In dit topic zitten spoilers over de film Komt een vrouw bij de dokter.
..Zelfs al is de docent heel erg aardig. Ik ga maar meteen met de deur in huis vallen, want er omheen draaien heeft niet veel nut. c:
Een paar dagen geleden gingen we een film kijken bij Nederlands, aangezien we tijd over hadden. Wij mochten zelf beslissen welke, maar uiteindelijk hebben twee meiden de film gekozen: Komt een vrouw bij de dokter.
Ik was niet echt blij dat we deze film gingen kijken, doordat ik weet waar de film over gaat en ik daar zelf ook dingen over heb meegemaakt. Na twee lessen gingen we de film afkijken en de docent zei dat een aantal andere leerlingen (uit de klas voor ons) ontroostbaar het lokaal hadden verlaten. Dit deed mij al niet veel goeds, dus besloot ik te gaan tekenen tijdens het kijken. De andere lessen heb ik ook niet echt gekeken, omdat dit onderwerp gewoon erg gevoelig ligt bij mij.
Natuurlijk kon ik me niet volledig afsluiten van de film, dus hoorde ik wel wat ze zeiden. Op het einde ging de vrouw dus dood, nadat haar dochtertje met haar was gaan praten -als afscheid. Nu zien jullie het al wel aankomen, maar de hele klas hield het dus droog, behalve ik. Zonder écht naar de film gekeken te hebben, barstte ik in tranen uit. Herinneringen kwamen naar boven en ik hield het gewoon niet meer. Het is best wel raar eigenlijk, want toen dit echt gebeurde (ongeveer vijf jaar geleden) huilde in niet eens. Het was niet dat het me niets deed, maar waarschijnlijk drong het donderdag pas echt tot me door. Hij is weg en komt niet meer terug.
Dit topic heb ik niet aangemaakt om jullie medelijden te ontvangen, maar omdat ik dit even kwijt wilde. Ik huil nooit snel door een film, maar dit lag gewoon veel dichterbij dan andere dingen.
Hebben jullie wel eens gehuild doordat iets heel herkenbaar was, in een film of boek?
