Goede familieband - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik heb geen 'ruzieloos' gezin, maar met iedereen thuis kan ik goed opschieten. Ik doe vaak liever dingen met mijn familie dan mijn vriendinnen. Ik heb een oudere zus, broer en een jonger broertje en met ieder heb ik een heel sterke band. Ik heb zelfs met zowel mijn broer, zus als moeder heel serieus gesproken over de jongen die ik leuk vind, iets wat bij de meeste mensen aan hun vriendinnen voorbehouden is. Ik merk alleen dat mijn ouders mij beter begrijpen omdat ze me beter kennen. Ik ben geen doorsnee meisje en dat is ook in dit geval weer duidelijk merkbaar.

Ik vraag me soms wel eens af of het niet heel vreemd is dat ik mijn ouders en broers en zus zoveel vertel. Zij weten vrijwel alles van mij en zij weten beter dan welke vriendin dan ook wat er door mijn hoofd heen spookt. Ik wil hen graag vertellen wat er is, omdat ik van hen altijd een goede reactie kan verwachten. Een reactie waarin blijkt dat ik begrepen word. Is er iemand die dit herkent of is mijn situatie volledig uniek?

PUKKELxDING schreef:
Ik heb dat vooral met mijn moeder, ik dat opzicht herken ik het zeker

Het is zeker niet volledig uniek.
Ik heb een vriendin waarvan ik weet dat ik noooit in de buurt zal komen van wat haar ouders voor haar zijn.

Ik ben ook goed met mijn ouders, maar er is inderdaad een grens.

Ik zou je aanraden blij te zijn met je situatie. Ik heb één vriendin die echt elk detail van me weet. Het ding met vriendinnen is: you earn it. Je krijgt meestal niet zomaar een goeie, perfecte vriendin of vriend. Je moet je tijd nemen, interesse nemen. Haar/ zijn problemen moeten de jouwe worden. Drie jaar geleden was ik niet zo close met die vriendin. Voor iemand die geen ouder, geen familie is, moet je moeite doen. Je ouders krijg je, en als je zo close met ze bent is dat echt een geweldige mooie situatie.

effort never betrays you

Ik herken het zeker, hoor en ik heb ook altijd het gevoel dat je 'niet normaal' bent als je zo veel aan je familie vertelt. Maar ja, niets van aantrekken, want het is gewoon wel heel leuk.
Bij mij is het vooral met mijn ouders zo, maar mijn broer en mijn zus zijn een stukje jonger, dus dat kan daar aan liggen.

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Dat is iets waar je echt blij mee mag zijn. ^^ Ik heb helaas niet die band met mijn familieleden dat ik ze álles kan vertellen. Eigenlijk ook niet met vriendinnen, bij de ene vriendin kan ik over de ene onderwerp wat kwijt, bij de ander niet maar dan wel weer over andere dingen.
Soms vond ik dat dan heel jammer dat ik thuis niet alles kan vertellen, ze weten dan ook veel niet van wat ik heb meegemaakt. Maar daardoor weet ik dat een goede band met je familie belangrijk is, en waarmee ik zeker niet mag tekort schieten later als ik een eigen gezin heb.

Ik wil een tuin vol egels

Wees er blij mee. Ik heb al een tijd lang enorme ruzie met mijn moeder waardoor ik al erg lang niet meer in mijn ouderlijk huis ben geweest. God bless mijn eigen huisje ver weg in Hilversum, maar ik mis vooral mijn broertje echt ontzettend. Geniet er dus maar van, want bij veel mensen is het niet zo. (:

[ bericht aangepast op 28 jan 2015 - 13:23 ]

ars moriendi

Herken het helemaal (heb wel maar 1 zusje) maar bel mijn moeder bijna dagelijks en ben vaak thuis. Mijn zusje woont verder weg maar we proberen zoveel mogelijk te appen/bellen en afspreken als kan.
Ik bespreek alles met mijn ouders zelfs eerder als met mijn vriend.
Ben blij met de band die je hebt en koester het!

The thing you do mean something to people -Ncis