Uh tsja. Klaagtopic nummer zoveel? :'D - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik vind mezelf een aandachtshoer. Om het maar even grof in de mond te nemen. En daarom ook dat ik tijdens het typen van dit bericht eigenlijk vind dat ik dit niet moet doen. Want dat is gewoon stom.

Wat is er aan de hand? Al zo lang als dat ik mij kan heugen ben ik vréselijk onzeker. Ik voel me nooit goed genoeg en betrap mezelf er meermaals op dat ik probeer iedereen te overtreffen zodat ik ergens de beste in ben. Iemand heeft iets mee gemaakt? Mocht ik het ook meegemaakt hebben maar dan wat heftiger dan deel ik dat mede. En dat is vréselijk irritant. Want ik weet dat het totaal zinloos is.

Ik voel mezelf een complete mislukkeling. Wanneer ik trots ben op een prestatie van mezelf en er is ook maar iemand die er een negatieve opmerking over maakt, zakt mijn zelfvertrouwen alweer een flink eind en vind ik dat ik het niet goed heb gedaan. Ik kijk tegen mijn vader op en wil alles goed doen, maar vaak krijg ik blikken of opmerkingen met kritiek. Mama en ik hebben een nieuwe hobby (heb ik laatst al een topic over aangemaakt voor de nieuwsgierigen. Kijk maar in mijn topic-history) en papa vind het maar niets en trekt gekke bekken wanneer we bezig zijn. Conclusie: Ik heb al een paar dagen het strijkijzer en de wasblokjes niet meer aangeraakt.
Accordeon spelen doe ik ook niet wanneer papa in de buurt is, want het is toch nooit goed en ik kan hem horen denken ''Ojee, weer een fout.''.
Accordeonles gaat tegenwoordig daar ook helemaal niet goed door. Financieel gaat het thuis gewoon niet goed en dat valt nogal te merken aan papa zijn stemming. Ook wel aan die van mama, maar bij haar in veel mindere mate.

Nu wil ik mijn vader niet overal de schuld van geven. Want dat is gewoon gemeen en niet waar. Maar het is wel iets wat mij momenteel behoorlijk dwars zit. Ik ben nooit goed genoeg, zo krijg ik het gevoel.
Ik heb hem al wel verteld dat ik het vervelend vind dat hij altijd zoveel kritiek heeft met mijn muziek, en hij houdt zich al behoorlijk in. Maar toch kan hij zich soms niet inhouden.

Maar goed, dat is thuis. Financieel gaat het met mij ook niet super, want ik kan hoogstwaarschijnlijk de benzine voor mijn aankomende accordeonles niet betalen. Dit zit mij ook niet echt lekker.
Ik speel oorspronkelijk op 3 plekken in de week. Op donderdag, vrijdag en zaterdag. Op maandag ben ik namelijk de hele dag in Apeldoorn voor accordeonles en orkest en op de dinsdag en woensdag gaat er gewoon geen kip winkelen en heeft op straat spelen geen zin.

Maar op de donderdag zit ik altijd in een strijd met buitenlanders om het plaatsje dat ik hebben wil. Want een andere plek is op de donderdag gewoon zeer onhandig, aangezien iedereen in de buurt van de markt gaat winkelen en niet ergens anders. En als ik op die plek zitten wil moet ik er wel méga vroeg in de ochtend zijn, terwijl de markt pas in de middag begint en de mensen ook pas tegen een uur of één komen. Om vanaf 08.30 al daar te staan terwijl er nog niemand over straat loopt dan is me gewoon te vroeg. Want er zijn dan toch nog laaaaang geen mensen.
      Op de vrijdag gaat het accordeon spelen in het winkelcentrum wel gewoon goed. Geen geklaag.
En op de zaterdag heb ik tegenwoordig last van basisschoolkinderen die mensen lastig vallen. Waardoor die bij mij in de hoed niets meer gooien, omdat ze zo snel mogelijk weg willen. Ik heb de kinderen allang gezegd/gevraagd weg te gaan, maar ik schijn niet tot ze door te dringen. Ook niet als ik vertel dat ik ervan leef, want twee euro vinden ze al heel veel. -.-'

Maar goed, ik ben al wel van plan om dan te kijken hoe het is om op de woensdag in Assen op de markt te spelen en of het wat is om in Groningen stad te spelen. Het mooie weer komt er aan dus dan zal ik sowieso meer verdienen. Ik moet nu alleen nog plannen wanneer ik naar Assen en Groningen toe ga.


Dusja... Maar om even terug te komen op het aandachtshoer gedoe (dat zit me momenteel toch het meeste dwars), hoe kom ik er vanaf?
Ik voel me dus gewoon vreselijk onzeker en nooit goed genoeg. Maar ik vind ook dat ik niet om aandacht moet gaan vragen, zoals dat ik nu eigenlijk doe. Maar toch wil ik steeds bevestiging dat ik het goed doe en dat ik wél goed genoeg ben en dat ik het waard ben om er te zijn.

Pff, zo lastig dit allemaal...
Heeft iemand toevallig tips? Desnoods schreeuw je maar tegen me met dat ik me niet aan moet stellen. Dan weet ik ook gelijk dat het toch geen verstandige beslissing was om dit topic aan te maken.

Thanks in advance. <3

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Ik ga niet tegen je schreeuwen, want het klinkt best bekend. Het is niet dat je een aandachthoer bent, het is enkel de onzekerheid die spreekt - en daar heb ik helaas ook geen advies over. Het is gewoon kut - tja, er zijn geen betere woorden - en ik kan ook niet gaan beloven dat het beter word, want zelf zoek ik ook een oplossing.
Wat ik wel kan doen is je veel sterkte wensen met je optredens, want ook dat klinkt allemaal erg vervelend. Ook met je vader, want dat werkt ook goed mee aan die onzekerheid. Misschien dat je moeder je hiermee zou kunnen helpen wanneer je het tegen haar zegt?

---

I'm your little ray of pitch black.

Nou, je bent in ieder geval niet zo onzeker dat je het allemaal voor je houdt. 8D Anyway, het zal allemaal wel een therapeutische werking hebben omdat zoveel mensen het doen en de berichtjes voelen vast ook heel fijn, die je krijgt. Ik ben echter van mening dat wij jou niet zo goed kunnen helpen hiermee en je echt iemand nodig hebt die weet wat hij doet/zegt. Iemand die ervoor zorgt dat je dieper na gaat denken over deze drang om aandacht, waar het vandaan komt en wat je ermee kan doen, het misschien in iets positiefs om kan zetten. Ik weet dat je dat liever niet doet, maar het lijkt me toch wel een tof idee om het tenminste uit te proberen.

---

Your make-up is terrible

Rollins schreef:
Ik ga niet tegen je schreeuwen, want het klinkt best bekend. Het is niet dat je een aandachthoer bent, het is enkel de onzekerheid die spreekt - en daar heb ik helaas ook geen advies over. Het is gewoon kut - tja, er zijn geen betere woorden - en ik kan ook niet gaan beloven dat het beter word, want zelf zoek ik ook een oplossing.
Wat ik wel kan doen is je veel sterkte wensen met je optredens, want ook dat klinkt allemaal erg vervelend. Ook met je vader, want dat werkt ook goed mee aan die onzekerheid. Misschien dat je moeder je hiermee zou kunnen helpen wanneer je het tegen haar zegt?

Dankjewel. <3
Mijn moeder weet ervan en we hebben het ook al samen met papa over gehad, maar papa is gewoon koppig. En hij ziet zelf vaak niet eens dat hij zo chagrijnig doet. Hij merkt het niet eens. Terwijl hij toch behoorlijk chagrijnig doen kan.

Michonne schreef:
Nou, je bent in ieder geval niet zo onzeker dat je het allemaal voor je houdt. 8D Anyway, het zal allemaal wel een therapeutische werking hebben omdat zoveel mensen het doen en de berichtjes voelen vast ook heel fijn, die je krijgt. Ik ben echter van mening dat wij jou niet zo goed kunnen helpen hiermee en je echt iemand nodig hebt die weet wat hij doet/zegt. Iemand die ervoor zorgt dat je dieper na gaat denken over deze drang om aandacht, waar het vandaan komt en wat je ermee kan doen, het misschien in iets positiefs om kan zetten. Ik weet dat je dat liever niet doet, maar het lijkt me toch wel een tof idee om het tenminste uit te proberen.

Nee. Voor me houden probeer ik niet te doen. Aangezien ik allang heb meegemaakt hoe slecht dat af kan lopen. En ik wil dat niet nog een keer hebben.
En ik denk wel serieus na over een therapeut/psycholoog/iets in die trant. Maar ik heb gewoonweg geen geld.
Wel is het zo dat ik binnenkort toch maar een afspraak maken moet bij de huisarts, in verband met de tics die ik heb die steeds erger en meer worden. Dan kan ik wel terloops opbrengen hoe duur het is als ik met een psycholoog ga praten.
Thank you. <3

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Zweinstein schreef:
(...)

Nee. Voor me houden probeer ik niet te doen. Aangezien ik allang heb meegemaakt hoe slecht dat af kan lopen. En ik wil dat niet nog een keer hebben.
En ik denk wel serieus na over een therapeut/psycholoog/iets in die trant. Maar ik heb gewoonweg geen geld.
Wel is het zo dat ik binnenkort toch maar een afspraak maken moet bij de huisarts, in verband met de tics die ik heb die steeds erger en meer worden. Dan kan ik wel terloops opbrengen hoe duur het is als ik met een psycholoog ga praten.
Thank you. <3

Nou, dat vind ik toch heel goed van je.
Volgens mij zijn er wel verschillende, goedkopere oplossingen. Ik weet zeker dat je huisarts er wel een paar weet! Misschien kan je huisarts je zelfs wel gewoon helpen. Al zou ik daar niet op rekenen, ik vind huisartsen vaak een beetje bekrompen. ;x

---

Your make-up is terrible

Michonne schreef:
(...)

Nou, dat vind ik toch heel goed van je.
Volgens mij zijn er wel verschillende, goedkopere oplossingen. Ik weet zeker dat je huisarts er wel een paar weet! Misschien kan je huisarts je zelfs wel gewoon helpen. Al zou ik daar niet op rekenen, ik vind huisartsen vaak een beetje bekrompen. ;x

Ik vind mijn huisarts eng... Dus ik wil niet dat híj mij met psychologische shit gaat helpen.. Hij bedoelt het allemaal goed en hij zal vast ook wel een goede man zijn. Maar zijn uitstraling en manier van kijken (oke, kan hij zelf natuurlijk niks aan doen. I know that) is gewoon eng... ;x

Zou wel fijn zijn inderdaad als er goedkopere oplossingen zijn. (:

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Iedereen is een beetje een aandachtshoer Ik zou zelf ook niet zo snel met dat soort klachten naar een huisarts gaan, maar je kunt in elk geval wel vragen hoe duur zo'n psycholoog is.
Als het weer allemaal wat beter gaat, verdwijnt die onzekerheid misschien vanzelf.
Sterkte!

---

wie met beide benen op de grond blijft staan komt geen stap verder

Rollins schreef:
Ik ga niet tegen je schreeuwen, want het klinkt best bekend. Het is niet dat je een aandachthoer bent, het is enkel de onzekerheid die spreekt - en daar heb ik helaas ook geen advies over. Het is gewoon kut - tja, er zijn geen betere woorden - en ik kan ook niet gaan beloven dat het beter word, want zelf zoek ik ook een oplossing.
Wat ik wel kan doen is je veel sterkte wensen met je optredens, want ook dat klinkt allemaal erg vervelend. Ook met je vader, want dat werkt ook goed mee aan die onzekerheid. Misschien dat je moeder je hiermee zou kunnen helpen wanneer je het tegen haar zegt?

Couldn't said it any better. *hug*

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ik ben een probleem-oplossing persoon. Is er iets mis/voel ik me niet lekker in mijn vel? Zoek het probleem -> los het op. Ik snap dat je je niet lekker voelt in je vel of dat je je niet helemaal happy voelt. Het is dan ook logisch dat je een topic opent om erachter te komen wat nu precies het probleem is. Je bent absoluut geen aandachtshoer als je een topic opent omdat je je niet helemaal blij voelt. En ook niet als je er tien per dag opent. (Je bent een aandachtshoer als je op Q je zwangerschap faket. ^^).
Yolanda, wij praten misschien niet veel, maar zoals ik je ken ben je een ontzettend sterk persoon en gaat niet alles soepel in je leven. Dit is begrijpelijk. Misschien kun je er eens met je accordeondocent over hebben op welke andere manieren je geld kan verdienen? Of misschien kan je op dinsdag een ander bijbaantje nemen waardoor je extra geld krijgt? Jij verdient het -net als iedereen- om gelukkig te zijn.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

@Fennec

Dankjewel. En ik weet niet of het zomaar over gaat. Al mijn hele leven heb ik er namelijk last van dat ik vreselijk onzeker ben over mezelf. En momenteel heeft het gewoon weer een dieptepunt bereikt wat er voor zorgde dat ik nu het topic aan maakte ipv op een ander tijdstip.

@Lucca
Thank you, my dear. <3

@Manon
Jup dr is genoeg aan de hand inderdaad, haha. En een zwangerschap faken is gewoon vet maf. Maar goed, ik wil nog lang niet zwanger raken. Heb niet bepaald een kinderwens. :'D
But I get what you mean. Alleen de problemen die ik nu heb heb ik echt het gevoel van dat er tijd nodig is willen die problemen ''over gaan''. En dat vind ik vervelend, want ik wil dat er gewoon een practische oplossing is ipv af te moeten wachten totdat ik zelf kan accepteren dat al die dingen gebeurt zijn en dat er niets aan te doen is behalve ermee te leren leven.
Accordeon spelen op straat ís wat ik het leukste vind om te doen en waarin k mijn geld wil verdienen. Ik moet nu alleen andere plekken op zoeken om te spelen en dat vind ik lastig. Maar dat is gewoon doen. Verder ga ik momenteel van mijn docent leren hoe ik moet lesgeven. Dus dan kan ik daar ook wat geld mee verdienen wanneer ik dat eenmaal goed kan. (:

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Oké panda. Here we go.
We weten hoe bagger en prutjes herin ben. Dus.... Ik ga het maar een niet te lang verhaal maken.

Ik hou van je, je bent een schatje. Hugs.

---

wat was dit ookalweer

Ik ga me aansluiten bij Tamara, want ik weet geen oplossingen voor je problemen. Je bent een snoesje Yo en absoluut geen aandachtshoer whatsoever (:

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Hahah Tamaar, you made me laugh. Thank you sweetie. <3

En jou natuurlijk ook, Margot. <3 Hoewel.. Snoesje? ' ghehe

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Dit is natuurlijk geen oplossing, of verklaring, maar kan het zijn dat je dagelijkse beroep er mee te maken heeft dat je je een 'aandachtshoer' voelt? Als muzikant heb je wel aandacht nodig, anders krijg je geen geld, en dat is bij jou momenteel zeer belangrijk. Verder weet ik eigenlijk niet veel wat je kan helpen, misschien toch nog eens een goed gesprek met je vader aanknopen hierover?

---

Travel far enough, you'll meet yourself

Zoals eigenlijk iedereen hier al zegt: jij bent geen aandachtshoer. Maar ik snap op zich wel dat het zo voor jou kan voelen. Je krijgt, als ik het goed voor me zie, het gevoel dat je mensen te veel lastig valt met je problemen? Het mooie is dat mensen hier, en waarschijnlijk ook wel op andere plekken, dat heus niet als lastigvallen zien. Meid, praat met mensen over wat je dwars zit. Ik weet zo een-twee-drie niet een oplossing op al je problemen, maar ja, ik denk dat onzekerheid ook niet zo een-twee-drie te verhelpen is. Als ik het goed leest zit daar het probleem namelijk. Meid, heel erg veel sterkte en hopelijk mag het allemaal snel wat beter gaan (:

---

26 - 02 - '16

Hé, je hoeft jezelf echt geen aandachtshoer te noemen! Het is oké om wat onzeker te zijn. (: Daarom ben je nog geen aandachtshoer.
En ja, zoals je zegt (hoewel niet zo bedoelt), je vader ìs de oorzaak. Mijn eigen vader geeft les in een school, verbonden aan een fysica/psychologisch wetenschappelijke instituut om zo de kinderen goed op te volgen.
Ik weet er het fijne niet over, het is een theorie gebaseerd op geluidsfrequenties. Doet er niet toe. ik weet er ook het fijne niet van. Maar wat ik wel weet en delen wil, is dat in gezinsfunctie de vader de buitenwereld representeert voor het kind. Als de vader het kind dus niet goed genoeg laat voelen, zal het kind ook voelen dat het voor de buitenwereld niet goed genoeg is. Als het kind opkijkt, snel geïntimideerd is door de vader, zal het ook snel geïntimideerd zijn door de buitenwereld. Als het kind zich constant tegenover zijn vader moet bewijzen, zal het ook de drang hebben zich in de buitenwereld constant te bewijzen. Als het kind de vader moet plezieren om gezien te worden, zal het ook in de buitenwereld iedereen trachten te plezieren. Zelf heb ik een hele goed band met mijn vader en ik moet me niet voor hem bewijzen of plezieren om waardig door hem te worden gevonden. Daardoor sta ik zeer stabiel in mijn schoenen. Wel heb ik het probleem dat ik net daardoor te zeer naar hem opkijk. Hij is geschift slim en dan stel ik mijn eigen capaciteiten soms iets meer in vraag dan nodig is. Dus ja, de problemen met je vader zijn waarschijnlijk de oorzaak voor je onzekerheid. Mijn neefje was ook heel onzeker, omdat mijn oom zich iets te vaak tegen zijn zoontje uitliet. Toen hij echter hoorde dat er daartussen een link bestond, heeft hij dat niet meer gedaan en is hij aanmoedigend en positief geweest. Het was een metamorfose van jewelste. Als je voor een oplossing zoekt, kan ik je maar laten weten dat die link daadwerkelijk bestaat. Kun je er niet met je vader eens proberen over te praten? Dat jij je echt heel rot en onzeker voelt en dat het je zelfvertrouwen wat wegneemt als hij zo tegen je doet? Als je de oorzaak van het probleem aanpakken wilt, is dat de beste oplossing.

[ bericht aangepast op 13 maart 2015 - 16:46 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.