[RPG] A Modern Marauders Story [Speeltopic] [2] - Speeltopics

24 maart 2015 - 21:31 Arcturus is offline

I solemnly swear that I am up to no good.

A Modern Marauders Story

Same school, same story, same characters, different time; a Modern Marauders Story.

• Inspi ratie •

Het is 1 september 2014, de vier vrienden - James, Sirius, Remus en Peter - gaan terug voor hun zesde jaar op Hogwarts. Er zijn geen uilen en geen perkamentrollen, alles gaat nu via het internet. In dit RPG kan je uit vinden hoe het zou zijn als de Marauders nu geleefd zouden hebben!

R O L L E N

S O C I A L M E D I A

V A K K E N

I N F O R M A T I E

T O P I C S

R E G E L S

S T A R T E R S

Mischief Managed.

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 9:52 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

25 aug 2015 - 10:25 LilsEvans is offline

LilsEvans 23252

Dawnelle Orlanda McBryar || Hufflepuff || Chaser || Trying to find Fae

Ik vond het leven op Hogwarts ronduit saai geworden, wat vrij zorgelijk was, gezien we pas een week terug waren. Misschien kwam het doordat ik mij onttrok van alle drama en het eigenlijk constant drama leek te zijn hier, maar ik vond er niks aan. Ik hield niet van school en vond maar bepaalde vakken wel een beetje interessant. Ik had er hierom maar weinig, waardoor ik vaak tussenuren had, die maar weinig andere mensen ook hadden. Ik miste het uitgaan van thuis, miste de dagen naar het strand, miste vakantie. Een diepe zucht verliet mijn lippen. Ik was in mijn hele leven nog nooit zo lusteloos geweest en het irriteerde mij. Ik was Dawn, ik was altijd vrolijk en blij. Waarom voelde ik mij zo... zo... leeg? Het sloeg nergens op. De andere jaren had ik hier helemaal nooit last van gehad. Het was oneerlijk. Dit paste niet bij mij en ik kon hier niet mee omgaan.
Kwaad duwde ik mijn emoties weg en keek om mij heen. Eerlijk gezegd was ik even helemaal kwijt waar ik precies was. Vlakbij de Hufflepuff common room, dat wist ik wel. Ik was immers terug gaan lopen, toen iemand mij zei dat Fae bij Dorian was en ik haat beter niet kon zoeken. Ondanks dat we de afspraak hadden film te kijken. Echter bleek ze weer tot leven gekomen te zijn en was het de bedoeling dat ik naar de Ravenclaw common room kwam. Begrijp mij niet verkeerd, ik kon ten alle tijden de Hufflepuff common room vinden. Waar ik mij ook in het kasteel bevond, maar verder? Verder was ik echt een complete ramp in navigeren. Ik kon zelfs in mijn eigen kamer thuis nog verdwalen volgens mij.
'Hé!' riep ik naar een jongen in een blauw gewaad. Ik rende naar hem toe en glimlachte vriendelijk naar hem. 'Ik heb afgesproken met Fae film te kijken, ken je Fae? Nou ja, in ieder geval wilde ze dus dat ik naar de Ravenclaw common room kwam.' Hij glimlachte nu ook en knikte begripvol. 'Zou je mij kunnen vertellen waar hij is?' vroeg ik hem. 'Ik ben Dawn overigens.'
'Tuurlijk!' zei hij en hij draaide zich om, om de gang in te wijzen en mij een routebeschrijving te geven. Ik bedankte hem en volgde braaf de instructies op -iets wat ik gelukkig nog wel kon. Het was nog een aardig eindje lopen, maar uiteindelijk was ik dan toch bij de door hem beschreven plaats om film te kijken met Fae, iets waar ik al sinds de afspraak was gemaakt naar uitkeek.

(Sorry voor de flut post. Hopelijk kan je hier iets mee, Dore?)

Happy Birthday my Potter!

25 aug 2015 - 11:38 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Dorian Arcelin Kasai
Dora • Slytherin • Keeper • A bit scared
"We've all got both light and dark inside us. What matters is the part we choose to act on. That's who we really are."

x x x

'Weet je het zeker? Marly vertelde namelijk net dat zij met Danny was om een film te kijken,' zegt ze. Ik word lichtelijk bleker en bijt op mijn lip. Shit. Wat nu? Ze glimlacht lichtjes en ik merk dat mijn hart een sprongetje maakt bij het zien van die glimlach. Ergens heb ik haar heel erg gemist...
'Ach, wat boeit het ook. Je hoeft mij niet te vertellen waar je naartoe gaat,' zegt ze dan en ik voel dat ik weer kan ademen. Ze stapt aan de kant en ik glimlach dankbaar.
'Sorry, lang verhaal,' mompel ik vaagjes, 'ik spreek je later wel, oké? Tenminste als je dat wil... ehm, doei,' en voordat ik mezelf nog erger voor schut kan zetten ga ik er vandoor. Geweldig. Fae en Gwen weten allebei dat ik ergens over lieg. Niemand mag erachter komen dat ik dit doe, want dan vermoord Eris me zeker weten, als mijn ouders dat niet al gedaan hebben.
Voordat ik het lokaal binnen stap haal ik nog even diep adem, zodat ik niet meer snak naar adem als ik verschijn en open ik de deur. Ik probeer niet al te zenuwachtig over te komen, maar ik voel me absoluut niet op mijn plaats.
'H-Hey,' mompel ik en ik laat mijn blik even de kamer rond gaan. Regulus, Eris en Frankie zijn er al. Ik had eigenlijk niet verwacht dat Frankie ook zou komen, maar goed. Ik ben benieuwd op wie we nog meer wachten. Hoogstwaarschijnlijk Severus... misschien Caspian? Zouden Caleb en Danny ook een uitnodiging gekregen hebben? Een beetje ongemakkelijk blijf ik in het midden van het lokaal staan, maar gelukkig wordt op dat moment de deur geopend en komt Severus binnen gelopen die iedereen even kort begroet, waardoor de aandacht niet meer alleen op mij gericht is.
'Is dit iedereen?' vraagt hij.

x x x

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

25 aug 2015 - 11:48 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Dreven Eliot Gaele
Hufflepuff • Beater • On his way to cheer up Luke
"Everything is better with some pink glitters."

x x x

'Hoi.' Ik draai verast om en glimlach.
'Hey.' Het meisje dat tegenover me staat komt me onbekend voor, maar ik hoef niet eens te vragen naar haar naam, want ze stelt zich al voor uit zichzelf.
'Ik ben Chloe, Chloe Porter. Ik ben nieuw hier op school en begrijp echt helemaal niets van deze hele school. Ik heb trouwens ook echt geen idee of ik ergens verwacht wordt of dat er een bepaald rooster is,' ratelt ze en ik grinnik zachtjes.
'Sorry, ik ben gewoon nieuwsgierig en enthousiast en het zou fijn zijn als iemand me een beetje wegwijs maakte. Zou jij misschien?'
'Ik ben Dreven, Dreven Gaele en natuurlijk wil ik dat. Welkom op Hogwarts, waar alles kan,' zeg ik met een brede grijns, 'ik was net op weg om een vriend van me - Luke - te zoeken. Hij heeft het de laatste tijd nog al zwaar en ik was van plan om hem wat op te vrolijken, dus misschien wil je mee? Dan kan ik je ondertussen helpen. Vraag maar wat je wilt weten. Oh en trouwens, ik heb het rooster op mijn kamer liggen. Ik zal het straks wel voor je pakken, dan kan je het over nemen,' stel ik voor, 'klinkt dat goed?' Ik schenk haar een glimlach en wacht op het antwoord. Ze ziet er heel erg aardig uit en ook alsof iemand die zich nog niet te veel met alle drama gemengd heeft, wat ik ook wel eens fijn vind, gezien de drama me zo langzamerhand echt de spuitgaten uit begint te lopen. Kunnen ze nooit iets anders maken dan ruzie maken? Van boos kijken krijg je rimpels, hoor.

x x x

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

25 aug 2015 - 15:04 SiriuslyBlack is offline

SiriuslyBlack 6424

Caspian Foxx Zachariah

Ravenclaw | Doing push-ups and being annoyed | Classy

Zodra ik mijn slaapkamer instap, voel ik hoe de rust die hier hangt me lichtjes kalmeert. Cedric is er niet, ik ben alleen. Godszijdank deel ik deze kamer niet met Gilderoy. Ik ben alleen even naar boven gegaan om mij om te kleden, want ik houd er niet van om in de kleren waarin ik ook naar lessen ben geweest, naar iets te gaan zoals vanavond. Eigenlijk zou ik graag in de stilte van de slaapkamer willen blijven, maar ik weet dat ik zo de drukke leerlingenkamer weer in moet. He is dan wel de common room van Ravenclaw, er blijven luidruchtige, drukke jonge etters tussen zitten. Ik hang mijn kleren over de rand van het bed. In alleen mijn boxers rek ik me uit, langzaam en breed, mijn pijnlijke spieren strekkend. Er knakt er een in mijn rug. Te weinig tijd en gelegenheid om te sporten, maar ik moet mijn spieren houden zoals ze nu zijn. Zichtbaar, stevig en opvallend. Intimiderend. Zonder het verder ook maar enigzins voor te bereiden laat ik me op de grond zakken en ga op mijn buik liggen. Ik leg mijn handen onder mijn lichaam en duw mezelf omhoog, benen gestrekt en alleen rustend op de bal van mijn voet. Ik begin met opdrukken, omdat ik er echt behoefte aan heb. Ik probeer mee te tellen, maar zodra ik versnel raak ik de tel kwijt. Ik kom ver, ik weet dat ik het kan. Lichtjes hijgend kom ik na een lange tijd weer overeind, maar ik ben nog niet uitgeput. Diep van binnen gloeit een soort trots op het feit dat dit normaal voor me is, maar deze laat ik niet te ver komen want het kan altijd beter. Na een koude, snelle douche kies ik kleding uit. Een donker vest met een capuchon, donkere broek. Dat zal niet veel opvallen, en dat is precies wat ik nodig heb. Als ik ook nog een aftershave op heb gedaan die ik niet zomaar voor school gebruik, besluit ik dat dit is hoe ik er vanavond bij zal lopen. Tevreden kijk ik naar mijn kleding, stop mijn toverstok in mijn broekzak en grijp mijn telefoon. Je weet maar nooit.
Het is dermate vol in de common room dat het niet opvalt hoe ik tussen de mensen door naar de uitgang loop. Buiten moet ik langs een groep giechelende eerstejaars. Ik kijk naar ze met een blik vol desinteresse, maar het duurt enkele ogenblikken voor ze mij opmerken. De eerste die me ziet houdt meteen op met praten en stapt snel opzij, een van haar vriendinnen meetrekkend. De anderen hebben het dan pas door en volgen haar voorbeeld. Ik rol kort met mijn ogen en loop door, geïrriteerd door het oponthoud. Zodra ik een paar stappen verder ben hoor ik ze weer in een giechelbui terecht komen en ik zucht diep.
"...sexy..." vang ik tussen het gelach op. Ik heb niet eens zin om me om te draaien. Vlug loop ik de gang uit en ben opgelucht als hun geluiden niet meer te horen zijn. Ik weet waar ik moet zijn. Na een hoop stille gangen te zijn doorgelopen, kom ik aan bij het afgesproken lokaal en stap naar binnen, stap voorbij Dorian totdat ik in het lokaal sta. Ik knik Eris toe, dan ook kort de anderen. Daarna zit ik half, leun ik half tegen een tafel vlak bij het bureau aan, in deze kring en omstandigheden meer dan op mijn gemak.

[ bericht aangepast op 25 aug 2015 - 15:06 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

27 aug 2015 - 20:45 Fagerman is offline

Fagerman 4603

CHLOE MALIETTE PORTER

hufflepuff

"Ik ben Dreven, Dreven Gaele en natuurlijk wil ik dat. Welkom op Hogwarts, waar alles kan," antwoordt de jongen gelukkig al snel met een grote grijns. Het zou zó ongemakkelijk geweest als hij geen zin had om te praten of weet ik veel wat. Dat was mij jammer genoeg al vaak genoeg gebeurd. Ik wist eigenlijk niet of het aan mij lag of aan die mensen. Maarja, ik was hartstikke gezellig - toch?
"ik was net op weg om een vriend van me - Luke - te zoeken. Hij heeft het de laatste tijd nog al zwaar en ik was van plan om hem wat op te vrolijken, dus misschien wil je mee? Dan kan ik je ondertussen helpen. Vraag maar wat je wilt weten. Oh en trouwens, ik heb het rooster op mijn kamer liggen. Ik zal het straks wel voor je pakken, dan kan je het over nemen,"
Waarschijnlijk was ik echt heel erg aan het glimlachen en stralen toen hij dat voorstelde, maar daar dacht ik pas later aan.
"Ja!" floepte ik er snel uit door zijn vraag heen of dat goed klonk. Een aantal seconden later realiseerde ik me dat het misschien een beetje onbeleefd geweest was.
"Ik bedoel; ja natuurlijk, heel graag." Ik voelde een blos op mijn wangen komen. Ugh, waarom moest ik nu weer gaan blozen? Bovendien, waarom moest ik nou zo'n ongemakkelijke flapuit zijn?
Ik wilde een kant op lopen en zette een aantal stappen, toen ik abrupt stopte. Ik weet niet eens welke kant ik op moest. Ik draaide me naar de jongen - die Dreven heette.
"Eh, welke kant is het op?" vroeg ik een beetje generend.
"Enne... Wat voor jongen is die Luke? Ik bedoel.. eh... waarmee heeft hij het zo zwaar?" vroeg ik vervolgens. 'Of is dat iets tussen jullie?"

[ bericht aangepast op 27 aug 2015 - 20:46 ]

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

29 aug 2015 - 20:01 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Faelia Christina Brown.
"We're just young gods."
Ravenclaw | Slightly upset | Footloose

Ik zie Dawn in de verte aan komen lopen en steek een beetje duffig mijn hand op.
Ergens voel ik me wel schuldig over dat ik niet in mijn beste humeur ben, maar ik weet dat ik mijn best doe om vrolijk te zijn en ik hoop dat ze dat waardeert.
Ik veeg met de rug van mijn hand een aantal tranen van mijn wangen en probeer wat kleur in mijn gezicht terug te krijgen.
Ik ben veel te snel gekwetst, en ook al hebben Dorian en ik het 'bijgelegd', het doet pijn dat hij het gevoel had dat het nodig was om tegen me te liegen.
Of hij nu eerlijk tegen me is weet ik niet - zijn excuus klonk raar en bedacht. Maar ik heb de energie niet om tegen hem in te gaan en een stemmetje in mijn hoofd fluistert dat ik altijd uit moet gaan van het beste in mensen.
De neppe glimlach brandt op mijn gezicht als ik in Dawn's richting loop. Ze kijkt minder vrolijk dan normaal, wat me zorgen baart.
Dawn is degene die altijd vrolijk is en het leven in de brouwerij brengt.
"Hey, schoonheid," glimlach ik, als ik haar een knuffel geef. Ze ruikt lekker - meisjesachtig. Heel anders dan ik. Niet dat ik niet meisjesachtig ben - ik draag alleen elke dag hetzelfde parfum dat na een aantal uur licht vervaagt, waardoor er een licht briesje van kokosgeur achterblijft, gemengd met de vanille van mijn bodylotion.
Ik laat haar los en glimlach, deze keer oprechter. Dawn is een schat, en het is fijn dat ik iets met haar kan doen vanavond. Een beetje mijn zinnen verzetten, eens met iemand anders omgaan dan met Dorian.
"Footloose, dus?" Ik pak haar hand en leid haar, voorzichtig, naar mijn kamer - die volledig uitgestorven is. Mijn laptop staat al op mijn bed, op een nachtkastje brandt een kaarsje. Het ziet er allemaal ontzettend knus uit.
"Ik ga mijn best doen om niet in slaap te vallen...," giechel ik, mijn puppy-ogen opzettend.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

1 sep 2015 - 18:21 LilsEvans is offline

LilsEvans 23252

Dawnelle Orlanda McBryar || Hufflepuff || Chaser || Happy to be with Fae

In eerste instantie verscheen er een brede glimlach rond mijn lippen, toen ik Faelia haar hand op zag steken en ik mijn pas ietsjes versnelde. Echter was ik nooit blind geweest voor andermans emoties, hoewel ik deze dikwijls negeerde om zelf niet ook in de put te geraken en dus merkte ik op dat er iets fout moest zitten. Het had een verbeelding kunnen zijn, een illusie gestuurd door mijn brein, maar ik zwoer dat ik haar haar tranen weg zag vegen voor ze ook naar mij toe kwam gelopen. Mijn voorhoofd rimpelde zich en zorgen overspoelde mij. Was er iets gebeurd? Ik had geen flauw benul, was waarschijnlijk weer eens onoplettend geweest, zoals dikwijls gebeurde. Ik wist wel dat ik er alles aan zou doen om haar een ontzettend gezellige avond te bezorgen, iets waar ik altijd beter in was geweest dan het praten over emoties en gevoelens. Ik was meer een afleiding dan een uitlaatklep voor anderen, zei mijn vader altijd. Niet dat daar iets mis mee was. Hierom besloot dus ook ik te glimlachen, toen ze mij in een omhelzing trok. Een warm gevoel verspreidde zich door mijn lichaam. Ik had mij dood verveeld en mij lichtelijk eenzaam gevoeld de afgelopen dagen en Fae leek deze nare onverklaarbare emoties met één simpele knuffel te kunnen verdrijven.
'Hey,' zei ik. 'Ik heb er echt zin in.' Mijn ogen gingen nogmaals over haar gezicht en iets in haar uitdrukking sprak mij meer aan dan enkele seconden geleden. Ze leek weer wat meer te stralen, wat meer Fae. Stiekem hoopte ik dat ikzelf de reden daarvoor was, maar misschien had het wel weer met Dorian te maken en iets wat door haar gedachten ging. Ik moest moeite doen niet te zuchten bij die gedachte en knikte maar gewoon enthousiast bij het horen van de filmtitel. Het bleef immers één van mijn favorieten.
Ik liet mij door haar leiden en keek nieuwsgierig rond, verbaasd over de mooie kleuren van de Ravenclaw common room. Ik vond die van ons veel te geel, wel warm en vrolijk, maar lichtelijk overdreven. Vroeger toen ik klein was, had ik dat helemaal nooit gevonden. Smaak leek met de jaren te komen. Haar kamer was geweldig naar mijn idee. Lekker knus en gezellig, iets waar ik van hield. Ik lachte zachtjes om haar opmerking en duwde haar zachtjes.
'Dat kunnen we echt niet hebben hoor. Heb ik je eindelijk helemaal voor mijzelf en dan zou jij in slaap vallen?' Ik schudde mijn hoofd en sloeg mijn armen over elkaar. 'Als je dat doet, kietel ik je wel wakker,' besloot ik uiteindelijk met een knipoog. 'Maar ik doe altijd alle dansjes half mee in zithouding, dus ik denk dat je niet zo snel in slaap valt.' Ik grijnsde onschuldig. 'Oh en vaak zing ik ook mee. Super irritant, dus als ik mijn mond moet houden, moet je het vooral zeggen,' voegde ik er alvast als waarschuwing aan toe. Mijn moeder had mij dikwijls het zwijgen opgelegd tijdens films die ik vaak keek, gewoonweg omdat het voor onrust zorgde en niemand daar van hield als hij helemaal in een film zat.

Happy Birthday my Potter!

3 sep 2015 - 19:48 KIaus is offline

KIaus 21035

Franciszka 'Frankie' Malia Rogers
Slytherin || Cold, heartbroken, plain evil, and potentially lethal
Eris was tenminste niet te beroerd voor een praatje. Regulus was nog wel eens stil, alsof hij hier niet bij wilde horen, wat ik zeker van iemand met zijn bloedlijn niet snapte, maar goed. Ik haalde mijn schouders op bij haar woorden over mijn intro. Ik had luchtig willen beginnen, maar dat soort stemming was ze duidelijk niet in. Ik haalde dus maar mijn schouders op en luisterde verder naar haar. "Alsof ik me zal laten horen. Ik zou me meer zorgen maken over de lompe jongens." zei ik rustig, terwijl ik met mijn voeten wat rustig trippelde. Dit was niets uit zenuwen, maar gewoon een tik van me. Bij haar woorden over mijn boytoy, mijn vriendje, bleef ik stil op mijn tenen staan. Het was duidelijk dat ze het niet op hem had, maar ik vond hem best lief en we hadden veel plezier samen. Hij liet me geliefd voelen en gaf me de genegenheid die normale jongens me niet durfde te geven. "Ach, het is leuk en we zullen zien hoe lang het duurt." Op dat moment werd mijn mobiel helemaal gek. Ik pakte hem uit de band van mijn broekje en keek erna. Direct kreeg ik een klap in mijn gezicht. "Zo lang dus." gromde ik. Het voelde letterlijk of mijn hart uit mijn borstkas werd gereten. Het voelde echt verschrikkelijk. Ik wilde instorten, maar meer dan alleen op mijn hielen rollen en mijn uitdrukking die kil werd kon je van buiten niet aan me zien. Ik kon geen zwakte laten zien, dat mocht niet, en dat deed ik niet. Over de app liet ik er iets van merken aan Eris, maar die had gelijk, ik moest me beheersen. Gwen had zelfs met me te doen. Dat was het toppunt. Ik smeet mijn mobiel door de kamer, die uit elkaar spatte tegen de muur. Hierna keek ik Eris ijzig aan. "Dat is ook opgelost. Die houd me ook niet meer tegen." Op dat punt kwamen Dorian en Caspian na elkaar binnen. Ik gaf ze een koud knikje en balde mijn kleine vuistjes. Ik zuchtte zacht om iets van de spanning te laten gaan. Dit maakte het aan de ene kant veel makkelijker om mijn leven geheel aan de Heer van het Duister te richten. Natuurlijk wilde ik ook geliefd worden, wat genegenheid kennen, iemand hebben die graag bij je was, maar misschien was dat niet voor mij weggelegd. Ik moest het misschien maar gewoon houden bij dansen en martelen, dat ging me tenminste goed af. "Waar blijft Severus? Is hij van de trap gevallen ofzo toen hij te lang naar dat vieze rode mudbloodje keek?" Op dat moment kwam Severus binnen, maar het kon me niets schelen. Net zon bloedverrader als Potter, en alleen voor een dik mudbloodje. Mijn stem was ijskoud en je zou me nu ook echt niet erger op willen winden. Mijn stok stak door mijn knot heen en ik was echt niet bang om die te gebruiken. Eris had gelijk dat die klootzak het niet waard was om in Azkaban te komen, maar dat betekende niet dat ik aardig zou reageren als iemand het nu in mijn ogen verdiende, of ik die blonde narcist tegen zou komen. Ik had wel gezegd dat we later zouden praten, maar dan had ik echt tijd moeten hebben om af te koelen, wilde hij er levend vanaf komen. Ongeschaad zou hij er zoizo niet af komen. Als hij geluk had castreerde ik hem alleen met een bot mes. Dat kwam later wel. Nu eerst eens deze bespreking onder mensen met wie ik nog wel op een golflengte zat.

[ bericht aangepast op 3 sep 2015 - 20:25 ]

Bowties were never Cooler

4 sep 2015 - 19:01 Solemnly is offline

Solemnly 10817

Regulus Arcturus Black
Captain and Seeker - Slytherin - 6th year - heartbroken and ready to be bad

''Alleen jij zou op een dergelijk moment komen met een vergelijking waar baljurken in worden vernoemd,'' zegt Eris als Frankie binnen komt. Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk naar de twee meiden. Hopelijk komt er geen ruzie, niemand zou dat fijn vinden. ''Mulciber controleert een eindje verderop op de gang en sluit straks bij ons aan. Hetzelfde geldt voor Rosier, hij staat aan de andere kant van de gang. Allebei verdekt opgesteld dus het kan zijn dat jullie ze gemist hebben. Verder wachten we nog op Severus, Dorian en Caspian. Dorian was volgens mij al onderweg, maar hij doet er vrij lang over. Van de andere twee heb ik nog niks gehoord." Ik knik naar Eris en kijk dan op mijn telefoon. Ik wilde eerst eigenlijk niet naar deze meeting, maar mijn ouders drongen erop aan. Als mensen willen dat ik slecht ben, dan kan ik dat zeker zijn.
Op Twitter is er weer eens gedoe rondom Scarlett. Ik rol met mijn ogen, vast weer één of andere stomme roddel die nergens op slaat. Maar als ik met Scarlett DM, geeft ze toe dat ze met Caleb geslapen heeft. Ik doe mijn best geen emotie te vertonen - hier staat dat gelijk aan zwakte -, maar het moeilijk. Hoewel ik het natuurlijk kon verwachten, komt het toch als een klap aan. Ze doet een poging om het goed te maken, maar ik wil het allemaal niet horen. Ze heeft het verpest en nu voor goed. Ik wil niks meer met haar te maken hebben en in plaats van het warme gevoel dat ik altijd kreeg als ik aan haar denk, voel ik nu alleen afkeer en walging.
Ik was zo verdiept in mijn telefoon dat ik niet gemerkt heb dat iedereen binnen is gekomen. In mijn ogen staat een dodelijke blik. Ik ben voor niemand meer bang en ben niet van plan om ooit nog een aardig woord tegen iemand te zeggen. Nee, de lieve Regulus Black die altijd over zich heen liet lopen is gestorven en in plaats van hem is een nieuwe Regulus Black opgestaan. De Regulus die zijn ouders tevreden stelt en niemand over zich heen laat lopen. En ik zal ze laten zien dat de Black familie zeker nog wel klasse en waarde heeft.
"Waarmee beginnen we mee?" vraag ik en ik doe een poging om niet al te woedend te kijken. Ik kan wel iemand vermoorden.

[ bericht aangepast op 4 sep 2015 - 19:01 ]

Spoiler alert: you will save yourself

5 sep 2015 - 15:34 LilsEvans is offline

LilsEvans 23252

Eris Odila Avery || Slytherin || Beater || Planning death and destruction, as usual.

Ik had geen voorspellende gaven, althans niet dat ik daarvan afwist, maar net na mijn vraag over het schepsel waar Frankie zich ditmaal mee in had gelaten, bleek dat het onwaardig ding zichzelf dusdanig geweldig vond, dat hij iemand van onze stand niet goed genoeg vond. Het maakte mij ontzettend kwaad dat hij dat durfde te denken. Hij moest op zijn plaats gezet worden en ik hoopte grondig dat hij op verschrikkelijke wijze aan zijn einde zou komen, maar ik moest mij beheersen en de anderen ook in het gareel houden, dus hield ik mijn eigen emoties voor mijzelf en sprak slechts anderen erop aan dit ook te doen. Het was een feit dat ieder die onder ons zijn vet nog wel zou krijgen zodra we de macht volledig in handen hadden. Nu was het doel ons de concentreren op de weg naar deze utopia die De Heer voor ons zou creëren.
Ik knikte goedkeurend naar ieder die binnen kwam lopen. Dorian, hoewel hij zich duidelijk niet op zijn gemak voelde, iets waar zo snel mogelijk mee afgerekend moest worden. Hij hoorde hier tussen, zijn familie wilde hem hier tussen en zijn ongemakkelijkheden en omgang met onwaardige mensen zouden alleen maar voor problemen zorgen. Ik maakte een mentale notitie dat daar iets aan moest gebeuren en richtte mijn blik op de anderen die binnen kwamen. Caspian leek wel op zijn gemak en rustig en vormde dus gelukkig nog geen probleem. Hetzelfde gold natuurlijk voor mijn standaard hulpen die na Severus ook binnen kwamen en aangaven dat er geen problemen waren geweest en iedereen binnen was. Severus zelf was wel nog even een geval apart. Dat bevestigde Frankie ook weer en ik kon het niet anders dan met haar eens zijn. Het roodharige mudbloodje was sowieso een bedreiging. Severus had natuurlijk met haar gebroken, maar Dorian scheen ook “vrienden” met haar te zijn of in ieder geval op vriendschappelijke wijze met haar te converseren. En dan hadden we ook nog het geval van afgelopen week wat betekende dat ze in de gaten moest worden gehouden, een opdracht van bovenaf. Achterlijke idioten die dachten een wit voetje te kunnen halen bij De Heer door onverantwoordelijk gedrag te vertonen. Ik merkte echter tot mijn ergernis dat er meerdere mensen dusdanig vervuld waren door woede, dat ik besloot er maar meteen over te beginnen.
‘We beginnen met een probleem dat de aandacht getrokken heeft bij de volwassenen en eigenlijk ook de reden is dat we hier zijn, deels dan,’ beantwoordde ik dus simpelweg Regulus’ vraag. ‘Misschien dat meerdere van jullie dingen van buitenaf binnen hebben gekregen, maar De Heer van het Duister was nogal geïrriteerd door roekeloos van een aantal achterlijke zevendejaars die vorige week een mudbloodje hebben aangevallen. Het is niet duidelijk hoeveel zij weet en hoeveel andere mensen weten. Hierom wil ik nogmaals benadrukken dat emoties uitgeschakeld dienen te worden voor deze zwakke plekken kunnen veroorzaken. Ik snap dat sommigen van jullie gefrustreerd zijn door het achterlijke gedrag van het uitschot van onze samenleving, maar als je de controle verliest, komt men nooit tot een oplossing en dat is toch waar wij naar streven.’ Ik keek de groep rond. ‘We zitten hier samen in en moeten ervoor zorgen dat ook Hogwarts ons terrein wordt. Dus, haal allemaal even diep adem en richt je op de verbeteringen die komen zullen.’ Ik ademde zelf ook even diep in en uit en kwam toen bij het volgende punt van mijn agenda.
‘Als daar verder geen vragen of opmerkingen over zijn, wil ik vragen of er een vrijwilliger is voor het in de gaten houden van het groepje zesdejaars Gryffindors. We moeten namelijk achterhalen hoeveel zij weten over de aanvallers van mudblood Evans. Ik heb het vermoeden dat sowieso haar drie vriendinnetjes er meer over moeten weten. En dan hebben we Potter, Sirius Black, Lupin en Pettigrew nog….’

Happy Birthday my Potter!

6 sep 2015 - 16:57 707 is offline

707 10141

Daniel Cillin Rogers || Clueless || Slytherin

Geïrriteerd ga ik met mijn rug tegen de muur staan. Op dit moment is iedereen weer rottig tegen elkaar, en ik word er misselijk van. Al mokkend raak ik in gesprek met Marlene. Samen spreken we af Thor te kijken, een film die ik minstens vijf keer heb gekeken. Marlene dus blijkbaar niet, dus nu dwing ik haar zo'n beetje de film met me te kijken.
We spreken af bij de ingang van de Slytherin Common room, en net als ik de moed op wil geven en naar binnen wil gaan, komt Marlene aangelopen. "Ik ben er! Sorry dat het zolang duurde," zegt ze vrolijk. Ik glimlach ietwat waterig als ze me een knuffel geeft. "Ik snap niet hoe je nu nog zo vrolijk kan zijn..." mompel ik, terwijl ik haar stevig terug knuffel. "Maar goed, Thor dus," zeg ik als ik haar loslaat. Ik haal mijn handen door mijn haren en kijk haar aan. Ik weet bijna zeker dat ze de afwezigheid in me opmerkt als mijn blik afdwaalt naar mijn handen. Ik heb die afleiding nodig. "Misschien kunnen we beter niet in de Slytherin Common room gaan kijken. Ik heb geen zin in van die... Purebloods die ons beiden aanspreken,' opper ik. Ik zucht diep en haal nog eens een hand door mijn haren. Zoals ik al zei; ik heb de afleiding nodig, zeker nu mijn date met Chloe eraan zit te komen.
Ik ben nooit goed geweest met meiden, met uitzondering van mijn zusjes. Maar anders dan dat weet ik geen raad. Ik heb wel wat mensen gedate in het verleden, maar ik sloeg altijd dicht op een punt, en maakte het uit. Waarschijnlijk door angst dat mijn ouders erachter zouden komen. Maar sinds mijn laatste vriendin heb ik vast besloten me niets aan te trekken van mijn ouders, en niet dicht te slaan bij mijn volgende date/vriendin. En laat dat nou eens Chloe zijn.

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 16:58 ]

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

6 sep 2015 - 22:26 SiriuslyBlack is offline

SiriuslyBlack 6424

Max Adrian Sanderson

Hufflepuff | Prefect | Worried sweetheart

Het is vreselijk om te horen dat Freya ziek is. Ze is sterk, en haar lichaam is dat ook. Het gebeurt niet vaak dat ze ziek is en daarom maak ik me ook snel zorgen. Maar misschien moet ik dat niet doen, iedereen heeft wel eens griep of iets wat daar op lijkt. Ik zeg haar dan ook meteen dat ik naar haar toe kom om een massage te geven. In wat vrije tijd die ik had in de vakanties heb ik er wat over gelezen en ik heb het vaker gedaan. Daarom ben ik er redelijk zeker over en ik hoop dat het Freya iets zal helpen. Ik loop rond in wat simpele kleren en heb mijn mantel afgedaan omdat die gewoon wat ongemakkelijk zit. Snel ga ik door mijn koffer en vind een tube met wat verzachtende olie, waarin magische kruiden zijn verwerkt. Die neem ik mee. Ziektes helen met je toverstaf kan riskant zijn, of het alleen maar uitstellen, dus dat doe ik liever niet. Met het flesje in mijn ene, en mijn telefoon in de andere hand ren ik in de richting van Freya's kamer. Zodra ik bij haar binnen kom, loop ik zacht. Ik weet niet of ze slaapt, maar als ik haar op bed zie liggen zie ik dat ze wakker is.
Voorzichtig ga ik naast haar op het bed zitten, stop mijn telefoon in mijn zak en leg het flesje naast me. "Hey," zeg ik zachtjes en voorzichtig gaan mijn vingers door haar blonde korte haar. Ze ziet er echt ziek uit en ik heb meteen medelijden. "Ben je nog steeds voor een massage?" Ik laat mijn vingers over haar schouders glijden en leg mijn duimen onder het bot om voorzichtig lichte druk te zetten op de duimen, zacht wrijvend over de huid, waardoor ik begin met het masseren van haar rug.

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 22:43 ]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

6 sep 2015 - 23:12 WillNotLearn is offline

WillNotLearn 19217

Freya Brennan

Hufflepuff | Prefect | Feeling sick but is happy that she has such a great friend

Bijna de hele dag voel ik me al ziek, en toen de misselijkheid heel erg was verplaatste ik me van mijn knusse plek op mijn bed naar een minder knusse plek naast de wc, zodat wanneer mijn eten er wel weer uitkwam ik in ieder geval dichtbij de wc was. Om me bezig te houden had ik mijn telefoon meegenomen en was ik naast het spelen van Candy Crush -het was een beetje een verslaving- ook met Max aan het praten. Toen ik hem vertelde dat ik me niet goed voelde stelde hij direct voor me een massage te geven en me op alle mogelijke manieren te helpen. Een glimlach verscheen op mijn gezicht bij de gedachte aan Max, ik had veel geluk dat ik iemand zoals hem in mijn leven had. Aangezien ik al een tijdje naast de wc had gezeten, de misselijkheid al een beetje minder was geworden en er toch niets uitgekomen was besloot ik weer op mijn bed te liggen.
Meteen wanneer ik voetstappen hoor kijk ik op en zie ik Max's naar me toe lopen en vervolgens naast me plaatsnemen, 'hey' zeg ik zacht terug, met een zwakke glimlach doordat ik me niet zo goed voel. Als ik zijn vingers door mijn haar voel sluit ik mijn ogen weer en leg ik mijn hooft op mijn over elkaar geslagen handen voor me.
Zo blijf ik liggen wanneer zijn vingers over mijn schouders glijden, ik lach zachtjes en zwakjes wanneer hij vraagt of ik nog steeds een massage wil, 'moet je niet eerst wachten op een antwoord voordat je begint?' aangezien hij al begonnen was mijn masseren voordat ik antwoord had gegeven. Ik deed echter niets om hem te stoppen aangezien naast misselijkheid ik ook de hele dag al last had van mijn rug en hij was er verrassend goed in. Een goedkeurend geluidje verliet mijn mond zachtjes terwijl ik mijn lichaam voelde ontspannen. 'Je bent hier echt goed in' hij was goed in bijna alles.

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 23:12 ]

Don't be like the rest of them, darling

7 sep 2015 - 9:49 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Dreven Eliot Gaele
Hufflepuff • Beater • On his way to cheer up Luke
"Everything is better with some pink glitters."

x x x

'Ja!' zegt ze behoorlijk enthousiast. Ik grinnik zachtjes.
Ik bedoel; ja natuurlijk, heel graag.'
'Top,' reageer ik opgewekt, blij dat ik eindelijk een vrolijk iemand gevonden heb, in plaats van al die depressiviteit overal. Ze wil al beginnen met lopen - helemaal de verkeerde kant op en ik kan het niet laten om opnieuw te grinniken.
'Eh, welke kant is het op?' vraagt ze.
'Deze kant, kom,' ik wijs de hele andere kant op en pak haar hand vast om haar vervolgens opgewonden mee te trekken naar waar Luke zou moeten zijn.
'Enne... Wat voor jongen is die Luke? Ik bedoel.. eh... waarmee heeft hij het zo zwaar? Of is dat iets tussen jullie?' vraagt ze.
'Hij is uit Ierland, hij is heel aardig, alleen heeft hij enorme heimwee, meer weet ik niet echt, we zijn niet geweldig close, maar als mede Hufflepuffer voel ik het mijn taak om hem op te vrolijken en daarnaast vind ik het ook niet erg om te zoen,' leg ik schouderophalend uit terwijl ik de hoek om sla.
'Daar heb je hem al,' zeg ik. Ik laat Chloe's hand los en wenk haar waarna ik op Luke afren en op zijn rug spring. 'LUKYYYY!' grijns ik en ik druk een ongegeneerde kus op zijn wang. Met een grijns laat ik me van zijn rug af glijden om hem niet te veel te belasten.
'Chloe en ik zijn het opvrolijk team, we zijn voor noodgevallen om iemand te laten lachen en als onze mede Huffelpuffer komen we jou opvrolijken,' zeg ik. Ik trek Chloe naast me en sla een arm om haar schouder heen.
'Wat denk je van een film avondje met veel popcorn en chips en de beste films in de wereld?'

x x x

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

7 sep 2015 - 9:50 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Mischief Managed.
Click

Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 9:52 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Index RPG Actieve Topics Zoek