[250] The abduction ~ Speeltopic - Speeltopics

Vijf jongens, vijf criminelen, vijf misbruikers, houden enkele jonge meisjes al een paar jaar vast. De villa waar ze in wonen zit heel goed in elkaar en geen enkel meisje is er ooit uit ontsnapt. Bovendien hebben ze allemaal een vreemde ketting aan, als ze toch een stap uit het huis doen, geeft het hen een elektrische shok. De meisjes worden misbruikt door de jongens, en zijn ook al vaak naar feestjes gegaan met de ergste mensen. Het is de nachtmerrie van elk jong meisje, en het is erg moeilijk om er wat tegen te doen. Maar na die twee jaar komt er nog het slechtste nieuws van al, één van de meisjes moet worden verkocht ! De criminelen hebben niet meer genoeg geld, en moeten dus één van hun slachtoffers aan een vreemde man, die erg veel eist verkopen. Word één van de meisjes echt verkocht ? Wie is die vreemde man ? Wat zullen de meisjes er aan doen ?

Regels :
- Minimum 250 woorden !
- 16+ is toegestaan
- Zo vaak mogelijk reageren
- Geen ruzie buiten de RPG
- Reserveringen blijven drie dagen staan
- Vergeet niet dat de jongens geen lievertjes zijn

Jongens : VOL
- Jason Avalon ~ Ephrya
- Lucas Arthur Lowell ~ Catesbeianus
- Finn Robert Willow ~ Newt_Runner
- Nathan Zack Clifford ~ Californication
- Thomas 'Tom' Noel Mitchell ~ ComingThoTheTree
Meisjes : VOL
- Lucia 'Lucie' Nathalia Mells ~ Allirian
- Destiny Genevieve Dorcas ~ WhereITold
- Lily June Hale ~ Iniminicum
- Samantha Lynn Hale ~ Eleutheromania
- Claire Maeve Deveraux ~ Sangster


Het begin :
De meisjes worden wakker in hun kamer, allemaal in een aparte kamer. Ze moeten deze avond naar een heel belangrijk feest voor de jongens. Ze moeten zich er allemaal gedragen, als ze dit niet doen, worden ze streng gestraft. De meiden krijgen kleding mee van de jongens, wat niet altijd erg makkelijk zit.

[ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 21:35 ]

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

Kunnen we anders geen tijdschrong maken, en dat ze zo meteen naar t feest gaan?

---

“A queen will always turn pain into power.”

Cave schreef:
Kunnen we anders geen tijdschrong maken, en dat ze zo meteen naar t feest gaan?

Ja, dat is wel een idee.

Tijdsprong
De jongens en meisjes gaan naar het feest ze zitten allemaal in een zwart busje opweg naar het belangrijk feest.

[ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 20:04 ]

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

Mangata >> Iniminicum

---

-

Lucia Nathalia Mells

      Ik zit zenuwachtig in het zwart busje waar de jongens me ook mee hebben ontvoerd. Heel dit gedoe maakt me misselijk, ik kan er niet meer tegen. Vandaag moeten we weer naar een feest, een belangrijke blijkbaar. Maar wat maakt het toch nog uit ? Ik heb toch geen keus. Ik kijk even naar mijn kleren. Het kleedje dat ik aanheb is erg kort en ik voel me er niet goed bij. Eigenlijk heb ik het gevoel dat ik half naakt in de bus zit. Het is hier ook zo koud. Ik wrijf even over mijn armen om me te verwarmen maar het verandert weinig aan de situatie. Ik ben zo ontzettend boos op die jongens, ze hebben mijn leven verwoest. Ik voel me zo eenzaam, ook al ben ik niet de enige hier. Aan dit leven wennen Duurt gewoon zo lang. Zelf de meisjes kan ik niet helemaal vertrouwen. Ik weet niet waarom, maar het lukt me gewoon niet. Ik zit stil naar het uitzicht te kijken. Wat verveel ik me toch dood. Het lijkt wel of de rit uren duurt. Maar alles lijkt hier eigenlijk uren te duren.
      "Zijn jullie klaar ?", vraag ik zo stil mogelijk aan alle meisjes. Ook al hebben we dit veel meer beleefd, het went maar niet. En ik ben bijna zeker dat ik niet de enige ben die dit vindt. Ik ben er zelf niet klaar voor. Nooit.

[ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 20:23 ]

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

Goya became Eleutheromania ^^

---

take me back to the basics and the simple life

Ik verplaatste mij op de zwarte, comfortabele stoelen in het busje tot ik bij het raam zat en keek het busje rond. Ik moest eerlijk zeggen dat ik al wat bier ophad, ik maakte me zorgen en zou alles doen zolang ik maar niet in de bak belandde – ook al was het geval dat wij een van hen moesten gaan verkopen. De meiden zaten in het busje gepropt en ze zagen er één voor één veel ouder uit dan zestien. Perfect. Extra veel make-up. Nog beter.
      ''Hebben we er niet vreselijk veel zin in?'' Vroeg ik over het algemeen en keek iedereen kort aan. ''Ik anders wel,'' beantwoordde ik mijn eigen vraag waarna ik in mijn zak graaide om te zien of ik nog sigaretten had. ''Jullie zien er wel prachtig uit.'' Ik kon het niet laten. We hadden de kleding zelf uitgekozen en ze zouden gek zijn als ze het niet zouden doen – na mijn woedeuitbarsting van vanochtend was ik wel klaar met dat gezeik en hopelijk hun ook. Daarnaast hoopte ik dat de jongens vanavond wat losser waren, die hadden ook wel een aantal biertjes nodig voordat ze eindelijk is hun mond open trokken. ''Toch?'' Misschien iets te veel biertjes. Zolang je maar scherp bleef en je orde hield.

Het lukte me niet helemaal 250 woorden te halen, sorry.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Iemand die misschien op Nathan zou willen reageren.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

---

Ongeveer elke hobbel is oncomfortabel. Helaas is dat onvermijdelijk in een busje zoals dit. Na al mijn ervaring met dit gedoe ben ik niet bang meer voor te kleine outfits. Er zijn wel ergere dingen op de wereld, de jongens bijvoorbeeld.
"Zijn jullie klaar ?" Hoor ik Lucia vragen. Ik kan het niet laten om even te grinniken om de ironie van die woorden.
"In hoeverre dat mogelijk is..." Antwoord ik zacht terwijl mijn woorden lijken weg te sterven naarmate de zin vordert. Er hangt een akelige sfeer hier, en het staat me niet aan.
''Hebben we er niet vreselijk veel zin in?'' Ik sluit mijn ogen even. Nathan. Ik geef geen antwoord. Niets is vervelender dan zijn stem. ''Ik anders wel," Hij gaat gewoon rustig en voornamelijk vrolijk verder. Ik leun met mijn achterhoofd tegen de muur. Ik geef nog steeds geen antwoord. ''Jullie zien er wel prachtig uit.'' Hij weet niet hoe hij moet stoppen. "Toch?" Ik bijt op mijn lip. Ineens voel ik de nood om iets te moeten zeggen. Als ik dat niet doe zal iemand anders van de meiden het wel doen. Soms kunnen ze precies het verkeerde zeggen en er per ongeluk iets uitfloepen wat ze niet hadden moeten doen. Dat is dom. Zij willen het alleen niet begrijpen. Ergens voel ik me als een moeder tegenover hun, met de drang om het te beschermen.
"Bedankt." Zeg ik dan maar met een stem die echt niet klinkt alsof er waarheid in de woorden schuilt. Normaal kan ik wel goed liegen, maar nu vindt ik het al heel wat als ik alleen al 'bedankt' kan zeggen. Daarnaast zijn mijn gedachten ook deels ergens anders. Het ontsnappingsplan is nog echt niet goed uit mijn hoofd gepraat. Ik wil het ook zeker gaan proberen, het enige wat we hoeven te doen is onze kans pakken.
"Mag ik vragen wat we geacht zijn te doen vanavond?" Vraag ik met een emotieloze stem. Dat is handig om te weten voor de ontsnapping en daarnaast is het ook niet verdacht omdat ik het ongeveer altijd vraag. Ergens heen gaan waar ik niet heen wil is één ding. Ergens heen gaan waar ik niet heen wil en waar ik niet weet wat me te wachtten staat is iets anders.

[ bericht aangepast op 16 feb 2015 - 21:48 ]

---

She was always looking for more..

Sobremesa went Cave by the way (:

& ik heb Thomas wel voor Nathan ^^

---

“A queen will always turn pain into power.”

THOMAS 'TOM' NOEL MITCHELL

---

Het zwarte busje waarin we naar de bestemming van het feestje zullen worden gebracht komt in beweging. De meisjes zijn allemaal mooi opgemaakt en aangekleedt, en er valt niets te zien aan de verwondingen die ze opgelopen hebben.
'Hebben we er niet vreselijk veel zin in? Ik anders wel,' meldt Nathan, waarna hij naar een sigaret graait. Ik moet eerlijk zeggen dat een beetje oud enthousiasme weer omhoog is gekomen, en dat ik er eigenlijk nog best wel wat zin in had ook.
'Jullie zien er wel prachtig uit. Toch?' vervolgt hij. Destiny bedankt hem, waarna ze vraagt wat ze vanavond eigenlijk moeten gaan doen. Zelf heb ik eigenlijk ook geen idee, meestal houdt ik me altijd buiten dat soort zaken.
'Heb je nog een biertje?' vraag ik Nathan, hopend op wat alcohol. 'Of een sigaret?' vraag ik er achteraan. Beide zijn natuurlijk altijd van harte welkom.
Mijn blik wordt richting Lily getrokken, en snel kijk ik weer weg. Zo moet ik niet over haar denken. Nooit.

---

“A queen will always turn pain into power.”

‘’Bedankt.’’ Mijn ogen gaan over het meisje met de donkere haren, Destiny zou eens geen bijdehand opmerking maken. ‘’Mag ik vragen wat we geacht zijn te doen vanavond?’’
      Ik keek het busje rond, geen van de jongens leek van plan te antwoorden. ‘’Wat is dat nou voor vraag? Je doet wat je altijd doet, je bent beleefd en gedraagt je.’’ Ik keek haar dreigend aan, ik wou niet het risico nemen dat ze één van de meisjes niet meer wouden kopen. We hadden het geld nodig maar we zouden het ze niet vertellen tot de dag zelf was aangebroken. Dat hadden we beloofd.
      ‘’Heb je nog een biertje? Of een sigaret?’’ Ik keek op bij het horen van Thomas zijn stem, hij had er zin in. ‘’Heb jij even geluk,’’ sprak ik half-lachend terwijl ik een biertje uit de krat viste en er een naar hem gooide. Ook haalde ik nu het pakje sigaretten uit mijn zak en gaf er één aan hem. ‘’De sfeer zit er goed in zo.’’ Een flauw glimlachje sierde mijn lippen, Thomas stond anders nooit te popelen. We waren er geloof ik al bijna door het voelen van enkele bochten, de glazen waren donker getint en mensen aan de buitenkant konden niks zien. Dat was dan ook wel nodig.
Ik opende nog een biertje om hem vervolgens op te houden om te proosten. In tegenstelling tot de meiden had ik geen bezwaren met dit soort feestjes, er waren meiden voor mij en de meiden waren er voor hen. Het was een eerlijke ruil tegenover alle andere mannen daar. Alhoewel wij allen wel eens een meisje hadden gehad had Thomas dat al lang niet meer. Alsof hij er geen behoefte aan had, het was niet de eerste keer dat ik hem er mee had geconfronteerd maar ik had geen zin in ruzie nu.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

---

Destiny Genevieve Dorcas

---

---

She was always looking for more..

Cave schreef:
Sobremesa went Cave by the way (:

& ik heb Thomas wel voor Nathan ^^

---

“A queen will always turn pain into power.”

hey yo hahaha, ik wil dit topic niet volspammen en misschien in tegenstelling tot andere heb ik vakantie *little party* maar willen andere misschien reageren of tijdsprong als de TS het goed vindt naar het feest bc yo know ik verveel me altijd in vakanties. :') Sorry als dit bazig klonk, bedoel 't niet zo.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Sadventure schreef:
hey yo hahaha, ik wil dit topic niet volspammen en misschien in tegenstelling tot andere heb ik vakantie *little party* maar willen andere misschien reageren of tijdsprong als de TS het goed vindt naar het feest bc yo know ik verveel me altijd in vakanties. :') Sorry als dit bazig klonk, bedoel 't niet zo.

Ik heb ook vakantie c;
En ik ga later weer rrageren, eerst mn book ff uitlezen ghehe

---

take me back to the basics and the simple life