RPG: The soulmate experiments - Speeltopics

Het moment dat je je zielsverwant ontmoet kan je kleuren zien, tot op dat moment zie je alles in zwart, wit en grijs. Het moment dat je zielsverwant sterft, verdwijnen ook de kleuren. Sommige mensen ontmoeten nooit hun zielsverwant. Sommige mensen ontmoeten wel hun zielsverwant, maar zijn niet de zielsverwant van hun zielsverwant. Sommigen vinden hun zielsverwant en leven de rest van hun leven gelukkig samen.

Een groep jongeren, die elkaar nog nooit ontmoet hebben en die allemaal uit de Benelux komen worden uitgenodigd om mee te doen aan een sociaal experiment. Dit experiment is een samenwerking van de landen van de Benelux en een groep wetenschappers. De wetenschappers willen er achter komen hoe zielsverwanten werken en of jongeren relaties durven te beginnen zonder zielsverwanten.
De jongeren, als ze accepteren natuurlijk, worden in een groot huis neer gezet zonder begeleiders en zullen voor enkele maanden bekeken worden door de wetenschappers via camera’s (die natuurlijk niet in bad- en bedkamers hangen).

Locatie:


Rollen:
Meisjes:
- Alissa Levena Navarro Keynes
- Emily June Hale TheHangingTree
- Gereserveerd Burnley
- Serena Grier MAYBENOT
- Cassandra Isa Martinez Orton
LILY JUNE ADAMS. TheHangingTree
Jongens:
- Jona van Vliet Geleninja
- Buchanan McEachern Burnley
- Dante William Darbyshire Drifted
- Cal Williams NoStranger
- Luke Connor Parker ComingToTheTree
- Flynn Jones Newt_Runner

Het begint met dat iedereen naar het huis toe gaat. (een keer in de week, kun je contact maken met je familie of vrienden buiten het huis).

[ bericht aangepast op 19 dec 2014 - 17:08 ]

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

-

[Sorry, mijn computer flipte een beetje]

[ bericht aangepast op 19 dec 2014 - 17:28 ]

---

-

---

Opeens hoor ik van beneden stemmen komen. Het duurt even voor ik beslist heb of ik al klaar ben om met mensen te praten of niet, maar uiteindelijk besluit ik om toch maar naar beneden te gaan en te proberen om vrienden te maken - als dat me lukt ten minste. Er is ook nog een grote kans dat ze me meteen niet mogen. Dat gebeurt me namelijk veel te vaak.
      Ik kom de trap afgerend en schrik me rot. Voor het eerst in mijn leven zie ik in kleur. Een jongen en een meisje staan te praten, maar het is niet het meisje dat ik in kleur zie. Een jongen met donker haar is mijn soulmate. Nooit in mijn leven had ik dit kunnen voorspellen.
      'Hoi, ik ben Cal Williams,' stel ik mezelf voor, maar mijn stem klinkt zwak. Ik doe een poging om niet teveel naar de jongen te kijken, maar het is lastig. In mijn hoofd hoor ik mijn vader mopperen over mensen die op hetzelfde geslacht vallen en angst kruipt naar binnen. Dit kan nooit goed gaan. Mijn vader zal dit niet accepteren en ik weet niet eens of ik het zelf wel accepteer. Mijn hele leven ben ik opgegroeid met de gedachte dat het niet mag, maar hier staat het levende bewijs dat een jongen mijn soulmate is.

[ bericht aangepast op 19 dec 2014 - 17:36 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

'Waarom doe ik dit ook alweer?' zeg ik maar een kleine lach is toch te vinden op mijn lippen. 'Nou, je was er altijd benieuwd naar. En misschien is zo'n zielverwant wel goed voor je. Ik heb de mijne nooit gehad....' zucht mijn moeder en ik kijk haar aan. Dat was waar. Mijn vader was niet haar zielsverwant. Maar ze had het wel goed met hem in de jaren dat ze samen waren. 'Kom op... Zo slecht is je leven ook weer niet zonder zielsverwant. Je was met pap getrouwd voor een reden?' probeer ik nog. 'En er was ook een reden dat we zijn gescheiden.' zegt ze. Ik zucht even en schud mijn hoofd. Dat ligt niet daaraan. Ik besluit mijn mond te houden en ik stap samen met haar de auto uit.
Ik haal de matzwarte koffer uit de auto en draai me om naar mijn moeder. 'Bye!' zeg ik met een kleine glimlach en ik geef haar snel een knuffel. 'Het komt helemaal goed.. Ik geloof in je.' zegt ze en ze drukt snel een kus op mijn wang. 'Ofcourse.' zeg ik nog snel en loop dan naar het huis. Ik loop naar binnen en zet voor nu maar even mijn koffer in de gang. Even verderop zie ik al drie mensen staan en ik loop naar hen toe. 'Hey.' zeg ik met een glimlach. 'Cassandra Martinez... Hou het maar op Cass.' stel ik mezelf voor, het laatste zeg ik wat zachter..

---

El Diablo.

"Ik heb geen idee, ik heb nog niemand gezien" antwoord Emily me. Ik geef haar een glimlachje en loop iets verder het huis in om de woonkamer te kunnen bekijken.
'Hoi, ik ben Cal Williams.' Ik draai me om als ik de stem hoor en direct verstijf ik. De jongen die voor me stond had bruin haar. Bruin haar... bruin = kleur... De jongen, Cal, heeft een bril en zijn huid is een stuk lichter dan de mijne en hij heeft kort bruin haar en hij is een stuk korter dan ik, maar wie is dat niet, en... en... hij kijkt me niet aan en staat zo dat hij duidelijk laat merken dat hij niets met me te maken wil hebben. Auch, die zag ik niet aankomen. Hij was mijn soulmate, maar aan heel zijn houding te zien was ik zijn soulmate niet en wilde hij ook niets met me te maken hebben.
Het geluid van de voordeur die opengaat onderbreekt mijn gedachten gang die steeds depressiever werd.
'Hey,' zegt het beeldschone meisje. 'Cassandra Martinez... Hou het maar op Cass.'
'Cass, ik ben Jona,' zeg ik zachtjes. 'Leuk je te ontmoeten.'

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Mt (:

---

“A queen will always turn pain into power.”

Luke Connor Parker

---

Met een diepe zucht stap ik de taxi uit. Het huis is reusachtig en erg mooi. De voordeur staat open, wat betekend dat andere al zijn gearriveerd.
Ik haal diep adem, en hoop dat mijn handen niet trillen. Dan loop ik het huis in, mijn twee koffers achter me aan rollend.
'Hai allemaal, ik ben-'
Het meisje. Ze...
Ze heeft rood haar.
'Ik heb geen idee, ik heb nog niemand gezien,' hoor ik haar zeggen.
Met open mond staar ik haar aan, waardoor ik mijn zin niet meer af maak. Het meisje draait zich om, en haar ogen zijn ook gekleurd. Niet het gebruikelijke zwart.
'Luke Parker,' zeg ik, nog steeds starend naar het meisje. Die niet in zwart wit is.

[ bericht aangepast op 19 dec 2014 - 18:29 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

---

De jongen toont geen enkele vorm van interesse in mij te hebben en ik voel me er alleen maar rotter door. Hij is mijn soulmate, de enige die ik ooit zal hebben. Wat als ik mijn leven alleen door moet brengen, zonder ooit iemand anders te vinden.
      Een meisje komt de kamer binnen gelopen en stelt zichzelf voor. Pas als de jongen begint te praten let ik weer op. 'Cass, ik ben Jona,' zeg ik zachtjes. 'Leuk je te ontmoeten.' Hij heeft nu een naam en dat is Jona. Hoe moet ik ooit deze tijd door komen? Ik kijk naar Jona en vraag me af hoe ik dit ooit duidelijk kan gaan maken.
      'H-heeft iemand al zijn of haar soulmate gezien?' vraag ik in het algemeen, hopend dat Jona antwoordt.

[ bericht aangepast op 19 dec 2014 - 18:39 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Oow oke dan is t goedd (:

[ bericht aangepast op 19 dec 2014 - 18:41 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

Sorry ik had de post niet gezien.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Net nadat ik dat heb gezegd hoor ik voetstappen. Ik zie een jongen van de trap af komen.
"Hoi, ik ben Cal Williams" zegt de jongen. Vervolgens hoor ik het geluid van een deur de open gaat. Een meisje komt te voorschijn.
"Hey. Cassandra Martinez... Hou het maar op Cass" zegt ze
'Cass, ik ben Jona,' zeg Jona zacht.
"Leuk je te ontmoeten" op dat moment gaat de deur opnieuw open en ik zie een jongen staan. Hij is anders dan de andere jongens en voor het eerst in mijn leven zie ik kleur. Zijn haar is bruin en hij heeft felblauwe ogen. Even sta ik verstijfd om me vervolgens weer te herstellen.
"Luke Parker" zegt de jongen. Hij heeft een heldere en lage stem die een paar keer in mijn binnenste lijkt te echoën. Luke Parker, mijn zielsverwant.
"Ik ben Emily Hale" ik steek mijn hand aarzelend naar hem uit alsof er iets weerzinwekkends zal gebeuren als ik hem aanraak.
"H-heeft iemand al zijn of haar soulmate gezien?" Vraagt Cal.
"Nee" zeg ik snel, iets te snel.

---

-

- MT.

Luke Connor Parker

---

Het meisje verstijfd.
'Ik ben Emily Hale,' zegt ze dan, en ze steekt haar hand uit. Langzaam loop ik wat dichter naar haar toe en schudt haar hand. Is ze... is ze mijn zielsverwant?
'H-heeft iemand als zijn of haar soulmate gezien?' vraagt een jongen met een bril op dat moment.
'Nee,' zegt Emily meteen. Haar stem is hoger en trilt een beetje. Het voelt alsof ik een mini-hartaanval krijg. Dus... dus Emily is mijn soulmate niet?
Onderzoekend kijk ik haar aan. Liegt ze? Gelooft ze niet in soulmates?
Teleurgesteld laat ik haar hand los. De jongen kijkt mij nu vragend aan.
'Ehm,' zeg ik, niet zeker wat ik moet zeggen.
'Ik weet het niet,' antwoord ik uiteindelijk. Want Emily is alleen mijn soulmate, als ik de hare ook ben.

---

“A queen will always turn pain into power.”

De taxi ruikt nieuw. Ik hou niet van de geur van nieuwe auto's, die geur doet me denken aan vroeger. Hoe ik uren op de achterbank van mijn vaders auto heb gezeten. Terwijl mijn ouders onderwerpen bespraken die voornamelijk over werk en zaken doen gingen. Mijn ouders, ze konden vandaag niet eens de moeite op brengen om me weg te brengen zoals menig ouder zou doen. Maar ze hadden het te druk met hun 'werk'.
"We zijn er" zegt de taxichauffeur met een rauwe rokersstem, de stank van zijn sigaretten is bij elke beweging die hij maakt te ruiken. Snel zoek ik in mijn portemonnee naar wat briefjes die ik vervolgens aan hem overhandig. Ik doe de portier open en stap naar buiten. Ik kijk tegen de zon in omhoog naar het huis, het is groter dan ik had verwacht. Ik haal een paar keer diep adem en loop vervolgens richting de deur. Snel open ik hem en gooi hem met een zwaai open.
"Hallo allemaal. Ik ben Lily Adams" zeg ik gelijk tegen het groepje wat al binnen staat.

[ bericht aangepast op 19 dec 2014 - 19:31 ]

---

-

      Ik heb besloten om niemand mee te nemen in de taxi – en dat is dan ook de reden dat ik nu in mijn eentje op de achterbank zit. Ik heb geen zin om mijn oortjes uit elkaar te halen; mijn grootste talent is namelijk mijn oortjes in té grote knopen te krijgen. Dit zijn dan ook mijn veertiende paar.
      Als de taxi abrupt stopt stap ik snel uit. Nog voordat de chauffeur de auto uit is heb ik mijn koffer al in mijn hand. “Jij bent me er ook eentje,” glimlacht hij. Ik glimlach terug en haal wat geld uit mijn zak, dat ik snel aan de man geef. “Bedankt,” zegt hij voordat hij weer in stapt en wegrijdt.
      Mijn hakken tikken op de grond en helaas ben ik nog steeds niet veel groter. Ik adem diep in voordat ik de deur open en naar binnen stap. Dit is het moment. Ik zal eindelijk mijn zielsverwant vinden. Ik slik nog een keer voordat ik opkijk. Automatisch glijden mijn ogen eerst over de jongens heen maar al snel merk ik op dat de bron van de kleuren van een meisje vandaan komt. Ze is ongeveer even groot als ik en is erg knap. Ik ben erg benieuwd hoe zij gaat reageren – en natuurlijk mijn familie. Toch ben ik erg gefascineerd door alle kleuren om me heen – hier heeft iedereen me over vertelt. “Alissa Levena Navarro,” stel ik mezelf voor aan de hele groep.

[ bericht aangepast op 19 dec 2014 - 19:39 ]

[MT]

---

“Do what I do. Hold tight and pretend it’s a plan!” - The Doctor