Are u the One || speeltopic - Speeltopics

Are u the one





If the 10 men and 10 women are able to correctly choose all ten perfect matches in ten weeks, they will gain $1 million to split among them.
Each episode the cast will pair up with who they believe their perfect match is to compete in a challenge.
The winners of the challenge will go on a date, and have a chance to test their match in the truth booth.
The cast members will choose one of the winning couples to go to the truth booth to determine if they are a perfect match or not.
This is the only way to confirm matches.
Each episode ends with a matching ceremony where the couples will be told how many perfect matches they have, but not which matches are correct.

Als jouw perfecte match voor je neus zou staan, zou je het dan doorhebben?
In 'Are You The One?' zijn er 10 mooie vrouwen geselecteerd en is hun perfecte match gezocht.
Daar zijn 10 mannen uitgekomen en deze worden samen met de vrouwen in één huis gestopt.
Een maand wonen ze op Hawaï met één doel; Vind je perfecte match.
Vinden ze alle 20 hun perfecte match, binnen 10 pogingen dan winnen ze allemaal 1 miljoen dollar.
Alles wat ze doen word gefilmd.
Ik maak de matches.



Regels:

– Een reservering blijft 48 uur staan.
– geen perfecte personages.
– Hou het realistisch.
– 16+ is toegestaan.
– Leef je de regels niet na, dan word je na de tweede waarschuwing er uit gegooid.



Meisjes: * = lijstje, privé bericht ontvangen
1. Raevyn Rhoden Anastasia Killian - phortion *
2. Geneviève Dante Isadora Killian - phortion *
3. Angelina 'Ang' Victoria Hale - CaptainKush *
4. Lynn Maria Wilder - Isimat *
5. Adriana Coleta Martinez - Zamperini *
6. Felicity June Alcott - CrystalShade *
7. Riley Alexis Anderson - MrsMessi *
8. Deveney 'Dev' Amy DiAngelo - Komorebi_ *
9. Arianna 'Aria' Raeka Laila - recentia *
10. Gereserveerd


Jongens:
1. Chester Amish Mitchell Montgomery - dumbledore
2. Jayden Daniel Johnson - Isimat *
3. Phelan Hunter Grey - Elpis *
4. Harwell Matthew Mallory - GusWaters *
5. Nathaniel Rhonan Buchan - Elpis *
6. Daniel "Danny" Stefano Moran - CaptainKush *
7. Charlie Jesse Harington - Freer
8. Jørgen Hjorr Löfgren - GusWaters *
9.
10.

Begin :

De meisjes en jongens komen elk apart toe aan hun verblijfplaats in twee busjes. En maken kennis met elkaar.

[ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 12:59 ]

Lynn Jasmine Jones
"Welke staat? Want Amerika is vreselijk groot, " zei hij terwijl hij mijn koffer met een hand op tilde. Nathaniel liep richting de trap en wachtte even op me, waarna ik achter hem aan de trap op liep. 'Ik kom uit Arizona.' zei ik glimlachend. Nathaniel droeg de koffer zonder al te veel moeite de trap op, daarna draaide hij zich om en zette de koffer op de grond neer. "Hopelijk zijn er nog mooie kamers over," zei hij waarna ik even knikte en de gang verder in liep. 'Nathaniel, deze kamers zijn echt enorm!' kwam er uit mijn mond toen ik achterom keek en hem zag staan. Ik sloeg even mijn hand voor mijn mond toen ik de kamer in liep waar ik net stiekem in had gegluurd. Het was enorm groot en de bedden zagen er heel erg comfortabel uit. 'Hier staan twee tweepersoonsbedden.' zei ik toen ik de kamer uit kwam en naar mijn koffer liep. 'Ik claim die kamer alvast.'

Jayden Daniel Johnson
Ze nam plaats op het ligbedje naast de mijne waarna ze haar schouders ophaalde en mijn vraag beantwoordde. Ook zij wist niet of de ware wel bestond en vond het idee raar dat er ergens een wederhelft van iedereen rondliep. 'Maar.. Ergens moet je er denk ik wel in geloven, dat er een ware bestaat. Of benader je dit gewoon als spel?' vroeg ze waarna ik even grinnikte. Ja, hoe benaderde ik dit hele programma? 'Een beetje van beide. In eerste instantie is het een spel en is het mooi als je werkelijk liefde vindt.' besloot ik uiteindelijk te zeggen.
'Hoevaak ga je eigenlijk sporten? Anders kunnen we samen wel eens de sportzaal in gaan, als je wilt? We hebben hier toch genoeg tijd.' zegt ze waarna ze me even recht in mijn ogen aankijkt en het andere onderwerp vergeet. 'Zo'n drie keer in de week als ik de tijd ervoor heb.' zeg ik. 'We kunnen zeker een keer samen gaan sporten, ik ben zeer benieuwd wat jij allemaal doet om dat lichaampje te behouden.' zei ik waarna ik even grijnsde. Het mocht gezegd worden, ze had een prachtig lichaam. 'Heb jij trouwens al een kamer geclaimed?' vroeg ik waarna ik haar even aankeek.

---

- God only knows

[face=times]Een van de dingen waar Felicity erg slecht in is, is op tijd komen. En ook deze keer lukte het haar niet, hoewel ze er dit keer niks aan kon doen. Haar vliegtuig had een aantal uur vertraging opgelopen en Felicity baalde als een stekker. Nu had ze ook het busje naar de villa gemist maar gelukkig had ze het adres en zat ze nu in een goedkope, naar rook stinkende taxi. Ze was blij toen het grote huis in zicht kwam. Ze drukte de chauffeur wat briefgeld in zijn hand en sleurde haar twee enorme koffers de auto uit. Zonder haar overige geld terug te vragen liep ze de oprit op. Ze was blij dat ze platte sneakers aan had getrokken, want hakken waren niks geweest op het grind. Ze liep door de openstaande deur naar binnen en zag gelijk een van de camera's hangen. Moest ze nu glimlachen? of doen alsof ze het niet zag? Die camera's zouden nog wat worden, ze hoopte dat ze er weinig last van zou hebben. Ze zette haar zware koffers in de gang en keek om zich heen. Er was niemand te zien maar het huis was werkelijk prachtig. Veel strakker en moderner dan hun gezellige cottage, maar dit had zeker ook wat. Dit huis had zeker ook de luxe die ze gewend was. Binnen was het ook lekker koel, want de hitte buiten zou voor haar nog een probleem worden. Felicity hield er van om buiten te zijn en dingen te ondernemen. Maar haar huid was niet zo zonbestendig en de hitte was ze ook niet gewend. Ze was wel blij met haar kleding keuze, de korte jumpsuit was lichtblauw en lekker luchtig en het fleurig gekleurde topje matchte er goed bij. Ze liep een heel klein beetje onzeker de gang door. Ze zag grote openstaande deuren naar een tuin waar een sprankelend blauw zwembad te zien was. Het zwembad was omringd door mensen en Felicity liep naar buiten. Een beetje verloren stond ze in de schaduw van het huis. Was er al iets gezegd? was ze veel te laat? Kende iedereen elkaar al? Ze streek haar rode lokken uit haar gezicht en keek wat om zich heen.

[/face](iemand voor Fee?)

[ bericht aangepast op 10 feb 2015 - 22:15 ]

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

Riley Alexis Anderson

Ik lach zachtjes om zijn opmerking en ik bijt met een glimlach op mijn lip. 'Lichaampje? Ja, ik ben kleiner dan dat jij bent, maar dat hoef je niet zo te benadrukken.' Zeg ik hem lachend, en knik dan als antwoord op zijn vraag. 'Zeker. Zien?' Ik sta op van het ligbed, en wacht even tot Jay ook opgestaan is. 'Er staan twee 2 persoonsbedden, ik heb die bij het raam. Als je interesse hebt kan jij het andere bed nemen, of in een andere kamer op zoek gaan naar een bed.' Zeg ik met een glimlach, terwijl we samen naar boven lopen. Jayden is wel oké, en we kunnen het nu prima met elkaar vinden. Zou ik het erg vinden als hij bij mij op de kamer komt? Zeker niet. 'En dit is de kamer die ik geclaimed heb. Ik slaap altijd graag bij het raam, thuis ook. Dus sorry als jij dat bed wilde, maar die is al gereserveerd.' Zeg ik met een brede glimlach, en ga op mijn bed zitten. 'Als je dat bed neemt, hoop ik dat je niet snurkt, zo wel, doe er dan iets aan.' Ik schenk hem een korte knipoog, en wijs dan naar een grote kledingkast. 'Daar kan je je kleding in kwijt. Wel eerlijk delen. Mijn kleding ligt er al in, dus ik heb netjes de ene helft genomen.' Ik kijk nogmaals naar zijn lichaam en bijt zachtjes op mijn lip. 'Trek je trouwens altijd je shirt uit? Of had je het gewoon warm?'

---

Faith is everything.

De jongen die zich eerst bij ons had gevoegd, droop al vrij snel weer af. Op zich vond ik dat best jammer aangezien het er een aardig gast uitzag. Ik hield mijn schouders even op en keek terug naar Rae. 'Jij geeft betere knuffels', zei ze en ik wist eerst niet helemaal goed hoe ik dat moest begrijpen. Gewoon hoe zij het bedoelde, maar dat kon je nogal moeilijk gaan vragen. Vandaar nam ik het maar op als een compliment en glimlachte er even om.
Ik luisterde naar hoe Raevyn praatte over Rusland. Ze leek het niet altijd even fijn te vinden om er terug heen te gaan. Daar dacht ik anders over. Ik zou bijna een moord begaan om terug naar mijn geboorteland te kunnen gaan.
'Mijn ouders willen er niet meer heen', zuchtte ik.
'Dus ik zal het zelf moeten betalen en regelen wanneer ik er nog eens heen wil', vervolgde ik mijn zin.
Nu ik het zo tegen iemand anders zei besefte ik pas hoe belachelijk het klonk. Mijn ouders wilden niet meer naar hun land van oorsprong, naar het land waar de familie woont. En nooit hadden ze exact willen zeggen waarom ze er niet meer heen wilden.
'Hier is het toch goed, dus waarom terug daarheen gaan', zeiden ze altijd tegen me, maar dat was voor mij niet helemaal waar. Natuurlijk wist ik niet meer helemaal hoe alles was in Noorwegen maar ik wist één ding zeker en dat was dat Amerika nu niet echt beter was dan Noorwegen.

[ bericht aangepast op 25 feb 2015 - 22:37 ]

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Raevyn Rhoden Anastasia Killian
Raevyn keek de jongen heel even in zijn eigen aan, langer dan normaal was, maar ze keek weg voor het vreemd werd.
"Amerikaanse systeem is gryaz," zei ze een beetje pissig, waardoor haar accent versterkt werd. Ze sloeg haar armen om zichzelf heen, omdat kou haar omhelsde hoe warm het ook was. Een koud hard, omdat de enige reden dat ze nog terug gingen haar tante was. Haar vader kan zijn zus niet zomaar achterlaten, nadat hij al zijn hun ouders dood voor haar gezorgd had. En nu, nu zij ziek was en haar vader in Amerika woonde omdat hij in Rusland geen werk kon vinden, nu mocht zij het land niet in, puur vanwege problemen met de staat. Maar Raevyn zei er verder niks over, hopend dat de jongen niet wist dat gryaz vuil betekende. "Ben je van plan er later nog naar toe gaan? Als je klaar bent met je studie? Wat voor studie doe je eigenlijk?" vroeg ze nieuwsgierig. Haar enthousiasme was meteen weer terug. Ze vond hem aardig, heel aardig zelfs, en ze kon haar ogen niet goed van hem af houden. Ze bleef zichzelf vertellen dat ze hem net had ontmoet en dat ze niks over liefde wist. Maar toch had ze een nieuwe bepaald gevoel, een bepaalde hoop dat deze jongen meer zou kunnen zijn dan gewoon een vriend. Ook had het meisje een bepaalde angst, dat als hij haar match niet zo zijn, zij er niet akkoord mee zou gaan en toch naar hem toe zou trekken.

Geneviève Dante Isadora Killian
Geneviève kon er niks aan doen zodra ze haar wangen rood voelde worden. Ze keek snel de andere kant op en kreeg een enorme glimlach op haar gezicht. Ze wilde het niet toegeven, maar ze was blij met zijn antwoord. Misschien wel iets te blij.
"Ik val op jongens die... Ik val op klootzakken. Jongens die mijn cupmaat vroegen voor ze wisten dat ik een tweelingzus had. En als ze het dan eenmaal wisten dan schreven ze de verkeerde naam op hun valentijnscadeau," zei ze hoofdschuddend, zich realiseren dat zij misschien ook wel iets fout deed, "Jongens die de verkeerde naam schreeuwde op momenten die er toe doen," fluisterde ze er zacht achter aan. Of hij het kon hoorde boeide haar even echt niet, maar de herinner voelde pijnlijk.
"Ik hoop nu een jongen te vinden die echt interresse heeft, een jongen die het wel kan schelen dat ik graag over mijn opleiding praat," ze dacht even na. Ze wilde zo graag zeggen 'een jongen die ik niet dump', maar dat was niet zo zeer een criteria. Ze wist misschien absoluut niet hoe afwijzing voelde, maar het feit dat ze haar altijd door de war haalde met haar zus deed toch ook wel pijn. "Een jongen waar ik niet zomaar overheen loop, eentje die initiatief neemt en van reizen houdt. Een flirt, maar hij moet wel zijn grenzen kennen. Mensen noemen mij altijd een tease, dus een flirt als vriend moet geen kwaad kunnen," zei ze lachend. Vriend, het klonk zo raar, alsof je je echt aan iemand kon binden. Alsof twee mensen echt zo lang hij elkaar zouden kunnen zijn.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Phelan Hunter Grey
Phelan lachte en liep richting de tuin, maar zeker niet zonder het huis eerst nog even grondig te bewonderen. Het wat echt prachtig en overal was meer dan genoeg ruimte, iets wat hijzelf erg kon waarderen. Misschien kon hij 's nachts ergens op het dak zitten, of kon hij een plek van het huis vinden waar het wat stillercwas, zodat hij Toch nog iets van privacy zou hebben. Toen voel hem de eerste camera pas op. Het was een lelijk ding, dat ergens in een hoekje hing. Ook stonden er genoeg camera mensen om hun heen. Het was raar, hoe je zo bezig kon zijn dat je het niet merkte. Maar uiteindelijk nu hij daar zo stond kon hij zich er toch flink aan irriteren. Hij zette zijn tas gewoon naast de bank neer, die zou hij vanavond wel een plekje geven, dat kwam wel goed, er waren toch wel genoeg bedden, en hij zou ook zonder problemen op de bank slapen als het echt moest omdat er alleen nog plek was in een tweepersoonsbed, wat de andere persoon niet wilde delen. "Denk je dat We die uitleg nou al krijgen?" vroeg hij mompelend aan Aadam. "Dan kunnen we een feestje gaan bouwen," zei hij met een scheve glimlach.

Nathaniel Rhonan Buchan 
Nathaniel moest lachen toen hij haar verbazing over de grootte van de kamers hoorde. Hij schudde lachend zijn hoofd.
"Dat moet denk ik ook wel, met zoveel mensen," zei hij. Hij keek even rond, voor een geschikte kamer en hij vond een prima kamer met een tweepersoonsbedden, waar hij al helemaal blij mee was. Er zaten twee grote ramen in de slaapkamer en een niet al te grote kast. Tevreden zette hij zijn koffer neer en hij liep terug naar de hal.
"Ik heb ook een kamer geclaimd! " zei hij vrolijk. Hij stopte zijn handen in zijn zakken en liep terug naar het Lynn. " Doe je ook een opleiding in Arianna? " vroeg hij oprecht geïnteresseerd. Hij wist niet precies waar Arizona lag, vooral omdat hij Amerika überhaupt nog niet zo goed kende. Daardoor vond hij het soms wel jammer dat hij zolang in Europa gewoon had. Heel veel Amerikaanse gewoontes kende hij nog niet, feesten waren nog een beetje onwennig en decorateur haalde hij nog steeds door elkaar, zelfs nog na zeven jaar vind hij het moeilijk.

---

"He who controls others may be powerful but he who has mastered himself is mightier still." ~Lao Tzu

Aadam Finn Delvin

"Denk je dat We die uitleg nou al krijgen?" vroeg hij mompelend. Ik hoopte dat dit snel zal gebeuren. "Dan kunnen we een feestje gaan bouwen,", voegt hij er nog aan toe. Ik mag hem nu al. Ik lach alleen maar wat en zie dan een meisje wat kleiner meisje staan. "Ik ga even naar haar, is dat ok?", vraag ik terwijl ik wijs naar het meisje met rode haren. Ik draai me al richting haar maar wacht nog twijfelend op het antwoord van Phelan. Ze staat daar zo alleen dus dacht ik, dit is mijn kans. Ze is niet lelijke en als haar innerlijke nu ook goed meevalt.

(Dit horen de kandidaten)
Graag buiten verzamelen binnen 5 minuten

Ik kon zien aan haar lach dat mijn Italiaans accent slecht was of laat ons gewoon zeggen verschrikkelijk. Maar toen ze zei dat ze nog wel eens zou koken werd ik meteen wat vrolijker. Ik hield van de Italiaanse keuken. Maar wie nu niet? Heerlijk gesmolten, zachte romige kaas over een gloeiend hete schaal met daarin lasagne. Het water kwam me haast in de mond toen ik er aan dacht.
Bij mijn vraag leek Angelina even na te denken. Misschien had ik de vraag beter niet kunnen stellen. Waarom moest ik op zo een moment ook weer ineens serieus worden. Ik kneep even in mijn handen en hoopte maar dat ze de vraag niet vervelend vond.
'Psychologe dus', zei ik haar na terwijl ik even nadacht over het beroep. 'Andere mensen hun gedachten proberen te begrijpen, klinkt moeilijk', zei ik hardop omdat dat de woorden waren die in mijn hersenen rondspookten.
Ik vond het raar. Ze zag er niet iemand uit die psychologie zou gaan studeren, niet dat je dat aan de hand van mensen hun uiterlijk altijd kan zien, maar toch.
'En jij al enig idee?', vroeg ze daar na.
Ik had één echt idee. Al kon je dat niet echt een idee noemen. Natuurlijk droomde ik er van om profvoetballer te worden, dat wenste ik al vanaf ik tegen een bal kon trappen, maar ik wist dat dat niet ging gebeuren. Bovendien vond ik dat het misschien nogal belachelijk zou overkomen bij Angelina.
'Ik studeer momenteel design en ontwerpswetenschappen maar ik heb nog geen idee of ik daar later iets mee ga doen', antwoordde ik dan maar.
Ondertussen was ik aangekomen bij het zwembad omdat dat omgeroepen was.

[ bericht aangepast op 17 feb 2015 - 14:43 ]

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Harwell wachtte op een antwoord over wat ik zou gaan doen later. Hij leek verbaasd dat ik misschien Psycholoog wilde worden. Maar dat kon ik hem niet kwalijk nemen, de meeste mensen zagen me als een California Girl die niks anders kon dan shoppen en drinken. Ik knikte om zijn antwoord. 'Het lijkt me moeilijk, maar ik ben meestal wel goed in mensen inschatten.', zei ik zacht lachend. Harwell had ik net immers ook goed ingeschat dat hij de naam Beach Boy niet zou waarderen. Zelf deed hij wel een opleiding al wist ik niet precies wat het inhield. 'Wat doe je dan precies?', vroeg ik. Ik hoopte dat ik niet al te dom overkwam, straks dachten mensen dat ik echt niks kon. We waren bij het zwembad aangekomen waar al veel mensen waren. De zon scheen en het was heerlijk weer. Iets waar ik een hekel aan had was de kou, ik werd er ook gewoon chagrijnig van. 'Heb je nog hobby's?' , vroeg ik aan Harwell. De presentator was er nog niet dus ik kon maar het beste gewoon wat aan hem vragen. Misschien konden we wel hele goede vrienden worden, of zelfs meer maar daar dacht ik op dat moment nog niet aan. Ik hield mijn opties open.

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

"Amerikaanse systeem is gryaz,", zei Raevyn. Ik knikte zacht maar verstond eigenlijk niet wat ze op het einde had gezegd. Misschien had ik het fout gehoord. Ik glimlachte dus maar even maar besloot om er niet direct op te antwoorden zodat het hopelijk niet zou opvallen dat ik eigenlijk niet helemaal had begrepen wat ze had gezegd.
Ik bekeek haar nog eens even. Haar haren waren haar haren. Het klonk vreemd om het zo te zeggen maar je zag dat het bij haar paste. Het was luchtig maar ook weer verward tegelijk zonder dat het er slordig uitzag. Ik vroeg me af of ze het in de ochtend zo in vorm bracht of het gewoon kwam door de natuur. Ook al was ik zelf nog nooit in Rusland geweest toch had ik zin om er met Raevyn uren over te praten.
'Hoe is het in Rusland?', vroeg ik en ik besefte dat de vraag misschien wel erg ruim was, maar ja ik had ze al gesteld en kon mijn woorden niet terug nemen.
"Ben je van plan er later nog naar toe gaan? Als je klaar bent met je studie? Wat voor studie doe je eigenlijk?"
Vele vragen werden op me afgevuurd door Rae maar ik vond het niet erg. Ik lachte even.
'Ooit ga ik terug naar Noorwegen. Als ik genoeg geld heb, vertrek ik meteen', zei ik vastbesloten en dat was ik ook. Ik wist zeker dat ik er terug heen ging. Of ik er ging wonen stond nog niet vast maar ik wou er zeker nog eens geweest zijn.
'Ik studeer voor dokter', zei ik en op dat zelfde moment kon ik mezelf de kop wel inslaan. Daar ging mijn eerste leugen. Zelf wist ik niet eens hoe dit zo snel uit mijn mond had kunnen vloeien. Misschien hoopte ik gewoon dat Rae me daardoor aantrekkelijk zou vinden.
Want geef toe wie is nu geïnteresseerd in iemand die architect is maar die buiten ideeën uitdenken en tekenen nooit geraakt tot het realiseren van een project.

Ik lachte even toen ik zag dat Angelina doorhad dat ik haar geen psychologie zag studeren. 'Je ziet er gewoon... Ik dacht dat je iets anders deed', zei ik en ik hoopte dat het niet kwetsend overkwam. 'Wat doe je dan precies?', vroeg ze. Tja wat deed ik eigenlijk. Ik vond het altijd ontzettend belachelijk klinken als ik probeerde uit te leggen wat mijn studie inhield. 'Wel ehm ik ontwerp dingen'.
'Ik probeer dingen te zoeken waar mensen in geïnteresseerd zouden kunnen zijn', vertelde ik haar en ik besefte zelf hoe vaag mijn uitleg klonk.
'Ja daar komt het ongeveer op neer', voegde ik daar nog aan toe.
Het zonnetje straalde heerlijk op mijn gezicht en eerlijk gezegd voelde ik me hier best al thuis tegen al mijn verwachtingen in.
'Mijn hobby's', herhaalde ik haar vraag ongeveer. 'Voetbal', zei ik met een glimlach al wist ik dat het geen originele hobby was aangezien bijna elke jongen aan voetbal deed. 'En piano', voegde ik daar nog iets zachter aan toe aangezien het al weer een tijdje geleden was dat mijn vingers zich op de zwart-witte toetsen hadden bevonden.
'En heb jij nog hobby's toevallig Blondie?', vroeg ik en ik moest even glimlachen vanwege de bijnaam die ik had gevonden. Oke erg origineel was het niet, maar beach boy was ook niet origineel dus wat maakte het uit.

[ bericht aangepast op 25 feb 2015 - 22:25 ]

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

'je ziet er gewoon... Ik dacht dat je iets anders deed.', zei Harwell en ik lachte even. 'Je dacht zeker dat ik de hele dag op het strand zou liggen en mijn vader zijn creditcard zou leeg shoppen.', ik grijnsde even. De meeste mensen dachten op die manier over mij. De jongen legde zijn studie uit en ik knikte even. 'Klinkt wel leuk.', zei ik met een lieve glimlach. De zon scheen fel en ik kon hier zeker wel aan wennen. Harwell vertelde zijn hobbies en bij voetbal merkte ik duidelijk hoe leuk hij het eigenlijk vond. 'Voetbal je vaak?', vroeg ik hem. 'En heb jij nog hobby's toevallig Blondie?', vroeg hij. Ik lachte even, blondie hoorde ik eigenlijk nooit maar dat maakte het juist wel grappig. 'Nou, beach boy, ik ga graag uit, sport graag en drink graag wijn.', zei ik lachend. Het maakte me niet uit wat hij zou denken. 'Waarom doe jij eigenlijk mee aan dit programma?' , vroeg ik aan hem. Zelf wist ik het niet eens echt goed, ik wist ook niet zeker of het waar is wat het programma zit. Je ware liefde vinden in een programma van tv.

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

Raevyn Rhoden Anastasia Killian
Raevyn staarde even bedenkelijk voor zich uit. Hoe was het in Rusland? Koud in sommige delen. In sommige delen was het soms nog wel aardig warm. Mensen liepen naakt door de straat voor vrouwenrechten en homo's werden het land bijna uitgejaagd. Maar dat was niet hoe het in Rusland was. Het was niet hoe zij Rusland kende.
"Rusland is gezellig, het is thuis. Gewoon thuis. De kou en de warmte en de mensen, de ijzige meren, de norse gezichten, maar ook de gezellige feesten en nja, mijn familie. Het is thuis, aangezien thuis is waar je hart ook maar ligt," zei ze terwijl ze met een glimlach naar haar zus keek. Haar zus zag Amerika als thuis, maar Raevyn zou het nooit kunnen, bijna nooit, dacht ze ten minste.
"Dokter? Echt? Klinkt... Nja... Ik had het niet verwacht bij je," zei ze met een glimlach. "Mijn vader wilde dat mijn broer dokter werd, maar mijn broer volgde zijn dromen en werd een bakker." De glimlach op haar gezicht werd alleen maar breder. Bakker, het had niet weg van dokter. Maar ze had haar broer altijd gesteund en hij had hij zijn eigen kleine bakkerij in Duitsland.

---

We've lived in the shadows for far too long.

'Je dacht zeker dat ik de hele dag op het strand zou liggen en met de creditkaart van mijn vader shoppen.', zei Angelina en ik moest even lachen daardoor. Zo extreem had ik het misschien ook niet gezien maar ik moest toegeven dat het beeld zoals zij het beschreef wel ongeveer overeenkwam met wat ik in gedachten had. Ik besloot dus ook om er niets meer over te zeggen zodat het niet gemeen zou overkomen.
'Voetbal je vaak?', vroeg ze daarna. 'Wel ik voetbal redelijk vaak ja. Ik vind het geweldig om te doen. Het klinkt misschien als een gewone sport maar voor mij is het dat zeker niet', zei ik enthousiast. Toen besefte ik dat ik misschien iets te enthousiast klonk over voetbal en dat ik ook weer niet moest gaan overdrijven, dus ik hield daarna wijs mijn mond. Omdat ik me wel afvroeg wat haar hobby's waren had ik dat ook gevraagd. Het antwoord dat ze daarop gaf deed me opnieuw glimlachen. 'Ik ga graag uit, sport graag en drink graag wijn'.
Op zich normale hobby's behalve die laatste dan. 'Sinds wanneer is wijn drinken een hobby?', vroeg ik. 'Wel dan heb ik ook nog een hobby die ik ben vergeten te vertellen'
'Ik drink graag fanta'. Vanaf dat ik dat gezegd had wist ik dat het misschien nogal stom of vrouwelijk overkwam om graag fanta drinken maar wie hield er nu niet van?
'Waarom ben je hier?', vroeg ze en ik dacht na. Eigenlijk was het een goede vraag. Waarom was ik hier?
'Ik hoop nieuwe vrienden te maken en misschien vind ik de ware hier wel. Bovendien is het geld mooi meegenomen toch?', antwoordde ik en ik stelde dezelfde vraag aan Angelina. Ik wou wel eens weten waarom zij hier was.

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Raevyn zei dat Rusland voor haar thuis was en dat kon ik me wel inbeelden. Al was ik nooit in Rusland geweest toch kon ik me inbeelden dat sommige mensen het er niet aangenaam vonden of mooi of...zoals er altijd wel mensen zijn die commentaar hebben, maar dat het voor Raevyn er geweldig was aangezien ze zich daar thuis voelde. Ik moest even denken aan Noorwegen, aan hoe ik samen met mijn vrienden door de groene bossen heen rende en verstoppertje speelde. Ik moest er zelfs even door glimlachen. Dat waren nog eens leuke tijden. Voor mij was daar ook thuis. Alhoewel ik na die jaren in Amerika het ook gewoon geworden ben z'n het een soort van tweede thuis voor me is geworden, toch zal er altijd een klein stukje van mijn hart en ziel in Noorwegen blijven liggen wachtend op mijn terugkeer. Rae leek niet echt overtuigd te zijn toen ik vertelde dat ik voor dokter studeerde. Ik probeerde er dus ook niet dieper op in te gaan om er zo voor te zorgen dat mijn leugen niet groter zou worden. 'Wat lief van je om je broer te blijven steunen', zei ik daarom.
'Wat studeer jij?', vroeg ik daarna maar om het onderwerp van mij naar haar te verplaatsen.

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind