Prison for the gifted. » Speeltopic. - Speeltopics

      Ergens in de rimboe, ver verborgen in het hart van Afrika ligt een verlaten gevangenis – niemand weet hier echter van. De omgeving is omringt door prachtige bloemen, exotische dieren en vooral veel bossen waardoor er niet naar om wordt gekeken.
      Al jaren raken er mensen vermist rondom deze gevangenis, maar nog nooit is hij gezien door iemand die ervan weg heeft kunnen lopen. Er zijn maar twee manieren om deze gevangenis te kunnen zien. Bij optie één kom je er niet levend weg, en bij optie twee kom je er vast te zitten.
      Een groep enorm verschillende mensen uit verschillende landen, die totaal geen connectie hebben met elkaar zitten er vast. Ze zitten er vast in een celblok, waar ze echter niet vast zitten in een individuele cel. Er zijn douches en dergelijke, en ze krijgen gewoon eten. Ze weten echter niet van wie, of wat.
      Totdat de “gevangenisbewakers” spontaan in het licht treden en met een onzin verhaal komen, tenminste dat is wat het willekeurige groepje personen denkt. Het blijkt dat ze een doel hebben om kwaad de bestrijden. Ze bezitten krachten, maar die moeten alleen nog opgewekt worden.

Rollen.

Vrouwen.
× Olivia Kassidy Jenkins. || Sheamus || Beeld overdracht. || 1.4
× Breanna 'Anna' Isadore Bellisario. || Rosea || Bovenmenselijke kracht. || 1.5
× Bezet. || Miyano || Energieballen.
× Phallon `Phee` Callee Grant. || Gently || Genezingskrachten. || 1.3
× Kiesa Rae Ellestad. || MAYBENOT || Super flexibiliteit. || 1.4
× Colette Francis Scotts. || Frary || Genezingskrachten. || 1.5

Mannen.
× Tanner Cade Knight. || Kayfabe || Bovenmenselijke kracht. || 1.1
× Nikau Williams. || Crixus || Genezingskrachten. || 1.4
× Timothy "Tommy" Martch. || Eloquentiae || Beeld overdracht. || 1.6
× Randell Walton. || Bostick || Genezingskrachten. || 1.4
× Bezet. || Luke_Pinguin || Energieballen.
× Howard Felix Smith. || Kayfabe || Super flexibiliteit. ||1.7

Invullen.

× Naam.
× Leeftijd.
× Afkomst.
× Kracht.
× Hoe lang daar.
× Hoe kwam hij/zij daar.
× Innerlijk.
× Uiterlijk.
× Relaties.
× Extra.

Krachten.

Primaire krachten, inclusief de secondaire krachten staan erbij.
» Energieballen. Energieballen vanuit je handen kunt maken, en natuurlijk afvuren.
      × Energieschild. Een schild waardoor je jezelf en eventueel een ander kunt beschermen.
      × Energiestralen. De vooruitgang die je boekt na de energieballen.
      × Deflectie kracht. Dit is de ultieme kracht hierin, hiermee kun je de aanvallen weerkaatsen.

» Genezingskrachten. De mogelijkheid hebben om anderen te genezen.
      × Energie vampirisme. Krachten opzuigen van anderen.
      × Opwekkingskracht. Het vermogen om dieren of mensen weer tot leven te wekken.
      × Lichaamswisseling. De mogelijkheid om in een ander lichaam te treden, dood of levend.

» Bovenmenselijke kracht. Sterker zijn dan de gemiddelde mens.
      × Super snelheid. Sneller kunnen bewegen dan het menselijk oog kan zien.
      × Onzichtbaarheid. De mogelijkheid om voor een bepaalde tijd niet gezien te worden.
      × Duplicatie. Meerdere personen van jezelf creëren die dezelfde krachten bezitten.

» Super flexibiliteit. Een enorm soepel lichaam bezitten, dit is echter vermoeiend.
      × Zijwaartse zwaartekracht. Tegen muren op kunnen lopen of kruipen.
      × Levitatie. De mogelijkheid om lichtelijk te zweven en daardoor geluidloos te bewegen.
      × Vliegen. Voor een bepaalde tijd kunnen vliegen, dit is echter niet al te lang.

» Beeld overdracht. Dankzij aanraking de mogelijkheid hebben beelden te ontvangen/sturen.
      × Illusie. Iemand iets in zijn/haar hoofd planten dat er niet is, door middel van aanraking.
      × Emotie-projectie. De mogelijkheid iemand iets te laten voelen, geen aanraking nodig.
      × Gedachtecontrole. Eigenlijk is dit gewoon iemand laten doen wat jij wilt, geen aanraking.

We beginnen ermee dat enkel één jongen en één meisje de kracht kunnen bezitten.

Regels.

» Minimum van 200 woorden.
» Eén personage per persoon.
» Bestuur alleen je eigen personages, tenzij je toestemming hebt.
» Geen perfecte personages.
» Niemand kan elkaar kennen van voor de gevangenis.
» 16+ is toegestaan.
» Naamsveranderingen graag doorgeven.
» Ik ben de enige die nieuwe topics maakt, tenzij ik een ander aanwijs.
» Geen ruzies rondom dit RPG.
» Relaties worden pas besloten in het praattopic.

× Rollentopic. × Praattopic. × Speeltopic. ×

[ bericht aangepast op 30 nov 2014 - 14:17 ]

---

I'm your little ray of pitch black.

(knap dat je zo vaak kan reageren en aan school kan werken Ö, dat lukt mij dus totaal niet...)

If being afraid is a crime, we hang side by side

Kiesa schoof haar brood wat over haar bord heen en kauwde langzaam op een stukje wat in haar mond zat. Ze hield niet van brood en al helemaal niet als het droog was. Ze at het dan ook alleen omdat ze zo veel honger had, en ze had niet echt veel keus want op een ander tijdstip eten of iets anders eten ging niet. Toch was het voedsel hier niet het ergste. Opgesloten zitten was voor haar veel erger. Toen ze dacht aan hoe donker en klein haar cel was en de geluiden die ze 's nachts hoorde verging de eetlust haar meteen. Met moeite wist ze nog wat stukjes brood door haar keel te krijgen maar het overgrote deel bleef over. De pap die ze hadden gekregen kon ze ook maar moeilijk weg krijgen. Ze roerde met een opgetrokken neus in de pap, het was een kleverige substantie met een kleur als karton niet heel smakelijk. Het deed haar meer denken aan dierenvoer dan aan pap. Ze zuchtte en gooide de lepel op het dienblad. Ze keek even op en zag het jonge meisje samen met een ander meisje zitten. Ze schoof hard haar stoel naar achteren en schudde haar vochtige, warrige haar over haar schouder en pakte toen haar dienblad op om het in een prullenbak weg te gooien. Ze liep in de richting van de plek waar het jonge meisje en het meisje met het schouderlange blonde haar zaten. Toen ze langs liep verstapte ze zich en verloor ze haar evenwicht, het dienblad schoot uit haar handen en ze kon zichzelf maar met moeite aan een stoel vastgrijpen anders was ze zelf ook gevallen. Terwijl ze ervoor zorgde dat ze niet viel volgend haar ogen haar dienblad, het schaaltje pap zag ze bijna als in slowmotion richting de tafel van de twee meisjes gaan. Kiesa's ogen waren vergroot en gespannen keek ze naar het tafereel dat ze had aangericht. Ze snapte niet hoe ze zich had kunnen verstappen, dat gebeurde haar nooit.

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

"Tommy, ik z-zou je nooit haten." Op het moment dat ze dat zegt, ben ik in tweestrijd. Nooit.. Wanneer je weet dat iemand mensen gedood heeft, verandert iemand voor je. Of nouja, dat zijn mijn observaties. Maar Phallon.. het moet niet zo zijn dat ik het haar vertel en ze mij gaat haten. En als ik het aan haar vertel, ben ik het dan niet verschuldigd aan de anderen om hen ook te vertellen, aangezien ik mezelf niet eens vertrouw?
Nerveus bijt ik op mijn nagel. "Ik ben hier niet gekomen, terwijl ik op reis was. Ze plaatsten me over naar een zwaarbewaakte gevangenis, omdat ik daar al een aantal keer ontsnapt was. Tijdens de overplaatsing ben ik ontsnapt en kwam ik hier terecht, toen ik vluchtende was." Ik kijk naar Phallon. Nog steeds heb ik niet verteld wat ik precies heb gedaan, maar ergens ben ik bang dat op het moment dat ik het uitspreek alles alleen maar erger wordt.
"Ik heb mensen vermoord.." fluister ik. Zo zacht, dat ik niet weet of ze het überhaupt wel verstaan heeft. Ik kijk omhoog en voel mijn ogen branden door de tranen.
In de cel van Taner hoor ik gepraat. Gelukkig zijn ze te erg met elkaar bezig om het te horen. Dat is in ieder geval waar ik op hoop.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Het eten is smaakloos en weinig, zoals altijd. Ondanks dat schuif ik alles naar binnen, alleen maar hopend dat ik misschien nog wat eten van iemand anders kan krijgen.
Nog geen seconde later wordt mijn wens vervuld. Het nieuwe meisje, Kiesa heet ze volgens mij, loopt langs onze tafel en gooit haar eten over Colette en mij heen. De smakeloze pap komt grotendeels over mij heen, maar Colette heeft ook nog flink wat mee gekregen.
Kiesa staat daar maar, met grote ogen en zichzelf vastgeklampt aan een stoel.
De kantine is stil geworden; iedereen kijkt naar Kiesa, Colette en mij, wetend dat ik niet het type ben dat houdt van mensen die haar belachelijk maken. Zonder iets te zeggen veeg ik de pap uit mijn ogen. Naast me zit Colette ook nog stil, maar ik hoef niet opzij te kijken om te weten dat ze woedend is.
Dan barst ik in lachen uit.
'Ik mag jou wel,' grinnik ik. Elke normale Newbie zou nu bang wegrennen, maar Kiesa niet. Ze leek eerder verbaasd om het feit dat haar zoiets gebeurde. Maar dan nog steeds, in haar ogen ben ik maar een klein, blond meisje.
Om de één of andere reden mag ik haar wel, ook al heeft ze me zojuist besproeid met eten.

---

“A queen will always turn pain into power.”

Het ene moment zit ik rustig aan tafel naast Breanna, het andere moment word ik overspoeld door een plakkerig goedje. Uit mijn ooghoeken zie ik een meisje wiens naam ik constant vergeet met grote ogen staan.
"Ik mag jou wel," zegt Bree nadat we beide overladen zijn door eten.
Ik mag jou wel? Mag jou wel? Nadat ze dom staat te staren nadat ze zo ontzettend onhandig was om me te bekogelen met wat er ook op haar bord lag.
Mijn handen klemmen zich om de rand van de tafel, alleen maar zodat ze zich niet om de hals van het meisje sluiten.
Een diepe zucht verlaat mijn lippen als ik me omdraai. "Dankjewel." Mijn kaken zijn op elkaar geklemd terwijl ik probeer door mijn neus te ademen om haar niet aan te vliegen. "Dat was exact wat ik nodig had."
Het is echt enorm moeilijk voor me om haar niet aan te vliegen, want wat denkt ze wel niet? Bied je excuses ten minste aan.
Ik weet dat Bree me gaat haten als ik haar beledig, dus ik probeer me in te houden.
Mijn handen pakken mijn dienblad en ik schuif mijn stoel naar achter, waarna ik opsta. Ik glimlach overdreven naar het meisje en zet een stap in de richting van een prullenbak voor ik de kom leeg boven haar hoofd en de kantine verlaat.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Ik haalde diep adem een keek Tommy gespannen aan, wachtend op zijn verhaal. » Ik ben hier niet gekomen, terwijl ik op reis was. Ze plaatsten me over naar een zwaarbewaakte gevangenis, omdat ik daar al een aantal keer ontsnapt was. Tijdens de overplaatsing ben ik ontsnapt en kwam ik hier terecht, toen ik vluchtende was. «
De bruine kijkers van Tommy boorden zich in de mijne en ik slikte even. Hij was vast en zeker opgepakt bij een diefstalletje in een winkel, maar zou hij dan in zo een gevangenis terecht komen? Dealde hij drugs of andere spullen? Afwachtend keek ik hem aan, wachtend op datgene waar Tommy voor vast zat - het zal vast wel handelen geweest zijn.
» Ik heb mensen vermoord.. « De warmte verdween opslag uit mijn gezicht en geschrokken bekeek ik hem. Mijn ogen werden groot en bang keek ik naar mijn handen. Een normaal mens zou gegillen hebben of boos zijn geworden, maar ik kon hem alleen in shock aankijken.
» V-voor wie, w-wie o-of w-w-wat heb j-je ve-vermoord? « De woorden kwamen stamelend uit mijn mond en bang drukte ik me tegen de muur aan. Had ik mijn hele leven aan een moordenaar verteld?
Voor ik het wist overspoelden me duizenden emoties en met tranen in m`n ogen keek ik Tommy aan. » Z-zeg dat d-dit niet w-w-waar is, n-niet jij T-Tommy.. «

[ bericht aangepast op 7 dec 2014 - 16:51 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Haar gezicht wordt bleek en bang zet ze een aantal stappen naar achteren, totdat ze tegen de muur staat. Nog erger dan boos zijn, is wanneer je angst ziet bij mensen. "V-voor wie, w-wie o-of w-w-wat heb j-je ve-vermoord?" Ik haal een hand door mijn haar en kijk nerveus om me heen. De details.. Hoe kan ik haar uitleggen dat mijn klasgenoten na een tijdje besloten dat negeren erger was dan treiteren? En dat ík doordraaide?
"Z-zeg dat d-dit niet w-w-waar is, n-niet jij T-Tommy.." Ze heeft tranen in haar ogen en ik weet dat dit het niet waard is. Ze had me mogen haten, omdat ik dit voor haar verberg. Maar niet dit. Ik bijt op mijn duimnagel en sta onrustig om mijn benen.
"Phallon, alsjeblieft.. Haat me niet." Ik kijk haar aan en kan alleen maar hopen dat ze me niet haat. Ik hoor een hoge gil, die ik uit duizenden herken als de eerste die ik schoot. Enigszins geschrokken kijk ik achter mee, maar ik zie niets.
Ik hoor slechts de gil van het eerste slachtoffer.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Stil bleef ik tegen de muur gedrukt staan, toen ik Tommy bekeek. Hij beet op zijn nagel en het was duidelijk dat hij zich niet lekker in zijn vel voelde, door wat er gebeurd is.» Phallon, alsjeblieft.. Haat me niet. « Hij keek me aan, maar ik kon draaide mijn hoofd langzaam weg.
Toen ik een gil hoorde keek ik net zoals Tommy naar de deuropening van de cel, maar er was niets te zien. Een slachtoffer. Ik slikte en keek Tommy weer aan. Dit was erger als alle nachtmerries sinds de drie jaar bij elkaar samen opgeteld.
» H-hoe kan i-ik je haten a-als je mij verwond hebt ? « Het stotteren ging een beetje weg, maar mijn ogen vulden zich alleen meer met de tranen. » Tommy, j-je begrijpt het n-niet. Ik zou j-je nooit haten, maar j-je hebt me verwond. D-diep vanbinnen, i-ik weet niet meer of ik je k-kan vertrouwen. « Ik haalde diep adem en voelde de eerste tranen over mijn wangen lopen.
Tommy was in deze korte tijd net zo belangrijk voor me geworden als mijn vrienden, misschien zelfs meer - maar de moordenaar die ik vertrouwde, kon hij niet zijn. Het kan gewoon niet.
» W-werd je gepijnigd of m-mishandeld ? « Ik kon het me gewoon niet voorstellen dat Tommy een wraakzuchtige moordenaar was, die voor zijn plezier gewoon mensen neerknalde.

[ bericht aangepast op 8 dec 2014 - 18:27 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Colette vind het wat minder leuk. Niet echt een verrassing, ik ben eerder verrast om mezelf, dat ik Kiesa nu niet de huid vol scheldt. Colette, die wat subtieler is dan ik, loopt slechts naar haar toe en gooit haar pap over Kiesa's hoofd.
'Dankjewel. Dat was exact wat ik nodig had,' bijt ze haar toe. Dan beent ze weg.
Ondertussen schudt ik mijn hoofd als een hond om het eten eruit te krijgen. Het liefst zou ik nu gaan douchen, maar de douches zijn al dicht. Ik zal tot vanavond moeten wachten. Zometeen was ik het er wel uit met wat water. Hopelijk.
'Anyway, ik ben Breanna, of te wel Bree. Vijftien jaar en daarmee de jongste hier. Maar ik zit hier nu wel al meer dan drie jaar, dat wel. En je hebt ook geluk dat ik je niet haat, zoals Colette nu doet. Ik weet zelf eerlijk gezegd ook niet waarom, maar je lijkt me wel cool.'

[ bericht aangepast op 7 dec 2014 - 20:50 ]

---

“A queen will always turn pain into power.”

"H-hoe kan i-ik je haten a-als je mij verwond hebt ?" zegt ze met tranen in haar ogen. Ik kijk schuldig naar de grond. "Tommy, j-je begrijpt het n-niet. Ik zou j-je nooit haten, maar j-je hebt me verwond. D-diep vanbinnen, i-ik weet niet meer of ik je k-kan vertrouwen." Ik richt mijn blik op haar en zie tranen over haar wangen lopen. Dit heb ik aangericht. In plaats van haat, angst of medeleven krijg ik wantrouwen. En natuurlijk vertrouwt ze mij niet meer. Ik vertrouw mezelf niet eens, dus hoe zou zij mij kunnen vertrouwen?
"W-werd je gepijnigd of m-mishandeld?" Het klinkt zo hoopvol, alsof ik een legitieme reden zou hebben om dit te doen, alsof ze het zou kunnen vergeven. Een traan rolt over mijn wang, zo eenzaam als ik me nu voel. Snel veeg ik hem weg met de rug van mijn hand. Ik schud mijn hoofd.
"Ik bestond niet voor hen, voor niemand." In de tijd dat ik knipper, zie ik in een flits hoe het er toen uitzag. Een klas, zo stil dat ze wel allemaal dood móésten zijn. "Toen pas zagen ze me." Heel even grijns ik. Maar dan besef ik wat ik deed. Ik grijnsde om het feit dat ik dit heb gedaan. Gefrustreerd zet ik mijn handen in mijn haar. De realiteit zakt weg onder de drug van de waanzin en de gedachten.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

(mijn reactie komt morgen!)

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

Ik merkte gelijk op hoe Tommy ruw over zijn wang veegde, ik had medelijden. Maar mijn twijfels borrelden in me op, om nu naar hem toe te gaan en hem een knuffel te geven. Waarom moest ik ook zo nieuwsgierig zijn en kon ik hem niet met rust laten?
» Ik bestond niet voor hen, voor niemand. « Ik slikte en keek hem medelevend aan, ik wist precies hoe dat was - maar had het sinds de basisschool niet meer meegemaakt.
» Toen pas zagen ze me. « Ik hapte geschrokken naar adem toen hij greens. Hij, hij.. Tommy leek het te merken en zette gefrustreerd zijn handen in zijn donkere lokken. De angst werd overwonnen door mijn emoties die medeleven toonden in hem.
Langzaam en wat schokkend stapte ik op hem af, en vlak voor Tommy - stopte ik. Ik slikte even een keek hem met een wat neutrale blik aan, daarbij streek ik snel een pluk achter mijn oor.
Ik vouwde mijn armen rondom zijn middel en legde enkel mijn hoofd tegen zijn borst. Zonder woorden. Ik probeerde me hem voor te stellen als de Tommy die ik kende, de lieve Timothy.

[ bericht aangepast op 9 dec 2014 - 18:06 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

In tegenstelling tot alle scenario's die ik me had voorgesteld, zet ze een stap naar me toe. De wanhoop is mij nabij, maar Phallon daarentegen kijkt me heel neutraal aan en slaat vervolgens haar armen om me heen. Even weet ik niet hoe ik me moet opstellen en wat ik precies moet doen.
Maar dan sla ik toch maar mijn armen om haar heen en houd ik haar stevig vast, voordat bij haar de realiteit nog een keer zou inslaan over wat ik echt heb gedaan en over wie ik echt ben. "Het spijt me.." fluister ik zacht, terwijl ik haar alleen maar vasthoud. Mijn handen trillen en op een of andere manier voelt het alsof ik buiten mezelf en wat ik doe sta. "Dat ik niet ben wie je wilt dat ik ben.." Er rolt een traan over mijn wang, maar ik blijf haar vasthouden. Misschien is dit de laatste keer, misschien niet. Maar hoe dan ook, ik kan haar niet kwijtraken.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Ik voelde de sterke armen van Tommy heen en een lichte rilling ging door me heen, ik schrok sinds dat hij zei dat hij mensen moordde - bij elke kleine beweging om hem. Maar het kon niet zijn dat juist híj zo was, het moest gewoon uit nood geweest zijn.
» Het spijt me.. « Zijn stem klonk zacht in mijn oren en ik voelde zijn handen op mijn onderrug trillen. » Dat ik niet ben wie je wilt dat ik ben.. « Ik merkte dat er een traan over zijn wang liep, gezien die op mijn voorhoofd terecht kwam - één enkele traan.
Ik slikte en drukte me nog meer tegen Tommy aan, eigenlijk wou ik niets zeggen; degene die slecht in uiten was, ben ik. » Je kan niet veranderen op iemand`s andere mening of smaak, je m-moet jezelf blijven.. En vertrouwen hebben in mensen die je lief hebt.. « Ik murmelde dit enkel tegen zijn borst aan, gezien ik me niet goed voelde over wat ik allemaal vertelde en ik wou hem ook niet kwijtraken - maar het maakte de hele situatie gewoon anders.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

(sorry dat ik nog niet gereageerd heb! ben de afgelopen twee dagen ziek geweest waardoor het me niet gelukt is om te reageren. En nu moet ik nog achterstallig schoolwerk bijwerken ;c dus zsm. Sorry sorry sorry!)

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

De omhelzing voelt tegenstrijdig. Aan de ene kant jeuken mijn handen om dingen te doen die te erg zijn voor menig ziel en aan de andere kant wil ik haar niet loslaten, omdat ik bang ben dat ik haar dan kwijtraak. "Je kan niet veranderen op iemand`s andere mening of smaak, je m-moet jezelf blijven.. En vertrouwen hebben in mensen die je lief hebt.." Ik haal een keer diep adem en bedenk dat ze met het laatste naar mij verwijst. Ik vertrouwde haar niet, omdat ik bang was dat ze mij zou haten, maar nu ze het weet, voelt het niet beter. Ik heb alleen maar de constante angst dat ze me wel gaat haten.
Wanneer ik even mijn ogen sluit, zie ik de lijken weer voor me en kan ik alleen maar denken aan het verzadigende gevoel van hun dood. Meteen open ik mijn ogen weer en laat ik Phallon los. Het maakt me niet uit of zij me wel of niet vertrouwt, want ik vertrouw mezelf niet eens. "Sorry, maar.." Ik zoek naar de juiste woorden. "Ik vertrouw mezelf niet, rondom niemand. Het voelt alsof ik een constante drang heb om dingen te zien en te doen, waarvan ik weet dat ik spijt heb." Ik kijk haar even aan, maar kijk dan naar de grond. Mijn handen trillen ongecontroleerd. Ze jeuken om iets te doen, om zich om haar nek te vouwen. Ik schud mijn hoofd, niet aan denken. "Ik ben bang dat als ik ook maar even niet nadenk, iemand hier eraan gaat.." Ik hoor weer een gil en als ik naar beneden kijk, zie ik bloed op mijn handen. Een keer knipperen later is het weg. De gil is er nooit geweest en mijn handen zien eruit als normaal. Verward kijk ik om me heen, terwijl ik lichtelijk wankel op mijn benen. Mijn ademhaling is gejaagd en het voelt alsof de realiteit ver van me af staat. Misschien wel verder dan ooit.

[ bericht aangepast op 13 dec 2014 - 19:26 ]

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman