MSV - Askroth [6] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Topic 2
Topic 3
Topic 4
Topic 5

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 5 feb 2015 - 20:41 ]

'Ik ben de tel kwijt,' gaf Ardaneus toe.
'Ik ben..denk ik, een paar miljoen jaar oud op mijn jongst. Als ik écht oud wordt, dan misschien al een paar miljard.'
Hij stapte de eerste trede op.
'Laten we naar boven gaan.'

Eva keek naar Ignatius en stond op.
'Ik ga bij Wense kijken.'

'Dat is niet nodig,' zei Ignatius met een frons.
'Het zou beter zijn als je het dood liet gaan. Dan is hun soort ook weer uitgeroeid.'

Aenea knikte en ze begonnen de trap te beklimmen. Aenea had nog nooit zo een hoge trap gezien en was erg benieuwd naar het uitzicht dat ze straks zouden hebben. Hopelijk was het meer dan zand.

Every villain is a hero in his own mind.

Sam keek op en zag een vertrouwd gezicht die haar naam riep.
'Aenea!' Met Alaine aan haar arm liep ze het huisje in, Nick liep ze voorbij. 'Wat goed je te zien!'

Every villain is a hero in his own mind.

Hoe hoger ze op de trappen kwamen, hoe kouder het werd en hoe harder de wind langs zijn oren suisde, maar hij meende telkens weer belletjes boven hem te horen en hoewel ze de trappen steeds verder beklommen, leek de hoogste tree nooit ook maar een stap dichterbij te komen.
'Ik denk dat we er bijna zijn,' zei Ardaneus.
'Dat moet haast wel.'

Aenea keek over haar schouder. 'Ik betwijfel het.'
ze vervloekte het feit dat ze hier geen bezems hadden. Een van de eerste dingen die ze in de toekomst zou gaan maken, want dit was gekkenwerk.

Every villain is a hero in his own mind.

'Alles oké?' vroeg Li toen Moon weer teruggekeerd was. Ze leek ongedeerd en hij keek haar diep in de ogen, uit angst dat Ignatius haar misschien toch te pakken had gekregen en de Imperiusvloek over haar uitgesproken had. Ze leek echter helemaal zichzelf en hij streek opgelucht even door haar haren.
'Ignatius is weg,' mompelde hij en hij herinnerde zich de uitdrukking op haar gezicht toen ze vanmiddag was weggelopen. Hij had haar laten zitten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ardaneus zuchtte opgelucht toen hij een stem van boven hoorde. Mahja was er nog. Ze geloofden nog.
'Ik ben Mahjarat Ardaneus!' riep hij luid.
'Wij zijn teruggekomen en hebben de ketting bij ons!'

[ bericht aangepast op 19 feb 2015 - 18:54 ]

E ketting?
Brikin luisterde of hij de god hoorde, maar het bleef stil. Geen teken...
'Goed,' zei hij maar. Als ze gevaarlijk waren, zou de god hem beschermen. 'Treed nader. Ik zal wachten.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ardaneus voelde in de zak van zijn gewaad voordat hij in rap tempo de trappen op rende. Er was nog iemand. Er waren nog Askrothidae.

Brikin keek op de man neer die aan kwam stormen.
De god fluisterde hem in wat hij moest doen en hij stak zijn afm uit.
'De ketting?' Brikin nam geen tijd voor beleefdheden en omdat de god hem niet strafte, nam hij aan dat dat ook niet nodig was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ardaneus haalde de ketting uit zijn gewaad en toonde hem, maar hield hem stevig vast.
'Het is ons gelukt,' zei hij en hij sloeg direct zijn armen om de man heen.
'Waar is iedereen?' vroeg hij toen, ' Zijn ze bij de heilige plaats van Mahja?'

Brikin had nog niemand anders gezien. Geen levende ziel met wie hij zijn verhaal kon delen. Niemand aan wie hij de wil van de god duidelijk kon maken.
Hij besloot oprecht te zijn. Hij zou er niet veel mee op schieten als hij deze man nu al tot zijn vijand zou maken.
'Ik weet het niet. Sinds mijn komst ben ik alleen.'
Zijn ogen gleden naar de ketting. Het ding was groot en lelijk en misstond de god, maar de god wilde het hebben en dus zou Brikin het hem alsnog bezorgen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Dat is mooi,’ mompelde Moon. Ze voelde zich er niet erg gerust op, want ze zag Ignatius er best voor aan om gewoon opnieuw naar binnen te wandelen.

Every villain is a hero in his own mind.