• Prison for the gifted.


          Ergens in de rimboe, ver verborgen in het hart van Afrika ligt een verlaten gevangenis – niemand weet hier echter van. De omgeving is omringt door prachtige bloemen, exotische dieren en vooral veel bossen waardoor er niet naar om wordt gekeken.
          Al jaren raken er mensen vermist rondom deze gevangenis, maar nog nooit is hij gezien door iemand die ervan weg heeft kunnen lopen. Er zijn maar twee manieren om deze gevangenis te kunnen zien. Bij optie één kom je er niet levend weg, en bij optie twee kom je er vast te zitten.
          Een groep enorm verschillende mensen uit verschillende landen, die totaal geen connectie hebben met elkaar zitten er vast. Ze zitten er vast in een celblok, waar ze echter niet vast zitten in een individuele cel. Er zijn douches en dergelijke, en ze krijgen gewoon eten. Ze weten echter niet van wie, of wat.
          Totdat de “gevangenisbewakers” spontaan in het licht treden en met een onzin verhaal komen, tenminste dat is wat het willekeurige groepje personen denkt. Het blijkt dat ze een doel hebben om kwaad de bestrijden. Ze bezitten krachten, maar die moeten alleen nog opgewekt worden.

    Rollen.

    Vrouwen.
    × Olivia Kassidy Jenkins. || Sheamus || Beeld overdracht. || 1.4
    × Breanna 'Anna' Isadore Bellisario. || Rosea || Bovenmenselijke kracht. || 1.5
    × Bezet. || Miyano || Energieballen.
    × Phallon `Phee` Callee Grant. || Gently || Genezingskrachten. || 1.3
    × Kiesa Rae Ellestad. || MAYBENOT || Super flexibiliteit. || 1.4
    × Colette Francis Scotts. || Frary || Genezingskrachten. || 1.5

    Mannen.
    × Tanner Cade Knight. || Kayfabe || Bovenmenselijke kracht. || 1.1
    × Nikau Williams. || Crixus || Genezingskrachten. || 1.4
    × Timothy "Tommy" Martch. || Eloquentiae || Beeld overdracht. || 1.6
    × Randell Walton. || Bostick || Genezingskrachten. || 1.4
    × Bezet. || Luke_Pinguin || Energieballen.
    × Howard Felix Smith. || Kayfabe || Super flexibiliteit. ||1.7


    Invullen.

    × Naam.
    × Leeftijd.
    × Afkomst.
    × Kracht.
    × Hoe lang daar.
    × Hoe kwam hij/zij daar.
    × Innerlijk.
    × Uiterlijk.
    × Relaties.
    × Extra.


    Krachten.

    Primaire krachten, inclusief de secondaire krachten staan erbij.
    » Energieballen. Energieballen vanuit je handen kunt maken, en natuurlijk afvuren.
          × Energieschild. Een schild waardoor je jezelf en eventueel een ander kunt beschermen.
          × Energiestralen. De vooruitgang die je boekt na de energieballen.
          × Deflectie kracht. Dit is de ultieme kracht hierin, hiermee kun je de aanvallen weerkaatsen.

    » Genezingskrachten. De mogelijkheid hebben om anderen te genezen.
          × Energie vampirisme. Krachten opzuigen van anderen.
          × Opwekkingskracht. Het vermogen om dieren of mensen weer tot leven te wekken.
          × Lichaamswisseling. De mogelijkheid om in een ander lichaam te treden, dood of levend.

    » Bovenmenselijke kracht. Sterker zijn dan de gemiddelde mens.
          × Super snelheid. Sneller kunnen bewegen dan het menselijk oog kan zien.
          × Onzichtbaarheid. De mogelijkheid om voor een bepaalde tijd niet gezien te worden.
          × Duplicatie. Meerdere personen van jezelf creëren die dezelfde krachten bezitten.

    » Super flexibiliteit. Een enorm soepel lichaam bezitten, dit is echter vermoeiend.
          × Zijwaartse zwaartekracht. Tegen muren op kunnen lopen of kruipen.
          × Levitatie. De mogelijkheid om lichtelijk te zweven en daardoor geluidloos te bewegen.
          × Vliegen. Voor een bepaalde tijd kunnen vliegen, dit is echter niet al te lang.

    » Beeld overdracht. Dankzij aanraking de mogelijkheid hebben beelden te ontvangen/sturen.
          × Illusie. Iemand iets in zijn/haar hoofd planten dat er niet is, door middel van aanraking.
          × Emotie-projectie. De mogelijkheid iemand iets te laten voelen, geen aanraking nodig.
          × Gedachtecontrole. Eigenlijk is dit gewoon iemand laten doen wat jij wilt, geen aanraking.

    We beginnen ermee dat enkel één jongen en één meisje de kracht kunnen bezitten.


    Regels.

    » Minimum van 200 woorden.
    » Eén personage per persoon.
    » Bestuur alleen je eigen personages, tenzij je toestemming hebt.
    » Geen perfecte personages.
    » Niemand kan elkaar kennen van voor de gevangenis.
    » 16+ is toegestaan.
    » Naamsveranderingen graag doorgeven.
    » Ik ben de enige die nieuwe topics maakt, tenzij ik een ander aanwijs.
    » Geen ruzies rondom dit RPG.
    » Relaties worden pas besloten in het praattopic.


    [ bericht aangepast op 30 nov 2014 - 14:17 ]


    I'm your little ray of pitch black.



    Phallon `Phee` Callee Grant


    De omhelzing werd verbroken, door Tommy die zich verwijderde uit de omhelzing. » Sorry, maar.. « Afwachtend keek ik hem aan, niet wetende wat nu nog te zeggen.
    » Ik vertrouw mezelf niet, rondom niemand. Het voelt alsof ik constante drang heb om dingen te zien en te doen, waarvan ik weet dat ik spijt heb. « Ik slik even om zijn opmerking en keek weg, naar de vol gekraste muur. Was het überhaupt wel slim om dit hele gesprek te gaan beginnen? Ik was schuld, met mijn nieuwsgierigheid. Met mijn onwetendheid en nu zat ik er middenin, in een actie van iemand.
    » Ik ben bang dat als ik ook maar even niet nadenk, iemand hier eraan gaat.. « Geschrokken hapte ik naar adem. Eraan gaan? Zou hij echt iemand gewoon vermoorden?
    Ik zag toe hoe Tommy haast op omvallen stond en hard duwde ik mijn nagels in zijn arm, het was niet zo bedoeld - maar als hij zou omvallen was ik weer de zwakke en ik zou hem níét overeind krijgen. Langzaam duwde ik hem naar mijn bed en zette hem er haast op neer.
    Mijn beide hand vonden plaats op zijn borst en ik duwde hem achteruit, zodat hij eigenlijk half op het bed lag. » Je vermoord niemand, begrepen? « Ik probeerde hem gerust te stellen, maar ik wist niet of het - het juiste effect op Tommy had.

    [ bericht aangepast op 15 dec 2014 - 14:19 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Timothy "Tommy" Martch


    Phallon duwt me op het bed met mijn rug tegen het matras aan, waardoor ik half lig. "Je vermoord niemand, begrepen?" Ik weet dat ze het zegt, maar de betekenis gaat langs me. Ergens zie ik Phallon boven me hangen, maar haar aanwezigheid lijkt zo ver weg te zijn. Weer hoor ik een gil en ik ga rechtop zitten om te kijken of er iets is. Panisch duw ik Phallon's handen van me af en duw ik mezelf zo ver mogelijk tegen de muur. Een kreet van pijn klinkt en meteen vouw ik mijn handen om mijn oren.
    "Stop.. Alsjeblieft.. Het is niet echt, het is niet echt, het is niet echt.." Ik blijf het zeggen, terwijl de kreten doorgaan en het voelt alsof er iemand op mijn keel staat, waardoor ik niet kan ademen. Ik haal mijn handen door mijn haar en leg ze in mijn nek. "Ademhalen, Tommy. Blijf ademhalen." Mijn keel blijft branden en inmiddels vallen er een aantal tranen over mijn wangen. Het stopt niet; het gillen, de stemmen, het constante gevoel dat er meer mensen zijn dan er eigenlijk zijn.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman



    Phallon `Phee` Callee Grant


    Ik keek met grote ogen naar Tommy die zich panisch tegen de muur drukte. Ik staarde even naar mijn handen, maar liet ze daarna losjes langs mijn lichaam hangen. Volgens mij was ik niet diegene die altijd paniekaanvallen kreeg, bang keek ik naar Tommy.
    » Stop.. Alsjeblieft.. Het is niet echt, het is niet echt, het is niet echt.. « Met dichtgeknepen ogen keek ik even naar Tommy, realiserend dat hij iets zag of hoorde in zijn hoofd - wat alleen hij hoorde.
    Zijn handen gingen vlug door zijn haar en verplaatsten zich naar zijn nek. » Ademhalen, Tommy, Blijf ademhalen. « Er liepen tranen over zijn wangen en hij leek helemaal in paniek te zijn.
    Ik keek om me heen, niet wetende wat te doen.
    Uiteindelijk klom ik naast Tommy op het bed en haalde de bezweten handen van zijn nek weg. » Tommy!? Tommy.. « Ik slikte en voelde de tranen in mijn ogen branden, zou hij doodgaan omdat hij denkt dat hij doodgaat ? Zou hij zichzelf iets aandoen?
    » Tommy.. « Ik haalde diep adem en fluisterde zijn naam zachtjes, alsof ik hem terug naar de realiteit wou brengen - maar hem niet bang wou maken.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Timothy "Tommy" Martch
    "A little agony is worth it, right?"
    "But what if it's agony now, and later on hell?"


    "Tommy!? Tommy.." Ze haalt de handen uit zijn nek en gaat naast me zitten. Ik trek meteen mijn trillende handen weg en probeer zelf tot rust te komen. Zacht fluistert Phallon mijn naam. Ik kijk op en heb oogcontact met haar.
    Mijn ademhaling vertraagt lichtelijk, maar het is nog steeds hijgen. Toch merk ik hoe ik lichtelijk tot rust kom. Gefrustreerd door dat dit gebeurd is, kijk ik omhoog naar het betonnen plafond en volg ik de kleine scheurtjes die erin zitten. Na een paar seconde kijk ik naar haar, terwijl ik mijn tranen ruw weg veeg. "Het ehm.. spijt me." Ik tel mijn vingers, om zeker te weten dat dít echt is en niet een droom.
    Een.. Ergens hoor ik op de achtergrond een gil.
    Twee.. Een pistoolschot.
    Drie.. Een smeekbede van een van de leerlingen.
    Ik haal een keer diep adem en probeer de geluiden op de achtergrond te negeren.
    Vier.. De doffe bonk van een lichaam dat op de grond valt.
    Vijf.. Mijn eigen stem die vol voldoening zegt: "Eindelijk."
    Moeizaam hijs ik mezelf overeind, maar mijn zicht draait al meteen en ik laat me weer in het matras vallen. Ik moet hier weg. "Ik moet naar buiten." De onmogelijkheid van wat ik zeg, wordt door mijn hoofd volledig genegeerd.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    Wachtende op MAYBENOT


    “A queen will always turn pain into power.”

    HET SPIJT ME ZO... ik heb een super drukke periode op school en moet twee avonden werken, op zijn vroegst ga ik vrijdag pas redden (huil)(huil)(huil)(huil)(huil)(huil)(huil)
    ik zal echt proberen eerder te reageren maar ik kan het niet beloven


    I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

    [Sheamus > Ziggler]


    16 - 09 - '17

    Eloquentiae --> NecklessOfHope


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    Rosea >> ComingToTheTree


    “A queen will always turn pain into power.”

    Dit gelieve in het vervolg in het praattopic te doen. Bedankt.


    I'm your little ray of pitch black.

    _______________________________________________


    Nikau Williams

    _______________________________________________



    Ik knikte met een frons mijn hoofd toen Olivia haar ideeën uitte. Het was inderdaad zo dat het jaren redelijk rustig was geweest in en random de gevangenis. Waarom zoveel nieuwe gevangenen en waarom nu? Toen ze suggereerde dat de 'anderen' met een plannetje bezig waren voelde hij zijn maag weer ineen krimpen. Het was al erg genoeg dat ze opgesloten zaten. Moesten ze nu ook nog meedoen aan een of ander plan?
    'Wat dat "plannetje" ook mag zijn,' begon Nikau grimmig, 'ik doe niet mee.'
    In zijn hoofd sprak hij zichzelf direct weer tegen. Wat als de anderen in gevaar zijn?. Hij wist dat zijn eigen leven hem nog weinig kon schelen, hij zou zijn dochter toch nooit meer terugzien, maar hij wist ook dat hij de anderen nooit in de steek zou kunnen laten.
    Toen Tanner en Olivia de cel verlieten, liep Nikau mee richting de kantine. Hij voelde nu zijn maag wel zeuren om voedsel en ook zijn eetlust was inmiddels een beetje teruggekomen.
    Even later zat hij, samen met de twee andere gevangenen, aan een tafeltje. Een oud, beschadigd dienblad stond voor hem op tafel en hij zuchtte toen hij ernaar keek.
    'Je had gelijk, Tan,' bracht Nikau met een flauwe glimlach uit, 'Aardappeldrek.' Hij begon vreugdeloos met zijn vork in de smurrie te prikken, waarna hij uiteindelijk maar begon te eten.


    Caution first, always.



    Tanner Cade Knight.

    ×××



         
    Olivia leek haar gedachten ook uit te willen spreken. ‘Ik vraag me ook af of ze wat van plan zijn. Het rare is dat sommige hier al jaren zitten en er nooit wat meer gebeurd is. Misschien is het een kwestie van tijd en zijn ze bepaald aantal mensen aan het verzamelen om dan een plannetje uit te voeren?’
          ‘Dat zou inderdaad een optie kunnen zijn,’ had ik mijn gedachten uitgesproken na er even over nagedacht te hebben. Ik dacht altijd maar dat we hier zaten voor hun vermaak. Een stel apen in een kooi.
          'Wat dat "plannetje" ook mag zijn, ik doe niet mee,’ had Nikau fel gezegd.
          Uiteraard viel hem hierover niets kwalijk te nemen. De man was zijn dochter door dit gebeuren verloren, het was niet moeilijk dat hij het gehad had. Dat het hem allemaal zwaar viel.
          Samen met Olivia en Nikau was ik naar de kantine gelopen, waar al iedereen haast te vinden was. Ik greep net als hen een dienblad en keek ernaar. Het leek erop alsof het eten met de keer viezer werd.
          'Je had gelijk, Tan,' Nikau glimlache zwakjes, ‘aardappeldrek.’ Vervolgens begon hij in zijn eten te porren alsof het een klein kind was. Het duurde even voordat hij de eerste hap nam.
          Ik peilde zowel hem als Oliva waarna ik zelf een hap nam. ‘Hmmm….’ Sarcastischer kon ik waarschijnlijk niet klinken terwijl de drek door mijn mond gleed.
          Even keek ik rond. Het was akelig stil, normaal was er altijd wel wat te doen. Ik vond het vooral stil gezien het alarm af was gegaan. Wanneer zou de nieuwe komen?
          Een zucht verliet mijn lippen. ‘Ik kom niet over dat alarm heen. Waarom? De laatste was er zo’n weekje geleden, als het niet minder was. Ik zat hier maanden alleen tot er een ander kwam.’ Ik fronste, waarna ik opnieuw een hap in mijn mond stopte.
          Even zweeg ik, gezien ik even vastzat bij die maanden dat ik hier alleen was. Het had me gek gemaakt. Ik was woedend. De eerste persoon die daarna kwam had ik aangevallen, puur uit woede. Die man had het ook niet bepaald lang met me volgehouden. Mijn blik draaide weg van hen.
          ‘Als ik die mannen te pakken krijg,’ begon ik dreigend, ‘ik weet niet eens wat ik met ze ga doen.’


    I'm your little ray of pitch black.

    ~ Kiesa Rae Ellestad ~ super flexibiliteit ~


    Kiesa's eten werd met gemengde gevoelens ontvangen, beide reacties verbaasden haar enigszins wat ze niet zou laten merken. Het kleine blonde meisje barste in lachen uit en grinnikend sprak ze 'Ik mag jou wel' wat zorgde voor een rimpel in Kiesa's voorhoofd, ze mocht haar wel? De reactie van het andere meisje kon ze iets beter begrijpen, maar zoiets hoefde iemand haar niet te flikken. Het meisje zuchtte en met op elkaar geklemde kaken bedankte ze Kiesa waarna nog een sarcastische opmerking volgde "Dat was exact wat ik nodig had" Kiesa kon haar bijna horen denken, ze probeerde de afweging te maken om haar te vermoorden of in ieder geval een flink pak slaag te geven, of zichzelf in te houden. Kiesa's blik veranderde dan ook van verbaasd naar uitdagend. Nauwgezet volgt ze alle bewegingen van het meisje, hoe haar handen het dienblad pakken en hoe ze rustig haar stoel naar achter schuift en op staat. Haar glimlach is overdreven als ze een stap in de richting van de prullenbak zet. Maar in plaats van dat ze haar kom boven de prullenbak leegt, wil ze hem boven mijn hoofd legen. Gelukkig is mijn coördinatie weer terug en struikel ik nu niet als ik mezelf snel opzij beweeg waardoor maar een klein deel van haar overgebleven drap Kiesa raakt. Het druipt van haar schouder op de grond. Een waas van razernij gleed over Kiesas gezicht maar ze had geen tijd om nog iets tegen haar te zeggen of om haar een klap te verkopen want ze had de kantine al weer verlaten. Dus zat er voor Kiesa niets anders op dan haar aandacht weer te verplaatsen naar het meisje wat nu het eten uit haar blonde haar schudde, ze had een beetje iets weg van een hond toen ze dat deed. "Anyway, ik ben Breanna oftewel Bree, vijftien jaar en daarmee de jongste hier. Maar ik zit hier nu al wel meer dan drie jaar, dat wel. En je hebt geluk dat ik je niet haat, zoals Colette nu doet. Ik weet zelf eerlijk gezegd ook niet waarom, maar je lijkt me cool." Een waterval aan woorden kwam uit de mond van het meisje, Bree dus, en Kiesa moest moeite doen om zich te concentreren op wat ze zei aangezien ze in tijden nog niet zo'n uitgebreid gesprek had gehad. Het duurde dan ook even voordat Kiesa reageerde: "Ik ben Kiesa, 17 jaar en ik ben pas een week in dit helse oord en ik heb het hier nu al wel weer gezien." Haar gezicht werd hard toen ze dacht aan de paar nachten die ze hier nog maar had doorgebracht en de nachten die nog zouden volgen. Bree voor haar, had er al drie op zitten en Kiesa was bang dat zij het zolang niet vol zou kunnen houden. "Oh, dus mijn beste vriendin heet Colette.." zei Kiesa iet wat sarcastisch en met een klein glimlachje. "Sorry voor het eten, trouwens, ik heb geen idee hoe het mij kon overkomen." zeg ik nog verontschuldigend. Ik zei alleen maar sorry omdat Bree het zo sportief opvatte, die Colette hoefde nu echt geen excuses meer te verwachten. De drap die op haar pak zat probeerde ze zo goed en zo kwaad als het kan met een servetje af te doen en ook de spetters die alsnog in haar gezicht waren beland.


    I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

    Breanna 'Bree' Isadore Bellisario
    15 jaar • 3,5 jaar gevangen • bovenmenselijke kracht


    'Ik ben Kiesa, 17 jaar en ik ben pas een week in dit helse oord en ik heb het hier nu al wel weer gezien,' stelt Kiesa haarzelf voor. Bijna, bijna krijg ik medelijden met haar. Als het niet was voor het feit dat ik die ene week van haar al keer 200 heb moeten overleven.
    'Oh, dus mijn beste vriendin heet Colette...' vervolgt ze, de sarcasme goed hoorbaar. Ik grinnik; iemand hier die niet alleen maar depressief was.
    'Sorry voor het eten, trouwens, ik heb geen idee hoe het mij kon overkomen,' zegt ze erachter aan.
    'Tja,' zeg ik alleen maar. 'De douches gaan vanavond helaas pas weer open, dus ik zal me maar eventjes moeten wassen bij de waterkraan.'
    Vervolgens begin ik met meerdere servetten het grootste gedeelte van de drab van me af te halen, net zoals Kiesa doet.
    'Wel raar. Derde newbie in zo een korte tijd,' zeg ik tegen haar, doelend op het alarm dat eerder had geklonken.


    “A queen will always turn pain into power.”

    ~ Kiesa Rae Ellestad ~ super flexibiliteit ~



    "Tja, De douches gaan vanavond helaas pas weer open, dus ik zal me maar eventjes moeten wassen bij de waterkraan." Is de enige reactie die Kiesa op haar excuses kreeg. Een kort knikje is Kiesa's antwoord. Ook Bree probeerde de drab van zich af te vegen met de servetten. De drab was alleen hardnekkiger dan het er op het eerste gezicht uit zag. De drab was op Kiesa's schouder al verandert in dikke, wat harde klonten. "Ieuw.. Het ziet er nu nog smeriger uit dan dat het er net op mijn bord uit zag." Zegt Kiesa met opgetrokken neus. "Wel raar. Derde Newbie in zo een korte tijd," zei Bree en met een onbegrijpelijke uitdrukking verlegde Kiesa haar aandacht van de klonterige drab naar Bree. "Hoe bedoel je dat?" vroeg ze. Zo lang was ze hier nog niet en de normale gang van zaken kende ze dan ook nog niet goed. "Heeft dat met dat alarm te maken?" vroeg Kiesa, proberend om alle losse stukjes informatie die ze had aan elkaar te rijgen. Misschien was het hier wel normaal dat er maar om de zoveel maanden een Newbie kwam, zoals Bree haar net noemde. Maar Kiesa wist niet dat er voor haar ook al iemand gekomen was.

    (...das een misvormd stukje van mij ;c. Ik weet nu wel dat je drab met een b schrijft en niet met een p.. )


    I'll be your best kept secret, and your biggest mistake