• Niet over jullie hoor, don't worry. Maar ik moet echt even mijn frustratie kwijt over mijn schoonmoeder.

    Het begon al op de begin van de relatie van mij en mijn vriend. Ik had toen geen werk (ik solliciteerde wel hoor en deed echt mijn best om werk te zoeken), waardoor ik een profiteur was, die veel te lui is om te werken en liever op de kosten van haar zoon leeft. Maar ze bedoelde het niet slecht hoor, ze wou me alleen maar aanmoedigen om nog meer mijn best te doen. Ja daaaag!

    Toen gingen ik en mijn vriend samen wonen. Zat het er helemaal tegen, want ik had nog steeds geen werk. Maar heey, wat maakt het ook uit dat ik net het hele appartement kuist en zei zomaar onaangekondigd binnen springt met haar klein mannen: schoenen moeten niet uit hoor, er moet blijkbaar nog gekuist worden. Fijn, heel fijn. Alles terug vol met slijk, modder, zand, ... Maar als mijn vriend had gekuist en ze kwamen (steeds onaangekondigd op bezoek) binnen: schoenen uit, handen van de muur want jullie broer heeft net heel hard gewerkt!

    Dan nog niet gesproken over: we zijn onderweg naar jou, de klein mannen moeten douchen en we hebben geen warm water. Oké dan? Maar maak geen zwembad van mijn badkamer en doe op zijn minst de gebruikte handdoeken in de was en laat ze niet overal rondslingeren.

    Heeft ze nog een zoon van een jaar of 15/16, een verdomd probleemkind: oh, ik ka het niet meer aan. Laten we hem maar bij mijn zoon zijn vriendin droppen tot hij in de pleegzorg terecht kwam. Is die jongen zo onbeschoft: wanneer gaan we eten, ik heb honger! Amai zeg, ik hoop dat je morgen beter kookt want dit trok op niets. Oh, en als je met de hond gaat wandellen, kun je nog wel binnen dan? (hij had me werkelijk buiten gesloten uit mijn eigen appartement).

    Ze wou geen grootmoeder worden, nu toch nog niet. Maar nu ik zwanger ben en thuis zit omdat ik alleen maar mag rusten, ben ik ineens goed genoeg om babysit te spelen over haar twee jongste kinderen. (Vanavond brengt ze die weer, zodat ik morgen om 7u mijn bed uit kan om hun naar de schoolbus te brengen).

    Maar heb ik ooit voor alles een bedankje gekregen? Neen! Ik ben nog steeds niet goed genoeg. Alleen om babysit te spelen en haar eerste kleinzoon op de wereld te zetten.

    Ik zou nog zooo veel langer kunnen doorgaan, maar ik begin me nu al helemaal te irriteren.

    Maar kom op, dit is toch niet normaal?


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Ik had dat klerejoch gezegd dat ie maar wat bij de Mac moet bestellen en op mag tyfen.
    Ik zou inderdaad je vriend om hulp vragen. Kan me geen flikker schelen dat het zijn moeder is, een ander hoor je normaal te behandelen en op z'n minst goed bedoelde gastvrijheid op prijs te stellen. En niet te vergeten rekening te houden met een zwangere vrouw.


    No growth of the heart is ever a waste

    Floresa schreef:
    (...)
    Mijn vriend weet een bepaald gedeelte, maar niet dat ik me er zo ontzettend hard aan irriteer :x

    Misschien vind je het moeilijk, maar ik zou het toch allemaal aan je vriend vertellen. Ook dat zijn broertje van 15/16 je buitengesloten heeft enzo -wat bij mij al lang in het verkeerde keelgat zou zijn geschoten, maar goed misschien ik wel een beetje agressief op dat gebied-.
    Echt waar, ik denk dat het je meer goed zal doen dat je het hem verteld, want ik denk dat dit (onnodige) stress kan opleveren voor jou en ik denk niet dat goed is voor jou en je kindje.



    Beckmann schreef:
    Trouwens(misschien een domme vraag), maar wat zijn kleine mannen?

    Kleine kinderen. (In dit geval dus de jonge kinderen van Floresa' s schoonmoeder).

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 22:00 ]


    If you don't understand my silence, you will never understand my words.

    Ik snap je echt. Zoals iedereen het zegt praat erover of schijf erover

    Bij ons is het anders. Mn moeders en vaderskant lijken ons te begeren. Mn oom en tabte bellen alleen als ze iets nodig hebben. Mn broer is nu zes weken al in curacao niemand heeft er gevraagd hoe het gaat of iets. Ik bem vrijdag eopereerd niemand belde of kwam even langs.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Zoals iedereen al zegt, je moet dit echt vertellen aan je vriend. Probeer het alleen niet zeurderig en aanvallend te brengen, maar eerder als een observatie. Als je begrijpt wat ik bedoel. Het is in ieder geval echt schandalig hoe ze jou behandelt, dat kan echt niet hoor. Het beste is om naar haar toe te gaan en ook haar te vertellen wat je er van vind, maar opnieuw, niet aanvallend. Eerder observerend. En vragen aan haar of je iets fout doet, of dat er een andere reden zit binnen dit gedrag. Maar ik zou sowieso niet naar je vriend/schoonmoeder rennen en gaan gillen, zeuren en ruziën. Want dat heeft sowieso geen zin. Maar succes, en hopelijk verbetert je situatie een beetje en weet je ook weer werk te vinden (:


    “A queen will always turn pain into power.”

    Deimos schreef:
    (...)
    Kleine kinderen. (In dit geval dus de jonge kinderen van Floresa' s schoonmoeder).


    O, oké.


    Physics is awesome

    Frodo schreef:
    Ik zou als eerste alles zeggen tegen je vriend! Heeft hij dan niet door hoe zijn moeder tegen je doet? Misschien dat hij met haar kan praten want ik snap heel goed dat het voor jou moeilijker is om dat te doen...


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ik wil je niet bang maken maar dit zal nooit goedkomen als je niet zult handelen. Mijn moeder heeft ook in dezelfde situatie als jij gezeten met mijn vaders moeder. Ze lagen altijd overhoop met elkaar en mijn moeder hield haar mond maar voor de goede vrede. Ze wilde mijn vader niet kwetsen door hem de waarheid te zeggen en wanneer er weer ruzie was maakte zij het goed want 'het is wel zijn moeder'. Dit heeft bijna 30 jaar geduurt. Stel je het jezelf al voor? Dat je nog 30 jaar je hoofd moet buigen voor een vrouw die je zo slecht behandeld?
    Ik raad je aan er zo snel mogelijk een einde aan te maken want niet alleen jij zult er onder leiden maar ook het kind die je nu draagt.


    The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

    Tokugawa schreef:
    Ik had dat klerejoch gezegd dat ie maar wat bij de Mac moet bestellen en op mag tyfen.
    Ik zou inderdaad je vriend om hulp vragen. Kan me geen flikker schelen dat het zijn moeder is, een ander hoor je normaal te behandelen en op z'n minst goed bedoelde gastvrijheid op prijs te stellen. En niet te vergeten rekening te houden met een zwangere vrouw.

    Dit. Nee is ook een antwoord. Zo is niet hoe je omhoort te gaan met mensen. Je geeft zelf al aan dat je soft bent, betekent niet dat je dit toe mag laten. Als je het niet doet gaat het nooit over..


    Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

    Dat was een goeie voor mij. Maar bij mij krijg je gellijk het tegenovergestelde van jouw wat ook niet goed is...


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Bedankt voor jullie raad allemaal! En sorry voor het laten antwoord -ik ga ook niet iedereen tegelijk quoten dus doe ik het even zo-

    De laatste twee dagen waren een vreselijke hel. Eerst die klote kinderen (sorry om ze zo te noemen). Maar die luisteren helemaal niet naar mij, waardoor ik uit miserie mijn vriend al huilend heb opgebeld van zijn werk. Hij heeft ze al een geluk de volgende ochtend wel gestraft.

    En toen verloor ik gisteren een deel slijmprop (sorry voor de vieze detail) en ben ik voorweeën beginnen krijgen. Jeetje, heb nog nooit zo een hel van een pijn mee gemaakt en dat was dan nog niet het echte werk.

    Ik weet het, jullie hebben allemaal gelijk en ik zou gewoon moeten praten erover met mijn vriend, met haar. Maar dat is het probleem. Ik ben echt geen prater, ik slaag gewoon dicht en er komt geen woord uit. Zelfs schrijven op papier lukt niet. Daarbij -zoals ik eerder zei- ik ben een verdomde softie ook nog eens. Dus zoals altijd heb ik dan maar weer eens diep ingeademd, tot 10 geteld en het laten voorbij gaan.
    Al denk ik, als dit nog één keer voorvalt dat ik op één van die kinderen van haar moet babysitten, ik het toch wel echt tegen mijn vriend ga zeggen dat ik het niet wil of dat het anders maar moet op een dag dat hij niet moet werken zodat hij op ze kan letten.


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Dat is echt verschrikkelijk. Maar als je het echt niet durft te zeggen of schrijven, kan je dit dan gewoon niet laten zien? Je beginpost? Natuurlijk is het eng en ik begrijp dat je het niet durft te zeggen, zelf ben ik ook best een softie. Maar je moet zien dat het zo echt niet door kan gaan.


    “A queen will always turn pain into power.”

    Sobremesa schreef:
    Dat is echt verschrikkelijk. Maar als je het echt niet durft te zeggen of schrijven, kan je dit dan gewoon niet laten zien? Je beginpost? Natuurlijk is het eng en ik begrijp dat je het niet durft te zeggen, zelf ben ik ook best een softie. Maar je moet zien dat het zo echt niet door kan gaan.

    Ik heb het ooit wel eens subtiel geprobeerd. Door te zeggen dat als één van ons twee hun rijbewijs heeft, ik een eigen huisje wil kopen en we niet perse in dit dorp moeten wonen (nu moeten we hier wonen omdat hij avond werk doet en zonder rijbewijs geraak je nergens na zijn uren met het openbaar vervoer). Zodat we rustig op ons gemakje zitten.
    Maar ja, venten en subtiele hints?


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Floresa schreef:
    (...)
    Ik heb het ooit wel eens subtiel geprobeerd. Door te zeggen dat als één van ons twee hun rijbewijs heeft, ik een eigen huisje wil kopen en we niet perse in dit dorp moeten wonen (nu moeten we hier wonen omdat hij avond werk doet en zonder rijbewijs geraak je nergens na zijn uren met het openbaar vervoer). Zodat we rustig op ons gemakje zitten.
    Maar ja, venten en subtiele hints?

    Ja, dat zou op zich wel kunnen werken, maar op die manier geef je hem denk ik meer het gevoel dat je haar niet mag, niet dat ze echt zo gemeen tegen je doet. Want dat kan echt niet.


    “A queen will always turn pain into power.”

    Sobremesa schreef:
    (...)
    Ja, dat zou op zich wel kunnen werken, maar op die manier geef je hem denk ik meer het gevoel dat je haar niet mag, niet dat ze echt zo gemeen tegen je doet. Want dat kan echt niet.

    Hij weet het wel dat ik vind/denk dat ze me niet mag. Ik bedoel, nog geen jaar geleden toen mijn vriend nog daar woonde en hij iets moest ophalen, moest ik best aan de poort blijven wachten omdat ze me niet wou zien?


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Floresa schreef:
    (...)
    Hij weet het wel dat ik vind/denk dat ze me niet mag. Ik bedoel, nog geen jaar geleden toen mijn vriend nog daar woonde en hij iets moest ophalen, moest ik best aan de poort blijven wachten omdat ze me niet wou zien?

    Wauw, is het zo erg? Nja, hoe erg je er ook tegen op ziet, er is toch echt maar één ding dat daadwerkelijk gaat helpen, en dat is met je vriend praten.


    “A queen will always turn pain into power.”