[MSV] • Loverboys • OO4 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 juli 2015 - 1:04 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

"Prima..." Ze stapte zijn slaapkamer in - een typische jongensslaapkamer. Ze mistte alle dingen die haar kamer iets persoonlijks gaven - kaarsjes, posters, foto's, boeken - dat soort dingen.
Een beetje ongemakkelijk, bang om als een soort engerd over te komen, pakte ze het eerste droge, schone shirt dat ze tegenkwam uit zijn kast. Ze gooide haar hemdje, dat ook nat was, op de grond, en hees zich in Will's shirt.
Het ding was simpel wit, maar de V-hals bleek na het aantrekken toch een stuk dieper dan ze had gedacht, waardoor een stuk meer van haar decolleté te zien was dan ze normaal gesproken ooit zou tonen. Echter zou de zoektocht naar een ander schoon shirt vast lang duren, dus besloot ze er maar mee akkoord te gaan.
Haar broek zou vanzelf wel drogen, dat was geen probleem.
Een stuk droger dan eerst liep ze de woonkamer weer in, waar dankzij haar nog steeds Drake speelde. "Misschien is het beter als jij gewoon rustig op de bank gaat zitten, dan is het risico dat er weer vanalles mis gaat een stuk minder groot."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Naast het boek over auto's waar Hester het over had, nam hij ook nog een Thriller genaamd 'De ogenverzamelaar' en ging afrekenen. De vriendelijke eigenaar wenste Alexander nog een fijne dag toe en hij stapte weer op Hesters fiets, waarvan hij nu al lang wenste dat het een mannenfiets was, zodat ze voor hem moest komen zitten in plaats van achterop zoals nu. Hij vond dat minder verschrikkelijk dan iemand achterop hebben, omdat hij dan zicht had op wat hij bij had. Na vele instructies van Hester, die hij eigenlijk voor een keer niet nodig had door het dossier dat hij had gekregen, kwamen ze aan bij haar ouderlijk huis.
"Wel", zei Alexander op een redelijk gegeneerde toon, "Wat is het grote nieuws? Want ik denk niet dat ik klaar ben om heel je gezin te ontmoeten", gaf hij eerlijk toe en keek Hester verwachtingsvol aan, al had hij een slecht gevoel over wat er zou volgen...

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Elles keek de auto even na totdag deze de hoek om reed. Ze haalde diep adem en sloot even haar ogen. Deze dag was geweldig verlopen, maar er zat toch een klein, bruin randje aan; Elisa. Twijfelend liep ze naar haar huis en zocht haar sleutels. Nadag ze haar tas ergens onderaan de trap dropte, liep ze de woonkamer in. Haar moeder zat rustig een boek te lezen en haar vader was het gras aan het maaien.
"Hallo!" zei ze terwijl ze naar de keuken liep. Met haar neus in de koelkast, hoorde ze haar moeder een verbaasd geluid maken.
"Ja, er was brand en we mochten allemaal vroeger naar huis." Het deel waar ze nog met Max iets gaan drinken was, besloot ze over te slaan.
"Waar is de rest?" vroeg ze doelend op het redelijk lege huis. Ze plaatste zich met een yoghourtje en een lepeltje in de zetel naast haar moeder.
"De jongens zijn last minute naar een circusmeeting, Lena zit bij haar liefje en Sophia is boven," luidde het antwoord. Ze klapte haar boek dicht en nam haar strenge juffenbril af. "Dan begin ik maar eens aan het middageten, ik ben naar de winkel geweest. Verloren brood?" Elles knikte en keek even naar haar onaangeraakte potje.
"Goed, dan zet ik deze wel terug," meldde ze wijzend naar het yoghourtje. Ze rende weer naar de keuken en dropte het ding weer in de frigo.
"Roep me als het eten klaar is," riep ze terwijl ze al de trap op denderde. Ze had alles behalve zin in om te helpen met koken. Haar broers werden uitgenodigd voor een meeting, terwijl zij naar school moest!
Ze plofte neer op haar bed en nam haar gsm van haar nachtkastje. 37 berichten; met opgetrokken wenkbrauw opende ze haar Whats'app. Onder andere ook een hele boel van Elisa.

Elles, waar ben je?
— Bel me.
Antwoord!
— Ben je bij Max?
Elles, ik wil mijn excuses aanbieden.
— Hallo?
Wil je antwoorden alsjeblieft?
— Elles?!?
Hallo!
— We moeten praten over Max.
Antwoord even!

Maar ook van Io.

Hallo, Elles! Ik kom vanaf dit jaar naar jouw school!
— Io x

Glimlachend las ze het berichtje. Het was eeuwen geleden dat ze Io nog had gezien en verrukt reageerde ze op het berichtje.

Super leuk! Ik zie je morgen!
— Elles xoxo

Elles besloot ook meteen een berichtje te sturen naar Reagan.

Hallo, Reagan!
Het spijt me van deze ochtend, ik wist niet pecies wat Elisa zou gaan doen, anders zou ik het zeker niet gedaan hebben. Gaat alles goed?
— Elles xoxo

Als laatste besloot ze toch maar op Elisa te antwoorden.

Hallo. Ik heb niets te praten met jou over hem, hij is gewoon een vriend. Dat jullie niet met hem om kunnen, staat buiten ons. Laat hem niet tussen ons komen. Ik heb hem uitgenodigd voor zaterdag.
— Elles xoxo

Al snel volgde er een reactie.

K.

Gefrustreerd staarde ze naar haar scherm; meende ze dat nu? Ugh, ze legde haar gsm weg en ging liggen op haar bed. Elisa draait wel bij, maar toch schudde ze haar hoofd. Elisa draait nooit bij, zij is altijd degene die moet bijdraaien.
Terwijl ze ongeduldig wachtte op een antwoord, miste ze ook Max. Onbewust wilde ze graag weer naar school, alleen al om hem te zien.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Reagan kreeg geen antwoord meer van Tyler's kant en ze vloekte even, had ze het nu verpest? Hoewel, wat was "het"? Niets eigenlijk, behalve wat gebankhang en wat geknuffel... Reagan gooide gefrustreerd haar telefoon op de grond en wist niet meer wat ze moest, dit hele gebeuren was even te veel en te verwarrend om mee te dealen op de eerste dag van school. Ja inderdaad, de eerste dag van school en nu al drama, het leek wel een slechte cliché High School film, waarin zij de hoofdrol speelde als de dork, helemaal geweldig. Nors ging ze verder met MTV kijken, Girl Code stond op en ze kon het niet laten te lachen, het sarcasme was gewoon hilarisch. De bak met ijs stond een beetje verlaten op de salontafel en ze besloot het maar weer op te bergen voordat het ging smelten en ze een bak vol vanille drap had.
      Eenmaal terug op de bank zag ze haar mobiel oplichten en haar hart maakte een sprongetje, Tyler? Echter was het Elles en een beetje teleurgesteld las ze het berichtje. Met een zucht typte ze een antwoord.

Heya,
Mijn ogen doen minder pijn, dacht alleen dat we vriendinnen waren, kinda disappointed but donut worry. Wanneer is je feestje ook al weer?

— X Reagan.

[ bericht aangepast op 29 juni 2015 - 0:36 ]

I just caught the wave in your eyes

Max was niet echt op de conversatie tussen de twee toekomstige 'tortelduifjes' aan het letten. Hij at, terwijl hij de voormiddag weer in zijn hoofd liet afspelen. Hier en daar was het wat stroef gedaan en die vriendin was echt een probleem, maar al bij al was het einde schitterend. Alleen leek het alsof hij iets vergeten was. Hij dacht heel even na en liet toen bijna zijn hoofd in het al halflege bord spaghetti vallen van frustratie. Hij was helemaal vergeten om haar nummer te vragen. Hoe was dat gebeurd?
Hij schudde bijna onmerkbaar zijn hoofd en richtte zich tot Jace, ook al had hij prima gehoord hoe Ash ook al iets had gezegd. Dit was even belangrijker.
"Hé, euhm, Jace? Ken je toevallig een Elles Layton?" vroeg hij zo neutraal mogelijk. Misschien konden de twee niet met elkaar overweg - hoewel hem dat vreemd leek van Elles' kant - en dan mocht ze hem daardoor niet automatisch ook gaan haten. Dat zou het allemaal maar ingewikkeld maken.

Mijn brein breint zoals het breint.

"Heb je zo weinig vertrouwen in me?" vroeg hij gespeeld beledigd. Lang kon hij zijn verontwaardigde gezicht echter niet volhouden en hij lachte weer. "Vooruit dan maar." Stiekem vond hij het helemaal niet erg omdat hij echt niet van schoonmaken hield maar hij vond het ook een beetje vreemd om zijn huis door haar te laten schoonmaken terwijl hij zelf niks deed.
Vlak voordat hij zich op de bank liet vallen bedaht hij dat zijn shirt ook doorweekt was en hij haalde even een droog shirt van zijn kamer. Met het shirt nog maar half aan liep hij de kamer weer in. Zodra hij zich bedacht dat het litteken op zijn rug duidelijk zichtbaar was, maakte hij meer haast om het shirt aan te krijgen. Hij had geen zin om de luchtige sfeer dir er nu hing te verpesten.
"Ik kan echt wel helpen hoor," zei hij maar hij ondermijnde zijn opmerking door vervolgens bijna uit te glijden over de natte vloer en dus toch maar op de bank te gaan zitten.

[ bericht aangepast op 29 juni 2015 - 18:42 ]

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

"Ugh."
Met een vermoeide en geïrriteerde zucht, plofte Io op het bed neer, net tussen de tweeling. Beau keek haar grijnzend aan, terwijl zijn broer verder bleef snurken. Het had een tijdje geduurd voor ze hen uit elkaar kon houden, maar nu wist ze zelfs niet meer hoe ze het niet kon. Het hielp wel dat ze totaal verschillende mensen waren en zelfs andere vriendengroepen hadden. Zij was één van de weinige gedeelde vrienden, al hadden ze niet veel keus. Ze waren tenslotte al jaren buren. En nu niet meer.
Io zuchtte opnieuw en liet haar hoofd over de rand van het bed hangen. Beau porde in haar hierdoor ontblote navel en kreeg een slag tegen zijn schouder als antwoord. Hoewel de verhuis nog vijf dagen zou duren, was haar kamer al akelig leeg en dat werkte op haar humeur. De enige lichtpuntjes waren dat Tygo's universiteit dichter bij hun nieuwe huis was en dat ze al een vriendin in die buurt had. Niet dat ze Elles zo geweldig goed kende, maar het was iets.
Alsof ze haar gedachten had uitgesproken, hoorde ze op dat moment haar gsm trillen. Het klonk alleen een beetje gedempt, alsof er iets op lag. Io richtte zich langzaam op en keek om zich heen, totdat haar oog uiteindelijk op de snurkende jongen naast haar viel. Ze porde Samuel in zijn buik, maar dat haalde niet veel uit. Beau schoot haar te hulp en boog zich over zijn broer heen. Hij kneep in Samuels neus en wachtte af.
"Whaa." Met een gil schoot hij wakker en twee tellen later liepen de jongens achter elkaar doorheen het huis, Beau luid lachend en Sam vloekend. Io schudde haar hoofd, mompelde "Idioten," en pakte haar gsm. Ze las het berichtje van Elles en begon een antwoord te tikken.

Ugh, nee, ik kom pas vrijdagavond aan. De verhuis duurt extra lang, omwille van de gevoelige apparatuur en het dure materiaal. Ik mis dus de eerste week school. Hoe was de eerste dag? Heb ik al veel in te halen? Heeft Kyano vorige week niets kapotgemaakt, toen hij bij jullie logeerde?

Ze verveelde zich kapot, aangezien ze geen zin had in alles in dozen te proppen, dus besloot ze een extra lange sms te sturen met veel vragen. Ze vroeg zich wel af hoe haar nieuwe school ging zijn. Waarschijnlijk moest ze weer een reputatie opbouwen. Weer duizenden jongens die het grappig vonden om iets van haar af te pakken en in de hoogte te houden, 'want het is zo grappig als je springt en er probeert aan te komen'. Ze zouden snel leren dat Io er eerder voor zorgde dat zij vanzelf wel naar beneden zouden komen.
Ze blies geïrriteerd door het vooruitzicht wat haar uit haar gezicht terwijl ze wachtte op een antwoord.

Mijn brein breint zoals het breint.

"Dank je," zei ze licht lachend en pakte wat spaghetti uit de kom om die vervolgens op haar bord te laten vallen. "Nah, het maakt me niet zoveel uit. Ze beginnen me toch te irriteren." Ze haalde haar schouders op en schepte wat saus op haar spaghetti.
Jace begon rustig eten totdat Max haar iets vroeg. "Elles?" Ze fronste even en knikte. "Ja, ze is aardig. Wat is er met haar?" Vroeg ze terwijl ze haar vork liet draaien.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Levenloos staarde ze naar het plafond, normaal zou ze zich klaar moeten maken om te gaan trainen of althans wat spullen klaarzetten, aangezien het eten zo klaar zou zijn. Net wanneer ze zich opdrukte om recht te veren uit haar bed, kreeg ze een melding op haar gsm. Een beetje gekwetst las ze het berichte van Reagan maar gaf haar helemaal gelijk, ze waren toch vriendinnen? Op één of andere reden kwam Elisa er altijd tussen en koos Elles altijd haar kant. Ze werd er gek van, want ze wist dat het fout was. Spijt was altijd hetgeen wat er later heerste, maar ze kon de dingen niet terugdraaien. Echter stootte ze zich wél elke keer aan diezelfde steen, ze ging altijd mee met Elisa en ze voelde zich daar zo dom over.

Duizend maal sorry, maar Elisa is ook mijn vriendin. Twee vuren; ik weet het soms niet meer. Maar dit was fout.
Zaterdag, je kent mijn adres (; Breek mijn huis niet af als je Elisa wil terugpakken.
-- Elles xoxo

Niet veel later lichtte haar gsm weer op en glimlachend keek ze naar het berichtje van Io. Dat vond ze zo leuk aan haar; ze kon gewoon zo vriendelijk en enthousiast overkomen, zonder dat het er geforceerd uitziet.

Oh :c Ik kijk uit naar je aankomst! (: De eerste dag was, eh, branderig. We kregen allemaal vrijaf omdat er een brand heerste; ik weet niet wat er precies gebeurd is. Veel heb je niet gemist dus (; Kyano was heel braaf, niets gebroken! Is Lena mee aan het helpen? Of zijn ze iets gaan doen? (;
-- Elles xoxo

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Io was net weer opgestaan om te kijken of haar vrienden niets omver hadden gelopen, toen haar gsm alweer tot leven kwam. Opgewonden keek ze naar het scherm terwijl ze de trap af denderde. Ze grinnikte toen ze las dat de eerste schooldag al was afgelast en begon zonder op te kijken een antwoord te typen.

Ik ook! Ik ben nog op tijd voor je verjaardag, toch? Je zus zei er iets van, maar Ky was haar aan het opeten dus ik heb er niet veel van verstaan. >.< Dan heb je niet veel mensen teruggezien of ontmoet? Dat is ook eens nieuw. xd Ik denk wel dat ze aan het opruimen zijn, aangezien mijn broer daar best wel hulp bij kan gebruiken.
Hoe gaat je circustraining?
- x Io x

Ze zond net het bericht toen ze tegen de duivel zelf op botste. Kyano maakte een vreemd oef geluid en wreef even pijnlijk over zijn borstbeen, terwijl Io hetzelfde deed maar dan bij haar neus. Geïrriteerd keek ze naar hem op, ook al was het eigenlijk haar fout.
"Kan je niet uitkijken waar je loopt, dikzak?" vroeg ze eerder plagend dan echt boos. Haar broer trok zijn wenkbrauwen op en snoof. Hij wilde iets terugzeggen, maar Lena leidde hem af. Ze stond bovenaan de trap en toen Io zich omdraaide, zag ze dat het oudere meisje een versleten hockeystick vast had. Het was Kyano's eerste stick en hij was er erg gehecht aan, ook al viel het ding praktisch uit elkaar.
"Dit kan toch wel weg?" vroeg Lena met een vleugje afschuw in haar stem. Kyano werd helemaal bleek en stormde langs zijn zus heen de trap op. Luid lachend liet Io de twee kibbelen en ging ze naar de keuken. Er stond vast nog wel een bus chocomelk in de koelkast.

Mijn brein breint zoals het breint.

Ash knikte even en at genietend door – Jace was inderdaad een uitstekende kokkin, dat moest hij haar nageven. Bij Max' vraag trok hij even zijn wenkbrauw naar hem op, stopte met kauwen en keek hem daarna vreemd aan – wat deed hij nou?!

I just caught the wave in your eyes

Reagan zuchtte bij Elles berichtje en typte weer wat terug, ze was wel teleurgesteld dat Tyler niets had teruggestuurd, zou hij boos zijn op haar om welke reden dan ook?

Ik snap het wel het spijt me dat je tussen ons in zit. Ik vraag me af waarom Elisa zo doet...
Yay zie ik je dan ^^ en ik zal mijn best doen ;p

– X Reagan

I just caught the wave in your eyes

Tyler had het zeer korte berichtje een paar keer gelezen en de sigaret had hij veel te snel opgerookt. Dit was niet goed, zo kortaf. Zeker niet goed. Hij typte weer wat, maar net zoals de vorige berichtjes werd het kleine stukje tekst snel verwijderd. Hij zuchtte diep en typte maar snel iets. Veel erger kon het toch niet worden.
Ik ging voor het hoofd tho... Did I ruin it now? verstuurde hij en met een diepe zucht verzond hij het.

El Diablo.

Reagan keek op toen haar telefoon en seintje gaf van een nieuw berichtje. Ze zat weer ondersteboven en was inmiddels bezig met Call of Duty, een gewoonte als ze chagrijnig was. Geschrokken bewoog ze wat spastisch om van de bank af te komen, wat lukte maar niet geheel zoals gepland want voor ze het wist lag ze weer op de grond. Zuchtend raapte ze haar telefoon van het salontafeltje en zag dat ze een bericht had van Tyler. Iets vrolijker dan eerst opende ze het gesprek en las het berichtje. Ze keek even radeloos rond en begon iets te typen.
No you didn't, did I ruin it? Over mijn hoofd gesproken, dankzij jou ben ik nu weer gevallen, thank you very very much...

Ze verstuurde het maar ze zag dat haar sarcasme een beetje bot overkam dus haastig stuurde ze er nog een "(;" achteraan.

I just caught the wave in your eyes

[ bericht aangepast op 29 juni 2015 - 17:50 ]

Mijn brein breint zoals het breint.