Co-writer gezocht voor fanfiction wolfpack (Paul lahote) - Story problemen

Het had me verbaast dat ze er niet vandoor was gegaan toen ze ergens de kans had. Nee in plaats van te vluchten had ze een plekje opgezocht en was daar gaan liggen. De gehele reis had ik haar in de gaten gehouden niet omdat ik bang was dat ze er vandoor ging. Maar meer omdat ik haar intressant vond, ze was anders dan ik kende het leek als of ze van een volledige ander wereld kwam dat was duidelijk te merken aan hoe ze op dingen reageerde. Ondanks dat ik haar in de gaten hield betekende dat niet dat ik dicht in haar buurt was. Nee ik zat zeker een paar meter van haar af maar ik wist dat mijn mannen niks zouden doen. En zeker al niet op een schip zoals dit. Ik was toch wel weer blij om thuis te zijn. Het voelde goed hier, beter dan op de plek waar we vanaf waren gekomen. Misschien kwam het door de vreemde mannen ook wel bekent als monniken. De helft had gebeden voor ze dood gingen. Iets wat wij nooit zouden doen aangezien we vechetend onder wouden gaan, wetend dat we dan naar walhalla gingen, om elke avond aan te schuiven bij de goden een droom van iedere viking. Voor we ook maar aan meerde stapte ik op Caerin af en deed een touw rond haar nek, los genoeg om hem af te kunnen doen maar niet strak om haar er mee te vermoorden om het zo maar even te vermoorden. Zodra ik de stieger op liep trok ik haar zacht dwingend met me mee.
Mijn ogen gleden al over de menigte heen op zoek naar Thorunn. "Wat is dit," "Thuis," sprak ik tegen haar, het zou nu namelijk ook haar huis gaan worden of ze dat nou wou of niet. "Ik neem aan dat als je slaaf dien, hè? Wat houdt dat eigenlijk in? Heb jezelf geen kracht om het te doen?" ze moest eens weten wat voor kracht ik had. "Straks" kon ze nu gewoon niet blij zijn dat we al weer aan land waren. Ik wist namelijk dat ze er moeite mee had gehad dat ze maar al te blij hoorde zijn dat ze weer op vaste grond bevond. Zodra Thorunn op me af rende verscheen er een grijns op mijn gezicht. Het duurde niet lang voor ik haar lippen op de mijne voelde en ik mijn armen stevig om haar heen sloeg en haar kus beantwoorde. Helaas stopte Thorunn al snel en voor ik het wist kreeg ik scheld woorden naar mijn hoofd toegeworpen. Mijn blik veranderde van liefdevol naar woede terwijl ik haar even uit liet razen.
Voor ik ook maar echt een einde kon maken aan haar scheldende woorden deed Caerin dit al met haar woorden. Aan Thorunn te zien begreep ze er niks van en probeerde te achter halen wat deze vreemde dame nu allemaal zei. "Mag ik nu vragen waarom je me meegenomen hebt, wat is dit voor dorp?" mijn blik gleed dan ook naar haar toe voor ik mijn vrouw weer aan keek. "Wij zijn nog niet klaar met elkaar." siste ik in mijn eigen taal waarna ik aan de touw van Caerin trok en haar mee dwong te lopen naar het grootste huis. "Wat moet ik doen, of zijn mijn taken stil te staan?" Mijn blik gleed naar achteren om haar aan te kijken. "Straks." mijn stem klonk nu al weer een stuk beheerste dan dat ik tegen mijn vrouw had gesproken. Zodra we binnen waren haalde ik de touw van haar nek af en gooide die in een hoek neer. Dat zou zo wel komen. "Sorry, moest voor vrouw." sprak ik uitleggend waarom ik haar de touw om had gedaan. "Mee komen." na deze woorden stapte ik verder het huis in om haar een rondleiding te geven. "Dit, mijn huis. Mijn dorp, mijn mensen. Ik een Jarl, baas over iedereen hier. Koning boven mij." ik probeerde mijn best te doen om de zinnen zo kloppend mogelijk te maken. Ik durfde te wedden dat door de tijd heen mijn Engels beter zou worden. "Jij aanspreken mij met Jarl." verduidelijkte ik haar. "Hal, iedereen hier komen voor feest of wanneer ik praat."
ik knikte naar de open ruimte waar we eigenlijk meteen waren gekomen zodra we naar binnen waren gegaan. Ik gaf haar enkele seconden te tijd om alles te zien wat er te zien val in de hal voor ik verder liep. Het fijnst aan de hal vond ik toch wel dat er een grote haard te vinden was. Eentje waar veel warmte vanaf kwam daar naast was er nog een kleine haard te vinden waar ik vaak zat als ik alleen was met Thorunn. "Hier eten bereiden." sprak ik nog terwijl ik naar de grotere haard knikte wat in het midden stond voor ik verder liep. "slaap kamer." we waren enkel door een doek gegaan aangezien de kamers hier verder geen deuren hadden. De meeste werden afgeschermd met een doek. "Jouw kamer." het was een kleine kamer die te betreden was via mijn slaapkamer, het enigste wat er in stond was een een persoons bed en een klein kastje. "Opslag." elke keer bleef ik even stil staan voor ik keer op keer verder ging. "was kamer." doelend op de kleding. In bad gaan deed ik vaak in mijn eigen kamer aangezien daar een kuip stond. "Mijn kamer." nu we daar stonden was de rondleiding gedaan voor nu. "Jij schoonmaken en koken." mijn blik gleed over haar gezicht heen en bleven even hangen in haar ogen. "Mijn bediende alleen mijn." maakte ik haar duidelijk. Haar hele toekomstige leven lag in mijn handen.