[RPG • 200] Next Generation • Speeltopic O1 - Speeltopics

Next Generation Een nieuw jaar op Hogwarts begint weer voor de Next Generation. Enkelen zitten dit jaar in hun eindexamen jaar en zullen afstuderen aan het eind van het jaar, of niet? De andere jaars moeten er natuurlijk ook voor zorgen dat hun cijfers voldoende blijven. Naast hun schoolwerk draait het natuurlijk om allemaal andere dingen. Quidditch, lol maken, Hogsmeade trips, vrienden, vijanden en misschien zelfs verliefdheden.

Praattopic: I, II Rollentopic: I, II Speeltopic: |

      • Rollen •

Vijfde jaars - Lily Luna Potter • Hephaestus 1.14 - Roxanne Molly Weasley • Little_Liars 1.14 - Stuart Fred Jordan • Cafune 1.18 - Lucy Ginerva Weasley • Yakamoz 1.7 - Olivia Florence Grant • VladiFerr 1.18 - Louis Gabriël Weasley • Little_Liars 1.7 - Hugo Ronald Weasley • Fortis 1.16

Zesde jaars - Rose Nymphadora Weasley • Mamihlapinatapa 1.8 - Albus Severus Potter • Fortis 1.6 - Chiara Lucy Finnigan • Little_Liars 1.4 - Marty Drake Dawson • SteveRogers 1.10 - Lysander Alexander Scamander • Mamihlapinatapa 1.15 - Lorcan Conner Scamander • Psychopaths 1.13 - Rebecca Indigo Patrickson • Iraious 1.4 - Aviana Sue Blackwood • VladiFerr 1.8 - Solange Anna Millefeuille-Tomas • Cafune 1.15 - Scorpius Malfoy • Hephaestus 1.11

Zevende jaars - James Sirius Potter • Mamihlapinatapa 1.9 - Dominique Isabelle Weasley • Mamihlapinatapa 1.2 - Fred Weasley • Hephaestus 1.16 - Kaya Lancaster • Fyrgebraec 1.4 - Scarlett Victoria Carrow • CaptainKush 1.18 - Robin Tigrisblack •Robind19 1.5 - Caleb Brody Hughes • Psychopaths 1.7 - Aeroline Cadence Salvatore • Malachai 1.8 - Jackson Cameron Salvatore • Malachai 1.10 - Molly Audrey Weasley • Fortis 1.10 - Bryony Alexandra Ainsworth • Psychopaths 1.4 - Matthew Sean Mckenzie • VladiFerr 2.4

      • Quidditch teams •

Gryffindor
Captain: James Sirius Potter • Mamihlapinatapa
Chaser: James Sirius Potter • Mamihlapinatapa
Chaser: Kaya Lancaster • Fyrgebraec
Chaser: Fred Weasley • Hephaestus
Beater: Dominique Isabelle Weasley • Mamihlapinatapa
Beater: Roxanne Molly Weasley • Little_Liars
Keeper: Albus Severus Potter • Fortis
Seeker: Lily Luna Potter • Hephaestus

Slytherin
Captain: Caleb Brody Hughes • Psychopaths
Chaser: Caleb Brody Hughes • Psychopaths
Chaser: Lucy Weasley • Gereserveerd • Yakamoz
Chaser: Jackson Cameron Salvatore • Malachai
Beater: Aeroline Cadence Salvatore • Malachai
Beater:
Keeper: Olivia Florence Grant • VladiFerr
Seeker: Robin Tigrisblack • Robind19

Ravenclaw
Captain: Scorpius Malfoy • Hephaestus
Chaser: Aviana Sue Blackwood • VladiFerr
Chaser: Hugo Ronald Weasley • Fortis
Chaser: Solange Anna Millefeuille-Tomas • Cafune
Beater: Scorpius Malfoy • Hephaestus
Beater:
Keeper: Bryony Alexandra Ainsworth • Psychopaths
Seeker: Rebecca Indigo Patrickson • Iraious

Hufflepuf
Captain: Louis Gabriël Weasley • Little_Liars
Chaser: Louis Gabriël Weasley • Little_Liars
Chaser:
Chaser:
Beater: Lysander Scamander • Mamihlapinatapa
Beater: Lorcan Conner Scamander • Psychopaths
Keeper:
Seeker: Molly Audrey Weasley • Fortis

      • Headboy, headgirl & prefects •

Headboy:
Headgirl:

Gryffindor
Prefect girl 5th year: Lily Luna Potter • Hephaestus
Prefect girl 6th year: Rose Nymphadora Weasley • Mamihlapinatapa
Prefect girl 7th year:

Prefect boy 5th year:
Prefect boy 6th year: Albus Severus Potter • Fortis
Prefect boy 7th year:

Slytherin
Prefect girl 5th year: Lucy Weasley • Yakamoz
Prefect girl 6th year:
Prefect girl 7th year:

Prefect boy 5th year:
Prefect boy 6th year:
Prefect boy 7th year: Robin Tigrisblack • Robind19

Ravenclaw
Prefect girl 5th year:
Prefect girl 6th year:
Prefect girl 7th year: Bryony Alexandra Ainsworth • Psychopaths

Prefect boy 5th year:
Prefect boy 6th year:
Prefect boy 7th year:

Hufflepuf
Prefect girl 5th year:
Prefect girl 6th year:
Prefect girl 7th year:

Prefect boy 5th year: Louis Weasley • Little_Liars
Prefect boy 6th year: Lorcan Scamander • Psychopaths
Prefect boy 7th year:

      • Regels •

- Er is een minimum van 200 woorden per post, dit moet haalbaar zijn.
- Alleen Hephaestus, Fyrgebraec of Mamihlapinatapa maken de topics aan, tenzij anders aangegeven.
- Bestuur elkaars personages alleen met toestemming.
- OOC het liefst in het praattopic, of onder je post. Gelieve hier geen aparte posts voor aan te maken.
- Probeer niemand buiten te sluiten.

[font=System25 December, 19.00. Het bal begint net en velen zullen nu naar de grote zaal gang. Er is deze avond extra vroeg gegeten zodat iedereen tijd zou hebben om zich klaar te maken. Dates worden opgewacht en de muziek staat al aan. Het is rustige muziek, waar velen voornamelijk op zullen schuivelen oid. Ook zijn er drankjes en hapjes te halen aan de zijkant van de zaal. Overal staan kerstbomen en liggen kaarsen. Ook buiten ligt sneeuw en is het vrolijk verlicht. Het meer is dichtgevroren en zo stevig dat men ee op kan schaatsen.

[ bericht aangepast op 22 mei 2015 - 16:10 ]

---

take me back to the basics and the simple life

---

---

Cassia Lancaster

---

Een tikkeltje gespannen wacht ik op het antwoord van Felix.
"Ik heb niet wat je noemt veel honger, dus op zich kunnen we best wat gaan doen. Had je al een idee of gaan we iets improviseren dat waarschijnlijk eindigt in ergens rondhangen, vervolgens de tijd vergeten en dan op ons donder krijgen zoals de laatste keer?" Zegt hij uiteindelijk. Ik trek een grimas bij het horen van die laatste zin. Vorige keer liep kort gezegd niet zo goed af, maar aan de andere kant was het ook wel grappig te noemen. Of dat was het in elk geval zodra de volwassenen uit het zicht waren. Ik denk even na over de mogelijkheden van nu. Meteen schiet me zoals altijd iets te binnen en net zoals altijd hoop ik dat Lex het ook leuk vindt, of dat hij het in elk geval aandurft met mij erbij. "Ehm, wat dacht je van quidditch? Als we weer de tijd vergeten en iemand zien aankomen kunnen we altijd nog overwegen om weg te vliegen en onder te duiken in Alaska." Als ik niet al na één meter van de bezem afval in elk geval wel ja. Maar die laatste zin zeg ik er niet bij. Ik wil Felix niet nog meer aan het twijfelen maken. Mij en quidditch in één zin is meestal sowieso iets om over te twijfelen. Ik bijt op mijn lip, zo graag hoop ik dat hij ja zegt. Ik heb het spel al veel te lang niet meer zelf gespeeld. Dat is voornamelijk omdat iedereen het uit mijn hoofd probeert te maken, wat iedereen automatisch doet als diegene mij quidditch ziet spelen. Ik weet dat ik er niets van bak, maar ik vindt het geweldig. En Lex is de beste leraar van de eeuw. Vorige keer botste ik minstens twee minuten nergens tegenaan door zijn leraars skills. Daar had ik toch wel mooi een nieuw record te pakken.

---

She was always looking for more..

Felix 'Lex' Ezio Chase.
'Ehm, wat dacht je van Quidditch?' Hij wist dat Caccia niet wat je kon noemen een natuurtalent was, in tegenstelling tot de jongen zelf. Al van jongs af aan leek hij talent te hebben voor de sport, vooral als seeker. Toch speelde hij niet in het team sinds hij wist hoe fel de selectie's konden qua de spelers onderling, iets waar hij liever niet tussenin zat. Hij speelde wel gewoon voor de lol en hield de competitie erbuiten. 'Als we weer de tijd vergeten en iemand zien aankomen kunnen we altijd nog overwegen weg te vliegen en onder te duiken ergens in Alaska.' Zacht begon hij te lachen. 'Dat klinkt als een plan. Alleen stem ik voor een land hier iets dichterbij, Alaska is aardig ver hier vandaan maar je weet hoe slecht ik ben qua mijn richtingsgevoel. Tenzij jij vanaf hier een route naar Alaska weet dan.' Hij verzette zijn gewicht even op zijn andere been en keek ondertussen wat om zich heen in de grote hallen van Hogwarts. Zijn vorige school was zoveel kleiner geweest, maar inmiddels voelde Hogwarts zodanig vertrouwd dat het voor hem aanvoelde als een tweede huis. 'Als het goed is is het Quidditchveld nu leeg?'

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

---

---

Cassia Lancaster

---

"Dat klinkt als een plan." Ik glimlach breed. Gezien mijn misselijkheid van net is het misschien juist niet zo'n goed plan, maar dat kan me onderhand niet veel meer schelen. Quidditch gaat bij mij ongeveer boven de rest van de wereld, waaronder misselijkheid. "Alleen stem ik voor een land hier iets dichterbij, Alaska is aardig ver hier vandaan maar je weet hoe slecht ik ben qua mijn richtingsgevoel. Tenzij jij vanaf hier een route naar Alaska weet dan." Ik lach even.
"Niet echt nee." Geef ik toe. Mijn richtingsgevoel is namelijk niet erg veel beter dan die van hem. "Een land iets dichterbij is misschien wel een goed idee." Vervolg ik mezelf. Ondertussen blijf ik glimlachen. Blij zijn is zo makkelijk bij Felix in de buurt. Nog geen half uur geleden zat ik ondergedoken in het toilet, terwijl ik nu van plan ben quidditch te spelen. Zo onvoorspelbaar kan het leven dus zijn. Als ik quidditch speel kan ik meestal even een soort pauze nemen, gewoon niet aan de rest van de wereld denken. Ik weet niet precies of dat komt omdat ik me op dat moment zo vrij voel, of omdat ik een hersenschudding oploop en mijn geheugen kwijtraak waardoor ik dus sowieso nergens aan kan denken. Veel maakt het me ook niet uit. "Zullen we dan maar?" Vraag ik uiteindelijk.

---

She was always looking for more..

Hij had haar met gemak opgetild en op zijn schoot getrokken. Ze voelde zijn benen onder haar en voelde zich weer als het kleine meisje van vroeger. Als ze wel eens was gevallen of een nachtmerrie had gehad, trok hij haar ook altijd zo op schoot.
'Tuurlijk, Oliv, en ik ben het schoolhoofd,' Hij rolde met zijn ogen en keek haar serieus aan.
'Ja, eigenlijk wel, maar tot nu toe allemaal afgewezen,' Zijn antwoord op haar vraag verbaasde haar niks. Hij had ze voor het oprapen
'En, ga jij met Roxanne?'
Ze had er natuurlijk over nagedacht en ze wist dat ze samen zouden gaan, maar ze durfde niet echt.
'Ja,' mompelde ze. Waarschijnlijk wel.'
Plotseling trekt hij haar van zijn schoot af en trekt hij haar mee de common room uit.
'Kom dan halen we even wat te eten, ik heb honger.' Ze keek met grote ogen naar hem op en stopte midden in de gang.
'Ik heb geen honger' zegt ze snel en ze trekt zich los. Ze bijt op haar lip en weet niet hoe ze het onder woorden moet brengen. Hij zou zo teleurgesteld in haar zijn en ze wist niet hoe ze het moest vertellen.
'Ik heb al voor een tijdje geen honger' fluistert ze. Het was zo vaag, maar hij zou het hopelijk begrijpen. Zo hoefde ze het niet zo moeilijk te verwoorden.





Hij stapte de douche uit en schudde zijn haar eerst even goed uit. Een grijns was op zijn gezicht te zien, doordat hij zich een soort hond voelde.
Het bal kwam er binnenkort aan en hij had nog niet echt een idee wie hij mee moest vragen. Al best wat meisjes hadden zich aangeboden en hij had zo vriendelijk mogelijk geprobeerd ze af te wijzen. Niet dat ze nou zo blij waren, maar hij deed op zijn minst zijn best. Ergens had hij al zijn keuze gemaakt en hij zou haar vandaag vragen. Caleb zou trots op hem zijn, aangezien meneer vast nog iemand nodig had. Per dag werden de keuzes kleiner, maar hij nam zijn kans deze keer. Hij kleedde zich aan en liep de common room uit. Vervolgens liep hij de trappen omlaag en kwam hij aan in de eetzaal. Hij had enorme honger en staarde watertandend naar het eten op deze winterse dag. Hij genoot van de winter. Hij genoot eigenlijk van elk seizoen, hij was een persoon die van alles genoot.
Hij ging zitten aan de Ravenclaw tafel en begon gelijk met opscheppen. Hij staarde ondertussen een beetje rond naar de mensen die of zaten te eten of aan het praten waren. Hij begon zijn eten naar binnen te werken en schrok op toen een daily prophet op zijn schoot belande. Zijn uil, Po, lande op de tafel en staarde hem aan. Hij zuchtte en gooide een stukje kip naar de grijze uil. Po schrokte het op, krijste een keer en vloog toen weer weg.

---

"Rebellion's are build on hope"

Felix 'Lex' Ezio Chase.
'Niet echt nee. Een land hier dichterbij is misschien wel een goed idee.' Hij moest weer even zacht lachen. 'Zullen we dan maar?' Felix knikte en liep vervolgens terug naar waar hij zijn bezem ook gelaten mocht hebben, die hij na minstens een kwartier zoeken eindelijk had gevonden. Eigenlijk zou hij eens wat beter op het ding moeten letten, het was geen simpel dingetje en het meest kostbare wat hij ooit van zijn ouders had gekregen, maar sinds hij in de elf maanden dat hij het ding had het nog niet kwijt was geraakt, maakte hij zich er niet heel druk om dat er iets mee zou gebeuren. En daarnaast, als hij zijn bezem kwijt zou raken zou hij nog altijd eentje van de school kunnen lenen. Goed spel begon niet bij je bezem maar bij de speler zelf, al leken heel wat mensen dat te vergeten wanneer ze Quidditch speelde. Het maakte je spel enkel makkelijker.
'Klaar?' Hij wachtte even op Caccia. Ondertussen vloog zijn bezem ergens een kleine twee meter boven de grond en was hij er met beide benen aan een kant op gaan zitten, ondanks dat hij zich vaag kon herinneren dat het volgens de regels verboden was te vliegen in school.

---

And I'm nothing. You've always said you want nothing.

Na die woorden gesproken te hebben stopt ze abrupt met lopen kijk ze me geschokt aan. Ik kan het niet laten om even te fronsen en haar vragend aan te kijken.
'Ik heb geen honger,' zegt ze vlug en ze trekt zich los uit mijn greep, gezien ik nog steeds haar hand vast had. Mijn frons wordt dieper aangezien ze er bijloopt als een wandelend lijk die al in geen tijden iets behoorlijks heeft gegeten. Ze kijkt me twijfelend en vooral verdrietig aan, en ze lijkt te zoeken naar woorden om haar vaagheid uit te leggen. Ik wil net vragen waar ze het over heeft, als ze alweer verder gaat,.
'Ik heb al voor een tijdje geen honger,' fluistert ze vaagjes en het begint mij te dagen, ze is toch niet weer...? Ik pers even mijn lippen peinzend op elkaar en de stilte tussen ons is om te snijden, wat moet ik? Mijn zusje is depressief en weigert om te eten, alweer. Ik zucht even diep en stap op haar af.
'O je moet echt even wat eten, ik zweer dat je - je daarna beter zult voelen,' ik glimlach geruststellend naar haar en trek haar even in een knuffel.

[ bericht aangepast op 29 april 2015 - 9:36 ]

---

I just caught the wave in your eyes

Zijn blik kwelt haar zo erg, dat ze spontaan tranen in haar ogen krijgt. Ze voelt even een rilling door haar lichaam en ze staart weer naar haar schoenen.
De stilte is afschuwelijk en ze wilt weglopen. Zo snel als ze kan. Plotseling zucht hij en stapt hij op haar af.
'O je moet echt even wat eten, ik zweer dat je - je daarna beter zult voelen,'
Ze kijkt hem aan met tranen in haar ogen. Hoe? Hoe zou ze zich in hemelsnaam beter gaan voelen. Hij geeft haar een geruststellende glimlach en trekt haar in een knuffel. Ze slaat zo stevig als ze kan haar armen om hem heen en zucht met een lichte trilling. Misschien zou ze wel kunnen eten met hem naast haar. Zo deden ze het vroeger ook altijd als ze weer eens een 'inzinking' had. Ze laat zich iets rustiger uit zijn armen glijden en kijkt hem recht aan. Hierdoor moest ze wel even goed omhoog kijken, maar ze was het gewend.
'Ik kan het proberen,' zegt ze. 'Ik heb alleen twee keer ontbijt, twee keer lunch en één keer avondeten gehad deze week. Misschien helpt het.'
Ze wou zich niet zo zielig gedragen. Man up Oliv.

---

"Rebellion's are build on hope"

---

---

Cassia Lancaster

---

---

She was always looking for more..

Met Grumpy op mijn schouder liep ik de Great Hall in. De heerlijke geur van verse broodjes en koffie kwam me tegemoet, waardoor mijn maag zomogelijk nog harder begon te knorren. De grote ruimte was gevuld met leerlingen die hongerig aanvielen op het eten dat voor hun stond. Sommige kwamen net uit bed rollen en hadden slaperige hoofden terwijl anderen klaarwakker waren en er al een halve dag op hadden zitten.
Ik liet mijn blik vallen op de Ravenclaw tafel. Mijn hart sloeg een slag over toen ik Matthew zag zitten. Na lang vrienden te zijn geweest, was ik toch meer voor de jongen gaan voelen. Maar ik wilde de vriendschap niet verpesten, maar door dat maakte ik de gesprekken alleen maar awkward. Toch besloot ik zijn richting op te lopen, om te vragen of hij al een partner had, wat niet te vermijden was. Hij was knap, charmant en enorm sociaal dus hij zou al lang een date hebben, toch? Weifelend liep ik zijn richting op. "Hey Matt" ik knuffelde hem van achteren en ging naast hem zitten. Ik schonk mezelf een kop koffie in en pakte wat croissantjes. "Heb je al een date voor het bal?" vroeg ik zo subtiel mogelijk.

[ bericht aangepast op 29 april 2015 - 12:17 ]

---

ze had het universum op haar schouders maar droeg het als een paar vleugels

Ze slaat haar armen stevig om mij heen en ik wrijf langzaam over haar rug en ze zucht diep. Na een tijdje maakt ze zich langzaam los uit onze knuffel en kijkt ze mij met tranen in haar ogen aan. Deze veeg ik voorzichtig weg en ze kijkt me aan, hierbij moet ze flink omhoog kijken waardoor ik toch even zachtjes moet lachen.
'Ik kan het proberen,' zegt ze. 'Ik heb alleen twee keer ontbijt, twee keer lunch en één keer avondeten gehad deze week. Misschien helpt het.' ik glimlach flauwtjes, ze heeft dus vijf keer eten gehad deze week, dat is bizar weinig. Gelukkig is ze wel bereid om wat te gaan eten, ik kijk haar glimlachend aan en pak haar hand. Zachtjes trek ik haar mee naar de Great Hall en de geur van warme broodjes komt ons tegemoet. Mijn maag begint al te rommelen en ik kan dan ook niet wachten als ik al het eten zie staan. Met Olivia's hand nog steeds in die van mij, loop ik richting de Slytherin tafel en zet haar daar neer. Wanneer we allebei zitten pak ik een panini en scheur deze door midden. De helft geef ik aan Olivia en de andere houdt ik zelf. Ik glimlach even naar haar en wacht af totdat ze gaat eten.

[ bericht aangepast op 29 april 2015 - 11:31 ]

---

I just caught the wave in your eyes

Mijn maag blijft rommelen en ik besluit nog twee broodjes te eten. Ik prop ze naar binnen en kijk met mijn mond prop vol de zaal rond. Ik denk eerst geen bekende te zien, nou ja als in vrienden, maar dan valt mijn oog op een donker meisje met donker haar, Roxanne. Een vlaag van enthousiasme raast door mijn lichaam en nog steeds met mijn mond vol roep ik haar naam.
'Romgkjamnbe!' komt er uit mijn mond en ik draai me om naar mijn broer die nog steeds op een iets charmerende manier een maaltijd tot zich neemt.
'Lywbamnder, i bwem zow trugb,' ik lach, een beetje scheef want mijn wangen lijken op die van een hamster en loop weg van de Hufflepuff tafel. Terwijl ik loop kauw ik nog even stevig door en zorg ervoor dat mijn mond leeg is voordat ik bij Roxanne ben. Ze kijkt net de andere kant op als ik slechts enkele passen van haar verwijderd ben en ik besluit om haar even te pesten. Sneaky loop ik op haar af en wanneer ik praktisch achter haar sta por ik met mijn vingers in haar zij terwijl ik haar uitbundig beboet.
'Hey Roxje, hoe gaat ie?' lach ik vrolijk.

---

I just caught the wave in your eyes

"Mwuh, wat?" vraagt het meisje afwezig, en ik rol even met mijn ogen. Mijn tanden zet ik niet veel later in mijn broodje en ik neem er een grote hap van, alvorens hem weer terug te leggen op mijn bord, en mijn arm uit te strekken naar een dampende pot met thee. Voorzichtig schenk ik de hete vloeistof in een glas, wat ik vervolgens naast mijn bord zet. "Dom, je zit de he-" nog voordat ik mijn zin af kan maken zie ik James aan komen lopen, en hij gaat bij ons zitten, een glimlach verschijnt op mijn gezicht, en ik kijk even weg. "Hey ladies" zegt hij, zijn stem schor. Ergens van binnen smelt ik hierbij, zijn stem zo schor klinkt lief, betrouwbaar, en vertrouwd. In plaats van dat te laten merken, begroet ik hem met een simpele 'hoi', voordat ik weer een hap neem van mijn broodje. "Ik heb jullie advies nodig. Ik heb een vriend die het graag wil uitmaken met zijn vriendin. Maar niet precies weet hoe hij dat moet doen. Jullie zijn meisjes, dus misschien weten jullie een goede manier?" vraagt hij vervolgens, waardoor ik mijn broodje terugleg, en even in de lach schiet. Hij kijkt er namelijk zo onzeker bij. Toch besluit ik hem te helpen, ookal vind ik het komisch dat hij dat zo aan ons vraagt. "Siriusly, James?" de woordgrap kan ik niet laten, en met een grijns op mijn gezicht praat ik verder. "Dat ligt er aan hoe ze met elkaar omgaan, en hoe hun relatie in elkaar stak. Je kan natuurlijk voor hun gezicht iemand anders zoenen, je kan het er rustig, met zijn tweetjes op een afgelegen plek over hebben. Je kan het gewoon zeggen van 'het is over tussen ons', en er zijn nog veel meer opties." vertel ik hem. Echter krijg ik niet de kans om zijn reactie te horen, want Bryony komt aanlopen. Met een zucht wend ik me af van James, en neem ik weer een hap van mijn broodje. Lichte jaloezie borrelt in mij op. Het is niet dat Bryony niet aardig is, het is gewoon dat zij James heeft, en ik niet. En het doet altijd een beetje pijn om ze samen te zien. Mijn gedachten vliegen weer naar het bal, met wie ik zal gaan. Ik hoop dat James me vraagt, natuurlijk doe ik dat. Maar hij heeft een relatie met Bryony, dus die kans is minimaal, ik scan de grote zaal, op zoek naar potentiele partners voor kerst, maar niemand is goed genoeg, want de enige die goed genoeg is voor mij is James, hoe gemeen dat ook mag klinken. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat Bryony iets tegen James zegt, en ze vervolgens weglopen, een zucht rolt over mijn lippen wanneer de twee buiten gehoorbereik zijn, en ik richt me weer op Dom, maar vervolg mijn zin van net niet. Ergens vraag ik me af waar Caccia is, maar ik bedenk me dat ik haar zo vast wle zie.

---

take me back to the basics and the simple life

[een late mt]

---

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

---

Ik merk dat Kaya in de lach schiet en heel even voel ik me heel erg gegeneerd. Ik dacht dat meisjes het hier altijd met elkaar over hadden, misschien zat ik fout en is dit heel raar om te vragen. Ze heeft wel een schattige lach, wat het ook weer niet zo'n heel groot probleem maakt dat ze moet lachen.       "Siriusly, James?" Ik haat het wanneer mensen grappen over mijn naam maken. Maar wanneer Kaya mijn naam uitspreekt klinkt het als een melodie. Een melodie van haar stem die ik in mijn hoofd heb en duizenden keren wil horen waardoor het niet uitmaakt dat ze met mijn naam spot. Ik laat mijn blik over haar gezicht glijden. Ze is zo mooi. Het mooiste meisje wat ik ooit heb ontmoet, en ik heb veel mooie meisje ontmoet geloof me. Haar mooie lichtblauwe ogen fonkelen zoals altijd ondeugend en bijna uitdagend waardoor ik het verlangen om haar te zoenen met veel moeite moet onderdrukken. Ze is naar mijn mening duizenden malen mooier dan haar tweelingzus, veel mensen zullen dat niet begrijpen. Maar ze heeft gewoon iets bijzonders in haar zitten.       "Dat ligt er aan hoe ze met elkaar omgaan, en hoe hun relatie in elkaar stak. Je kan natuurlijk voor hun gezicht iemand anders zoenen, je kan het er rustig, met zijn tweetjes op een afgelegen plek over hebben. Je kan het gewoon zeggen van 'het is over tussen ons', en er zijn nog veel meer opties," zegt Kaya. Ik kijk haar even aan. Iemand anders zoenen lijkt me een heel goed plan. Degene die tegen over me zit zoenen lijkt me een nog heel veel beter plan. Helaas krijg ik de kans niet het te doen omdat ik iemand op mijn schouder voel tikken. Ik draai me om en zie daar Bryony staan. Als je over de duivel spreekt. Niet dat Bryony echt te vergelijken is met de duivel, maar toch.       "James, we moeten praten," zegt ze zacht op een serieuze toon. Ik werp even een korte blik op Kaya en sta dan op.       "Okay," ik loop samen met haar de Great Hall uit en eigenlijk ben ik bang voor wat ze gaat zeggen. Misschien is het iets liefs, en ik ben totaal niet in de stemming voor iets liefs.       "Ik wilde eigenlijk ook iets tegen je zeggen, maar ga jij maar eerst," zeg ik op siriuse serieuze toon terwijl ik stop met lopen en nonchalant tegen de muur aangeleund ga staan en haar afwachtend aankijk.

---

-

James kijkt me nogal verstoord aan en ik kijk schuldbewust terug, ik heb een leuke conversatie tussen hem en zijn afdelingsgenoten onderbroken omdat ik het met hem wil uitmaken, wat ben ik toch weer lekker egoïstisch. Hij werpt nog een korte blik op de twee meiden - en als het aan mij ligt op Kaya maar okay dat ter zijde - en staat dan op.
'Okay,' zegt hij dan en hij volgt mij de Grote Zaal uit. De spanning in mij bouwt zich op en ik krijg een beetje buikpijn, doe ik hier goed aan? Ik bijt op mijn lip en volgens mij proef ik al bloed. We stoppen op een plekje waar het wat rustiger is en hij gaat tegen een muur aanstaan.
'Ik wilde eigenlijk ook iets tegen je zeggen, maar ga jij maar eerst,' zegt hij serieus en hij kijkt me afwachtend aan. En opeens ben ik mijn stem kwijt. Ik open mijn mond maar er komt niks uit, niet eens een piep, helemaal niks. Ik wil aan mijn armbandje gaan pulken, dat doe ik altijd als ik zenuwachtig ben, en dat doe ik ook, maar mijn hand trilt net zo hard als een drilboor. Je zou hem nog zien trillen op tien meter afstand. Ik sluit even mijn ogen, verman mezelf, recht mijn rug, zucht even diep en kijk hem vervolgens strak aan.
'Ik heb geen idee wat ik nu in godsnaam doe maar het moet gebeuren, anders blijf ik uitstellen en dat werkt gewoon niet,' ik stop even met friemelen aan mijn armbandje. 'Ik maak het uit.'

---

I just caught the wave in your eyes