~ Kiesa Rae Ellestad ~ super flexibiliteit ~
Kiesa's eten werd met gemengde gevoelens ontvangen, beide reacties verbaasden haar enigszins wat ze niet zou laten merken. Het kleine blonde meisje barste in lachen uit en grinnikend sprak ze 'Ik mag jou wel' wat zorgde voor een rimpel in Kiesa's voorhoofd, ze mocht haar wel? De reactie van het andere meisje kon ze iets beter begrijpen, maar zoiets hoefde iemand haar niet te flikken. Het meisje zuchtte en met op elkaar geklemde kaken bedankte ze Kiesa waarna nog een sarcastische opmerking volgde "Dat was exact wat ik nodig had" Kiesa kon haar bijna horen denken, ze probeerde de afweging te maken om haar te vermoorden of in ieder geval een flink pak slaag te geven, of zichzelf in te houden. Kiesa's blik veranderde dan ook van verbaasd naar uitdagend. Nauwgezet volgt ze alle bewegingen van het meisje, hoe haar handen het dienblad pakken en hoe ze rustig haar stoel naar achter schuift en op staat. Haar glimlach is overdreven als ze een stap in de richting van de prullenbak zet. Maar in plaats van dat ze haar kom boven de prullenbak leegt, wil ze hem boven mijn hoofd legen. Gelukkig is mijn coördinatie weer terug en struikel ik nu niet als ik mezelf snel opzij beweeg waardoor maar een klein deel van haar overgebleven drap Kiesa raakt. Het druipt van haar schouder op de grond. Een waas van razernij gleed over Kiesas gezicht maar ze had geen tijd om nog iets tegen haar te zeggen of om haar een klap te verkopen want ze had de kantine al weer verlaten. Dus zat er voor Kiesa niets anders op dan haar aandacht weer te verplaatsen naar het meisje wat nu het eten uit haar blonde haar schudde, ze had een beetje iets weg van een hond toen ze dat deed. "Anyway, ik ben Breanna oftewel Bree, vijftien jaar en daarmee de jongste hier. Maar ik zit hier nu al wel meer dan drie jaar, dat wel. En je hebt geluk dat ik je niet haat, zoals Colette nu doet. Ik weet zelf eerlijk gezegd ook niet waarom, maar je lijkt me cool." Een waterval aan woorden kwam uit de mond van het meisje, Bree dus, en Kiesa moest moeite doen om zich te concentreren op wat ze zei aangezien ze in tijden nog niet zo'n uitgebreid gesprek had gehad. Het duurde dan ook even voordat Kiesa reageerde: "Ik ben Kiesa, 17 jaar en ik ben pas een week in dit helse oord en ik heb het hier nu al wel weer gezien." Haar gezicht werd hard toen ze dacht aan de paar nachten die ze hier nog maar had doorgebracht en de nachten die nog zouden volgen. Bree voor haar, had er al drie op zitten en Kiesa was bang dat zij het zolang niet vol zou kunnen houden. "Oh, dus mijn beste vriendin heet Colette.." zei Kiesa iet wat sarcastisch en met een klein glimlachje. "Sorry voor het eten, trouwens, ik heb geen idee hoe het mij kon overkomen." zeg ik nog verontschuldigend. Ik zei alleen maar sorry omdat Bree het zo sportief opvatte, die Colette hoefde nu echt geen excuses meer te verwachten. De drap die op haar pak zat probeerde ze zo goed en zo kwaad als het kan met een servetje af te doen en ook de spetters die alsnog in haar gezicht waren beland.
I'll be your best kept secret, and your biggest mistake