• Het Melrose High is een doodnormale high school. Alle soorten leerlingen en docenten lopen er rond van de cheerleaders tot de nerds. Ieder jaar vindt er voor de leerlingen een eindejaars gala plaats en de wedstrijden van het footballteam zijn de belangrijkste gebeurtenissen van de maand. Overleef jij het tot na je examens of bezwijk je onder alle druk van de middelbare school? Ben je een gehate cheerleader, populaire atleet of gevreesde badboy?
    "Welkom op het Melrose High,"




    ROLLEN VOL VOL VOL!
    Naam | Faceclaim | Status | User | Pagina
    Mannen
    • Finn Lesley Montgomery | Austin Butler | Quarterback | Ziegler | 1.01
    • Lachlan Hudson Gregory | ? | Buitenbeentje | Larkin | 1.01
    • Cristiano Ignazio Barone | Zayn Malik | Badboy/criminal | Boschetto | 1.01
    • Ryder Lincoln Barnes | Grant Gustin | Badass | Jukebox | 1.07
    • Benjamin George O'Donnel | Paddy Mitchell | Manslut | Raccoon | 1.04
    • Lucas Isaac Hughes | Francisco Lachowski | Badboy | Gaskarths | 1.06
    • ? | Connor Paolo | Musicallover | Conoway | ?
    • Kyros Raith | Jake Cooper | ? | Lizor | 1.07
    • Ethan Hunt | Dylan O'brien | Footballer | Mignon | 1.07
    • ? | Adrien Sahores | ? | Avgeropoulos | ?
    • Jason Ryan Grimes | Ryan Kelly | Rich asshole | Sociopaths | 1.08
    • Tobias "Toby" Cameron Hades | ? | ? | Balloo | 1.08
    • Ira Keano Venson | ? | Footballer | Collier | 1.09
    • Owen Damien Devine | ? | Nerd | Raccoon | 1.09
    • Nathan Cole Parker | ? | Jock | Solitaire | 1.10

    Vrouwen
    • Cara Jessica Smith | Leda Muir | Girl next door | Complexes | 1.01
    • Victoria Marie Juliet Maverick | ? | ? | Balloo | 1.06
    • Abigail Monroe | Willa Holland | Newbie | Mignon | 1.04
    • Syden Ara Emerson | Eva Pepaj | Weirdo | Timlin | 1.09
    • Jessica Mia Crawford | Lily Collins | Cheerleader/fashion geek | Gaskarths | 1.03
    • Vanx Royce Barnes | Anna-Christine Speckhart | Badass | Vydas | 1.07
    • Jacelyn Viona Kennedy | Nina Dobrev | Cheerleader | Sociopaths | 1.04
    • Hadley Ayden Galloway | ? | Social butterfly | Xemerius | 1.05
    • Michella Jaci L'Amour | Jessica Jung | Slutty | RousseauOrion | 1.06
    • Cassandra 'Cass' Jordan West | Holland Roden | Popular | Boschetto | 1.08
    • Charlotte Kate Green | Cara Delevingne | Alternative | Gaskarths | 1.08
    • ? | ? | ? | Phoeni| ?
    • ? | ? | ? | Raccoon | ?


    INVULLIJSTJE
    Naam:
    Leeftijd:
    Geslacht:
    Status: Wat is hij/zij op school? Cheerleader, Jock, nerd etc? Vernoem hier ook bij hoe hij/zij aan deze status is gekomen
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Relaties: Hierbij is het de bedoeling dat uiteindelijk iedereen een lijstje invult met relaties met alle andere karakters. Dit kan wat veel worden, maar als iedereen voor de helft een lijstje invult, worden er mensen buitengesloten!
    Extra:


    OVER DE SCHOOL
    • De school ligt in San Francisco, California
    • De kleuren van de school zijn rood en wit, de mascotte en symbool is een eagles. Het sportteam heet ook The Eagles
    • Er zijn verschillende naschoolse activiteiten zoals de boekclub, de naaiclub, de theatergroep, verschillende sportteams waarvan het footballteam het belangrijkste is.



    REGELS
    • Denk goed na voordat je hieraan meedoet!
    • Er is een woordenminimum van 250 woorden
    • Reserveringen vervallen na drie dagen, uitstel vragen is mogelijk
    • Maximaal drie personages per user, waarvan minstens één jongen
    • Houd de types en geslachten gelijk
    • Geen ruzie OOC
    • Ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik anders aangeef
    • Relaties bespreken in het praattopic
    • Voor vragen staan mijn GB en PB open
    • Have fun!

    TOPICS
    Rollentopic 1
    Praattopic 1


    HET BEGIN
    We beginnen op een random maandagochtend. Niet op de eerste schooldag, maar gewoon op een random maandag in september! Iedereen komt binnen en loopt naar zijn of haar klassen toe.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2015 - 22:37 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Hadley 'Hale' Ayden Galloway
    Social Butterfly • 17



    Finn knikte op mijn vraag, waarop ik kon uitmaken dat hij het goed vond dat ik Owen meenam. Natuurlijk zou hij meekomen, zelfs als hij niet wilde. "Dus... een feestje zaterdag? Nog iets speciaals of gewoon omdat je weer eens home alone bent?" Ik keek naar, volgens mij, Kyros. "Mijn moeder en haar vriend zijn dit weekend weg. Het leek me leuk om daar gebruik van te maken." Ik grijnsde zachtjes, en keek dan voor me uit. Misschien zouden we vandaag de cijfers krijgen.
          "Je moet tegen je vrienden zeggen, dat ze hun zwembroek en bikini meenemen," begon Finn. Oh ja, hij heeft een zwembad in zijn achtertuin. "We hebben het zwembad tot onze beschikking." Een zacht lachje rolde over mijn lippen. "Is er verder nog een dresscode?" Ik richtte mijn blik, na een korte blik op Finn te hebben geworpen, weer voor me uit en keek naar de leraar.
          De leraar begon over de punten, waardoor ik rechter ging zitten en ging luisteren. "Miss Galloway: 9,5 - goed gedaan. Mister Venson, een 4,5. - minder goed. . . " de rest ging aan me voorbij, gezien ik even grijnzend achterom naar Ira keek — die me evenals grijnzend aankeek — en toen snel mijn cijfer op mijn hand krabbelde om hem niet te vergeten. Ik stond in wiskunde gemiddeld zeer goed, waardoor ik erg blij met dat cijfer was. Ik luisterde aandachtig naar de laatste namen, en draaide me grijnzend naar Finn. "Nog telkens de lieveling, is het niet slijmbal?" Ik plaagde hem er wel vaker mee.
          "Wanneer start de pauze eigenlijk?" Ik keek even op mijn horloge, echter vroeg ik hardop de vraag. Natuurlijk niet zo hard dat de leraar het kon verstaan. Ik vestigde mijn aandacht dan na de cijfers ook snel (onder de tafel) op mijn mobiel, om enkele berichten te beantwoorden. Wiskunde interesseerde me alsnog niet, zelfs al had ik het er makkelijk mee en haalde ik goede cijfers.




    Gabriël 'Gabe' Caleb Ashworth
    Dealer / Outsider • 18



    Grommend gooide ik het deken van mijn benen af, en sprong slaapdronken het bed uit — nadat ik de tijd op mijn wekker zag. Godverdomme. Ik trok een simpele jeans aan, en een wit shirt — nadat ik m'n oude Vans aangetrokken had en mijn leren jas van de stoel naast mijn bed gerukt had. Drie keer achter elkaar verslapen, door het dealen de nacht in. Zelfs zaterdag en zondag was ik bezig. Geweldig.
          Ik sloeg de deur achter me dicht, en prutste met het slot, nadat ik nog snel de oude rugzak had gepakt die als mijn schooltas moest dienen. Ik stapte in mijn auto, en trapte op het gas om zo door een stadsdeel te scheuren om op school aan te komen.
          Nadat ik aangekomen was, liep ik nors en met een koele uitdrukking de school in. Ik had nu al zin om iemand een blauw oog te slaan, door mijn ochtendhumeur. Ik keek snel op het rooster dat in mijn mobiel opgeslagen was, en vervolgde mijn weg naar het wiskunde lokaal. Zonder te kloppen liep ik naar binnen. "Verslapen," zei ik dan koeltjes en keek even de leraar koel aan die niets zei. Beter zo.
          Ik liep door naar het einde van het klaslokaal om me op een stoel te laten vallen, en de tas op de tafel te laten ploffen. Geïrriteerd keek ik voor me uit. Te weinig slaap deed me niet goed, en dan nog in een heet lokaal te zetten met andere leerlingen was nog erger.

    [ bericht aangepast op 8 juli 2015 - 17:04 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Finn Lesley Montgomery

    Quarterback | 12th grade | Grumpy at the moment





    Als Hadley vraagt naar een dresscode weet ik even niet wat ik moet zeggen. Eigenlijk heb ik nog niet nagedacht over een thema voor mijn feest, meestal is dat meer iets voor meisjes - toch?
          'Als je een leuke dresscode weet,' zeg ik. 'Dan weet je me te vinden'
          Ik luister naar de docent die de cijfers opnoemt. Bij iedere onvoldoende kan ik het niet laten om die persoon even met een gemene, neerbuigende grijns aan te kijken. Deze toets was te makkelijk of ik had te goed geleerd - het was in ieder geval geen onvoldoende. Uiteindelijk kwam hij bij mij en opperde dat ik een tien had gehaald. Ik neem immers geen genoegen met een cijfer lager dan een acht, dus een tien is mooi meer genomen. Ik zak grijnzend onderuit en kijk de klas rond, zoekend naar arrogante gezichten om weg te grijnzen.
          "Nog telkens de lieveling, is het niet slijmbal?" vraagt Hadley met een flinke grijns.
          'Waarom zou je laag mikken als je ook hoog kan?' vraag ik. 'Daar weet jij alles van. Jouw punt was ook niet slecht, Hale'
    Verder negeer ik haar vraag over wanneer de pauze begint omdat ik zie dat ze op haar telefoon zit. Ik draai me om naar Kyros en kijk hem doordringend aan.
          'Kyr,' begin ik. 'Ik heb je hulp nodig. Jacelyn is de laatste nogal afstandelijk en raar tegen me - en waarschijnlijk is dat ook wel mijn eigen schuld, maar ik wil dat veranderen. Wat moet ik doen, man?'

    [ bericht aangepast op 8 juli 2015 - 21:02 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Ethan Hunt
    ** Senior, footballer **


    Hoofdschuddend had ik Kyros aangekeken: die jongen was mesjogge. Wellicht hadden muziekkanten gewoon minder voedsel nodig dan footballers. Als footballer rammelde mijn maag continu en de benaming bodemloze put zou dat orgaan niet misstaan, al wist ik ook niet zeker of dit aan mijn sport lag of gewoon aan mijn vreemde zelf. Maar aan Finn vragen of hij ook altijd honger had; die had zoveel hersenen in zijn hoofd dat ik wel op zijn oordeel kon vertrouwen.
          Terwijl ik met Kyros naar het lokaal liep, voelde ik mijn mobiel in mijn broekzak trillen, haast op hetzelfde moment als hij zijn mobiel uit zijn zak viste. Lui als ik was wachtte ik af en mijn geduld werd beloond: het was inderdaad een bericht dat mij ook aan ging, en waarschijnlijk het bericht dat mijn mobiel ook ontvangen had. Finn gaf een feest aankomende zaterdag, wist Kyros me te vertellen. Nice.
          Opgewekt wandelde ik dan ook het wiskundelokaal in, naast Kyros neerploffend. Onderuit gezakt sloeg ik eenieder gade, maar ik hield mijn mond voor een keer dicht bij alles wat er in de les gebeurde. Totdat de cijfers werden teruggeven en mijn naam hier niet bij zat. "Dus.... als u mijn toets kwijt bent, betekent dat dat ik automatisch een A krijg? Of een A+ - voor het ongemak - daar ben ik ook nog wel voor te paaien," klonk mijn stem door de klas, enigszins hoopvol. Natuurlijk wist ik dat het vele malen logischer was dat de man over mijn punt heen had gekeken en dat hij bij een tweede blik erop me mee zou delen dat ik een D, E of zelfs een F voor mijn proefwerk had gescoord. Wiskunde was nu nooit eenmaal mijn sterkste vak geweest en voelde voor mij als goochelen met cijfertjes. Desalniettemin was ik er nog nooit op blijven zitten en ik was dan ook niet van plan om dit dit jaar wel te doen. Volgend jaar zou ik een universiteit onveilig maken. Welke, daar was ik nog niet zeker van, waarschijnlijk de eerste de beste die me aan wilde nemen, maar het zou helemaal goed met me komen. No way dat ik hier nog een jaar zou rondlopen, daarom zou een A ook wel behoorlijk welkom zijn.


    She's imperfect but she tries

    Hadley 'Hale' Ayden Galloway
    Social Butterfly • 17



    Hij viel even stil, dat was duidelijk. Ik grinnikte zachtjes daarom — en schudde zachtjes mijn hoofd, waardoor mijn lokken mee zwierden en enkele vielen voor mijn gezicht.
          "Als je een leuke dresscode weet," begon Finn. "Weet je me te vinden."
          Ik dacht even na, en keek hem na enkele seconden bedenkelijk aan. "Wat denk je van een black or white dresscode? In die twee kleuren, zouden mensen kunnen komen? Ik hou van dresscodes, just for information," vertelde ik Finn grijnzend, nadat ik mijn voorstel had gezegd. Laatst had ik nog een nieuwe witte jurk gekocht, die ik nu leuk kon aandoen tijdens het feest — als de de dresscode tenminste geaccepteerd werd van Finn.
          "Waarom zou je laag mikken als je ook hoog kan?"
          Ik was begonnen over de cijfers en dacht even na over Finn's opmerking, het klopte wel — maar alsnog was hij overduidelijk het lievelingetje van iedereen. "Daar weet jij alles van. Jouw punt was ook niet slecht, Hale." Ik knikte even ter bevestiging, met een klein glimlachje. "Zeker niet, maar ik ben niet bepaald een lieveling." Ik grijnsde even en dacht vaak genoeg aan de momenten waar ik te horen kreeg dat ik mijn mobiel weg moest doen, bijvoorbeeld. Maar een mobiel is levensbelangrijk.
          Ik hoorde Finn nog wat zeggen over Jace, echter negeerde ik dat gezien zij mij niet echt aanstond. Zuchtend keek ik afwisselend naar de leraar en naar mijn mobiel, die ik uiteindelijk toch uitschakelde. Wachten voor de pauze ..


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Charlotte 'Charlie' Kate Green || Alternative || 12th grade

    Een beetje verveeld speel ik met mijn pen terwijl ik luister maar het verhaal van de leraar. De stof die hij probeert uit te leggen snap ik allang en mijn gedachten zijn er dan ook maar half bij. Pas wanneer hij aankondigt onze cijfers voor de laatste test terug te geven en de test zelf ga ik wat rechterop zitten en ik ben best wel nieuwsgierig, want of ik heb een heel mooi cijfer want dan begreep ik de stof goed of ik heb een één en moet er iets harder aan gaan trekken. Ik luister half naar de cijfers van de rest, bij Ira's naam kijk ik even om en trek een pruillip naar hem, 4.5, dat is wel echt zo'n balen cijfer. Bij mijn naam kijk ik gespannen naar de leraar.
    "Miss Green heel goed gedaan — een 9,6," ik spring nog net geen gat in de lucht en in mezelf doe ik een vreugdedansje terwijl ik het cijfer noteer in mijn agenda. Vervolgens volg ik de leraar door het lokaal terwijl hij de toetsen uitdeelt. Mijn aandacht gaat echter naar mijn telefoon wanneer er een geluidje afgaat en ik vloek even, vergeten het geluid uit te zetten. Ik verontschuldig me tegenover de leraar voordat ik snel het berichje check, van Syden. Grijnzend kijk ik naar de uitnodiging en draai me vervolgens naar haar en Vanx om. Vanx is best een cool meisje, veel mensen vinden haar intimiderend, zelf mag ik haar wel, haar rebelse attitude heeft iets wat ik wel kan waarderen. Ik steek mijn duim op naar Syden ten teken dat ik kom en stuur het berichtje vervolgens door naar Gabriël, Cara, Tobias en Juliet. Ik schrik echter alleen even op wanneer ik een geluid hoor en zie nog net een appel de prullenbak in vliegen. Ik kijk even rond wie hem zou kunnen gegooid hebben en mijn blik stopt bij Ira.
    "Nice gegooid," complimenteer ik hem en klap even lachend in mijn handen.
    "Hé, ga je mee naar Finn zaterdag?" hoor ik hem dan fluisteren. Ik kijk even snel om naar de leraar voordat ik me wat naar hem toedraai en breed glimlach.
    "Jazeker, Syden stuurde met de uitnodiging naar me door dus je kunt me daar verwachten, ik ben dol op feestjes," zeg ik dan en denk dan na over zijn woorden. "Hoezo? Vraag je me nou mee?" vraag ik vervolgens grappend en mijn oog valt dan op zijn toets waar de 4.5 in rode koeieletters op is geschreven, lekker confronterend meneer Gould. Na nog een blik op de leraar geworpen te hebben pak ik snel zijn toets af en vis een rode pen uit mijn etui. Met wat gekras en gekriebel weet ik van het cijfer een breed lachende smiley te maken en met een knipoog geef ik het blaadje weer terug.
    "Ziezo, dat is beter," zeg ik er nog bij en kijk hem vrolijk aan.


    I just caught the wave in your eyes

    Nathan Cole Parker



    ''Niets bijzonders,'' antwoordde hij nonchalant en ik rolde snel met mijn ogen voordat ik net als Ira mijn mobieltje voelde trillen. Een feestje? Bij Finn? Net als Ira keek ik even kort op van mijn telefoon om richting de jongen te kijken en schud ik grijnzend mijn hoofd. We konden het alles behalve goed vonden maar we moesten wel normaal tegen elkaar doen, waarschijnlijk ook de reden waarom hij mij uitnodigde.
    Enkele klasgenoten kwamen te laat binnen maar het kon mij eerlijk gezegd weinig schelen, toen de docent de cijfers ging voorlezen werd het pas interessant. Ik tikte Ira kort aan als teken dat hij moest opletten, ik hoopte dat ik een voldoende had gehaald aangezien mijn cijfers er slecht uitzagen –– al zeg ik het zelf.
    ''Goedemorgen allemaal,'' sprak de leraar door de klas heen. ''Als eerste zal ik de punten opnoemen van de toets van twee weken geleden.'' Na enkele namen hoorde ik mijn volgende onvoldoende al. ''Mister Parker, een 3.5 - misschien is het tijd voor bijles?''
    Ik zuchtte geërgerd en teleurgesteld, hoe kreeg ik het toch telkens voor elkaar? Bij de arrogante kop van Finn die het weer eens niet kon laten om een tien te halen wendde ik mijn blik van hem af; en niet alleen daarom, ook om te zien waarom Syden op de tafel danste. God, dat kind had geen schaamte.
    ''Wat is er toch met dat. . .'' Toen ik merkte dat Ira niet luisterde en een gesprek was begonnen met Charlie haakte ik van mijn gezeur over Syden af. Ze wist wat ik van haar vond. Ik tikte verveeld op het bureau en had al gemerkt dat de boeken van mij – waarbij ik overigens uitstekend had gegokt – gedeeld werden met de jongen naast mij. We waren nou eenmaal geen perfect duo.
    Nadat de leraar Ira had aangesproken had ik kort gegrinnikt om vervolgens zelf ook de pineut te worden van een preek, ''Nathan, je moet echter beter je best gaan doen. Desnoods neem je bijles want als het zo doorgaat kan je het football spelen ook vergeten.'' Ik beet op mijn lip en knikte kort, dat was overduidelijk vragen om bijles maar niet aan Finn in ieder geval. De leraar ging terug naar voren en was al weer met de anderen bezig, toen ik het feest bij enkele gesprekken hoorde vallen draaide ik me om en leunde op de lege tafel achter mij om vervolgens recht in het gezicht van Gabe Ashworth te kijken. ''Hey. . . pssst. Kun jij niet wat voor mij fixen voor zaterdag?'' Fluisterde ik hem toe en glimlachte zwakjes. Ik was alles behalve verslaafd maar een half pilletje had nog nooit iemand kwaad gedaan. ''Luister, ik weet dat het misschien wat ongelegen nu komt maar in de pauze heb ik alle tijd.'' Ik keek hem afwachtend aan en leunde op mijn handen, soms draaide ik mij kort om richting het bord maar focuste me toen weer volledig op de mysterieuze jongen. Hij was zeker een geval apart maar ik nam het hem niet kwalijk, ik zou nog voor geen goud met hem willen ruilen. Drugs dealen, alsjeblieft zeg.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    JACELYN VIONA KENNEDY
    ''Not all cheerleader are brainless.''
    • Senior • Cheerleader • Head Bitch •



          ''Ja.. Ze wou weten waar het was, maar ik liep maar mee omdat ik tochdezelfde les had..'' zei het roodharig meisje en grinnikte daarna even zacht. Ik grijnsde even en schudde mijn hoofd, waarna ik mijn hoofd weer naar de leraar keerde, maar luisterde niet actief mee. Mijn niveau Russisch was al genoeg om straks af te studeren en dat was iets wat velen niet wisten –– ze dachten allemaal dat ik een hersenloze arrogante cheerleader bitch was, wat gedeeltelijk ook waar was.
          ''Ik zou het niet willen missen. Hij weet tenminste hoe je een goed feest neerzet..'' Ik liet een korte lach horen en knikte daarna, terwijl mijn vingers nonchalant met een pen speelde luisterde ik met plezier naar Cassandra. ''Jij komt ook, neem ik aan? Nog dingen waar ik op moet letten. Dresscode, thema?'' Een grijns verscheen rond mijn lippen en knikte. ''Maar natuurlijk kom ik, wat is een feest zonder dé Jace Kennedy? Ik bedoel..'' Ik draaide mijn hoofd naar haar toe en wiebelde even kort met mijn wenkbrauwen. ''Ik heb iets gehoord over zwart-wit thema, maar eigenlijk weet ik het niet zo goed.'' Ik haalde mijn schouders even op en zuchtte diep. Een alcoholvrije feest zou erg leuk worden, absoluut niet dus. ''Hey, Cass?'' Mijn wenkbrauwen fronsten even en keek haar moeilijk aan. ''Heb je de laatste tijd ook iets aan Finn gemerkt? Hij is afstandelijker geworden en ik weet niet bepaald wat ik ermee moet-'' Net toen ik door wilde gaan ging de bel, iets waar ik vrij blij om was, maar nog steeds het gesprek met Cass af wilde ronden. Ik ruimde mijn boeken op en stond alvast op, terwijl ik rustig op Cass wachtte.


    I don't want you to die, I want you to suffer.


    Benjamin George O'Donnel




    Hoewel Jess me eerst vreemd aangekeken had ging ze gretig mee in de kus en hoorde ik haar verrukte kreetje wat me tegen haar lippen aan deed grijnzen. Haar vingers kamden door mijn blonde haren heen en ik voelde hoe haar duim zachtjes mijn kaak begon te strelen wat rustgevend werkte. Echter werd ons pleziertje verpest door Mr Gould waardoor een diepe zucht mijn lippen verliet en ik met tegenzin Jess haar lippen losliet al hield ik wel nog steeds haar hand vast. "Juffrouw Crawford, kunt u dit soort interacties met Meneer O'Donnel niet uitstellen tot na de les?" zijn geamuseerde blik liet me weer even mijn kaken op elkaar klemmen en algauw begon hij met de puntenverdeling. Great... Slijmbal Finn was zowat het lievelingetje van iedere leraar en die waren dan ook nog eens even vervelend als hem. En als het Finn niet was die de hoogste score behaalde dan was het een andere nerd of Syden.
    'Mister O'donnel, een 5.5 - minder goed dan verwacht, neem ik aan?' Mijn blik vernauwde zich even kort en ik negeerde de grijnzende blik van Finn of het vreugdedansje van Syden. Ik had zo mijn redenen waarom ik mindere punten behaalde. Mijn blik gleed even kort naar Jess die een mooie voldoende had gehaald en probeerde dan mijn slechte punten uit mijn hoofd te halen wat gauw gelukt was.
    Zodra de bel ging sprong ik dan ook recht en pakte mijn spullen die ik in mijn rugzak propte en daarna hees ik de schooltas om mijn schouder heen en keek ik vragend naar Jess. Ik had geen idee of ze nog wat met haar cheerleader vriendinnen moest bespreken of als ze nog wat met mij wilde doen. "Nog nieuws over het feestje?" vroeg ik haar dan vervolgens en ik weigerde 'zijn' naam uit te spreken.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH


    Kyros Raith
    Ky • Muziekkant • 17 • Annoyed

          'Mijn moeder en haar vriend zijn dit weekend weg. Het leek me leuk om daar gebruik van te maken,' legt Finn uit. Ik rol met mijn ogen en lach zachtjes om vervolgens achteruit in mijn stoel te zakken.
          'Jij komt ook, right Eth?' vraagt ik aan Ethan.
          ''Je moet tegen je vrienden zeggen dat ze hun zwembroek en bikini meenemen. We hebben het zwembad tot beschikking.'
          'Zwemmen? Nee bedankt, ik hou liever mijn kleren aan, tenzij er iemand is waar ik ze graag voor uit wil doen,' grap ik, maar Finn weet ook dat dat nog nooit echt gebeurt is. Ik wordt niet zo snel verliefd en ik zou al helemaal niet zo snel zoiets delen met andere... niet zoals zo ongeveer iedereen hier op deze school doet.
          Ik wil nog een opmerking tegen Ethan maken, maar dan begint de leraar al te praten. Oh ja, de toets van vorige week. Ik werp even een blik naar Syden. Ik weet zeker dat ik die toets goed gedaan heeft, hopelijk heeft Syden het niet beter gedaan - zoals bijna altijd. Het is een soort wedstrijdje geworden tussen ons waarin we proberen het beste punt te krijgen, best goed voor je cijfers eigenlijk. Ik grijns als ik hoor dat ik een 8.8 heb. Die heb ik binnen en ik weet zeker dat Syden - 8.9?
          'I won. I won. Altijd geweldig wanneer je 0,1 hoger haalt, niet Kyros?' Ik sla mijn armen over elkaar heen, nadat ik mijn middelvinger naar haar opgestoken heb.
          'Wacht maar Emerson, de volgende keer haal ik een tien,' grom ik chagrijnig, mijn humeur compleet omgeslagen.
          Plotseling draait Finn zich om en kijkt me doordringend aan. Oh help, ik ken die blik. Meneer Montgomery zit ergens mee.
          'Kyr. Ik heb je hulp nodig. Jacelyn is de laatste nogal afstandelijk en raar tegen me - en waarschijnlijk is dat ook wel mijn eigen schuld, maar ik wil dat veranderen. Wat moet ik doen, man?' Ik staar hem voor een paar seconden aan. Oké ik weet dat hij problemen heeft met Jacelyn, maar dit is niet wat ik verwachtte. Ik haal een hand door mijn haar.
          'Als ik jou was, zou ik gewoon met haar gaan praten,' zeg ik tegen hem, 'vragen wat er is en zo... maar ja, je weet hoe geweldig,' kuch, 'ik ben in relatie advies geven, dus als dit het einde is van jullie "geweldige" relatie, is het niet mijn schuld.'
          De bel gaat en meteen vlucht ik uit het lokaal om pauze te houden, Finn ontwijkend. Ik haal mijn mobiel tevoorschijn en stuur Jacelyn een berichtje.
         
    "Buiten, grote boom. Ik wil met je praten, nu."

    [ bericht aangepast op 8 juli 2015 - 20:45 ]


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    [Dubbelpost :')]

    [ bericht aangepast op 8 juli 2015 - 20:46 ]


    El Diablo.

    Cassandra 'Cass' Jordan West

    Popular || Outfit



    Ik stopte mijn telefoon weer weg en worp een blik op de klok. Het zou niet lang meer duren voor de bel ging, dus langzaam sloeg ik mijn boeken dicht. Wel liet ik ze nog gewoon op het tafeltje voor me liggen.''Ik heb iets gehoord over zwart-wit thema, maar eigenlijk weet ik het niet zo goed.'' zei Jace en ik keek haar even aan waarna ik licht klikte. ''Klinkt goed.. Maar dan ga ik alsnog even mijn creditcard tevoorschijn halen..'' zeg ik met een klein lachje. Ik had vast wel iets in mijn kast hangen, maar ik had daarbij ook gewoon zin om te shoppen. Het was al vrij lang geleden dat ik echt veel had gekocht.
    ''Hey, Cass?'' zei ze opeens. ''Yes?'' zei ik en een lichte frons verschijnt kort op mijn gezicht als ik haar moeilijke blik zie. ''Heb je de laatste tijd ook iets aan Finn gemerkt? Hij is afstandelijker geworden en ik weet niet bepaald wat ik ermee moet-'' begon ze, maar het duurde niet lang voor de bel ons gesprek verstoorde.
    Ik stopte mijn boeken snel in mijn tas samen met mijn telefoon en stond toen ook op. ''Nou ja.. Finn is Finn, die gozer heeft soms echt moodswings,'' begon ik en ik bijt even op mijn lip. ''Maar de laatste tijd lijkt hij inderdaad wat anders, astandelijk inderdaad en vrij grumpy ook..'' vervolgde ik al snel en liep naast haar het lokaal uit. ''Geen idee wat je ermee moet... Ik neem aan dat je al hebt gevraagd wat er aan de hand is?'' zei ik en ik keek haar even aan. Als we langs mijn kluisje komen, open ik hem snel en leg mijn boeken erin. Mijn boeken voor het uur na de pauze pak ik ook gelijk en ik doe mijn kluisje weer dicht. ''Anders zou ik dat sowieso vragen. En anders... Hopen dat het gewoon weer een van zijn buien is en dat het snel overgaat, denk ik?'' zeg ik dan maar en loop weer met haar verder..

    [ bericht aangepast op 8 juli 2015 - 20:46 ]


    El Diablo.

    JASON RYAN GRIMES
    ''Carry on wayward son.''
    Senior • Rich asshole •



          Fluitend liep ik door het kantoor van mijn vader en trok mijn nette pak nog rechter dan die eigenlijk zat. Een diepe zucht verliet mijn lippen –– het was saai hier, maar ik moest per se een vergadering bijwonen van mijn vader die ik niet weigerde. Het liefst wilde hij dat ik over een paar jaar het bedrijf over zou nemen, het bedrijf dat kantoren had over de hele wereld. De gedachte gewoon gaf mij al hoofdpijn.
          ''Jason?'' Ik keek op door de stem van mijn vader en trok even mijn wenkbrauwen op. ''Ja?'' Rustig liep ik naar zijn bureau toe en plofte neer op de stoel tegenover hem. Hij keek me doordringend aan en glimlachte daarna. ''Ik heb school al voor je gebeld, dus je kan zo vertrekken als je wilt.'' Alles was beter dan me hier vervelen, op school had ik tenminste vrienden. Ik liet een kleine glimlach zien en knikte. ''Ik denk dat ik zo maar wegga,'' mompelde ik en stond op. ''Ik wil niet meer lessen gaan missen.'' Mijn vader glimlachte van oor tot oor –– waarschijnlijk blij dat ik dat zei. ''Je hebt je auto toch mee?'' Ik knikte en haalde mijn autosleutels uit mijn zak. ''Ik ga maar, dag.'' Een laatste glimlach voordat ik zijn kantoor uitliep en zo ook uit Grimes Enterprises.
          Met een diepe zucht plofte ik neer in mijn zwarte Range Rover voordat ik uit de garage wegreed, met de radio op een vrij harde volume. Terwijl ik luidkeels meezong met alle liedjes die voorbij kwamen en netjes op het groene licht wachtte. Ik haalde met een vrije hand een hand door mijn haren en keek even op de achterbank of mijn leren jas daar ergens zat. Mijn wenkbrauwen fronsten even toen ik zag dat ze daar niet lagen, maar haalde mijn schouders op. Ik parkeerde mijn auto bij de school en stapte uit, om daarna de kofferbak te openen. Mijn jas zat daar ook niet in. Een diepe zucht rolde over mijn lippen en haalde mijn schouders op. Gelukkig had ik mijn normale zwarte broek aan en een witte blouse, dus dat was alleen mijn jas dumpen –– het was toch warm genoeg. Ik gooide mijn jas in de kofferbak en ging tegen mijn auto staan, het zou toch zo pauze worden. Al neuriënd haalde ik mijn pakje sigaretten uit mijn zak en stak er eentje op, waarna ik een berichtje naar Cass stuurde.
    Cassie, ik sta buiten. Kom je?

    [ bericht aangepast op 8 juli 2015 - 21:23 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    JACELYN VIONA KENNEDY
    ''Not all cheerleader are brainless.''
    • Senior • Cheerleader • Head Bitch •



          ''Nou ja.. Finn is Finn, die gozer heeft soms echt moodswings,'' zei ze, waarna ik mijn schouder op haalde. Daar had ze absoluut gelijk in, maar toch –– hij was op één of andere manier anders. Niet dat ik me niet anders gedroeg na die avond. ''Maar de laatste tijd lijkt hij inderdaad wat anders, afstandelijk inderdaad en vrij grumpy ook..'' Ik liet mijn tanden in mijn lippen planten en schudde even mijn hoofd. Na vier jaar, vier jaar wilde ik niet dat onze relatie zo zou eindigen. ''Geen idee wat je ermee moet... Ik neem aan dat je al hebt gevraagd wat er aan de hand is?'' Ik schudde licht mijn hoofd en zuchtte nogmaals –– het leven van een achttienjarige toch. ''Anders zou ik dat sowieso vragen. En anders... Hopen dat het gewoon weer een van zijn buien is en dat het snel overgaat, denk ik?'' Ik tuitte mijn lippen even en schudde mijn hoofd. ''Tja, ik zie wel.'' En op dat moment hoorde ik mijn telefoon trillen in mijn tas, waarna ik die ook gelijk pakte. Een berichtje van Kyros? Ik fronste even en las het berichtje. Wat was er nou weer aan doe hand?
          Ik keek weer naar Cass en glimlachte. ''Ik ga het proberen, Cass. Thanks.'' Snel drukte ik een kus op haar wang en beende de gang uit, daarna het gebouw en keek even rond om te kijken waar die boom ook alweer was. Al snel zag ik waar die was en liep daar rustig naartoe, waarna ik daar gelijk op het gras neerplofte en op Kyros wachtte. Wat zou nou weer zo dringend zijn om me gelijk te zien na de les.


    I don't want you to die, I want you to suffer.


    Kyros Raith
    Ky • Muziekkant • 17 • Annoyed

          Zonder nog te wachten op een antwoord of op iemand uit de les, loop ik naar buiten. Finn loopt constant te zeiken over hoe Jacelyn afstandelijk doet en ik wordt er een beetje zat van. Jacelyn houdt iets achter, dat ik ook nog eens voor haar geheim moet houden omdat ze anders zaken gaat verspreiden waar ze helemaal niks mee te maken heeft. Ik heb een absolute hekel aan drama en door die heks wordt ik er compleet ingezogen. Daarnaast lieg ik ook nog eens tegen mijn beste vriend, iets wat ik graag wil vermijden omdat ik geen zin heb in ruzie met hem.
          Ik leun tegen de boom aan en haal mijn mobiel tevoorschijn om te kijken of Jacelyn al gereageerd heeft op mijn berichtje. Ik hoop dat ze komt want ik weet dat ze zich niet graag rond laat commanderen, maar ik moet met haar praten voordat dit uit de hand loopt. Na een tijdje zie ik haar deze kant op komen lopen, maar ze ziet mij nog niet staan. Ze gaat in het gras zitten en zonder een woord te zeggen loop ik op haar af en ga ik voor haar staan met mijn armen over elkaar heen gevouwen.
    'Je moet het aan hem vertellen.' Jacelyn en ik zijn niet echt mensen die een vriendelijk praatje met elkaar houden, daarom begin ik maar gelijk. 'Hij vroeg net aan me waarom jij zo afstandelijk en raar tegen heb deed. Ik ga dit probleem niet voor jullie oplossen. Jullie zoeken jullie eigen zooi maar uit en hou mij erbuiten. Ik wil dat je het hem voor zaterdag verteld heb, anders vertel ik het aan hem en geloof me, dat gaat een heel stuk minder subtiel worden,' grom ik. 'Jij bent vreemd gegaan, dus jij lost het op, ik wil niet meedoen aan je stomme spelletjes.'


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Finn Lesley Montgomery

    Quarterback | 12th grade | Feeling sad and alone, but too proud to talk about it





    'Als ik jou was, zou ik gewoon met haar gaan praten,' zegt Kyros, 'vragen wat er is en zo... maar ja, je weet hoe geweldig,' kuch, 'ik ben in relatie advies geven, dus als dit het einde is van jullie "geweldige" relatie, is het niet mijn schuld.'
          Ik lach om Kyros' "grap" terwijl ik het eigenlijk niet grappig vind. Ik bedank hem flauwtjes en zodra de bel gaat, ben ik meteen de klas uit. Met mijn ziel onder mijn arm loop ik door de gangen heen. Nerds duiken angstig hun kluisjes in als ze mij voorbij zien lopen, maar dit keer besteed ik er geen aandacht aan. Te ver weg in mijn gedachten loop ik door de gangen. Ik had niet echt meer gereageerd op Hadley's idee voor de dresscode van mijn feest, maar ik zou haar later een bericht sturen dat ik het een goed idee vind. Ik wil eigenlijk nadenken over wat ik aan zal trekken en welke muziek ik ga regelen, maar dat laten mijn hersenen niet toe. Ze dwingen me om aan mijn vader te denken. Dit weekend was hij te dronken om ook nog maar iets te kunnen. Hij schreeuwde constant en ik heb hem uiteindelijk naar bed moeten slepen - terwijl hij me bijna een klap voor mijn gezicht gaf omdat hij niet wilde. Die vent heeft problemen en ik weet niet wat ik ermee moet doen. Mijn moeder weigert om nog tegen hem te praten, waardoor ze eigenlijk bijna niets af weet van zijn alcoholprobleem. Alleen Jace en Kyros weten echt van zijn probleem, maar ze weten niet hoever het is opgelopen de laatste tijd. Eerst was het "gezellig dronken". Als hij thuis kwam, zong hij veel en noemde hij me zijn lievelingszoon omdat hij zo trots op me was. Nu wordt hij agressief, luidruchtig en zeurt hij continu over mijn prestaties op school. Als ik met een tien thuis kom, vraagt hij waarom ik geen negen heb gehaald en de andere tijd heb besteed aan football. Als ik met een negen thuis kom, vraagt hij waarom ik geen tien heb gehaald. Ik sla mijn ogen neer naar de grond - iets wat ik niet zomaar doe. Normaal houd ik mijn kin op en kijk ik neer op alles en iedereen, wat mij makkelijk lukt met mijn lengte.
          Ik loop richting de kantine en wandel hierbij tegen iemand aan.


    Big girls cry when their hearts are breaking