magere kant. Het is eigenlijk pas als je een kijkje krijgt onder zijn kleren, dat je een kijkje in zijn verleden en het geheime deel van zijn leven krijgt. Onder zijn shirts met lange mouwen en een hoge hals zitten talloze tatoeages verstopt. Een deel hangen samen met de bende waar hij deel van uitmaakt, een deel met zijn verleden, en een deel gewoon omdat hij het mooi vind. Hij heeft dan ook op zijn armen en torso nog maar weinig plekken die niet bedrukt zijn met inkt. Om zichzelf dus op de achtergrond en van de radar te houden als bendelid. Zo weet hij de schijn op te houden van een normale en rustige buurman, in plaats van een drugsdistributeur. Zijn verschijning is dus best heel verzorgd, op het stoppelbaardje na wat vaak op zijn kaken staat.
Verleden: Alfie's leven begon al in de goot, letterlijk. Zijn moeder, een heroine spuitende stoephoer uit een van de slechtste buurten in de Metropool, beviel van hem op straat, en is pas op aandringen van omstanders met hem naar het ziekenhuis gegaan. Ondanks dat hij verslaafd werd geboren, was er weinig mis met hem, waardoor hij toch al snel weer mee naar huis mocht toen zijn moeder beloofde voor hem te zorgen en af te kicken. Dit is nooit gebeurt, of je moet de verwaarlozing en mishandeling niet meetellen. Hij had onderdak, maar daarmee was ook alles gezegd. Het was een eenkamerflatje 6 hoog, wat piepte, kraakte, en lekte aan alle kanten. Zijn moeder nam haar klanten soms mee naar huis en het kon haar niets schelen dat haar peuterzoon er ook was. Meestal werd hij hardhandig op het balkon gesmeten en kreeg een aantal termen naar zijn hoofd voor hij daar een tijd opgesloten zat tot de klant weg was, of zelfs nog langer. Toen het tijd was voor hem om naar school te gaan, was zijn moeder wat blij om hem een aantal uur per dag het huis uit te schoppen, maar liet hem volledig aan zijn lot over. Hij had verre van altijd geld voor lunch, zijn kleren waren vaak vies, hij was onverzorgd, en zijn moeder was nooit bereikbaar. Na school bleef Alfie vaak op het schoolplein hangen, omdat hij, zelfs als klein mannetje, al geen zin had om naar huis te gaan. School was zijn veilige haven. Zo kwam hij ook voor het eerst in aanraking met de straatcultuur. Een aantal jongens uit de buurt ontfermden zich om hem en zorgden dat hij in elk geval eens in de paar dagen schone kleren had, een bad kreeg, en elke dag geld had voor de lunch. Zo is hij onbewust de bendewereld in gerold.
Ondanks deze goede zorgen moest Alfie toch heel snel opgroeien, omdat het hele huishouden al heel snel op zijn kleine schoudertjes terecht kwam. Hij maakte schoon, kookte, als er eten in huis was, en waste de weinige kleren die hij had als er waspoeder was. Toen Alfie eenmaal 12 was, vond zijn moeder dat hij ook maar eens moest gaan zorgen voor geld in het laatje. Natuurlijk wilde niemand een kind aannemen van die leeftijd, maar de jongens die hem hadden opgenomen in hun groep, hadden wel een idee: Alfie kon voor hun pakjes afleveren. Alfie deed het maar graag, zeker omdat dit ervoor zorgde dat hij zeker was van eten in zijn maag en een dak boven zijn hoofd terwijl hij naar de middelbare school moest. Hij wist alleen niet dat hier drugs in zaten. Dit kwam later, toen hij wat ouder was, een jaar of 14, en een zijn inauguratie van de bende had gehad. Toen werd hij een echte dealer, waarmee ook zijn eerste wapen een feit was. Dit ging even goed, maar de dag voor zijn 16e verjaardag, de dag dat hij door zijn moeder definitief het huis uit was getrapt, ging het mis Er ontstond een gevecht, schoten werden gelost en de politie was te dicht in de buurt. Alfie werd opgepakt voor drugshandel en verboden wapenbezit en veroordeeld tot 3 jaar jeugddetentie. Om eerlijk te zijn vond hij dit niet eens zo erg. Hij miste zijn vrienden wel, maar hij zat droog en warm, kreeg elke dag 3 maaltijden en had genoeg te doen, onder andere zijn school afmaken met goede cijfers. Door goed gedrag, of anders gezegd door geen slecht gedrag, kwam hij een jaar eerder vrij. Hij viel meteen terug in de bende, maar hield het drugsdealen af. In plaats daarvan is hij gaan werken bij de lokale pizzeria en heeft een piepklein flatje in een van de torenflats in de wijk. Dit betekend niet dat Alfie sindsdien op het rechte pad is. Straatgevechten zijn nogsteeds een groot deel van zijn leven, hangt hij in zijn vrije tijd nog veel op straat, en hij helpt met de distributie van de drugs naar de dealers. Toch heeft hij na zijn tijd in het detentiecentrum zijn leven een stuk beter op de rit en voelt zich ook vrijer.
Eventuele relaties:
Shane: Alfie en Shane hebben in dezelfde vleugel gezeten in het jeugddetentiecentrum. Nu ze vrij zijn houden de jongens contact met elkaar.
Aidan: Alfie mag Aidan helemaal niet. Hij vond dat Aidan zich enorm aanstelt. Aidan heeft namelijk alleen een 'zware jeugd' gehad omdat zijn vader is weggelopen toen hij een kind was, terwijl Alfie al nooit een vader heeft gehad en zijn moeder hem als sloofje behandelde.In Alfie's ogen heeft Aidan een gewone, misschien zelfs goede, jeugd gehad en hij moet zich gewoon niet zo aanstellen.
Extra: Alfie's moeder is overleden toen hij in de gevangenis zat. Hij is niet naar de uitvaart gegaan en is ook niet van plan om het graf te bezoeken. Hij heeft waarschijnlijk andere familie, maar heeft hier zelf geen weet van, omdat zijn moeder nog voor ze zwanger van hem werd al geen contact meer met hen had. Ze weten waarschijnlijk niet eens dat hij uberhaupt bestaat.
Alfie heeft twee honden, niet alleen voor gezelschap, maar ook voor zijn eigen veiligheid en die van zijn vrienden.
Jack is 5 jaar oud en ziet er het meest vechtlustig uit van de twee, toch is de 3 jarige
Finley de felste van de twee. Ze zijn enorm trouw aan hun baas en enorm beschermend. Ze zijn ook eigenlijk altijd binnen 10 meter van hun baas te vinden.
Alfie zou graag ooit zijn eigen bedrijfje opstarten, maar vind het nu al fijn zat om eindelijk echt onafhankelijk op zijn eigen benen te staan. Hij heeft zijn A-levels gehaald en zo mogen gaan studeren, maar voor een jongen van zijn achtergrond is dat niet weggelegd. Dat weet hij zelf ook maar al te goed.
[ bericht aangepast op 9 dec 2015 - 15:38 ]
Bowties were never Cooler
ProngsPotter
want daar had ze dan weer niet over nagedacht
