Goed nieuws voor alle laatkomers - Wereldnieuws

Goed nieuws voor alle laatkomers: het is wetenschappelijk bewezen dat de klok niet je beste vriend is.

Niets menselijker dan zo nu en dan te laat komen. Maar wie het presenteert standaard vijf minuten te laat binnen te komen, heeft een probleem. Het leidt onvermijdelijk tot ergernissen bij de partner, werkgever, collega’s en vrienden. Waar komt dat chronisch te laat komen precies vandaan? En belangrijker nog: kunnen we er iets aan doen? De afgelopen decennia zijn laatkomers onderworpen aan tal van wetenschappelijke studies. Over één oorzaak bestaat steeds meer consensus: chronisch te laat komen zit voor een groot deel in je persoonlijkheid.

Planning fallacy
“Er kleven allerlei nadelen en consequenties aan te laat komen. De paradox is dat we, ondanks dat we ons bewust zijn van deze nadelen en consequenties, tóch te laat blijven komen”, zegt Justin Kruger, sociaal psycholoog aan de New York University. Een van de meest voor de hand liggende en voorkomende redenen waarom mensen vaak te laat komen, is dat ze simpelweg niet in staat zijn goed te beoordelen hoeveel tijd een bepaalde taak of activiteit in beslag neemt. Dit fenomeen wordt ook wel ‘planning fallacy’ genoemd. Onderzoek wijst uit dat mensen de totale duur van een taak gemiddeld onderschatten met zo’n 40 procent.

Laatkomers zijn multitaskers
In een studie uit 2003 van sociaalpsycholoog Jeff Conte van San Diego State University, komt nog een andere eigenschap naar voren. Laatkomers blijken vaak multitaskers. Van de 181 metromedewerkers van New York kwamen diegenen die een sterke voorkeur hadden voor ‘polichroniciteit’, oftewel multitasken, significant vaker te laat binnen dan hun collega’s die te kennen gaven zich liever op één taak te storten. Een verklaring hiervoor zou zijn dat multitasken de mate van metacognitie – het bewustzijn van je eigen handelen – belemmert.

Groot verschil in tijdsbesef
Conte ontdekte in 2001 ook al dat laatkomers een bepaald persoonlijkheidstype delen. Terwijl onrustige, prestatiegerichte personen (‘Type A’) doorgaans punctueel zijn, hebben de meer ontspannen personen (‘Type B’) de neiging structureel te laat te komen. Conte constateert een groot verschil in tijdsbesef tussen de twee verschillende typen. In drie van zijn studies komt naar voren dat ‘Type A’ een minuut ervaart als 58 seconden, waar ‘Type B’ maar liefst 77 seconden uittrekt voor een minuut. Het verschil in tijdsbesef van negentien seconden, stapelt zich gaandeweg op en zorgt er uiteindelijk voor dat je te laat komt.

Negentig miljard dollar
Hoewel deze resultaten ons een goed inzicht verschaffen in de oorzaak van het probleem, leiden ze niet noodzakelijk tot een oplossing. Een probleem dat niet alleen vervelend is voor je omgeving, maar ook nog eens een flink kostenplaatje met zich brengt. Geschat wordt dat laatkomers de Verenigde Staten jaarlijks zo’n negentig miljard dollar kosten. Wetenschappers werken daarom niet alleen aan de oorzaken, maar ook aan oplossingen.

Minder plannen, over meer tijd
Zo wordt mensen die voortdurend de tijdsduur van hun taken onderschatten, geadviseerd een taak op te splitsen in kleine afzonderlijke stappen. Dit stelt je in staat een nauwkeurigere inschatting te maken van de totale duur. Een studie uit 2012 (hyperlink) wijst uit dat mensen die zich een taak inbeelden in hun hoofd alvorens hem uit te voeren, eveneens een realistischer beeld hebben van de uiteindelijke tijdsduur. Ten slotte is het voor laatkomers zaak minder taken te plannen, verspreid over meer tijd.

Wat betreft je persoonlijkheidstype is er helaas weinig wat je kunt veranderen. De klok is nu eenmaal niet je beste vriend, en zal het naar alle waarschijnlijkheid ook nooit worden. Wat je als laatkomer wel kunt en moet doen, is erkennen dát het zo is, en er alles aan doen de schade te beperken. Zowel jij als je omgeving zijn hierbij sterk gebaat.

Bron.

---

Hallelujah! Hier nog een lijstje voor alle laatkomers wat je niet meer hoeft te doen. Nee, grapje, haha.
Ik moet zeggen dat ik wel dingen herken, als laatkomer. Ik heb inderdaad heel veel moeite met het logisch inplanner van taken. Vaak geef ik er of te veel tijd voor, of te weinig.
De vraag voor andere laatkomers: herkennen jullie jezelf hierin?

[ bericht aangepast op 25 feb 2015 - 18:01 ]

---

Deep inside, I've never felt alive

O god, voor mij is het elke ochtend stress. In de vakantie heb ik eindelijk wat rust. Nee, serieus. Tijdens schooldagen 's ochtends, zit ik gewoon tanden te poetsen en me om te kleden tegelijk. Onderweg naar school werk ik een boterham naar binnen.
Ik kom, ondanks dat, iedere dag weer, te laat op school. :'D

[ bericht aangepast op 25 feb 2015 - 22:59 ]

---

Some people are art and do art at the same time

Wiarda schreef:
Ha, dat verklaart een hoop. Ik ben zelf absoluut een stiptheidspersoon, maar ik ken een aantal chronische laatkomers en dat zijn inderdaad ook wel hele ontspannen types die vijf minuten voordat ze weggaan nog een eitje gaan bakken voor het ontbijt of iets in die trant. x)

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Khan schreef:
(...)
Het is eigenlijk iets anders dan die "zelfde" ochtendroutine, zoals jij het beschrijft. Tenminste, ik ervaar het zo altijd, als ik "weer eens" te laat ergens voor ben. Het heeft namelijk te maken met het feit dat ik denk: oh, ik kan nog eventjes mijn mail checken/iets plannen/iets opzoeken/noem iets op wat je je vlak voordat je weggaat bedenkt. En dan gebeurd het wel eens dat ik vijf minuten bezig ben, in plaats dat ik één minuutje bezig ben en wegga. Ik ben ook wel eens een halfuur voordat ik wegging mijn nagels gaan lakken en toen kwam ik op het moment dat ik wegging erachter dat ik nog niet weg kon omdat mijn nagels niet droog waren. Heel simpel: weet ik veel dat je minstens drie kwartier over nagels lakken en drogen doet. Eerder opstaan helpt bij mij, maar bij sommigen werkt dat ook gewoon niet, omdat zij zich laten afleiden door alles. Dan zien ze het een ("Moet ik nog doen!"), vervolgens het ander ("Moet ik ook nog doen!") en zo is er weer een kwartier bij en schiet je in de stress.
Al neem ik dit artikel ook niet te serieus, hoor. Ik ben heel vaak te laat gekomen op school en toen ben ik heel stipt gaan werken en ben ik vaak veel te vroeg opgestaan. Daardoor was ik vaak ook tien minuten te vroeg op school, maar dan had ik tenminste de tijd. Mijn moeder zei laatst ook tegen mij dat ze het absurd vindt dat ik altijd zo vroeg opsta als ik iets heb in ochtend, maar komt simpelweg omdat ik wéét dat ik anders te laat kom door al de dingen waardoor ik afgeleid wordt, haha.

Haha, dat is weer heel iets anders, denk ik. Ik raak soms ook zo afgeleid 's morgens door dingen, maar dan door stomme dingen als mijn haar, of ik besluit ineens dat mijn wenkbrauwen een beurt nodig hebben. Dat gebeurd dan wel op momenten dat ik genoeg tijd over heb, maar daardoor is het soms inderdaad wat later dan ik dacht, al gebeuren dat soort dingen toch echt niet elke dag. Jij hebt jezelf ook aangepast door veel vroeger op te staan en stipter te werken, ik heb dat ook gedaan, dus er is wel degelijk iets aan te doen. 8D Als je dat vertikt, ben je naar mijn mening gewoon te lui of het kan je maar weinig schelen dat je te laat komt. Dat heeft dan ook niks met relaxt zijn te maken, denk ik, maar met egoïsme.

---

Your make-up is terrible

Michonne schreef:
(...)

Haha, dat is weer heel iets anders, denk ik. Ik raak soms ook zo afgeleid 's morgens door dingen, maar dan door stomme dingen als mijn haar, of ik besluit ineens dat mijn wenkbrauwen een beurt nodig hebben. Dat gebeurd dan wel op momenten dat ik genoeg tijd over heb, maar daardoor is het soms inderdaad wat later dan ik dacht, al gebeuren dat soort dingen toch echt niet elke dag. Jij hebt jezelf ook aangepast door veel vroeger op te staan en stipter te werken, ik heb dat ook gedaan, dus er is wel degelijk iets aan te doen. 8D Als je dat vertikt, ben je naar mijn mening gewoon te lui of het kan je maar weinig schelen dat je te laat komt. Dat heeft dan ook niks met relaxt zijn te maken, denk ik, maar met egoïsme.

Pfff, ik weet het niet. Je kan namelijk ook midden op de dag te laat komen en dan kan het niks te maken hebben met te laat opstaan. Ik sta wel nog steeds bekend als de persoon die altijd een kwartier te laat komt, maar 's ochtends gebeurd het inderdaad niet meer zo vaak vanwege mijn wil op veel te vroeg op te willen staan. ^^

---

Deep inside, I've never felt alive