Wallace schreef:
(...)
Je weet niet wat de ouders hebben doorgemaakt en wat de reden is. Natuurlijk is het erg voor de kinderen, dat zeg ik ook niet. Ik heb eens buren gehad, waarvan de vrouw constant mishandeld werd door de man - ik ken ook anderen, waarvan de ouders zijn gescheiden, en die er niet mee zitten. Vertel me niet dat ze dan niet moeten scheiden. Ik vind persoonlijk dat daar vaak slecht naar de ouders wordt gekeken. Hoe weet jij wat ze door hebben gemaakt? En ik zeg ook niet dat jij dat gezegd hebt, maar ik probeer duidelijk te maken dat het voor de ouders ook erg is. Ze gaan heus niet scheiden voor de lol.
Ik heb twee vriendinnen die gescheiden ouders hebben, eentje loopt bij een psycholoog en de ander zou dat eigenlijk ook moeten. Dat is een direct gevolg van de scheiding. Kijk, ouders zijn van elkaar af als ze eenmaal gescheiden zijn, zij kunnen het afsluiten en verder gaan met hun leven. Dat betekent niet dat een scheiding niet ontzettend zwaar kan zijn voor hun, maar op een gegeven moment is het klaar. De kinderen blijven de rest van hun leven lopen tussen twee kampen. Of dat goed gaat of fout gaat ligt volledig aan de ouders. Mijn vriendinnen hebben toevallig ontzettende pech gehad, het kan natuurlijk ook gewoon goed gaan, maar op dat gebied vind ik dat de scheiding zwaarder is voor kinderen.
"She was fury, she was wrath, she was vengeance."