• Griekse goden & godinnen


    Een groep jongeren word uitgenodigd om de zomer te verblijven op een Grieks eiland. Wat ze niet weten is dat ze allemaal zijn uitgenodigd omdat ze reïncarnaties zijn van Griekse goden en dat als ze voor een bepaalde tijd op het eiland blijven ze langzamerhand Goddelijke krachten krijgen.

    Huis:


    Woonkamer/keuken: (klik)
    Slaapkamers: (klik)


    Rollen: (pagina - leeftijd)
    - Tamara de Winter - Persephone - Geleninja - (1-18)
    - Matheo Fell - Ares - Geleninja - (5-19)
    - Luke Valdez - Zeus - Tsundoku - (4-17)
    - Criseyde Winter - Chione - xGwenxVeerx (15-21)
    - Arden Ludovic Belladonna - Poseidon - Coronam (15-23)
    - Victoria Balera van Samothrake - Nikè - Tumblr (11-20)
    - Blake Sanders - Chronos - RabidKiller (15-22)
    - Rachel Darcy Manning - Nyx - Complexes (19-18)
    - Dylan Wilkinson - Pan - Hecuba (18-19)
    - Rosabella Evans - Aphrodite - Tawariell (19-19)
    - Lucy Magnus - Artemis - Tsundoku (15-18)
    - Ybo Magnus - Apollon - daffie123 (17-18)
    - Jeremy Graham - Hermes - AwkwardTurtle (16-20)
    - Dongtae Dirippo - Chaos - Itsuki (16-18)
    - Philip Warren Fletcher - Eros - Phxntasia (12-19)

    Krachten:
    - Bloemen - Tamara de Winter - Persephone - Geleninja
    - Ongelofelijke sterk - Matheo Fell - Ares - Geleninja
    - Bliksem - Luke Valdez - Zeus - Tsundoku
    - Water sturen - Arden Ludovic Belladonna - Poseidon - Coronam
    - Genezen - Ybo Magnus - Apollon - daffie123
    - Teleportatie - Jeremy Graham - Hermes - AwkwardTurtle
    - Licht - Lucy Magnus - Artemis - Tsundoku
    - Tijd versnellen/vertragen - Blake Sanders - Chronos - RabidKiller
    - Tijdelijk mensen verliefd maken - Philip Warren Fletcher - Eros - Phxntasia
    - ijs en sneeuw - Criseyde Winter - Chione - xGwenxVeerx





    Het begint met dat iedereen aankomt op het eiland. Iedereen is met een bootje naar het eiland gebracht en je komt dus een voor een aan (behalve als je bijvoorbeeld met je broer of zus aankomt).

    Als in deze begin post niet jou kracht of personage staat. Laat mij dit dan aub weten via de pb (dat is voor mij iets overzichtelijker).

    [ bericht aangepast op 30 juni 2015 - 16:30 ]


    There is something alluring about an angel drawn to the dark side.



    ~Ybo Magnus~

    Het bootje schommelde op het ritme van de blauwe zee. Het was maar goed dat ik niet last had van zeeziekte, anders zal ik op dit moment groen zien. De heldere zon stond hoog aan de hemel. Aan de stand te zien was het ongeveer tussen elf en twaalf. Mijn maag begon te rommelen. Normaal zat ik nu te eten, met mijn familie aan een gezellige tafel. Maar daarvoor in de plaats zat ik op een bootje naast mijn zus Lucy.
    Ik keek er even aan. Haar blonde haren speelden een spel met de wind. Ik richtte mijn blik weer op de roeispanen en ging weer verder met roeien.
    Na een paar minuten wees mijn zus het eiland aan. Het was klein vanaf hier. Ik stuurde de boot snel bij en ging weer verder met roeien. We vaarden nu recht op het eilandje af. Ik kon nu niet wegdromen of diep gaan nadenken, het roeien had namelijk mijn hele aandacht nodig. Ik kon het wel, zo af en toe deed ik het wel eens, maar nooit op zo'n open zee.
    Ik wierp een blik over mijn schouder om te zien of we nog goed gingen. Dat was gelukkig wel zo. Het eiland kwam steeds dichterbij. Ik vroeg mezelf af tijdens het roeien waarom we hierheen waren gegaan. De brief die we kregen, bevatte niet zoveel informatie. Er stond wel op waar we heen moesten, dus dat was een voordeel. Misschien doordat de brief zo mysteries was, waren we hierheen gegaan. Dat zou best kunnen.
    Na ongeveer tien minuten legde ik de boot aan op het eilandje. Ik knoopte met een touw de boot vast aan een van de vele palen die ervoor stonden vast en wachtte tot mijn zus de boot uit was. Daarna pakte ik mijn tas, pijl en boog en gitaar en liep het eiland op. Ik wist dat ik niet zoveel moest meenemen, maar afscheid nemen van mijn spullen vond ik moeilijk.
    'Zullen we dan maar?', vroeg Lucy terwijl ze een knikje gaf naar de villa in Griekse stijl voor ons.


    you said "plese don't ever change" but you don't like me they way i am

    Blake Sanders


    Met zijn armen opzij om zijn evenwicht te bewaren om het wankele bootje, probeerde hij zo kalm mogelijk zijn koffers op de boot te leggen zonder dat hij in het water zou vallen. Het zou hem eerlijk gezegd niet verbazen mocht dat gebeuren. Blake was niet zo'n held in praktische dingen zoals dit en wilde dan ook liever een persoon bij zich hebben die hem kon helpen met zijn spullen erin te laden, maar het leek alsof die mensen het al druk hadden met anderen, oftewel al op de zee voeren. Toen hij uiteindelijk zat, koffers allemaal op de boot en hijzelf ook zonder nat pak, sierde een tevreden glimlach zijn lippen. Al snel begon hij te roeien, wat in het begin wat sukkelen was, maar al snel had hij het onder de knie en was hij voor hij het wist bij het eiland, waar hij voor hem al enkele anderen mensen zag aanmeren. Het eiland had hij zich perfect zo voorgesteld. Het rotsige strand, dat mooi afstak tegen het azuurblauwe water en de witte typische huizen die men overal in Griekenland kon vinden. Hij zou het hier best wel kunnen uithouden deze vakantie. Eenmaal hij aankwam, legde hij het bootje vast vooraleer hij uitstapte en op dezelfde wijze als daarstraks zijn koffers terug uit het bootje haalde, alweer met succes. Hij zette zijn zonnebril, die hij aan zijn shirt had hangen op, deed zijn rugzak om en rolde zijn koffers in dezelfde hand verder over de rotsige ondergrond, richting de Griekse villa die zich voor hem bevond.

    [ bericht aangepast op 23 juni 2015 - 17:08 ]


    Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?


    Dongtae Dirippo
    Ik keek met grote ogen naar het smalle bootje en naar mijn rolstoel. Daar moet ik in, bedacht ik me en keek de man die me zou helpen aan. Door mijn handicap hoefde ik niet zelf te roeien wat weer een voordeel was.
    Hard protesterend werd ik in het bootje gezet en moest me vasthouden aan de zijkant om niet in het water te vallen. Zelf stapte de man in het bootje en begon alles klaar te leggen om te gaan roeien.
    Ik keek uit over het water en naar beneden tussen de rotsbodems. Hier was het nog helder en kon ik enkele snel zwemende vissen zien.
    Ik voelde hoe er vooruitgang kwam in het bootje en schommelde wat, voordat het zijn vaart had naar het eiland. Wat ik wist waren we niet alleen daar stond er in de uitnodiging.
    Ik stak mijn hand in het koude water, keek naar de donkere vlek voor me wat het eiland moest zijn. Griekenland was altijd een plek geweest waar ik heen wilde, een plek om vakantie te houden en te rusten van de uren die hij doorbracht thuis. De tijden dat school heette. Het enige wat er bij mij in de weg stond, was mijn loopvermogen en rolstoel. Wat en leven.

    [ bericht aangepast op 24 juni 2015 - 11:51 ]


    Vampire + Servant = Servamp


    Jeremy Graham



    En ik roei.
    En ik roei.
    En ik roei.
    Er lijkt geen einde aan het water te komen. Mijn rug is onderhand kletsnat geworden van het zweet, door de inspanning en door de brandende zon. Het laatste stuk zwemmen lijkt plots een stuk aantrekkelijker, maar dat gaan niet met de rugzak die voor mij op het geïmproviseerde bankje ligt. In de tas zit nog een paar schone kleren en die wil ik graag droog houden, zodat ik me om kan kleden wanneer ik op het eiland aankom. Ik wil niet hebben dat iedereen me zo ziet, want dat geeft nogal een slechte eerste indruk en het is nu juist die eerste indruk die zo ongelofelijk belangrijk is. Ik bedenk me dat mijn mobieltje ook nog in mijn broekzak zit en ik deze reis dus kan vergemakkelijken door wat muziek op te zetten. Ik pak de peddels over in een hand en vis het ding in mijn broekzak. Binnen een minuut klinkt een toepasselijk "Lost At Sea" en ik stop hem terug, voor de zekerheid. Je zult maar net zien dat door het schommelen van de boot mijn telefoon op de grond valt en verloren gaat in het genadeloze zeewater.
    Ongeveer een half uurtje later staat de boot al voor een redelijk deel onder water, maar het eiland is gelukkig niet zo heel ver weg en in de verte meen ik zelfs al bootjes te zien liggen en mensen te zien staan. Ondertussen speelt het nummer "Lose My Mind" en ik neurie mee om de goede moed erin te houden. Ik maak me zorgen om de conditie van het bootje. Zal ik het hiermee gaan halen tot de kant? Misschien dat de mensen op de kant wel zo aardig zijn me te redden als dit bootje het toch niet gaat halen. Mijn armen doen pijn van het roeien en ik heb mijn rugzak maar op mijn rug gedaan, om te voorkomen dat deze zo in het water terecht komt. Het vele water in de boot maakt het roeien enkel maar zwaarder. De rugzak op mijn rug maakt het enkel maar minder comfortabel. Niet dat er hier überhaupt al van enig comfort te spreken was, maar het kan natuurlijk altijd erger. Gelukkig is er op het moment sprake van een redelijk koel briesje, wat ervoor zorgt dat ik hier niet wegsmelt als een ijsje.
    De kant komt steeds dichterbij. nog een aantal meter en dan heeft dit wrak het gewoon gered. Maar ik juich helaas te vroeg. Ik voel hoe het bootje door de hoeveelheid water naar beneden wordt getrokken en bedenk, nog net op tijd en geheel ongepast, mijn mobiel in mijn tas te stoppen. Ik gooi de peddels weg en ben dus verplicht verder te zwemmen. Tot zover mijn tochtje naar het eiland, hoera.


    [ bericht aangepast op 24 juni 2015 - 21:16 ]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    (ik ben weer thuis!!, en zal zo alles weer bij werken en kijken of ik kan posten)


    There is something alluring about an angel drawn to the dark side.


    Matheo Fell
    Ares


    Met gemak roeide ik naar het eiland. De man van wie het bootje was had een blik op me geworpen en gezegd dat ik waarschijnlijk een stuk sneller zou zijn als ik zelf roeide. Tot zo ver had ik dus alleen nog bewijs dat het stereotype van de luie Griek geen leugen was. De zon scheen op mijn gezicht terwijl ik over het water gleed. De kleine griek die achterin het bootje zat keek overal behalve naar mij en ik kon alleen met mijn ogen rollen. Ik mocht er dan misschien een beetje intimiderend uit zien, maar dat betekende niet dat ik hem ging vermoorden en zijn lichaam in de zee zou gooien.
    Ik meerde aan bij een kleine steiger waar al een paar bootjes lagen en stapte uit zonder het bootje vast te zetten. Ik gooide mijn duffel bag over mijn schouder en liep het eilandje op.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2015 - 10:50 ]


    There is something alluring about an angel drawn to the dark side.



    Arden Ludovic Belladonna
    Poseidon •


    ''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''