Ik voel me zo verschrikkelijk uit het veld geslagen.... - School

Vandaag hadden we bij ons op school het herkansingsmoment, wat inhoudt dat je maximaal 3 toetsen mag herkansen.
In tegenstelling tot veel klasgenoten, hoefde ik slechts één ding te herkansen: rekenen.
Voor de meeste mensen is dat geen probleem, voor mij is het een ramp.
Ik heb namelijk dyscalculie (voor uitleg, zie spoiler).

Dus ik ruim 2 weken kei hard leren, herhalen, herhalen, herhalen, herhalen.
En vanochtend was dus het moment van de waarheid en ik heb kei hard gefaald.
In plaats van een hoger punt heb ik zelfs lager weten te scoren dan de eerste keer.
Ik was er zeker van dat ik hoger zou scoren, ik hoefde per slot van rekenings slechts 0,3 hoger te scoren om gemiddeld een 5 te staan (en dus over te gaan).

Maar nu is het de vraag of ik uberhaupt doormag naar het volgende leerjaar (want je laatste punt telt, niet het hoogste punt).
En dat is niet eerlijk, want dan wordt ik voor de zoveelste keer afgerekend op het feit dat ik een "beperking" heb.
School kan me niet helpen, want hun handen zijn "door de overheid op hun rug gebonden."

Het enige wat ze doen en dus ook kunnen is mij te dwingen iets te doen waartoe ik niet in staat ben: op een niveau rekenen dat veelte hoog is voor mij.
Ik krijg maandag te horen of ik gezakt ben, of eventueel woensdag nog de toets mag herkansen.
Maar ik ben bang dat al zou ik woensdag herkansen, dat mijn punt niet hoog genoeg is...

So, I'm sad.

---

I'll lick the poison from right off your kiss

Mijn zusje heeft ook dyscalculie. School wist absoluut niet hoe ze daar mee om moesten gaan (ze kwamen aan met vergrotingen en zo, terwijl ze prima kan lezen) maar uiteindelijk mocht ze wel de formules er telkens bij houden. Heeft jouw school je daarin ook geholpen?

In elk geval heeft mijn zusje geluk gehad, ze is dit jaar geslaagd en dit jaar was rekenen nog geen exameneis. Ze had een vier uiteindelijk.

---

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

Jeetje, wat ontzettend vervelend. En dan ook nog eens door één zo'n lullige rekentoets. Ik weet niet precies hoe je je voelt, maar ik heb wel een moment gehad dat de moed me in mijn schoenen zonk. Ik had de maandag van de toetsweek een scheikundetoets gehad en die leraar liet de dinsdag al de punten zien omdat hij het zo snel al had nagekeken. Ik had een drie en ik stond al niet geweldig voor scheikunde en ik moest die week al heel hard werken voor mijn punten. Toen ben ik in tranen thuis gekomen en mijn moeder heeft mijn mentor gebeld en die had me toen een heleboel moed ingesproken. Ik was overgegaan, overigens.

Wat ik alleen als tip kan meegeven: blijf positief! Misschien valt het wel hardstikke mee, mag je gewoon over. Wat ik verder als tip kan meegeven, is eens uitzoeken wat de school allemaal verplicht is te doen volgens de overheid, want ik geloof er geen snars van dat zij jou niet kunnen helpen. Als je deze regels/voorschriften eens onder hun neus duwt, dan piepen ze misschien wel anders. Zo niet: schoolinspectie! Doet wonderen, dat kan ik beloven. ^^

Heel veel succes ermee. Hier nog een knuffel voor je:

---

Deep inside, I've never felt alive

Dat is echt vervelend :c. Het is ook een stomme rekentoets. (Ik stond een 9 voor het vak en haalde en 6 )Ik ben blij dat ik dit jaar ben geslaagd en het niet meetelt. Kan je niet (zoals Drones zegt) uitzoeken wat wel en niet mag? Volgens mij is een school verplicht je te helpen, net zoals iemand met dyslexie.

[ bericht aangepast op 3 juli 2015 - 13:47 ]

---

Seasons will change, but I shall remain

Het probleem is dat er over dyscalculie aanzienelijk minder bekend is al bij dyslectie (ook qua onderzoek e.d.).
Het is bekend dat er 3 soorten dyscalculie zijn, waarvan ik er 2 heb.
Ik heb een lekker dik verslag meegekregen van de pyschologe die mij heeft getest op dyscalculie, waarin een hoop tips en/of hulpmiddelen in staan.
Ik heb een kopie ingeleverd op school (o.a. bij mijn rekendocent(en)), maar deze zijn volgens mij regelrecht in de prullenbak beland. Althans, ik krijg niet de indruk dat ze het hebben doorgelezen.
School biedt mij bijles aan, in de vorm van 1 uur in de week met een kleiner groepje rekenen, maar dat is voor mij niet voldoende. Ik heb één op één bijles nodig, maar daar heeft school natuurlijk weer geen tijd voor. Er is inmiddels passend onderwijs op de basisscholen voor dyscalculie, maar zo ver is het voor het voortgezet en middelbaar onderwijs nog niet (dit zit er wel aan te komen, maar daar heb ik helaas nog niks aan). Ik mag bij bepaalde onderdelen een rekenmachine gebruiken, en heb beschikking tot een tafelkaart (de tafeltjes met 1 t/m 12) en een kaart die me zogenaamd kan helpen bij het rekenen met eenheden (maar waar ik geen hol van snap).

Mijn vader heeft zich in de wetgeving rondom dyscalculie verdiept, dus ik zal het er zeker met hem eens over hebben of we school meer onder druk kunnen zetten. Gelukkig heb ik een schat van een mentor die zich kei hard voor mij gaat inzetten en daarvoor tot het uiterste zal gaan, maar uiteindelijk zal ik zelf die toets moeten maken. Ik probeer ook zeker positief te blijven, maar het is gewoon absurd om op een té hoog niveau te moeten presteren.

---

I'll lick the poison from right off your kiss

Oh jeetje, wat ontzettend rot! )= Ik snap je wanhoop op dit vlak, want het is ontzettend lullig als je op dat kleine beetje zou zakken, terwijl je er zo hard voor knokt, maar simpelweg niet beter kunt omdat je in de weg gezeten wordt door je dyscalculie. Het enige wat ik je kan aanraden is inderdaad om nog even door te zetten en de school onder druk te zetten. Soms moet je nu eenmaal gewoon brutaler zijn voordat je stem gehoord wordt, want dat die kopieën linea recta de prullenbak in belanden hoort natuurlijk niet. Hartstikke fijn dat je mentor in ieder geval met je mee knokt, dat scheelt al iets. In principe vind ik gewoon dat school je de begeleiding moet geven die je nodig hebt (en daar zou ik dan ook allereerst voor blijven knokken), maar is er niemand bij je in de buurt die je buiten school om kan bijspijkeren? Die je kan helpen om je hulpkaart te begrijpen en dat soort dingen? Het blijft ontzettend rot natuurlijk, heel veel sterkte toegewenst. Ik hoop dat je school uiteindelijk bijdraait, of dat je hoe dan ook een andere manier vindt om jezelf er doorheen te knokken.

---

She's imperfect but she tries