Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 10 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
Welke oogkleur heeft jonah eigenlijk?

Spoiler alert: you will save yourself

NoStranger schreef:
(...)

Bruin denk ik. Ik ga even kijken. Nee, een beetje blauw groenig.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Trouwens even alvast inkomen voor Campius; Scorpius had grijze ogen toch?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ik hou van Fred


Overigens, ik bem benieuwd wat er geneurd als je 24 uur lang nirt gaat slapen... Misschien moet ik dat gaan uitproberen

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
Trouwens even alvast inkomen voor Campius; Scorpius had grijze ogen toch?

Spoiler alert: you will save yourself

SphinxX schreef:
Ik hou van Fred


Overigens, ik bem benieuwd wat er geneurd als je 24 uur lang nirt gaat slapen... Misschien moet ik dat gaan uitproberen

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Kealan-Dereck Moore

Meteen gleden mijn ogen open toen ik iemand op mijn bed voelde komen en zijn armen rond mij heen sloeg. Ik kon er vrij weinig aan doen; ik sliep eenmaal licht- hoewel ik nu wenste dat ik nog even geslapen had door Jonahs warme lichaam wat tegen mijn rug aan gloeide. Zachtjes pakte ik zijn handen vast waarmee ik heb nog dichter tegen mijn rug aan drukte.
‘…Laat me gokken. Het kan geen kerst zijn- daar is het nog te vroeg voor- het is ook geen zondag dus ik kan het toch niet laten om mezelf af te vragen waar ik deze waren genoegen aan te danken heb..’ zei ik zachtjes terwijl er een kleine glimlach rond mijn lippen gleed voordat ik me omdraaide in zijn omhelzing en even in zijn grijze kijkers keek. Zachtjes drukte ik mijn lippen tegen die van hem aan terwijl mijn hand onder zijn pyjama shirt ging om zijn strakke pack naar zijn zij af te tasten voordat ik mijn lippen van hem af haalde. ‘Goedemorgen..’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Jonah Barret

‘…Laat me gokken. Het kan geen kerst zijn- daar is het nog te vroeg voor- het is ook geen zondag dus ik kan het toch niet laten om mezelf af te vragen waar ik deze waren genoegen aan te danken heb...' Ik glimlach en zie zijn bruine ogen als hij zich omdraait. Hij legt zijn handen onder mijn shirt en kust me. ‘Goedemorgen..’ Dit moment is zo perfect. Bij hem zijn is perfect en ik wil dat dit moment nooit verder gaat.
'Er ligt sneeuw buiten,' zeg ik en ik kus hem nog een keer. 'Ik heb echt geen zin in de lessen. Ik wil bij jou zijn.' Alweer glimlach ik en nu rol ik op mijn zij zodat ik naar het plafond kan staren. Nog steeds heeft hij niet gezegd dat hij van me houdt, maar ik weet dat hij dat wel doet en eerlijk gezegd is dat het enige wat ik nodig heb. 'Jij mag mij zo ook wel eens wakker maken hoor. Alleen slaap jij natuurlijk altijd veel te lang daarvoor, Kealie,' Zeg ik grijnzend. Ik noem hem Kealie als ik hem plaag, omdat het zo ontzettend grappig klinkt. Ik draai me weer om zodat ik hem in zijn ogen kan kijken.
'Ik hou van je met heel mijn hart, Kealan-Dereck Moore.'

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

Al ainds de hele obliviate gebeuren zie ik haast, letterlijk iedere dag dromen. Dromen over momentem die ik waarschijnlijk vergeten was. Maar als ik wakker word, vergeet ik het meteen of ik heb geluk en blikf het herinneren. Zo droomde ik gisteren nog dat mijn tweelingbroer tegen mij zei dat hij leefde terwijl ik de dag daarvoor dacht dat hij dood zou gaan. Een maamd geleden wist ik niet eens meer dat Fred of Ralf bestond maar dankzij Anderling en deze dromen herinner ik het weer. Zeleerde mij ook om mijn dromen makkelijker en beter te kunnen onthouden waaardoor ik langzamerhand mijn geheugen weer terug krijg. Maar het zijn maar kleine en zwakke dingen. Ergens ben ik wel onzeler over als ik zo nu en dan een droom krijg over een beer waarmee ik in bed ben gegaan of dat ook echt gebeurd is en moet ik Campbell wel een hele hoop gaan verklaren.
Vandaag droomde ik dus over het kerstbal van vorig jaar en vrorg me af of dit allrs echt waar geneurd was. Maar die gedachtes schoof ik meteen weg toen een stel armen me dixhter naar een lichaam trok en zelfs de kus die iemand op mijn neus drukte, wat ernstig kietelde waardoor mijn ogen zachtjes opengleden.
‘Wakker worden.. George. Die weinige uurtjes die we vandaag hebben lijkt me niet handig om te missen.’
Ik glimlachte zachtjes en draaide me zo om en zag Campbell met een glimlach die rond zijn lippen speelde. Hij liet mij los om de dekens van zich af te trekken en stond van het bed op.
‘Heb je nog iets nodig; anders ga ik even douchen?’
'Ik wil wel ontbijt op bed, Campbell. Als vriend van mijn broer moet je toch wel weten hoe de Weasley regels werken? Je maakt altijd in de ochtend een lekker ontbij klaar voor Fred Weasley en gooit daarna een emmer met ijswater over zijn minder knappe tweelingbroer George Weasley heen. Maar omdat dit je ontgroening is verwacht ik een heerlijk ontbijt,'
Ik trok mezelf overeind en wierp Fred een blik toe die met een grijns ook in zijn eigen bed lag. Met een gaap greep ik naar mijn kussen en begon die even te kneden terwijl ik Fred aanstaarde.
'Oh ja, ik hou niet zo van wortels.'
En vlak daarna wierp ik de kussen naar Fred toe die hem vollop in zijn gezicht raakte en ik met een lach weer in mijn bed ging liggen en naar Campbell zijn hand greep waarmee ik er speels mee begon te spelen.
'Niet echt. Misschien alleen mijn boeken, maar zoals Fred dus zei. Een ontbijt op bed voor mij en water die je iver de minder knappe tweelingbroer Fred gooit.' En met dt draaide ik me weer naar Fred om en schudde even met mijn hoofd.
'We moeten eens aan Camp en Ralf vragen wie ze knapper vinden, jou of mij. Dan krijgen we wel een conclusie op onze eeuwig onbeantwoordde vraag.'

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Fooorge! Eindelijk weer een vrolijk momentje voor iedeen
Nu moet Ralf nog de kamer binnen komen en Freds ego redden.

Spoiler alert: you will save yourself

Kealan-Dereck Moore

‘Er ligt sneeuw buiten.’ Zachtjes voelde ik zijn lippen op die van mij en hoewel ik net wakker was kuste ik hem terug alsof ik een hele dag school had gehad.
‘Ik heb echt geen zin in de lessen. Ik wil bij jou zijn. Jij mag mij zo ook wel eens wakker maken hoor. Alleen slaap jij natuurlijk altijd veel te lang daarvoor, Kealie.’ Verontwaardigd opende ik mijn mond terwijl hij zich omdraaide en meteen mijn ogen zijn ogen ving. ‘Ik hou van je met heel mijn hart, Kealan-Dereck Moore.’ Zachtjes duwde ik hem op zijn rug voordat ik boven hem hing.
‘Wat moeten we gaan zeggen als de arme zorgzame hoofdmonitor te weinig slaap krijgt door jou. Er gaan dan vragen gesteld worden; en ik denk dat ik dan hele politieke antwoord moet gaan verzinnen.’ Zachtjes drukte ik een kus op zijn kaak terwijl ik daar speels bleef hangen.
‘En wat voor straf kreeg je ook alweer als je mij Kealie noemde? Meneer Barret?’ speels liet ik mijn handen over zijn blote borst gaan voordat ik zachtjes een kus op zijn voorhoofd drukte. ‘Je ziet me de hele dag nog; ook tijdens zwerkbaltraining waar ik me weer dood ga bevriezen. Bij nader inzien had ik nooit wachter moeten worden. Of zwerkballer.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

NoStranger schreef:
Fooorge! Eindelijk weer een vrolijk momentje voor iedeen
Nu moet Ralf nog de kamer binnen komen en Freds ego redden.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron

'Het sneeuwt!'
Geschrokken schoten mijn ogen open waarna ikzelf van hrt bed afrolde en met een harde bonk op het grond terecht kwam.
'Oh- eh- Ralf?'
Ik bleef op het grond liggen waarna mijn handen naar mijn achterhoofd schoten die pijn deed door het val waarna ik overeind krabbelde en 'wat?' Murmelde, deels nog slapend. Ik droomde nog net over Fred en Merlin, we gingen trouwen in mijn droom. En het liefst bleef ik er nog in tot- tot deze jongen hier mij wakker maakte.
'Marcel? Ben jij dat?' Klonk een stem van de andere hoek van het slaapzaal.
'S-sorry,' murmelde de jongen weer en nam op zijn bed plaats die naast die van mij stond. Gapend liep ik maar naar het raam toe en zag dat het inderdaad sneeuwde. Een grote grijns sierde zich rond mijn lippen waarna ik me omdraaide en net als Marcel riep ik luid en duidelijk; 'het sneeuwt!' Waarna ik een harde bonk hoorde en zag dat Ron deze keer viel en ik mijn keren snel uit deed om mijn gewaad aan te trekken.
'Fijn- dat hoefden we niet voor de tweede keer te horen.' Murmelde hij.
'Hoe- hoe laat is het?' Vrieg dan nog een stem. Maar ik nwgeerde al de gebabbel en deed snel mijn harem waarna ik de trap af beende en voor de deur van de slaapkamer van de zevende jaara jongen halt nam. Zonder wat te zeggen of überhaupt aan te kloppen, stormde ik de slaapzaal in en wierp me naar Fred adie nog in zijn bed lag en greep naar zijn hand om hem ivereind te trekken.
'Fred Fred, het sneeuwt! Kleed je om, ik wil naar buiten!' Riep ik dan speels.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

wacht ff ik ga nu reageren voordat er meer posts hiervan langs schieten :'x

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

NoStranger schreef:
Fooorge! Eindelijk weer een vrolijk momentje voor iedeen
Nu moet Ralf nog de kamer binnen komen en Freds ego redden.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••