[RPG] [200] Camp Half-Blood • Speeltopic - Speeltopics

---

• Rollen •

Cabin 1 (Zeus) • Thalia May Jove - Beauregard [HC] 1.12 • Cleopatra Phoebe North - Daggers 1.3 • Christian 'Chris' Michael Bennett - Backbiter 1.19 • [G] Luca Alessandro Giraldi - VladiFerr Cabin 3 (Poseidon) • [G] Adelaide Maeve Winchester - Superior 1.7 • Dylan James Jackson - Blurrierface 1.10 • Liam Raphael Emell - Anaklysmos 1.18 • Gereserveerd - Greenleaf Cabin 4 (Demeter) • Nova Paislee Branch - Patriots 1.15 Cabin 5 (Ares) • Grachelle “Gracy” Andrews - Starlord 1.3 • Augustus Nikolaj Josephs - Raccoon [HC] 1.10 • Atlas Phineas Archibald - Baelor 2.3 Cabin 6 (Athena) • Kaela “Kay Louanna Parthéna - Astrophe 1.11 • Daniel Hyde - Backbiter [HC] 1.9 • Gereserveerd - Greenleaf • Roxanne Sappho Parva - Necessity 1.18 Cabin 7 (Apollo) • Kaij Silvano Gualtiero - Necessity 1.3 • Juniper Abigail Celena Blackwood - VladiFerr 1.7 • Bambi Olivia Jones - Blurrierface 1.11 • Aurora Edana Bebhinn - Curia 1.20 Cabin 9 (Hephaestus) • Acis Griffin Ambrose - Patriots [HC] 1.11 • Gereserveerd - Solemnly • Pyper "Pip" Magdalone Niklasson - Royai 1.20 •Dakatia Zafirah Odalys - QueenStark 2.2 Cabin 10 (Aphrodite) • Jenna Cara Wilkinson - Blurrierface [HC] 1.8 • Diana Aimee Contouré - BIack 1.1 Cabin 11 (Hermes) • Nathaniel Scot Parrish Maverick - Raccoon 1.3 • Anastasia "Ana" Blake - Backbiter 1.14 • [G] Zacharias Leon Stoll - Daggers [HC] • Miguel 'Calaca' Gabriel Santos - LukeRHemmings 1.18

Cabin 12 (Dionysus) • Xzavier 'Xav' Talon Ambrossiano - Xemerius 1.16 Cabin 13 (Hades) • Than Methusael Sephtis - BIack 1.5 • Avery Gladwyn - Blurrierface 1.4 • Blake Crevan Orcus - Astrophe 1.9 [HC] • Eris Persephone Sephtis - Curia 1.9 Cabin 14 (Iris) • Jacob "Jake" Frances Campling - phoeni 1.5 • Valene Bride Aslan - Saffierblauw 1.16 • [G] Alesea Atley Whitfield - Constellation 2.1 • [G] Paige Prudence "Prue" Whitfield - AlisonAriaEmily 2.2 Cabin 15 (Hypnos) • Sterling "Chav" Chavez Orcus - Astrophe 1.13 Cabin 16 (Nemesis) • Esmeralda Thekla D'Aramitz - Raccoon 1.13 Cabin 17 (Nike) • Victoria Dana Davison - Ikigai 1.11 • Petra Diane Wilder - Rivetra 1.19 Cabin 18 (Hebe) • [G] Julianne Aberdeen Carter - Anatomy 1.17 • Atlas Phineas Archibald - Royai 2.3 Cabin 19 (Tyche) • Aron Seely Devland - Starlord 1.3 Cabin 20 (Hecate) • Ryan Andrews - Beauregard 1.13 • Ivory Eos Abella - VladiFerr 1.9 • Myah Kallyope Abella - Xemerius 1.12 • Levi Wolf Hunter - Rivetra 1.19

• Regels •

Algemeen:
• Hou de jongens en meisjes een beetje gelijk.
• Na 5 dagen zal je rol komen te vervallen.
• Vraag toestemming voor speciale gaves zoals Charmspeak en Fire-use.
• Alleen ik maak topics aan.
• Geen OOC ruzie.
• OOC in het speeltopic tussen haakjes.
• Minimaal 200 woorden per post.
• Als je 10 dagen niet reageert, stuur ik een pb. Als je een goede reden hebt, zullen we een oplossing vinden. Zo niet, of als er geen antwoord komt, zal je rol na 4 dagen te komen vervallen.
• Ik wil graag dat deze RPG deze vakantie volhoudt. Denk dus goed na voordat je mee doet.
• Algemene Q regels gelden hier ook.
• Alles in ABN.

Personages:
• Niet meer dan 4 personages per persoon.
• Eén kind van de Big Three per persoon.
• Eén Head Counselor per persoon.
• Niet meer dan één kind met een speciale kracht per persoon (dit liever ook niet).
• Niet meer dan 2 meisjes per persoon, meer dan 2 jongens mag wel.

Camp Rules:
• Zonder toestemming van HC mag je niet iemand anders Cabin binnen.
• Nooit alleen het bos betreden.
• Je zit altijd aan je eigen tafel tijdens alle maaltijden.
• Je mag het kamp niet verlaten zonder toestemming.
• Na 11 uur mag je je Cabin niet verlaten, of de Harpies zullen je opeten.
• Je bent verplicht deel te nemen aan de verplichte activiteiten.

• Topics •

Rollentopics:
Rollentopic 1

Speeltopics:

Praattopics:
Praattopic 1

• Extra Informatie •

• Camp Half-Blood en Camp Jupiter zijn vriendelijk. Als je het andere kamp wilt bezoeken, is dat mogelijk. Eerst moet er toestemming worden gevraagd aan Chiron.
• Let op: Je mag ook een kind van twee Demigods. Bedenk je wel dat de kinderen van Frank en Hazel onwaarschijnlijk zijn, omdat die naar Camp Jupiter zouden gaan. Als je een kind van twee Demigods wilt, geldt het volgende: een jongen zal in de cabin van zijn vader komen, een meisje in de cabin van haar moeder. Blijf wel realistisch!
• Chiron wordt gespeeld door iedereen.
• Gebruik de Engelse termen (Capture the Flag, Cabin, Head Counselors)
• Link naar Camp Half-Blood wikia: Klik.
• Capture the Flag Teams:
Blauw:
Leidende Cabin: Athena.
Bondgenoten:
Rood:
Leidende Cabin: Ares.
Bondgenoten:
• Dionysus is nog steeds op Camp Half-Blood, en gedraagt zich ook nog zoals vroeger. Rachel is nu een volwassene vrouw, maar ook zij woont nog in haar cave tijdens de zomer.
• Meer informatie volgt.

• Alle Cabin Members •

De overige onbespeelde Cabin members staan hierbij. Alle schuingedrukte namen zijn onbespeeld.

Cabin 1 (Zeus) 5 - [HC] Thalia May Jove - Cleopatra Phoebe North - Naamloze jongen - Luca Alessandro Giraldi - Abigail Lyssano - 12 Cabin 3 (Poseidon) 6 - Adelaide Maeve Winchester - Dylan James Jackson - Liam Rapheal Emell - Naamloze jongen - [HC] Alyssa Michealson - 16 - Jeremy Jelsey - 17 Cabin 4 (Demeter) 10 - Nova Paislee Branch - Castor Dalmore - Mason Eyalo - 13 - [HC] Emily Montgomery - 19 - Velicity Smith - 11 - Audrey Harris - 15 - Diana Jenkins - 9 - Haley Black - 10 - Hunter Jalison - 17 - Ezra Holas - 15 Cabin 5 (Ares) 11 - Grachelle Andrews - [HC] Augustus Nikolaj Josephs - Atlas Phineas Archibald - Spencer Young - 13 - Hannah Anderson - 9 - Lucas Thompson - 15 - Jayden White - 16 - Jaimy White - 16 - Selena Crescent - 13 - Owen Develis - 14 - Carter Cooper - 18 Cabin 6 (Athena) 9 - Kaela Louanna Parthéna - Daniel Hyde - Naamloos meisje - Roxanne Sappho Parva - [HC] Danny Verras - 17 - Evelyn McDonald - 13 - Lucy Fisher - 12 - Lilly Fisher - 14 - Layla Fisher - 16 Cabin 7 (Apollo) 9 - Kaij Silvano Gualtiero - Juniper Abigail Celena Blackwood - Bambi Olivia Jones - Aurora Edana Bebhinn - Tristan Hamilton - 12 - [HC] Lynn Cooper - 16 - Beatrice Hastings - 9 - Melody Vivianson - 13 - Isaac Lalisoh - 16 Cabin 9 (Hephaestus) 7 - [HC] Acis Griffin Ambrose - Pyper "Pip" Magdalone Niklasson - Naamloze jongen - Dakatia Zafirah Odalys - Shailene Fields - 17 - Klaus Michealson- 14 - Wyatt Miguez - 8 Cabin 10 (Aphrodite) 13 - Jenna Cara Wilkinson - Diana Aimee Contouré - Leo DiCaprio - 12 - Anna Hoevez - 11 - Alice Heavenly - 17 - Bryan Sullivan - 15 - Alison Roshawn - 15 - Madison Cole - 12 - [HC] Shenn Overy - 17 - Velanna Murray - 13 - Avery Assen - 15 - Elijah Miguel - 16 - Rosalie Porter - 9 Cabin 11 (Hermes) 9 - Nathaniel Scot Parrish Maverick - Anastasia Blake - [HC] Zacharias Leon Stoll - Miguel 'Calaca' Gabriel Santos - Jenna Halisson - 13 - Joseph Stoll - 12 - Kai Stoll - 14 - Harper Ange - 6 - Annie Rowell - 19

Cabin 12 (Dionysus) 3 - Xzavier 'Xav' Talon Ambrossiano - Kenneth Oledie - 13 - [HC] Delila Marin - 15 Cabin 13 (Hades) 8 - Than Methusael Sephtis - Avery Gladwyn - [HC] Blake Crevan Orcus - Eris Persephone Sephtis - Becky Ashton - 13 - Caroline Daniels - 17 - Katerina Kathels - 12 - Dorian Ovis - 11 Cabin 14 (Iris) 9 - Jacob Frances Campling - Valene Bride Aslan - Alesea Atley Whitfield - Paige Prudence "Prue" Whitfield - Sanjeev Haskavo - 13 - [HC] Damon Salvatore - 18 - Mackenzie Miller - 15 - Finn DiLaurentis - 10 - Rocco Cresco - 16 Cabin 15 (Hypnos) 7 - Sterling Chavez Orcus - Samara Samuels - 15 - [HC] Lana Grant - 17 - Ashton Pierce - 13 - Kazuki Swahili - 12 - Caleb Ferguson - 15 - Rose Rose - 14 Cabin 16 (Nemesis) 8 - Esmeralda Thekla D'Aramitz - Cèline Chavoir - 16 - Hazel Lancaster - 11 - Thomas O'Shea - 16 - Stacey Nelson - 15 - Micheal Olsson - 10 - Rebecca Lawson - 10 - [HC] Mona Devilson - 19 Cabin 17 (Nike) 9 - Victoria Dana Davison - Petra Diane Wilder - Aria Demishall - 12 - Toby Lynch - 15 - Savannah Evans - 13 - Sam Claflin - 16 - Victoire Jamaison - 13 - Emma Valerio - 14 - [HC] Phoebe McMason - 16 Cabin 18 (Hebe) 12 - Julianne Aberdeen Carter - Atlas Phineas Archibald - Alec Volls - 15 - [HC] Georgina Brewer - 19 - Joey Hoffman - 12 - Rowena Swan - 13 - Demi Alishas - 12 - Tate Clown - 10 - Margot Kim - 18 - May Terry - 16 - Faye Walters - 14 - Suki Waterhouse - 16 Cabin 19 (Tyche) 8 - Aron Seely Devland - Ben Barnes - 16 - Elsie James - 13 - Isobel Horton - 14 - Collin Explod - 17 - Indiana Besque - 12 - April Jones - 12 - [HC] Selene Dobrev - 18 Cabin 20 (Hecate) 12 - Ryan Andrews - Ivory Eos Abella - Myah Kallyope Abella - Levi Wolf Hunter - Augusta Castro - 14 - Silver Areas - 11 - Brianna Lavesq - 18 - Blaine Lavesq - 15 - [HC] Eleanor Park - 16 - Sasha Hamels - 11 - Elena Salvatore - 14 - Nicky Avalanche - 15 Totaal: 155

BEGIN.
Het is zaterdag 15 juli vandaag, 9:00 AM, de dag waarop het voor de meeste Demigods zomervakantie wordt. Sommige zijn jaar door op kamp, anderen zijn al eerder gekomen vanwege een vervroegde vakantie, en een kleine groep zal later aankomen. Het is een mooie zomerdag, met een blauwe lucht, 31 graden en een zacht zomerbriesje. Vandaag zijn er nog geen overdaagse activiteiten (alleen een sing-along bij het kampvuur 's avonds). Iedereen is vrij om te doen wat hij/zij wilt - tenzij het buiten de regels is. Veel plezier op Camp Half-Blood!
Een dag-schema en volledige zomer activiteiten lijst zal later komen c:

[ bericht aangepast op 28 juli 2015 - 13:36 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

---

•

Head Counselor of the Cabin of Hades • 21

---

Blake had haar tranen gezien en hij had zich misschien nog nooit zo schuldig gevoelt. Zodra hij zich dan ook omgedraaid had, hadden zijn ogen zich ook gevuld met iets wat je verdriet kon noemen. “Hier, je vergeet wat.” Haar zachte stem drong zich door hem en even wou hij zich omdraaien en zeggen dat hij niets meende, maar dat deed hij niet. Terwijl Blake doorloopt hoort hij iets suizen en hij hoort iets hout doorboren. Als zijn blik verschuift naar de boom, die overigens dichtbij hem staat, ziet hij zijn eigen mes in de boom zitten. De boom had centimeters van hem afgezeten, maar Blake wist dat er geen gevaar op zijn leven was geweest. De meeste Kinderen van Hades konden het namelijk aan zien komen als mensen dood zouden gaan. Vaak als je dat wist was het vaak niet meer te voorkomen. Blake blijft wel staan alsof hij aan de grond genageld staat. Hij ziet het rode haar en de knalgroene ogen weer in zijn blikveld komen, maar rond haar ogen is het helemaal rood als aantoning dat ze gehuild heeft. Even wilt hij door zijn benen bezwijken en doen alsof niets iets uitmaakt, maar de dood van mensen waar hij om geeft de schuld en hoe hij zich zou voelen was het niet waard. “Het spijt me. Het spijt me. Het spijt me.” Ze had knalrode wangen van ik denk schaamte. “Het was niet mijn bedoeling het te gooien, maar om het te geven. Ik doe alles wat je van me vraagt. Alsjeblieft, niet boos zijn, doe me niets.” Ze stond gebogen en gebroken voor hem en iets in hem knapte. Ze was iemand waar iedereen overheen liep en ze liet het ook nog eens gebeuren. Zijn kaak spant zich aan en hij pakt het mes en trekt hem uit de boom. Zijn spieren aangespannen en hij keek naar haar.
'Stop daarmee.' Zijn stem was streng en geïrriteerd. 'Word eens echt boos. Verontschuldig je niet en doe eens niet wat andere van je vragen. Ga tegen de stroming in en als een andere stroming tegen je op botst dan stroom je gewoon door.' Zijn ogen stonden geïrriteerd, maar niet naar haar en dat was te zien ook. Hij kijkt even naar het mes en dan naar Nova zelf. Hij drukt het in haar handen en zorgt dat ze het vast houd door haar handen te sluiten, maar zonder haar te verwonden aan het mes. Hij laat haar dan los. 'Word boos. Ik weet dat je dat was net, dus wordt het nu. Doe iets, maar laat niet over je heenlopen niet door mij of door ieder ander. Je werd net boos en dat heb je nodig, dus wordt boos. Schreeuw, trap, sla, steek als het moet, maar geef de emotie irritatie of boosheid is een keer de overmacht

---

The Clock Is An Illusion And We Are All Trapped In It. Fye • Onism • Astrophe • Alazia

• Hermes • 17 •
Ik was blij dat Danny niet verder was gegaan over het kartel. Intussen was ik weg gezakt in de verschrikkelijke beelden en gevoelens van wat ik allemaal had meegemaakt op de straten dit jaar. Alles kwam terug, en de monsters waren verre van het ergste geweest. De Kindly One eens in de paar weken was niets, en zeker met een van mijn ouders bijna altijd in de buurt, in school waren de aanvallen gelukkig eigenlijk nooit, was het heel goed te doen. Zelfs ambrosia, waar ik enorm voorzichtig mee moest zijn, maar dat ter zijde, zou dit gevoel niet weg kunnen nemen. Ik schrok op toen Liam en Avery bij ons bleken te staan. Ook hier probeerde ik ze wat af te poeieren over mijn jaar, want ik durfde het niet goed te vertellen. Zoizo was het uiten van emoties niet mijn sterkste punt, en hield ik het vaak bij een vrolijke glimlach om alles te verdringen, tot ik gitaar kon spelen, en daarbij was ik ook nog bang voor hun reactie op wat ik had meegemaakt. Ik wilde niemand choqueren en zelf was ik ook niet heel kien in het ophalen van mijn herrinderingen. Ze begonnen wat over koetjes en kalfjes te praten en ik luister rustig. De stemming was neutraal vrolijk. Iedereen was weer samen Het werd een stuk opgetogener toen Danny begon te praten. Ik kreeg zelfs een oprechte glimlach op zijn gezicht en gaf hem een korte knuffel. "Felicitaciones." Hij verdiende het echt en ik wilde graag alles over zijn zomer horen, want ondanks dat hij duidelijk nerveus aanvoelde, was hij mijn vriend en luisterde ik graag naar zijn verhalen over de rest van het jaar, die vaak veel interessanter en vrolijker waren dan mijn verhalen. Ik wilde net aan Danny vragen om te gaan vertellen, toen alles heel koud werd, niet qua temperatuur, maar qua gevoel. Het was niet hetzelfde gevoel als wanneer iemand stierf, maar zat er dichtbij: Pijn, verdriet, leegte, angst, alles. Ik sloeg mijn ogen op naar Liam, en zag aan zijn gezicht dat het zijn schuld was. Bij zijn woorden sloeg ik mijn ogen neer en sloeg een snel kruisje, met mijn ogen naar de hemel gericht, voor zijn overleden broer, zoals ik voor elk persoon van het kamp, of hun familie, een kruisje sloeg als ze de geest gaven, of als er over de doden werd gesproken. Dit was dan wel een kamp voor nakomelingen van de Griekse goden, ik was katholiek opgevoed en kon die niet van me af zetten. "Het spijt me." zei ik zachtjes, terwijl hij al wegsnelde. Ik keek wat kleintjes naar Danny. Ondanks dat onze levens zo enorm verschillend waren, waren we toch vrienden, en ik wilde heel graag weten wat er hier allemaal was gebeurt. Ik zou dan vast ook over thuis vertellen, maar dat moest maar als hij het toch wilde weten. Mijn grootvader was dan wel Hades, de vader van Avery, wat allemaal wat vreemd was, maar de dood en de doden vond ik nogsteeds enorm moeilijk om mee om te gaan. Dat ik gevoelens kon aanvoelen maakte dat alleen maar erger, terwijl als mijn krachten sterker waren geweest, ik er waarschijnlijk heel goed mee om zou kunnen gaan, zoals mijn moeder. "Zullen we een plekje in de zon zoeken?" vroeg ik zachtjes, want ik ging me echt niet openstellen, al was het maar een beetje, in de buurt van alle andere kampeerders.

---

Bowties were never Cooler

---

•

• PETRA DIANE WILDER •
Cabin 17: Nike • Head Councelor • Eighteen

---

[ bericht aangepast op 11 juli 2015 - 16:27 ]

---

help

---

[ bericht aangepast op 11 juli 2015 - 16:37 ]

---

kindness is never a burden.

Head Counselor of the Cabin of Hades • 21

---

“Nee.” Het woord dat ze sprak was niet zoals Blake hoopt. Het was fluisterend nauwelijks hoorbaar en het irriteerde hem mateloos. Hij voelde hoe machteloos ze was tegen vele hij had het gezien keer op keer. Zijn ogen kijken recht op haar gezicht dat al zo vaak van hem weggekeken hadden. Nu echter keken ze wanhopig in die van hem. Het brak hem. Dat deed het echt. Ze was als een hert, o sierlijk, mooi, maar kwetsbaar. Ze keek hem aan alsof hij haar verwond had. Zijn nagels in haar vlees hadden gezet en zo een diepe kras achter gelaten dat ze bijna door haar benen zakte. Alsof hij de laatste baksteen aan het weg timmeren was, het laatste baksteentje dat haar liet staan voor ze in elkaar zou zakken. Afgezien van haar ogen zag Blake het niet aan de rest van haar gezicht. Hij zag haar verstrakte spieren dat ervoor zorgde dat ze niets anders weggaf. “Dat kan ik niet — ik ben niet zo’n persoon. Waarom wil je me zo laten zijn?” Haar blik wend af van hem. De helderheid en kwetsbaarheid kon hij niet meer zien aangezien dat alleen verscheen als hij door haar ogen heen boorde. Hij volgt haar blik echter die nu vol walging naar het mes dat nog in haar handen ligt. Hij ziet haar handen jeuken alsof ze het weg wilt gooien of het wilt laten verdwijnen, maar dat doet ze niet (tot Blake zijn spijt). “Ik dacht dat je anders was. . .” Het is een fluistering, maar het voelt alsof ze het schreeuwt. Het is bijna een klap in zijn gezicht, want hij was anders. Hij drukt zijn kaken op elkaar om zichzelf even tegen te houden en haalt gefrustreerd zijn handen door zijn haar. Zijn haar begint ook lichtelijk door de war te gaan en alle kanten op te steken.
‘Nova…’ Hij zegt het niet, hij ademt haar naam uit het was bijna te vergelijken met een zucht en alleen als ze luisterde had ze het gehoord. De radeloosheid was lichtelijk te horen in het enkele woordje dat hij uitsprak. Hij was niet goed met woorden, hij was niet zijn broer. Zijn broer die iemand was die nu precies zou weten wat hij zou moeten zeggen en zich er zo doorheen zou kunnen lullen. Blake daarentegen was vaak hard en hij had er moeite mee om dat niet te zijn. Hoe kon je mensen anders weghouden? ‘Je moet van je af leren bijten. Jij legt altijd de schuld bij jezelf terwijl dat vast en zeker nooit het geval is. Ik zeg niet dat je - jezelf moet veranderen, maar een linie van defensie kan echt geen kwaad.’ Blake zijn stem was rustiger geworden, maar hij zocht naar woorden om te zeggen, woorden die hij niet wist. Nog nooit had zijn kleine woordenkennis en kunsten met woorden hem zo tegen gezeten en hij voelde zich even machteloos, al niet dat het was te zien. Wat Nova zag was nog steeds de grote sterke jongeman, maar et een iets zachtere expressie op zijn gezicht zodat ze hem nog aan durfde te kijken. Haar laatste woorden suizen nog door zijn oren en even verstrakt zijn kaak nog. ‘Iedereen is anders dan de eerste indruk die ze achterlaten, want mensen doen zich in het begin altijd beter voor.’ Zijn woorden komen er per ongeluk uit aangezien ze enkel een gedachte waren. Ze waren een herinnering, een quote van iemand die hem deze les leerde zonder bewijs te zijn.

---

Head Counselor of the Cabin of Hypnos • 18

---

"Wacht, dus jij beweerd dat je een zoon bent van een god? Of één van mijn ouders een Griekse mythe hoort te zijn? Dat klinkt toch te gek voor woorden!" Haar blik is ongelovig net als haar lach, maar het stopt als ze mijn serieuze gezicht zag. Ze haalde de linnen van haar arm en keek naar de klauwen die haar huid geschaad hadden. Ze waren groot, al niet te groot, maar ondanks dat wel groter dan de gemiddelde huiskater. Ze slikte en keek Chav recht in zijn ogen aan. ‘Ik ga wel met je mee naar Chiron." Ze mompelde het, maar liep aan zijn zijde richting The Big House De stilte die hen had omringt was lichtelijk ongemakkelijk en de altijd sociale Chav wist nu niets te zeggen. Het was alsof zijn zo spraakzame lippen aan een gebonden zaten. Hij voelde zich als zijn oudere broer… Tot Chav’s eigen geluk doorbreekt Esmeralda zelf de stilte. "Van wie zou ik de dochter kunnen zijn denk je? Ik bedoel ik heb nooit mijn moeder gekend en mijn vader is... Nou ja echt geen type om Griekse god te kunnen zijn." Haar grote groene kijkers keken recht in de bruin achtige die Chav had bemachtig met zijn geboorte. Hij bijt even nadenkend op zijn lip, een tik die hij bijna altijd had, en kijkt even weg om na te denken. Na enkele seconde kijkt hij terug in haar groene ogen.
‘De goden en godinnen mogen ons niet opvoeden. Het is ook logisch dat je niet weet wie ze is aangezien ze eigenlijk ook niet met ons mogen communiceren. Sommige ouders doen het ondanks dat het niet mag wel, maar het is vaak maar een raar verschijnsel. Je vader zal dan ook wel helemaal menselijk zijn. Veel vallen voor de goden, voor hun schoonheid, intellect en meer. Diegene die wel weet wie je moeder is, is Chiron.’ Chav onderbreekt zich weer en wijst naar het blauwe gebouw vlak voor hen. The big house. ‘Zodra we daar zijn hoef je alleen maar uit te kijken naar een paardenbips en anders iemand die te mokken zit over zijn flessen wijn.’ Een grote glimlach speelt op zijn lippen en een kleine lach vloeit eruit. Dan bedenkt hij zich dat ze vast niet weet waarom ze voor het achterste van een paard moet uitkijken. ‘Alsof het niet gekker voor je kan worden vandaag, Chiron is een centaur. Half paard half mens.

---

Daughter of Athena • 18

---

‘Heee, Kay! Ach het was zoals gewoonlijk, het zijn er veel te veel en ze praten veel te vaak tegen je ondanks dat je duidelijk maakt niet met hen te willen praten, maar het was wel fijn om mijn weer even thuis te zijn geweest. Heb je je erg verveelt hier, of durfden er nog wel een aantal het op te nemen tegen de ene helft van het gouden duo?’ Vroeg Gracy en ze knuffelde Kay iets wat ze ook snel beantwoordde door haar armen rond Gracy te slaan. Ze glimlachte aangezien ze haar beste vriendin na zulke lange tijd weer zag. Toch voelt ze een kleine steek van afgunst aangezien zij nog een familie heeft, maar dit wappert ze snel weg met alle macht die ze heeft.
‘Heb er genoeg tegen me gehad en helaas zijn er daardoor genoeg naar de Infirmary gebracht.’ Een klein lachje staat op haar gezicht. De “slachtoffers” waren niet ernstig verwond, maar sommige konden zich niet zo goed verdedigen als ze hadden gedacht.
‘Anders moeten we even een gezelligere plek zoeken om even bij te praten!’ Stelde ze voor en Kay glimlacht. Ze kwam hier om te lezen, wetend dat als Gracy er al was ze zich niet onder de mensen zou weergeven, maar vond dit niet erg. ‘Misschien zelfs een plek waar we van de warme zon kunnen genieten? Het is echt belachelijk lekker weer.’ Gracy haar blik glijd omhoog en Kaela volgt. De prachtige blauwe hemel word lichtelijk verdoezeld door de bomen. Echter door kleine gaten die vallen tussen de bladeren zie je ze prachtige gele zon en straal blauwe hemel. ‘Misschien wel iets te lekker weer. Ik vraag mij af hoeveel mensen er gaan verbranden in de zon vandaag.’ Kaela lacht hier lichtjes door.
‘Ik verwacht er een hoop. Ik denk dat de Apollo kinderen met Vitakinesis genoeg te doen hebben dan.’ Een glimlach zit over haar lippen en ze went haar blik weer af van de hemel boven haar. ‘We kunnen inderdaad wel een beetje uit de schaduwen komen en ons onder de mensen weergeven. Suggesties waar we heen kunnen gaan?’ Kay kijkt Gracy vragend aan als aantoning dat ze haar zou volgen met de beslissing om waar te gaan zitten.

---

---

The Clock Is An Illusion And We Are All Trapped In It. Fye • Onism • Astrophe • Alazia

---

---

Kaij slaat zijn arm overdreven om me heen en ik wordt door hem tegen hem aan getrokken. "Maar natuurlijk, honey, ik heb altijd tijd voor jou." antwoordt Kaij. Hij klinkt erg overdreven vrolijk zowel als verleidelijk en ondanks dat ik zijn gezicht niet zien kan, voel ik gewoon dat hij met zijn ogen rolt. Dit zou namelijk echt zo'n typisch moment zijn om dat te doen. "Moet ik jullie wat ruimte geven?" komt Juni grinnikend tussenbeide en ik kijk haar een aantal serieus aan. "Je bedoelt het als in 'een ruimte'?" zeg ik zogenaamd verbaasd. Dan maak ik me los van Kaij en geef haar een gelukzalige omhelzing. "Ga je serieus een huis voor ons kopen? Dat zou echt zo'n goed bruiloftscadeau zijn!" Ik wierp mijn blik even op Kaij. "We willen wel een huis aan een tropisch strand, niet schat?" Ik zette mijn verleidelijke stem weer op. "En zitten er eigenlijk ook meubels bij, want anders moeten we nog even langs de Ikea, lieve Kaka. Vind je dat geen goede bijnaam, Kaka? Het klinkt wel schattig, maar ook wel stoer. Precies alles wat mijn stoere binkie ook is." Ik ging op mijn tenen staan om Kaij in zijn wang te knijpen alsof ik een oud omaatje was.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Hij besefte dat hij aan de verkeerde tafel was gaan zitten; de Atena tafel. Natuurlijk was het meisje van hem geschrokken; halfbloeden van andere goden mochten niet bij de andere tafel zitten. Gelukkig was hij een zoon van Poseidon - die negeerden de regels nog wel eens.
"En wie ben jij als ik vragen mag?" vroeg het bijna-rooie meisje. Net als hem was ze in een slechte humeur. Wat zou er met haar aan de hand zijn? Hij zag dat haar gezicht iets veranderde. "Het spijt me," zei ze en ze glimlachte naar hem. Het meisje bestuurde zijn gezicht en hij werd een beetje onzeker. Ze hadden elkaar vast wel eerder gezien - van eerdere kampen maar nooit echt aandacht aan elkaar besteden. Logisch ook, waarom zou je aandacht aan iemand besteden zodra diegene gelijk weer uit je leven verdwijnt?
"Ik weet niet of je me kent, maar ik ben Valene en jij?" Valene was het dus. Liam keek toe hoe ze even aan haar wang krapte - zou dat haar gewoonte zijn? En haar boek met een klap dicht sloeg. Ze schoof haar bord met nog een bosbessen muffin naar hem toe en vroeg met een lieve glimlach, "Jij ook wat?" Liam schudde zijn hoofd. Hij at liever eten met de kleur blauw. Zodra hij daar aan dacht - werden een paar muffins blauw. Liam pakte er één en begon er wat aan te knabbelen. Valene keek hem nogsteeds nieuweschierig aan, en hij keek op. "Wil je er trouwens over praten? Aangezien het toch echt lijkt alsof je ergens mee zit." Valene deed gescrokken haar mond dicht en keek onschuldig. Ze leunde met haar hoofd op haar hand palm. Liam slikte. Hij had er nog met niemand over gepraat - zelfs zijn beste vrienden in Kamp Halfbloed wisten er niet van, alleen dat Chiron het wist was genoeg en nu wisten Danny, Avery en Miguel er ook nog eens van. Misschien was het maar het beste als hij het vertelde, een deel maar. Misschien zou dat inderdaad helpen zoals Valene net vertelde.
"Het is ook gelijk de reden waarom ik een dag te laat aankom," fluisterde Liam zachtjes. "Het is een lang verhaal - maar ik zal het kort maken. Nu precies 5 jaar geleden is mijn broer omgekomen. Niet om iets simpels - een monster had hem gedood. Eigenlijk had het mij moeten zijn, maar hij was op de verkeerde plaats. Ik was altijd al een outsider geweest, niet alleen op school maar ook thuis. Voordat mijn broer overleed, werd ik compleet genegeerd. Zelfs mijn moeder, wiens schuld het eigenlijk was dat ik geboren was. Op mijn tiende ben ik weggelopen. Zo'n twee jaar tot mijn woede over mijn moeder was verdwenen en ben ik er dus achter gekomen van James. Het ging anders dan verwacht thuis. Ik kreeg een sterkere band met mijn zus. En toen ik naar Camp Halfblood vertrok is die weer verdwenen. Zo erg dat Arden er voor heeft gezorgt dat moeder gister vergeten was dat ik naar Camp Halfblood moest. Dat is het zo'n beetje." Liam sloeg zijn ogen neer en propte een stuk muffin in zijn mond. "Niemand behalve Chiron weet het voledige verhaal van mijn broers dood. Ik vertrouw je Avery - ondanks dat onze ouders ons niet mogen. Maar genoeg over mij - jij zit ook ergens mee anders zou je deze muffins niet in je eentje op eten. Vertel het me - je kan me vertrouwen. En ik heet Liam trouwens."

---

"Look, I Didn't Want to be a Half-Blood."

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

Kaij Silvano Gualtiero

---

---

---

"Moet ik jullie wat ruimte geven?" vraagt Juni grinnikend.
"Je bedoelt het als in 'een ruimte'?" vraagt Jake haar quasi-verbaasd terwijl hij zich losmaakt van me en haar een omhelzing geeft.
"Ga je serieus een huis voor ons kopen? Dat zou echt zo'n goed bruiloftscadeau zijn!" Jake kijkt even naar me en ik beantwoord zijn blik.
"Dat zou echt een fantastisch cadeau zijn, Juni! Dankjewel!" roep ook ik uit.
"We willen wel een huis aan een tropisch strand, niet schat?" zegt Jake verleidelijk.
"Natuurlijk, mijn suikerspinnetje," antwoord ik terwijl ik veel moeite moet doen om series te blijven kijken. "Alleen het beste is goed genoeg voor mijn honnepon."
"En zitten er eigenlijk ook meubels bij, want anders moeten we nog even langs de Ikea, lieve Kaka. Vind je dat geen goede bijnaam, Kaka? Het klinkt wel schattig, maar ook wel stoer. Precies alles wat mijn stoere binkie ook is." Jake knijpt in mijn wang - hij moet zelfs op zijn tenen gaan staan - en ik moet heel veel moeite doen om zijn hand niet aan de kant te meppen.
"Zolang ik jouw Kaka ben, vind ik alles goed, mijn honey" antwoord ik extreem zoet, nog steeds met erg veel moeite om mijn gezicht in de plooi te houden.

---

---

---

---

Het meisje dat voorgesteld is als Ana, vraagt me waarom ik zo'n haast heb, al klinkt het niet echt geïnteresseerd.
"Hetgeen wat je ook wilt gaan tekenen, loopt vast niet weg," zegt ze met een glimlach, om waarschijnlijk vriendelijker over te komen.
"Dat zeg jij," antwoord ik en meteen nadat de woorden mijn mond hebben verlaten, realiseer ik me dat het niet zo vriendelijk klinkt en ik glimlach verontschuldigend. "Dat was niet zo bedoeld," vervolg ik snel, terwijl ik mezelf dwing niet te mompelen zodat ze me tenminste verstaan. "Het is gewoon zo dat ik meestal dieren teken en die lopen wel weg," eindig ik met nogmaals een verontschuldigende glimlach.
"Ja kom er gezellig bij zitten, ik ben wel nieuwsgierig naar je tekenkunsten," zegt Nathaniel. "Als je wilt mag je me ook wel eens natekenen," vervolgt hij met een knipoog. Ik voel dat ik een beetje rood wordt, maar dwing mezelf om gewoon antwoord te geven. "Ik zoek eigenlijk nog wel een naaktmodel," antwoord ik in een vlaag van verstandsverbijstering. O, alsjeblief, vertel me dat ik dat niet echt gezegd heb. Alsjeblieft.
Ik weet dat ik rood aan het worden ben en wil het liefste door de grond zakken of, aangezien ik dat toch echt niet kan, hard wegrennen, maar ook dat is nu niet echt mogelijk, dus ik blijf staan en dwing mezelf om er zo ontspannen mogelijk uit te zien, alsof ik niet net de raarste opmerking ooit heb gemaakt.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Normaal gesproken was Aurora een erg positief ingesteld meisje, ze was eigenlijk nooit chagrijnig en bijna altijd vrolijk. Maar vandaag was dat - voor het eerst in maanden - eens niet het geval. In de situatie waarin ze was beland, was het zelfs voor haar moeilijk om het positieve er van in te zien. Tot voor kort was ze eigenlijk ontzettend vrolijk en opgewonden, maar toen zat ze ook nog veilig met haar kont op de achterbank van haar ouders oude jeep. Die stemming was snel omgeslagen toen ze erachter kwam dat ze Camp Half-Blood alleen kon bereiken door te voet verder te gaan. Dit was niet perse het probleem, ze liep wel vaker een hele dag op 10,5 cm hoge hakken. Het probleem zat hem meer in de omgeving waar ze doorheen moest met deze hakken: een (voor het oog) ondoordringbaar bos. En alsof dit nog niet erg genoeg was, moest ze ook nog eens haar - WITTE - hutkoffer mee zien te sjouwen. Plus, dit moest ze allemaal ook alleen doen. Dit was zelfs voor Aurora iets te veel negativiteit en de moed zonk haar dan ook in de schoenen. Ze kon haar sater wel vervloeken, natuurlijk was de hare weer zo vergeetachtig dat hij vergeten was te vertellen dat het Camp nogal moeilijk te bereiken was. Hierbij was moeilijk eigenlijk ook nog wel zachtjes uitgedrukt. Aurora's enthousiasme was dan ook vrijwel tot het nulpunt gezakt en ze hoopte ook maar dat het Camp de moeite van dit afzien waard was.
Zoals ik al zei, negativiteit was echt niet Aurora's ding maar nu kon het gewoon niet anders. Ze had dan ook met tegenzin haar ouders gedag gezegd en had nog even flink diep ademgehaald voordat ze op pad ging. Ze voelde zich weer zes jaar oud, toen ze voor het eerst met scouting op kamp waren gegaan, toen ze door de bossen struinde en hoopte dat ze het juiste pad volgde. Gelukkig kwam haar sater al snel opdragen en wees hij haar gelukkig wel de goede richting naar het Camp. Ze had hem onderweg steeds verwijtend aangekeken en hij was zich ook steeds schuldiger gaan voelen, gelukkig maar want de wandeling was echt geen pretje. Haar koffer was overal achter blijven haken en hij was nu eerder groen dan parelmoer wit. Ze zuchtte erom maar kon er niet veel tegen doen verder. Ook haar voeten werden steeds pijnlijker en viezer, ze stond zelfs op het punt om ze uit te doen toen ze in de verte de ingang van het Camp zag.
Toen verspreidde zich eindelijk weer een gelukzalig gevoel door haar lichaam en een grote glimlach verscheen op haar gezicht. Eindelijk was ze er. Eindelijk zou ze mensen zoals zij ontmoeten. Eindelijk, eindelijk, eindelijk. Ze keek om zich heen en zag overal mensen, maar echt anders dan de mensen die ze gewend was zagen ze er niet uit. Misschien wel wat vrijer, en waren het allemaal net iets meer outsiders dan dat een normale afspiegeling van de maatschappij zou weergeven maar dat kon ze ook mis hebben. Ze stond er momenteel maar wat verloren bij, ze wist niet goed waar ze heen moest en haar sater was er weer vandoor gegaan. Aurora besloot dus maar om een - voor haar - willekeurige richting op te lopen in de hoop iemand tegen te komen die haar kon vertellen wat ze moest doen.

---

I am not as think as you drunk I am

Valene had eventjes met een opgetrokken wenkbrauw naar de muffin gekeken maar had er verder niks over gezegd. Toen hij daarna wat moeilijker keek door haar vraag of hij ergens mee zat draaide ze volledig naar hem toe. Geduldig had Valene gewacht totdat hij helemaal was uitgepraat en eerlijk gezegd was ze redelijk geschrokken. Vooral omdat Valene eigenlijk nooit met monsters te maken had gehad, waar ze erg blij mee was want ze kon absoluut niet goed vechten. Ze opende haar mond en sloot hem daarna omdat ze niet wist wat ze moest zeggen. 'Het spijt me voor je' zei ze op een zachte medelevende toon en legde eventjes haar hand op de zijne 'wat een rotstreek van Arden' ze had geen idee wie het meisje was maar ze vond het echt niet oké. 'En je geheim is veilig' ze knikte hem liefjes toe en leunde een beetje tegen de tafel. Ze nam nog een hapje van haar muffin en verslikte zich toen hij daarover begon. Haar problemen waren lang niet zo hectisch en erg dus begon ze een beetje te blozen. 'Het is lang niet zo erg als jouw problemen'. Ze schudde haar haren wat naar voren en keek daarna voor zich uit. 'Het begon toe straks met Danny' ze zuchtte wat dromerig en staarde naar iets onbelangrijks voor zich. 'Ik heb me echt voor schut bij hem gezet, dat doe ik trouwens altijd bij jongens die ik redelijk leuk vind'. Ze beet eventjes op haar lip en vervolgde 'en dan ook nog het feit dat ik geen idee heb of Diana me niet gebruikt'. Ze knipperde eventjes met haar ogen en keek naast zich 'zoals ik al zei alleen maar typische onbenullige problemen. Jij hebt al genoeg aan je hoofd'. Ze at haar muffin verder op en speelde met haar servetje toen haar iets te binnen schoot. Haar hoofd schoot overeind 'zeg... ben jij geen vrienden met Danny'? Haar ogen werden wat groter en haar mond viel open. Dit kwam er van als ze haar stomme problemen aan een vreemde vertelde. Ze legde haar hoofd op de tafel en kreunde zachtjes 'oké dat eerste heb je absoluut niet gehoord'! Ze keek eventjes smekend op zij. Haar keel was spontaan droog geworden en daarom nam ze nog een slok van haar appelsap. Ze wreef over haar gloeiende wangen en wist nou niet of ze een hele grote fout had gemaakt..

[ bericht aangepast op 14 juli 2015 - 23:12 ]

---

Smile, someone could be falling in love with it.

Anastasia "Ana" Blake
× Hermes × 15 ×

---

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

---

Nadat ze onze vreemde blikken ziet, mompelt Myah er nog achteraan: "Mijn vader."
Ondanks dat Myah waarschijnlijk mijn beste vriendin is, weet ik niet veel van haar. Ze mist haar vader altijd, maar toch blijft ze het hele jaar door op Camp. Ik heb het haar meerdere malen gevraagd, maar het is me nu toch echt wel duidelijk dat ze er niet over wilt praten.
"Hebben jullie nog bepaalde dingen nodig voor de de aankomende lessen?" vraagt Acis met jaloerse blik op mijn mes. Ik weet wel dat hij niet jaloers is op het feit dat ik hem heb, maar meer dat hij zelf nog nooit zoiets gemaakt heeft. Toch heb ik er best vertrouwen in dat Acis ook zoiets zou kunnen maken.
"Vanavond ga ik toch nog wel even naar de smederij en dan kan ik wat tijd vrij maken voor speciale verzoeken van de twee leukste meiden op het Camp."
Een glimlach vormt zich om mijn mond. Acis is echt een lieve jongen, alhoewel hij maar goed weet dat ik aan mijn ene wapen eigenlijk alles wel heb.
"Misschien een klein, scherp mes? De andere moet ik slijpen, maar ik heb ook een nieuwe nodig..." mompelt Myah. Eigenlijk mompelt ze pretty much altijd wel, maar goed.
"Hmmm... Maak meer iets, verzin jij maar wat," zeg ik tegen hem, met een glimlach. Acis is creatief genoeg om iets leuks te verzinnen, dat weet ik zeker.
"Thalia, wat ga jij doen vanavond?" vraagt Myah, die haar hoofd alweer van me af heeft gedraaid. Ik ben nogal een last minute persoon, dus ik heb nog niets gepland voor die avond .
"Iets met jou, denk ik," zeg ik tegen haar.

---

“A queen will always turn pain into power.”