• Niet over jullie hoor, don't worry. Maar ik moet echt even mijn frustratie kwijt over mijn schoonmoeder.

    Het begon al op de begin van de relatie van mij en mijn vriend. Ik had toen geen werk (ik solliciteerde wel hoor en deed echt mijn best om werk te zoeken), waardoor ik een profiteur was, die veel te lui is om te werken en liever op de kosten van haar zoon leeft. Maar ze bedoelde het niet slecht hoor, ze wou me alleen maar aanmoedigen om nog meer mijn best te doen. Ja daaaag!

    Toen gingen ik en mijn vriend samen wonen. Zat het er helemaal tegen, want ik had nog steeds geen werk. Maar heey, wat maakt het ook uit dat ik net het hele appartement kuist en zei zomaar onaangekondigd binnen springt met haar klein mannen: schoenen moeten niet uit hoor, er moet blijkbaar nog gekuist worden. Fijn, heel fijn. Alles terug vol met slijk, modder, zand, ... Maar als mijn vriend had gekuist en ze kwamen (steeds onaangekondigd op bezoek) binnen: schoenen uit, handen van de muur want jullie broer heeft net heel hard gewerkt!

    Dan nog niet gesproken over: we zijn onderweg naar jou, de klein mannen moeten douchen en we hebben geen warm water. Oké dan? Maar maak geen zwembad van mijn badkamer en doe op zijn minst de gebruikte handdoeken in de was en laat ze niet overal rondslingeren.

    Heeft ze nog een zoon van een jaar of 15/16, een verdomd probleemkind: oh, ik ka het niet meer aan. Laten we hem maar bij mijn zoon zijn vriendin droppen tot hij in de pleegzorg terecht kwam. Is die jongen zo onbeschoft: wanneer gaan we eten, ik heb honger! Amai zeg, ik hoop dat je morgen beter kookt want dit trok op niets. Oh, en als je met de hond gaat wandellen, kun je nog wel binnen dan? (hij had me werkelijk buiten gesloten uit mijn eigen appartement).

    Ze wou geen grootmoeder worden, nu toch nog niet. Maar nu ik zwanger ben en thuis zit omdat ik alleen maar mag rusten, ben ik ineens goed genoeg om babysit te spelen over haar twee jongste kinderen. (Vanavond brengt ze die weer, zodat ik morgen om 7u mijn bed uit kan om hun naar de schoolbus te brengen).

    Maar heb ik ooit voor alles een bedankje gekregen? Neen! Ik ben nog steeds niet goed genoeg. Alleen om babysit te spelen en haar eerste kleinzoon op de wereld te zetten.

    Ik zou nog zooo veel langer kunnen doorgaan, maar ik begin me nu al helemaal te irriteren.

    Maar kom op, dit is toch niet normaal?


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Ik zou die vrouw allang wat anders hebben verteld.=|


    You were born original, don't die as a copy.

    SPECS schreef:
    Ik zou die vrouw allang wat anders hebben verteld.=|

    Dan heb ik nog niets gezegd over hoe zei denkt te beslissen wie er mag komen logeren en wie niet, over welke buggy ik moet kopen voor mijn kindje, dat ze hier zo maar in de keuken staat wanneer ik in de ochtend wakker werd en dat ik zonder dat ik zelf eerst heb kunnen zoeken naar een gynaecoloog, er ineens eentje had omdat zei het heeft geregeld en vind dat ik die van haar moest nemen. Of haar kinderen hier zomaar binnen vallen: wij hebben honger, wij hebben dorst, mama zegt dat wij mogen blijven slapen.

    Ik wil dat mens haar hoofd tegen de muur rammen :/


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Heftig! Heb je weleens met haar over deze dingen gepraat?


    Whatever you do in life will be insignificant, but it's very important that you do it because nobody else will.

    Maleficia schreef:
    Heftig! Heb je weleens met haar over deze dingen gepraat?

    Met dat mens valt niet te praten :') En ik ben er een beetje te soft in.


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Floresa schreef:
    (...)
    Dan heb ik nog niets gezegd over hoe zei denkt te beslissen wie er mag komen logeren en wie niet, over welke buggy ik moet kopen voor mijn kindje, dat ze hier zo maar in de keuken staat wanneer ik in de ochtend wakker werd en dat ik zonder dat ik zelf eerst heb kunnen zoeken naar een gynaecoloog, er ineens eentje had omdat zei het heeft geregeld en vind dat ik die van haar moest nemen. Of haar kinderen hier zomaar binnen vallen: wij hebben honger, wij hebben dorst, mama zegt dat wij mogen blijven slapen.

    Ik wil dat mens haar hoofd tegen de muur rammen :/


    Ik zou een mooie brief voor haar schrijven en alles daar in zetten en die aan haar geven. Als je met haar gaat praten dan valt ze je toch in de reden zoals ik het hoor.=x


    You were born original, don't die as a copy.

    SPECS schreef:
    (...)

    Ik zou een mooie brief voor haar schrijven en alles daar in zetten en die aan haar geven. Als je met haar gaat praten dan valt ze je toch in de reden zoals ik het hoor.=x

    Ik ben eigenlijk echt een beetje te soft :x het liefst van al zou ik gewoon willen schreeuwen: blijf uit ons leven!! Ben eens benieuwd of ze straks meer gaat zeggen dan alleen maar: Dag!


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Floresa schreef:
    (...)
    Met dat mens valt niet te praten :') En ik ben er een beetje te soft in.


    Dat neem je jezelf voor.. maar ik zou het alsnog doen. Dan heb je het in ieder geval geprobeerd?
    Kom voor jezelf op!


    Whatever you do in life will be insignificant, but it's very important that you do it because nobody else will.

    Weet je vriend hiervan? Zo nee: misschien kun je het aan hem vertellen zodat jullie samen eens met je schoonmoeder kunnen praten hierover? Want dit vind ik wel wat ver gaan. Schoonmoeder of niet, zo ga je toch niet met elkaar om?! Hoe zij met jou omgaat vind ik écht niet kunnen.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 17:24 ]


    If you don't understand my silence, you will never understand my words.

    Maleficia schreef:
    (...)

    Dat neem je jezelf voor.. maar ik zou het alsnog doen. Dan heb je het in ieder geval geprobeerd?
    Kom voor jezelf op!

    Ja, maar ik wil dan ook weer geen problemen met mijn vriend. Al heb ik hem gisteren wel duidelijk gemaakt, dat ik hierna niet meer wil babysitten, ik haar niet bij de bevalling wil en dat ik haar ook niet elke dag op bezoek in het ziekenhuis wil.


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Deimos schreef:
    Weet je vriend hiervan? Zo nee: misschien kun je het aan hem vertellen zodat jullie samen eens met je schoonmoeder kunnen praten hierover? Want dit vind ik wel wat ver gaan. Schoonmoeder of niet, zo ga je toch niet met elkaar om?! Hoe zij met jou omgaat vind ik écht niet kunnen.

    Mijn vriend weet een bepaald gedeelte, maar niet dat ik me er zo ontzettend hard aan irriteer :x


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Ik zou als eerste alles zeggen tegen je vriend! Heeft hij dan niet door hoe zijn moeder tegen je doet? Misschien dat hij met haar kan praten want ik snap heel goed dat het voor jou moeilijker is om dat te doen...


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Frodo schreef:
    Ik zou als eerste alles zeggen tegen je vriend! Heeft hij dan niet door hoe zijn moeder tegen je doet? Misschien dat hij met haar kan praten want ik snap heel goed dat het voor jou moeilijker is om dat te doen...


    16 - 09 - '17

    In mijn familie is dit hetzelfde - mijn moeder en mijn vader's (stief)moeder kunnen niet met elkaar door een deur, waardoor ik mijn opa en bomma (mijn bomma is Belgisch, mijn opa Nederlands) amper zie. Het lijkt me het allerbelangrijkste dat je dit inderdaad deelt met je vriend, die kent zijn moeder al langer dan vandaag en zo kunnen jullie samen tot een plan komen en eventueel met z'n drieën om de tafel gaan zitten (of vier, als je schoonmoeder een partner heeft.)
    Dan kun je duidelijk aangeven wat je lastig vind, en wat je graag zou willen dat er verandert in jullie relatie, want het is voor je kind later belangrijk dat hij/zij een gezonde familieband heeft. Succes met alles, je kunt het. <3


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    Zoals anderen al zeiden, vertel het aan je vriend. Het is zijn moeder, maar hij moet toch ook wel in zien dat dit zo niet kan. Groot gelijk dat je haar niet bij de bevalling wilt.

    Kan je die zoon van 15/16 en haar twee kinderen niet gewoon weer bij haar thuis droppen?! Ik bedoel, haar kinderen dus ook haar verantwoordelijkheid. Jij gaat straks toch ook niet zomaar je zoon bij haar droppen?!

    Ik word hier zelf boos van, je bent haar sloofje niet. Ik kan begrijpen dat je het moeilijk vind, omdat het je schoonmoeder is, maar dit is echt schandalig.

    En zoals andere al zeiden, schrijf haar anders een brief of een e-mail. Als ze zich er niks van aan trekt, kun je misschien haar de suggestie om die brief/e-mail dan ergens te steken waar de zon niet schijnt.

    Trouwens(misschien een domme vraag), maar wat zijn klein mannen?

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 20:27 ]


    Physics is awesome

    Ik zou eerst alles tegen je vriend zeggen en dan daarna naar je schoonmoeder gaan om proberen te praten.
    Lukt dat niet dan samen met je vriend.

    Als je het echt niet weet kan je ook altijd nog naar je ouders gaan en hun advies vragen. Desnoods vraag je of zij met je schoonmoeder willen praten.


    "I'm in the mood for chaos." - Cheryl Blossom [Weggooiwashand --> Katalante]