Ik weet het niet meer - Liefde, Vriendschap & Familie

Oké, ik moet even mijn hart luchten, want ik raak er zelf even niet meer aan uit. Het is ook niet iets wat jullie voor me kunnen oplossen, maar in elk geval bedankt aan iedereen die dit even wil lezen. c:

Om direct met de deur in huis te vallen, ik heb nogal wat vrienden van het andere geslacht. Mij maakt dat ook allemaal niet uit, want vrienden zijn vrienden. Nu is het zo dat, hoewel het héél goede vrienden zijn, ik nooit iets meer met die gasten zou willen, want dan pleeg ik spontaan zelfmoord. :'D Maar goed, er is dus één iemand van wie ik niet weet hoe ik me erover voel. Sinds dit jaar zijn we namelijk echt goed bevriend geraakt, maar het is niets meer dan dat. Ik heb soms het gevoel gehad dat hij pogingen deed om "closer" te worden (wat z'n exacte bedoelingen waren, weet ik ook niet), maar die heb ik altijd wat proberen tegengaan. Nu, echter, weet ik niet meer wat ik voel.
Langs de ene kant vind ik hem heel leuk, langs de andere kant is hij gewoon een vriend. Maar dan is het weet zo dat ik hem mis, terwijl ik dat met vrienden meestal niet echt heb, terwijl ik langs de andere kant ook gewoon het gevoel heb dat hij gewoon een vriend is.
Ik weet 't echt niet meer, want langs de ene kant heb ik het gevoel dat ik het verpest heb met dat tegengaan van zijn pogingen (en ik weet niet eens of dat echt pogingen waren of dat ik dat verkeerd geïnterpreteerd heb). Dus tja, ik weet het niet meer. Ik weet niet hoe ik me voel. :'D

Bedankt voor het luisteren naar mijn ongestructureerd verhaal, het moest er even af. :'D

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Dit klinkt te bekend. :'D

Wacht, ik wil de eerste zijn die deze comment maakt, anders is een perverse Q'er me voor.
GEWOON VOL OP DE BEK KUSSEN

[ bericht aangepast op 4 april 2016 - 21:19 ]

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Misschien kan je een beetje proberen te flirten met hem? Kijk eens hoe je dan voelt en of dat verkeerd aanvoelt of niet?
Ik zou het verder echt niet weten, maar het lijkt me erg lastig (:

It's never gonna happen, Guys.

Ik denk met gevoelens, dat mensen het te zwart - wit zien. Precies of je bent verliefd of je bent niet verliefd. In realiteit, werkt het niet volgens dat etiket. (Of je bent verliefd of je bent niet verliefd). Ik heb dat ook ooit gehad met iemand die op mij verliefd was en constant flirtte en ik was daar ook ongelofelijk van in de war. Ik voelde wel heel veel liefde voor die persoon, maar ik heb dat specifieke gevoel voor nog meer mensen gehad en ik had ook totaal geen behoefte aan een relatie met die persoon, laat staan ermee te kussen of dat ik naar bed wilde gaan met hem. Maar het was ook niet dat het idee me afstootte of zo. Daarnaast voelde ik me blijer in zijn gezelschap dan in het gezelschap van de meeste mensen. Wel niet veel blijer, of speciaal blijer, maar wel een beetje blijer, ja. Dat was ongelofelijk moeilijk, want er zat wel iets tussen ons - maar dat kwam dan omdat hij continu dingen deed als, stiekem blikken werpen, me de hele tijd even aanraken en mijn zelfvertrouwen daar wel gevlijd van was. Ik vond dat ergens wel heel erg leuk dat hij dat voelde voor me. Ik ben daar ongelofelijk in de war van geweest want ik kon niet meer plaatsen wat nu van mij was en wat van hem. Mijn raad dus: ik zou verliefdheid niet zien als een etiket. Ik heb ook proberen uit te zoeken of ik nu wel of niet verliefd was: en ik kwam telkens uit op: Nee ik kan niet zeggen dat ik verliefd ben op deze persoon. Maar ik kan ook niet zeggen dat er helemaal niets in zit van mijn kant. Ik heb gevoelens eerder leren zien als een continuüm, als een zaadje die daartoe kan uitgroeien als het het juiste licht en water krijgt. De bloempot is niet leeg. Er is een rozenzaadje, er is alleen geen roos. Emoties zijn zo moeilijk in een hokje te stoppen. Maar het is in realiteit niet zo dat je ofwel: hoteldebotel zingend rondloopt van de gedachte aan iemand en doodgaat van verdriet als je er geen relatie mee hebt, ofwel dat iemand je maar koud laat. Als ik jou was, zou ik niet proberen verder uit te zoeken: 'wat het nu is', wat je voelt. Ik denk niet dat je kunt zeggen: 'ik ben verliefd op hem!' alsook niet kunt zeggen: 'Ik voel niets bij die jongen.' Je gevoelens zijn wat ze zijn, en wat ze ook zijn, ze zijn geen van beide dingen - anders zat je nu zo niet in de knoop. Je weet niet hoe je je voelt: wel: hier is je antwoord: je voelt niet het één en je voelt ook niet het ander. Wat je voelt is wat je in je topic hebt staan. Je zult het toch niet in een hokje kunnen stoppen want jouw gevoelens passen niet in die hokjes. (:
Breek er je hoofd dus niet meer over en kijk gewoon wat er verder wel of niet mee gebeurd. (:

[ bericht aangepast op 4 april 2016 - 23:25 ]

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ik had dit verhaal een paar jaar geleden echt precies hetzelfde kunnen schrijven, best bizar dit. Find out what you feel! En als je hem echt leuk vind go for it. Laat het niet eerst maanden sudderen want dan gaat de passie weg. Trust me. En neem aan van een expert, als jullie het proberen en het wordt niks kan je nog best vrienden zijn als jullie willen. Ik had die ene vriend die net iets specialer was dan de rest. Na heel lang toch geprobeerd, was fijn maar ging helaas weer uit. Inmiddels heeft hij nog steeds een belangrijke rol en is hij net dat beetje meer dan een vriend en kijken we soms samen knus op de bank een filmpje. Het proberen kan geen kwaad. Als je echt vrienden bent valt het wel op zijn plaats. Probeer er niet teveel over nadenken en laat de situatie zijn zoals hij is, laat de touwtjes vieren en kijk wat er gebeurt als je je hart laat spreken. Ben niet bang!

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow