• Oké,
    ik heb al een tijdje moeite met het accepteren van de 'relatie' die mijn vriend heeft met zijn vrienden. Ik bedoel hiermee; hij zet mij soms gewoon aan de kant voor hun...
    Zijn vrienden zijn geweldige jongens, daar niet van. Ik mag ze allemaal en ze accepteren mij er gewoon bij. Maar afgelopen week vroeg hij of hij vanaf vrijdag tot zondag bij mij mocht blijven slapen, dus ik helemaal vrolijk en alles... vraag ik m vandaag hoe laat hij komt, zegt ie 'weet niet, zal even de jongens horen of ze vanavond nog wat willen doen, dan kom ik morgenochtend' ehm... ja. juist.
    Dat kan ik dus gewoon echt niet hebben, dus ik doe al de hele avond chaggy tegen hem op app -hij heeft volgens mij geen idee xd- omdat ik er gewoon niet over kan praten..

    Ik voel me zo'n Needy Girlfriend op dit soort momenten en dat wil ik echt niet zijn dus ik probeer deze gevoelens vaak te negeren, maar dit soort dingen heeft hij wel vaker gedaan... en het word gewoon vervelend, help..
    Hoe kan ik dit oplossen met hem? :[

    Alvast bedankt..

    [ bericht aangepast op 25 sep 2015 - 22:12 ]


    Little do you know

    Duivelsgebroed schreef:
    Als man kan ik zeggen dat we soms niet aan dit soort dingen denken. Als de relatie verder goed is, maakt het vaak ook niet zo uit.
    Je kunt er iets van zeggen omdat je een afspraak had gemaakt en dat je op hem had gerekend, maar ik zou er niet te zwaar over denken als het verder goed is tussen jullie ;)
    Spreek voor jezelf wil je. Als ik zeg dat ik het weekend naar mijn vriendin ga, dan ga ik ook dat weekend naar mijn vriendin en niet alsnog afspreken met vrienden. En zelfs als er iets zou zijn waardoor ik iets met mijn vrienden zou willen doen, dan overleg ik dat, gezien je dat doet in een fatsoenlijke relatie. Zou Nikki zoiets bij mij flikken zou ik echt pissig zijn en vice versa.

    Zorg dat je leuk bent, en als hij er iets over zegt, zeg dan kort wat je wil, maar niet doorzagen. Relaties mogen best een beetje flexibel zijn, anders is het al snel benauwd
    Ik weet niet wat jij rookt, maar ik wil ook wat van dat spul. Als ik Voldemortx zou ik niet "leuk" zijn. Ik zou schijt chagrijnig zijn en dat ook zeggen. Ja, een relatie moet twee kanten op gaan en beiden moeten open staan voor iets, maar een afspraak is een afspraak. En dat betekent niet dat ze hem er niet op aan mag spreken (en zagen als ze denkt dat dat nodig is).


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Dauth schreef:
    Spreek voor jezelf wil je. Als ik zeg dat ik het weekend naar mijn vriendin ga, dan ga ik ook dat weekend naar mijn vriendin en niet alsnog afspreken met vrienden. En zelfs als er iets zou zijn waardoor ik iets met mijn vrienden zou willen doen, dan overleg ik dat, gezien je dat doet in een fatsoenlijke relatie. Zou Nikki zoiets bij mij flikken zou ik echt pissig zijn en vice versa.

    (...)Ik weet niet wat jij rookt, maar ik wil ook wat van dat spul. Als ik Voldemortx zou ik niet "leuk" zijn. Ik zou schijt chagrijnig zijn en dat ook zeggen. Ja, een relatie moet twee kanten op gaan en beiden moeten open staan voor iets, maar een afspraak is een afspraak. En dat betekent niet dat ze hem er niet op aan mag spreken (en zagen als ze denkt dat dat nodig is).


    Eens wat betreft het overleggen. Maar ik deed het ook wel eens in een voorgaande relatie. Dan was ik ook een weekend bij haar, en ging ik ook rustig een avondje naar vrienden toe. Het enige verschil is dat ik inderdaad ging overleggen en haar ook uitnodigde (vaak was ze wijs genoeg om dat af te wijzen).

    Als je leest wat ik zeg, dan zie je vaak genoeg dat ze een punt heeft en er rustig iets van mag zeggen. Het enige wat ik zeg is: Doe je dit steeds als iets anders gaat dan gepland, dan wordt het irritant. Zeg er wat van en heb vervolgens gewoon een leuk weekend.

    Niet meteen zo vijandig


    Sarah = ongewoon sexy

    Duivelsgebroed schreef:
    (...)

    Eens wat betreft het overleggen. Maar ik deed het ook wel eens in een voorgaande relatie. Dan was ik ook een weekend bij haar, en ging ik ook rustig een avondje naar vrienden toe. Het enige verschil is dat ik inderdaad ging overleggen en haar ook uitnodigde (vaak was ze wijs genoeg om dat af te wijzen).

    Als je leest wat ik zeg, dan zie je vaak genoeg dat ze een punt heeft en er rustig iets van mag zeggen. Het enige wat ik zeg is: Doe je dit steeds als iets anders gaat dan gepland, dan wordt het irritant. Zeg er wat van en heb vervolgens gewoon een leuk weekend.

    Niet meteen zo vijandig
    Ik hoef niet vijandig te doen als je het niet over laat komen alsof jou mening voor elke man geldt ("Als man kan ik zeggen dat we"). Anyway, ja ik ben het met je heel globaal met je eens., maar als mijn vriend(in) elke keer iets anders doet dan gepland zou ik hem/haar dumpen. Ik kan niet met iemand samen zijn die niet doet wat hij/zij zegt. Wat heb je nou aan zo'n persoon? Het enige goede antwoord daarop is: Helemaal niks. Daarbij zei je toch echt dat ze maar leuk moest doen, wat nogal neerbuigend klinkt. Alsof je vindt dat zij iets verkeerd doet en niet hij.

    [ bericht aangepast op 26 sep 2015 - 0:13 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Dauth schreef:
    (...)Ik hoef niet vijandig te doen als je het niet over laat komen alsof jou mening voor elke man geldt ("Als man kan ik zeggen dat we"). Anyway, ja ik ben het met je heel globaal met je eens., maar als mijn vriend(in) elke keer iets anders doet dan gepland zou ik hem/haar dumpen. Ik kan niet met iemand samen zijn die niet doet wat hij/zij zegt. Wat heb je nou aan zo'n persoon? Het enige goede antwoord daarop is: Helemaal niks. Daarbij zei je toch echt dat ze maar leuk moest doen, wat nogal neerbuigend klinkt en alsof je vindt dat zij iets verkeerd doet en niet hij.


    En ik herstelde het ook weer. Ik ben niet te slecht om een fout toe te geven (;
    Ja er mag best wat van gezegd worden. En als dit vaak zo gaat (wat ik niet zo begreep uit het OP), dan zou ik het ook totaal niet pikken.

    Ik zei dat ik als man kan zeggen hoe ik naar iets kijk.. 'Als man kan ik zeggen dat we soms..'. Dat kan je inderdaad interpreteren alsof ik voor alle mannen wil spreken. Was alleen bedoeld om te zeggen dat mannen soms niet zo denken


    Sarah = ongewoon sexy

    Communicatie is de sleutel: ga het met hem bespreken. Hij staat er misschien niet eens bij stil dat dit jou kwetst.


    26 - 02 - '16

    Perdition schreef:
    Communicatie is de sleutel: ga het met hem bespreken. Hij staat er misschien niet eens bij stil dat dit jou kwetst.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Wees wat liever tegen jezelf. Ik vind niet dat je zo hard tegen jezelf hoeft te zijn, het is helemaal niet erg dat je onzeker bent, of je achtergesteld voelt. Misschien is het helemaal niet waar, oké dat kan, maar als jij je zo voelt, dan mag jij je zo voelen, en het is belangrijk het te aanvaarden en jezelf er niet zo op te beoordelen. Gevoelens zijn er niet zomaar, ze zijn er altijd voor een reden, ze hebben een functie en ze zeggen je iets. Misschien ben jij vroeger echt achtergesteld geweest door je vader, je moeder, allebei, in je vriendenkring, op school,... Dan is het normaal dat je nog steeds die reflex hebt om je onzeker te voelen, wat zich kan omzetten in jaloezie. Er is niets mis met dat gevoel. Je bent trouwens echt niet 'needy', ik denk dat je je 'needy' voelt, omdat je het misschien ergens gebruikelijk vindt om je achtergesteld te voelen, en nu voel je je wat ongemakkelijk om een prioriteit te willen zijn. Dus - wees niet zo hard op jezelf. Als jij iemand graag ziet, dan verdien je wat jij hem zelf geeft terug. Het is je volste recht om een prioriteit te zijn voor je vriendje, en al zijn liefde en aandacht verdien je.

    Waar je wel rekening mee moet houden, tegenover je vriend, is het alleen zo in jouw perceptie dat hij je achterstelt, is het dus maar een al te bekend gevoel, die je in relaties met andere mensen (vrienden, familieleden, vorige relaties) ook hebt, onafhankelijk van wie het is? Dan ligt het aan jou, en dan vind ik dat je daar rekening mee moet houden, zodat je het niet afreageert op je vriendje. Ik heb zelf al twee keer in de schoenen gestaan van iemand waar ik om geef die kwaad wordt op mij, en hun subjectieve onzekerheden op mij afreageerden, en dat achteraf wel inzagen, maar zich toch lieten meeslepen, en dat is heel pijnlijk, als dat komt van iemand waarom je geeft, dat doet gewoon pijn. En ik weet niet wat voor soort persoon je vriendje is, maar ik, en ik denk nog mensen pikken het niet zomaar om onterecht te worden gekwetst. Het kwetst. En als je vriendje zijn ballon er omtrent ontploft, en er genoeg van heeft, zal dat zijn weerslag hebben op jou. Doe dat dus niet. 'Don't shoot the messenger'. Je vriendje ziet je waarschijnlijk erg graag. Het probleem ligt waarschijnlijk in jouw perceptie, en daar mag je hem niet voor afstraffen, voor jouw, zijn, en je relatie met hem zijn eigen goed. Zeker als hij niet weet wat er in je omgaat....Dat kan lelijk aflopen als jij zomaar uit het niets kwaad op hem wordt, en hij weet niet waarom, geloof me. Doet - dat - niet.

    Geneer je niet om met je vriendje te praten over wat er speelt, opnieuw er is helemaal niets mis mee met wat je voelt! (:
    Het is niet erg om je achtergesteld te voelen soms, je hebt volledig recht op wat je graag wilt, daar hoef je je niet beschaamd over te voelen. Je bent niet 'needy', echt niet. Je hebt er net recht op. Echt waar. Ik denk dat het toch belangrijk is dat je met je vriendje spreekt. Wat je daarbij niet mag doen is hem beschuldigen, want hij zal dat onterecht vinden en dan zullen jullie uiteindelijk meer een strijd hebben, dan dat het gesprek komt die je allebei nodig hebt. Zeg hem misschien gewoon iets van, het spijt me dat ik zo chagrijnig tegen je ben geweest de laatste tijd, het is gewoon dat ik me erg onzeker voel over mezelf als je met je vrienden weggaat, dan voel ik me altijd bang, dan begin ik te voelen dat ik niet echt belangrijk ben, en jij bent wel belangrijk voor mij.
    Opnieuw, er is niets mis met dit te zeggen, of belangrijk voor hem te willen zijn. Meestal voelen mensen zich zoals jij je voelt, omdat ze ergens een menselijke ingeboren 'nood' niet hebben gekregen in hun leven, en dan voelen ze dat ze er geen recht op hebben, en voelen ze zich slecht dat ze het willen, en durven ze er niet voor uit te komen. Maar je hebt er recht op, iedereen mag belangrijk zijn voor de mensen die voor hen belangrijk zijn. Je bent dat waard. Je mag dit hem zeggen. Er is niets fout met dit te willen, of te voelen.

    Pas wel op dat je hem niet beschuldigd en spreek volledig vanuit je subjectieve ervaring: Als jij... dan krijg ik het gevoel dat/ervaar ik daarbij dit/voel ik me/denk ik altijd dat...
    Je vriendje zal daar wel op inhaken en je gerust stellen. Hij zal blij zijn eindelijk te weten wat er is, en jullie zullen je er allebei beter bij voelen, maar het is belangrijk er met hem over te praten. Hoe moeilijk je het ook vindt. Veel succes!

    [ bericht aangepast op 26 sep 2015 - 9:47 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.