[RPG] [300] A Modern Marauders Story [Speeltopic] [3] - Speeltopics

7 sep 2015 - 9:51 Arcturus is offline

I solemnly swear that I am up to no good.

A Modern Marauders Story

Same school, same story, same characters, different time; a Modern Marauders Story.

• Inspi ratie •

Het is 1 september 2014, de vier vrienden - James, Sirius, Remus en Peter - gaan terug voor hun zesde jaar op Hogwarts. Er zijn geen uilen en geen perkamentrollen, alles gaat nu via het internet. In dit RPG kan je uit vinden hoe het zou zijn als de Marauders nu geleefd zouden hebben!

R O L L E N

S O C I A L M E D I A

V A K K E N

I N F O R M A T I E

T O P I C S

R E G E L S

S T A R T E R S

Mischief Managed.

[ bericht aangepast op 5 april 2016 - 13:40 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 sep 2015 - 9:51 Arcturus is offline

Arcturus 23120

I solemnly swear that I am up to no good.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 sep 2015 - 10:04 LilsEvans is offline

LilsEvans 23252

(Mijn topics)

Happy Birthday my Potter!

7 sep 2015 - 10:08 KIaus is offline

KIaus 21035

Bowties were never Cooler

7 sep 2015 - 11:11 Siwicki is offline

Siwicki 2883

MT.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

7 sep 2015 - 12:52 707 is offline

707 10141

- MT -

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

7 sep 2015 - 13:49 SiriuslyBlack is offline

SiriuslyBlack 6424

Mon topics ^^

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 13:50 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

7 sep 2015 - 15:37 WillNotLearn is offline

WillNotLearn 19217

SiriuslyBlack schreef:
Mon topics ^^

Don't be like the rest of them, darling

7 sep 2015 - 16:55 SiriuslyBlack is offline

SiriuslyBlack 6424

Max Adrian Sanderson
Hufflepuff || Prefect || Crushing and falling without wanting to
"I want to live in a world where the word 'normal' is an insult."

Ik glimlach zachtjes door haar opmerkingen. Ze maakt een zacht geluidje waar mijn wangen licht van kleuren en ik kijk vlug naar mijn vingers die haar rug masseren.
"Je weet hoe ik ben," zeg ik rustig met een vluchtige grijns die snel weer verdwijnt. "Doen en dan pas vragen." Om mij een iets betere positie te geven verschuif ik wat op het bed en zit nu in kleermakerszit naast haar. Het zou veel handiger zijn als ik op haar rug kon zitten met mijn benen aan beide kanten van haar lichaam. Dan had ik er beter bijgekunt. Maar dat zou ik haar niet aan doen. Ten eerste, haar rug is daar op het moment vast niet bestand tegen, ondanks het feit dat ik niet zwaar ben is ze nu wel zwak. En ten tweede, het zou - laten we zeggen, apart zijn. Best friends, natuurlijk, voor altijd, maar Freya heeft een vriendje en als een andere jongen boven op haar zou gaan zitten zou dat niet heel normaal zijn. Ook niet als ik het ben. Terwijl ik haar met langere bewegingen begin te masseren en ook naar haar onderrug ga denk ik na. Misschien is het juist vreemder omdat ik het ben. Voor mij, niet voor haar. Ik heb het gevoel dat ik langzaam gek begin te worden nu ik hier zit. Freya is om heel eerlijk te zijn alles wat ik zou willen. Alles wat ik zoek, nodig heb, verlang. Haar huid onder mijn vingers is zacht en licht, warm en mooi. Haar blonde haar strijkt over het kussen en over het begin van haar nek en mijn ogen blijven afdwalen naar hoe het zich vormt met haar schouders. Ook die leiden mijn blik af. Toch blijven mijn vingers bezig met haar masseren en ontspannen. Ik weet uit ervaring te plekken die belangrijk zijn en hoe ik haar spieren los kan krijgen. Rugpijn is lastig van af te komen zonder hulp en ik ben blij dat ik haar kan helpen. Eigenlijk ben ik blij dat ik het ben die haar helpt, en niet iemand anders. Travis. Daar wil ik niet aan denken, en daar moet ik niet aan denken. Waarom moet alles zo ingewikkeld zijn? Kan ik niet gewoon normaal mijn beste vriendin masseren zonder gelijk... meer te denken? Waarschijnlijk doe ik al te lang schijnheilig en begint dat nu langzaamaan onmogelijk te worden. Ik vind mezelf een vervelend, jaloers en egoïstisch persoon door hoe ik nu nadenk. Een diepe zucht ontsnapt terwijl ik mijn vingers verplaats en met een rilling over mijn lichaam haar heupen streel voordat ik bezig ga met haar onderrug. Mijn concentratie komt terug op mijn handen maar ondertussen denk ik wel na. Waarschijnlijk is het mijn schuld dat het zo is gegaan. Niet dat zij ooit iets heeft laten zien van dat ze me als meer zag dan haar beste vriend, maar misschien had ik meer moeten doen, of zelfverzekerder moeten zijn. Haar mee uit moeten vragen, in ieder geval het anders moeten aanpakken dan hoe ik heb gedaan. Het is mijn eigen schuld en ik moet niet klagen. Ik moet blij zijn dat ik in haar buurt ben en dat ik dit kan doen zonder dat Freya daar iets vreemds in ziet. Of zou dat juist wel moeten? Ik moet mijn best doen niet te grommen door mijn eigen gedachten en ik bijt snel op mijn schrale onderlip. Kom op, Sanderson. Heb je Travis gezien? Hoe ontzettend hij verschilt? En weer gaan mijn gedachtes de verkeerde kant op. Hij is stoer en knap, gespierd, heeft een totaal andere bouw dan ik en dan gedraagt hij zich ook nog eens heel anders tegenover Freya dan hoe ik met haar omga. Eigenlijk zou ik moeten stoppen met dromen, maar mijn dromen maken me voor dat ene moment dat ze er zijn gelukkig en dat wil ik niet loslaten, dan heb ik niks meer. Waar ben ik in Merlijns naam mee bezig? Ik kijk naar enkele kleine sproetjes op haar rug. Bedenk hoe ik daar voorzichtig mijn lippen op zou drukken, als ze maar van mij zou zijn. Ik sluit kort mijn ogen maar ik krijg het beeld niet uit mijn hoofd. Snel open ik ze weer en masseer door, vastberaden, voorzichtig en kalm. "Gaat het?" vraag ik dan ietsjes schor.

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

7 sep 2015 - 17:12 Roms is offline

Roms 4194

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

7 sep 2015 - 18:23 KIaus is offline

KIaus 21035

Luke MacNamara
Hufflepuff || Sad and lonely, just a total wreckage
Emotioneel `was ik helemaal op, net als fysiek trouwens. Ik kon en wilde helemaal niets meer. Ik had de hoop opgegeven. Ik liet me in een van de ontelbare gangen tegen de muur zakken en liet mijn hoofd hangen. Ik kwam hier niet weg, nooit niet, wie me ook zou helpen. Al mijn vrienden hadden me verlaten, omdat ik niet goed genoeg voor ze was. Nu was dat wel zo, maar het deed enorm veel pijn om dat bevestigd te krijgen. Niemand wilde horen dat hun vrienden boven ze stonden en daar zelf ook achter waren gekomen. Sirius deed nog wel iets vriendelijk, maar dat kon nooit echt zijn. We konden elkaar over en weer niet uitstaan. Een zachte zucht rolde over mijn lippen, terwijl ik zachte voetstapjes mijn kant op hoorde komen. Toen ik opkeek was wel duidelijk dat het een huiselfje was in een oud versleten poppenjurkje. Ik gaf hem de gebroken lepel en verontschuldigde me uitgebreid, waardoor ik alleen maar een hele verwarde blik kreeg. Toch pakte het mannetje de lepel aan en liep toen verder, toen zijn verbazing iets was weggetrokken. Op dat moment begon Dreven over de app zich er tegenaan te bemoeien en wilde naar me toe komen. Niet dat ik dat erg vond, maar ik had eigenlijk ook weinig zin om hier heel lang te blijven. Toch stemde ik in en trok mijn benen op, zodat ik nog wat minder op zou vallen. Dat hoopte ik tenminste. Het duurde even, en ik was net aan het opstaan om toch door te strompelen naar de stallen, toen ik opeens een klap tegen mijn rug kreeg en voorover kukelde. Zijn vrolijke gegil en kus op mijn wang deden me iets beter voelen, maar mijn al mishandelde lichaam, vond het springen, en het bijbehorende vallen, een stuk minder. Gelukkig ging hij snel van me af en kon ik ook opkrabbelen. Intussen was hij alweer druk aan het ratelen. Het deed me vreemd genoeg denken aan Benji en mijzelf, toen we samen waren deze zomer, en altijd vrolijkheid en enthousiasme in iedereens leven probeerde te brengen, omdat we ons geluk wilde delen. Deze herrindering kwam heel hard aan, zo hard dat mijn knieën het weer begaven en ik op mijn knietjes voor ze kwam te zitten en zo naar ze opkeek. Ze waren Benji en ik niet, ze waren Dreven en Cloe, en ze waren hier om me op te vrolijken, niet om me meer pijn te doen. "Dat is echt heel lief... Te lief." Ik probeerde mijn stem stabiel te houden, maar hij trilde enorm en sloeg zelfs een keer over. Verschrikkelijk. Ik wilde me niet zwak opstellen, maar ik was zwak en ik had zo het gevoel dat iedereen dat nu wist. Na een paar keer zuchten wist ik me weer genoeg bij elkaar geraapt om mijn knieën onder mijn lichaam te zetten. "Mag ik gewoon een knuffel?" vroeg ik heel kleintjes en voorzichtig. Ik was bang voor nog meer afwijzingen. Hiervan had ik er de laatste tijd te veel gehad en ik wist het gewoon allemaal niet meer. Hopelijk zou Dreven me kunnen helpen, of in elk geval iets opvrolijken, maar voor nu had ik er een nog heel erg hard hoofd in.

Bowties were never Cooler

7 sep 2015 - 19:33 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Dorian Arcelin Kasai
Dora • Slytherin • Keeper • A bit scared
"We've all got both light and dark inside us. What matters is the part we choose to act on. That's who we really are."

x x x

'Waarmee beginnen we mee?' vraagt Regulus als iedereen binnen is gekomen. Ik ga een beetje ongemakkelijk in de hoek staan zodat ik niet te veel opval. Ik had gehoopt dat er meer zouden zijn zodat ik een beetje weg zou vallen, maar met dit kleine groepje moet ik wel aanwezig zijn. Fuck. Waar ben ik in godsnaam in beland? Ik slip en peuter wat nerveus aan mijn shirt. Ik wil zo graag terug naar Fae, maar als het zo door gaat zal ik haar waarschijnlijk ook uit mijn leven moeten verbannen... en Gwen... en Lily. Ik bijt op mijn lip. Shit.
We beginnen met een probleem dat de aandacht getrokken heeft bij de volwassenen en eigenlijk ook de reden is dat we hier zijn, deels dan. Misschien dat meerdere van jullie dingen van buitenaf binnen hebben gekregen, maar De Heer van het Duister was nogal geïrriteerd door roekeloos van een aantal achterlijke zevendejaars die vorige week een mudbloodje hebben aangevallen. Het is niet duidelijk hoeveel zij weet en hoeveel andere mensen weten. Hierom wil ik nogmaals benadrukken dat emoties uitgeschakeld dienen te worden voor deze zwakke plekken kunnen veroorzaken. Ik snap dat sommigen van jullie gefrustreerd zijn door het achterlijke gedrag van het uitschot van onze samenleving, maar als je de controle verliest, komt men nooit tot een oplossing en dat is toch waar wij naar streven. We zitten hier samen in en moeten ervoor zorgen dat ook Hogwarts ons terrein wordt. Dus, haal allemaal even diep adem en richt je op de verbeteringen die komen zullen.’
Ik voel de kleur uit mijn gezicht trekken bij de mededeling van Eris, maar probeer het te negeren en knik voorzichtig.
‘Als daar verder geen vragen of opmerkingen over zijn, wil ik vragen of er een vrijwilliger is voor het in de gaten houden van het groepje zesdejaars Gryffindors. We moeten namelijk achterhalen hoeveel zij weten over de aanvallers van mudblood Evans. Ik heb het vermoeden dat sowieso haar drie vriendinnetjes er meer over moeten weten. En dan hebben we Potter, Sirius Black, Lupin en Pettigrew nog….’
'D-Dat wil ik wel doen,' prevel ik en ik stap naar voren uit de schaduwen. Ik weet dat ik geen andere keuze heb. 'Ik ken Lily best goed en ze vertrouwen me... daar kan ik gebruik van maken,' fluister ik en ik staar naar mijn handen terwijl een afschuwelijk gevoel me bekruipt.

x x x

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 19:35 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 sep 2015 - 19:35 Bughead is offline

Bughead 3661

~Mijn topics, iemand die iets met Scarlett kan?~

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

7 sep 2015 - 19:44 Solemnly is offline

Solemnly 10817

(mijn topics)

Spoiler alert: you will save yourself

7 sep 2015 - 19:49 HalfBloodPrince is offline

HalfBloodPrince 8175

(morsemordre)

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

8 sep 2015 - 23:16 Bughead is offline

Bughead 3661

Scarlett Rose River|| Slytherin||Chaser || Just lost two friends

Na een lange dag zit ik buiten op het binnenplein. Op Twitter raak ik in gesprek met Blake, die -zoals ik al had verwacht- nog steeds boos is. Deels begrijp ik de woede van mijn beste vriendin maar aan de andere kant kan ik het niet echt begrijpen. Blake en ik krijgen ruzie maar pas als Sirius zich er mee gaat bemoeien gaat het fout. Met dank aan mijn zo gehete twee beste vrienden krijgt Regulus te weten wat er die dag is gebeurt met Caleb. Hij moest er ooit achterkomen, dat weet ik ook, maar het liefst wilde ik het hem zelf vertellen. Maar door social media gaat het allemaal zo snel. Een diepe zucht verlaat mijn mond en een windvlaag schiet langs me. Ik ril even, het is koud, zelfs voor deze tijd van het jaar. Uit mijn tas pak ik mijn sigaretten en ik steek er eentje op. Mijn telefoon begint op te lichten, een paars lampje, wat staat voor Twitter. Een DM van Regulus. Met angst open ik het berichtje. Als hij me uit zou schelden zou ik het verdienen ook. Regulus schrijft dat hij niks meer met me te maken wilt hebben. Een traan rolt over mijn wang. Tuurlijk had ik niet verwacht dat hij me nog wilde spreken, ik had nu iemand nodig en wel snel. Van mijn contacten lijst word ik niet veel wijzer. Ik sta op en loop naar binnen, terug naar mijn kamer. Als ik daar aankom pak ik snel mijn groen zilvere pyjama uit de kast. Een warme douche hielp normaal altijd om mijn gedachten op een rijtje te krijgen, terwijl het nu niet lijkt te werken. Na het douchen kleed ik me om in mijn pyjama en ga terug naar mijn kamer. Na een lange tijd kan ik nog niet in slaap komen. Ik stap uit mijn bed en trek mijn sloffen aan. Zo stil mogelijk loop ik richting de jongens kamers. Bij de kamer van Caleb klop ik aan, in de hoop dat hij de deur opent. Ik heb nu echt even mijn beste vriend nodig!

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

Index RPG Actieve Topics Zoek