'Schiet een beetje op!'
'Rustig aan, ik ben kotsmisselijk, ja?'
'Dus? Dat ben jij altijd. Ik hou al genoeg rekening met je.' Helen streek haar blonde, dikke lokken over haar schouders en klikte het handvat van haar koffer omhoog. Gail wierp haar een vuile blik toe en stak haar middelvinger even op.
'Doos. Een beetje begrip zou op zijn plaats zijn,' brieste ze.
Helen stak haar hand achteloos omhoog en bleef ongeduldig staan wachten tot Gail eindelijk eens klaar was om te gaan. De bus was al vijf minuten, maar Gail had zo nodig op een muurtje moeten zitten omdat ze misselijk was van de vlucht en de busreis. Had zij weer.
Gail kwam kreunend omhoog en keek met een geergerde blik naar Helen. Zelfs na een hele dag reizen zag ze er nog uit alsof ze zo in een modeblaadje kon poseren. De bitch.
Helen zag haar staren en grijnsde breed. 'Ja Gailtje, kijk maar goed. Ik kan niet wachten om deze afgetrainde benen aan het zonlicht bloot te stellen.'
Gail stak haar vinger in haar keel en gaf Helen een duwtje. 'Lopen nou maar.'
Helen schaterlachte en duwde haar koffer voort, richting het prachtige hotel.
Het inchecken was snel gebeurd en Gail was blij toen ze eindelijk plat op haar bed lag. Ze spreidde haar armen en benen en ademde diep in en uit.
'Wauw, dat schreeuwt "neem me",' zei Helen met een diepe frons. 'Te lang geleden snoes?'
'En of,' zuchtte Gail. 'Jij hebt zeker nog kilometers gemaakt in het vliegtuig?'
'Wat denk je wel niet van mij,' zei Helen met grote ogen, en ze gooide een kussen naar Gails hoofd. 'Dat is al jaren geleden dat ik zoiets heb gedaan.'
'Dat zal wel,' bromde Gail. Helen ging op haar eigen bed zitten en sloeg haar lange, slanke benen over elkaar.
'Ik mis hem.'
'O nee. Nee, nee nee. Dit gaan we niet doen. Ik wil geen gejammer meer horen over die rockster. Die is nu getrouwd.'
'Ik weet het, maar hij was zo... van mij.'
'Dat was hij niet, en dat weet je dondersgoed. Deze discussie hebben we vaak genoeg gevoerd nu. Tijd om je op andere jongens te focussen.'
[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 19:45 ]
You were born with wings. Why prefer to crawl through life?
