We are Shadowhunter » Speeltopic « {300} - Speeltopics

Shadowhunters, ook wel bekend als de Nephilim, zijn een geheimzinnig ras van wezens die de mens geboren met engelachtige bloed. Zij zijn de aangewezen krijgers op Aarde van de Engel Raziel. Ze zijn speciaal aangesteld om te controleren en voorzitten van de Shadow World, evenals over de demonen en Downworlders die het bewonen. Zij hebben de demonische krachten sterk zijn voor zowel uitgevochten over de spanwijdte van een duizend jaar, het creëren van hun eigen cultuur en beschaving in de menselijke samenleving. Hun mandaat is om de vrede in de schaduwwereld houden en verborgen te houden uit de alledaagse wereld, terwijl de bescherming van de bewoners van beide werelden.

In welke wereld pas jij?

R o l l e n:
Shadowhunters: SHADOWHUNTERS VOL!
- Jade Aya Belacqua • 19 jr. • Reincarnate (FC; Elizabeth Gillies)
- Eleanora 'Nora' Felicity Herondale • 19 jr. • Pebble (FC; Elsa Hosk)
- Olivia 'Liv' Fairchild • 18 jr. • CrystalShade (FC; Jemima West)

- Nickolas "Nick" Eoman Longford • 19 jr. • geleninja (FC; Steve Lund)
- Wolf Erasmus Jensen Westerport • 21 jr. • Hylla (FC; Colton Haynes)
-

Downworlders:
- Tatiana "Tatia" Rylan • 19 jr. • geleninja
- Elvira Angelina Ruby Dressmond • 19 jr. • Constellation
- Arabella Grace Scott • 255 jr. • Pebble

- Damon Dimitrov Chambers • 19 jr. • Zephyr
-
-

R e g e l s:
- Alleen ik, Reincarnate, maak de topics tenzij ik iemand anders aanwijs.
-Max 2 personages p.p.
- Reservaties blijven max. 4 dagen staan!!
- Max. 1 rol p.p. (kan eventueel veranderen als er een tekort is aan mensen.)
- Geen gescheld of gepest! Ik kan best begrijpen dat je iemand niet mag, maar vecht dat lekker buiten deze topic uit.
- Als er iets is, laat het me dan weten. Want ik kan niet aanvoelen dat je bezig bent of het heel erg druk bent.

[ bericht aangepast op 18 feb 2015 - 7:43 ]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

[ bericht aangepast op 28 jan 2015 - 21:59 ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Liv, was zoals zo vaak, te vinden in de trainingsruimte van het instituut. Deze bevond zich op de bovenste verdieping, in de klokkentoren van de oude kathedraal waar het instituut in gevestigd was. Voor mundanes zag het eruit als een ingestort gebouwd, maar als je door de glamour heen kon kijken zag je een prachtige, oude, gotische kathedraal. Liv was na al die jaren nog steeds onder de indruk van het gebouw. Het straalde kracht en rust uit en was een plek waar ze zich veilig voelde. Natuurlijk kon het instituut Idris, en voornamelijk Alicante, niet vervangen maar het was een redelijke vervanging. In de trainingsruimte was Liv bezig met krachttraining. Doordat Liv een kleine dame was moest ze veel trainen om haar tegenstanders in een handgemeen aan te kunnen. Gelukkig had ze wel haar snelheid en behendigheid mee. Ook werd ze vaak onderschat door haar lengte waardoor het makkelijker was om toe te slaan. Het enige wat in de trainingsruimte te horen was waren af en toe wat gekreun en gegrom van Liv en de beierende klokken om het uur. Liv sloeg zichzelf gaande in de spiegelwanden van de ruimte, zo kon ze precies zien wat ze kon verbeteren aan haar houding om de opdrachten die ze voor zichzelf bedacht had nog beter uit te voeren. Liv had de rest van de shadowhunters nog niet gezien vandaag omdat ze de hele dag al druk bezig was met haar training. Die bestond niet alleen uit fysieke opdrachten maar ook uit mentale. Hun mentor had hun gezegd vandaag rust te nemen, maar dat was helemaal niks voor Liv. Daarom was ze stiekem naar boven geslopen, want als hij erachter was gekomen had hij haar weer naar haar kamer gestuurd. Uitgeput van de krachttraining liet ze het gewicht waar ze mee bezig was voor wat het was. Ze nam een slok uit haar waterfles en ging op haar rug op de grond liggen. Boven zich zag ze de stevige balken van het instituut en ze concentreerde zich op haar ademhaling.

{crappy zeg... }

[ bericht aangepast op 29 jan 2015 - 17:24 ]

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

Ik was dood op. Ik was net twee uur lang bezig geweest een weerwolf met een demonische vergiftiging te genezen en ik had nu ongelofelijk veel zin in een grote kop koffie en een hele berg chocolade. Ik duwde de deur van het café open en stapte naar binnen terwijl ik mijn hand door mijn nat geregende haar haalde. Mijn oog viel op Damon achter de bar van het café en toen zag ik Nora zitten.
'Damon een kop koffie en een brownie alsjeblieft?' riep ik naar hem toe terwijl ik hem puppyoogjes toe wierp. 'Hey Nora, is het oké als ik er bij kom zitten?' Ik werp even een blik op het meisje waar ze naast zat. Als Nora alleen was geweest was ik gewoon naast haar neer geploft, maar nu er iemand bij zat hield ik me in. Het meisje was een Child of the Nephilim, dat was te zien aan heel de manier waarop ze zich hield, en Shadowhunters stonden er nu niet om bekend dat ze downworlders nu zo leuk vonden. Ook al had ik er nog zo veel geholpen, voor een behoorlijk goede prijs, velen zouden geen vinger naar me uitsteken als ik naar hen kwam voor hulp. Zoveel wist ik.

[ bericht aangepast op 30 jan 2015 - 19:22 ]

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Nickolas "Nick" Eoman Longford
Shadowhunter

Rust houden? Serieus, shadowhunters hadden nooit rust. Wat dacht onze trainer wel niet? Ik legde het boek weg en zucht. Wat ging ik doen vandaag. Ik kijk naar het boek, dat ging over de fearie politiek, en ik heb gewoon geen zin om het op te pakken en uit te lezen. Ik zucht diep, sta op en loop de bibliotheek uit.
Ik ging gewoon trainen, trainer be damned. Ik was 19 verdomme, ik kon zelf bepalen of ik train of niet. Als ik bij de trainingsruimte aankomt zie ik hoe Olivia op de grond ligt en haar adem onder controle probeert te krijgen.
'Spar partner nodig?' vraag ik aan haar terwijl ik de kamer in loop. 'Of blijf je naar het plafond staren?' Ik trek in een gebaar mijn shirt uit en begin op te drukken om warm te worden.

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

( wat is spar partner? )

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

CrystalShade schreef:
( wat is spar partner? )

Iemand waar je vechten mee oefent. Dus iemand voor een traingevecht. (dat heet sparren)

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

[sorry dat ik nog niet heb gereageerd.. Ik en mijn kleine Raven zijn erg grieperig en moest echt even bijkomen]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Reincarnate schreef:
[sorry dat ik nog niet heb gereageerd.. Ik en mijn kleine Raven zijn erg grieperig en moest echt even bijkomen]

Beterschap

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Liv hoorde voetstappen op de trap naar de trainingsruimte. Ze had al een vaag vermoeden en toen Nick binnenkwam werd haar vermoeden bevestigt. Ze draaide haar hoofd naar hem om toen hij haar vroeg of ze een spar partner nodig had. "Altijd.." zei ze terwijl ze omhoog kwam en in kleermakerszit ging zitten. Ze sloeg hem stil gaande toen hij zijn shirt uit rok en aan zijn warming up begon. De spieren in zijn arm spanden zich aan onder zijn met tekens bedekte huid.
Nick leek in sommige aspecten best op haar, beide hielden ze emoties zo veel mogelijk op afstand en focusten ze zich geheel op het shadowhunten. Wat zijn redenen daarvoor waren wist ze niet, net zoals hij die van haar ook niet wist. Hij was hier nog niet lang genoeg om helemaal te kunnen vertrouwen.
In tegenstelling tot Nora, waarin ze het volste vertrouwen had en waarvoor ze door het vuur zou gaan. Hun relatie was door de jaren heen sterker en sterker geworden. Ze wist haar eerste ontmoeting met Nora nog goed, ze was niet echt een engeltje geweest en de weken daarop waren gebaseerd op botte en korte gesprekjes. Uiteindelijk had Liv haar wantrouwen aan de kant kunnen schuiven en waren ze goeie vriendinnen geworden.
Tegen Nick was ze nooit zo bot en gemeen geweest als toen der tijd tegen Nora, misschien omdat ze ouder en verstandiger was geworden, misschien omdat hij zelf op een beleefde manier afstandelijk was en misschien was het gewoon intuïtie, mensenkennis van haar geweest.
Toen Nick al even bezig was met zijn warming up stond Liv soepel op. "Ik vroeg me al af waar je bleef." zei ze met haar heldere stem terwijl ze zich even uitrekte en haar spieren rekte en strekte. "Ben je een beetje lief voor me, ik ben al heel de ochtend bezig geweest." een lichte glimlach speelde op haar gezicht toen ze de gemarkeerde cirkel in stapte waarbinnen het gevecht plaats moest vinden. Ze nam haar gevechtshouding aan en focuste zich voor de volle 100% op Nick.


(Beterschap )

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

Nickolas "Nick" Eoman Longford
Shadowhunter

"Ik vroeg me al af waar je bleef." Olivia begon haar eigen spieren te strekken, ik stond op en keek even toe. "Ben je een beetje lief voor me, ik ben al heel de ochtend bezig geweest." Ik knikte terwijl ik haar achter na volgde de cirkel in. Ik zag hoe ze zich geheel op me focuste nadat ze haar gevechtshouding in genomen had.
'Hand tot hand gevecht dus,' mompelde ik. 'Zullen we hierna wat wapens er bij halen?' vraag ik haar terwijl ik ook mijn gevechtshouding aan neem. Ik bekijk haar even goed. Ik ken haar al eventjes en weet dat ze een ongelofelijk goede vechter is. Ik ben langer en sterker dan zij, maar ik weet dat ik haar niet moet onderschatten. Ze is koel en afstandelijk, iets wat ik kan waarderen, maar wat haar lastig maakt in te schatten in een gevecht. 'Wel blijven we naar elkaar staren of ga je nog proberen neer te halen?'

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

      Ik zat weer rustig in de sofa en merkte algauw dat het blonde meisje, die bij de bar werkte, voor mijn eten ging zorgen. Aangezien mijn uitbarsting van net, leek het er wel op dat ze me serieus nam. Niet veel later belandde mijn salade en koffie op het ebbenhouten tafeltje. Het ebbenhouten tafeltje was bekleed met een bloedrode kleed en een klein potje met een miniatuur versie van een rond bosje erin. Ik keek rond en ineens hoorde ik een zachte stem naast me. "Hi", Zei ze en keek me aan. "Sorry als ik je stoor, maar ken ik jou ergens van?", Vervolgde ze en keek me vragend aan.
      "Uhm ik denk het niet..", Zei ik een beetje achterdochtig en trok een wenkbrauw op. Het voelde raar dat iemand me ineens aansprak. De meeste trilden op hun benen als ik hun maar aankeek, dus was dit was iets nieuws voor mij. Het meisje kwam me niet echt bekend voor en ik zou ook echt niet weten waar ik haar van zou moeten kennen, laat staan dat iemand mij zou kennen qua gezicht. Ik nam een slok van mijn koffie en sloeg mijn benen over elkaar. Ik prikte met mijn vork in de salade die ik had bestelt en keek het meisje aan. Een diepe frons verscheen er in mijn voorhoofd toen ik nadacht waar ik haar van zou moeten kennen. Ik prikte wat salade op mijn vork en stopte het in mijn mond. Een zucht verliet mijn mond en ik legde mijn vork neer. "Sorry maar ik zou echt niet weten waar ik je van zou kennen.", Zei ik tegen haar en keek haar even oprecht aan. Ik was tenminste eerlijk tegen haar dat ik haar niet kende. Ik richtte mezelf weer tot mijn koffie en nam er een grote slok van..

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

[ bericht aangepast op 4 feb 2015 - 20:23 ]

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

"Hand tot hand gevecht dus," mompelt Nick waarna hij vraag of ze er daarna wat wapens bij halen. Een grijns vloog over Liv's gezicht. "Uiteraard.." antwoorde ze hem terwijl ze hem strak aan bleef kijken. Hij was langer en ook sterker dan haar, hij zou een lastige tegenstander voor haar zijn. Vooral omdat hij ook ontzettend goed getraind en gemotiveerd was. Dat waardeerde ze alleen maar, ze vond het niks als ze iemand na twee minuten al uitgeschakeld had. "Wel, blijven we naar elkaar staren of ga je nog proberen me neer te halen?" komt er uit Nick zijn mond. Liv trok haar wenkbrauwen, "Dames gaan voor dus? Wat ben je toch een gentlemen." zei ze een beetje spottend waarna ze vliegensvlug op hem afvloog om op enkele millimeters van hem tot stilstand te komen. Ze keek naar hem op, hij was zeker een à twee koppen groter dan haar. Ze pakte zijn pols en draaide zijn arm op zijn rug. Dit koste haar wel wat moeite, aangezien hij niet alleen groter was maar ook gespierder.

(ik vind gevechten altijd zo vervelend, want je gaat dan zo veel sneller de ander besturen bovendien heb ik geen verstand van hand tot hand gevechten c:' )

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

Nickolas "Nick" Eoman Longford
Shadowhunter

'Als je de volgende keer niet zo veel traint van te voren kan je me misschien verslaan,' zei ik tegen Liv terwijl ik mijn hand naar haar uitstak om haar overeind te helpen. Ik had haar net verslagen in een hand tot hand gevecht nadat ik haar met een schouderworp naar de grond had gegooid. 'Wil je nu nog met wapens gaan oefenen of wil je dat voor een andere keer bewaren?' Ik pakte mijn shirt van de grond en gebruikte het om het zweet van mijn voorhoofd te vegen. Vermoeid of niet, Liv was een ongelofelijk goede vechter en had het me niet bepaald makkelijk gemaakt. 'Persoonlijk heb ik wel honger en jij ziet er uit alsof je wel even een pauze kan gebruiken. Zin om te gaan lunchen? Ik trakteer.'

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

'Sorry, ik zou echt niet weten waar ik je van zou moeten kennen,' zei het meisje oprecht, die Nora eerder sceptisch aangekeken had. Nora perste haar lippen op elkaar en fronste even zacht. 'Oké, je kwam me namelijk nogal bekend voor,' sprak ze met haar zachte stem, waarna ze zich omdraaide en terug op het bankje van haar booth liet zakken. Ze nam een slok van haar chai thee en zag toen dat er nog een meisje het café binnengestapt kwam. Tatia. De jonge Warlock was een goede kennis van Nora, en kon het goed met haar vinden. Tatia zag Nora zitten en zette koers richting haar booth. 'Hey Nora,' sprak ze en Nora glimlachte naar haar. 'Is het goed als ik bij je kom zitten?' Daarvoor had ze haar bestelling al naar de andere Warlock achter de bar, Damon, geroepen.
Nora knikte en schoof op. 'Ja natuurlijk! Hoe is het met je?'
In tegenstelling tot Liv, die net als Nora Nephilim was en een goede vriendin, kon Nora het wel goed vinden met Downworlders, zoals Tatia. Nora zag in iedereen wel wat goeds, hoewel ze altijd in haar achterhoofd hield dat ze niet zomaar iedereen kon vertrouwen, zeker niet als Nephilim, die de orde moesten houden in zowel de Downworld als de mundane wereld moesten beschermen tegen demonen.
Nora nam een hap van haar bagel en kauwde er bedenkelijk op, nog steeds nadenken waar ze het meisje in de booth naast haar zou kunnen kennen.
Toen schoot haar de waarschuwing van haar trainer te binnen. De Clave hadden een man en zijn dochter opnieuw gesignaleerd, die Nephilim waren maar zich niet zo gedroegen. Nora en haar huisgenoten zouden op zoek moeten gaan naar het meisje, van wie ze een foto had gezien, maar na weken zoeken hadden ze haar niet gevonden, maar nu zat ze plots naast haar in een Downworlders café. 'Wacht eens even,' mompelde Nora en draaide zich terug om naar het meisje in de andere booth. 'Ik ken jou wel! Jij-'
Op dat moment opende de deur zich opnieuw van de café, wat Nora's aandacht trok. Binnen stapte de vampier Arabella, hoofd van de clan van Londen, samen met haar twee subjucates, Lily en Travis. Nora had zich vaak aan de twee gestoord. Altijd praatte ze zo hoog over vampiers en hun heerseres, terwijl ze eigenlijk gewone slaven waren en Arabella waarschijnlijk niet eens van plan was de twee te veranderen. Arabella liet haar scherpe blik door het café glijden en haar ene mondhoek krulde omhoog toen ze Nora en het andere Nephilim meisje zag. In haar bloedrode jurk en op haar hoge hakken zweefde ze bijna door het café heen, naar hen toe. Nora had haar altijd al prachtig gevonden, hoe ze zich als een danseres kon gedragen, zo elegant kon zijn, terwijl ze eigenlijk precies het tegenovergestelde was. 'Dag, Nephilim,' begroette ze Nora, toen ze voor de twee meisjes stond. 'Ik zie dat je de vermiste Shadowhunter eindelijk gevonden hebt,' glimlachte ze, hoewel Nora zag dat de glimlach totaal niet gemeend was.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel