• The Crime Scene Investigation unit of Scotland Yard is one of the busiest in the country. Every day new cases come trough the doors. As soon as one case has been solved, 10 more are waiting to be solved. A team of the best specialists work long shifts to solve the most complicated murdercases. Due to the hard work of these men and women the cases get solved one by one and in that way try to serve justice and make the world a beter place every day over again. But murder and death aren't the only things roaming the workfloor. The scientists wouldn't be able to survive if that was the case, if death always won and sadness was the master of the department. They have to find ways to bring brightness into their lifes and to make all the horrible events they deal with at work worthwhile.

    Op de afdeling Forensische Dienst van Scotland Yard, het politiecentrum van London en omstreken, de beste in het hele land, heb je verschillende departimenten: Verhoor, Plaats Delict, Lijkschouwing, Aarde, Planten en Dieren, Wapens, Afdrukken, Toxocologie, Bloed en DNA. Deze onderdelen werken hard samen om de moeilijkste zaken van het hele land uit te pluizen en op te lossen. Maar terwijl iedereen hard aan het werk is gebeurt er ook nog van alles onderling op de werkvloer en in de persoonlijke levens van de medewerkers van de Forensische Dienst.


    • Rollen •
    • Niall Horan • Wapens • LadyStark
    • Zayn Malik • Plaats Delict • C_A_L_M_
    • Liam Payne • Toxicologie •
    • Harry Styles • Aarde, Planten en Dieren • Styford
    [R]• Louis Tomlinson • Afdrukken • TateLangdon
    • Michael Clifford • Plaats Delict • TateLangdon
    • Ashton Irwin • Lijkschouwing • C_A_L_M_
    [R]• Luke Hemmings • Verhoor • Hemlinson
    [R]• Calum Hood • Bloed en DNA • Fireprooff
    • Christan Milano McClair • Verhoor • Shumway


    • Regels •
    • Minimaal 11 regels, 300 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: Je hebt een zaak neit zo maar in 3 tellen opgelost, 1 streng DNA, of plantenmonster kan geen hele zaak oplossen en er is geen enkele mogelijkheid dat je een zaak helemaal in je eentje kan oplossen. Er falen ook zaken en je kan het nooit met al je collega's goed vinden. Veel kan je ook met de computer laten analyseren, maar je zal ook nogsteeds veel met de hand moeten doen en echt opzoeken en nalezen.
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 48 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Als alle reserveringen vol zijn kunnen er personages worden toegevoegd
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Alleen C_A_L_M_ of Hemlinson maken nieuwe topics aan
    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!

    Het Begin:
    Iedereen druppelt binnen voor een 'gemiddelde' werkdag. De meesten zullen nog wel wat werk hebben liggen, maar er is ook een nieuwe zaak. In een riool in een van de getto's van de stad is door een rioolwerker met een hond het lichaam gevonden van een klein jongetje, samen met wat vreemde artefacten die wijzen op Zuid-Amerikaanse hekserij. De zaak begin als niet veel bijzonders, aangezien ze wel vaker meer van dit soort artefacten vinden, maar dan meestal met dode geiten en niet met kinderen. Toch zal de zaak snel een vervelende wending nemen, hierover komt later meer in het speeltopic te staan. Nu is het 8 uur 's ochtends en druppelt iedereen het gebouw binnen.

    [ bericht aangepast op 21 nov 2014 - 11:35 ]


    Bowties were never Cooler

    Michael Clifford
    Natuurlijk had ik hiervan gedroomd. Het moment dat Zayn ook enigszins iets in mij leek te zien. Maar het verliep toch behoorlijk andersdan ik me had voorgesteld. Het was eerder om te huilen dan iets anders. Gewoon omdat we beide totaal niet leken te weten wat we hier mee moesten. Ik wilde het echt heel graag, maar Zayn drukte het al snel de kop ik. Vanwege werk. Ik snapte wel dat hij gelijk had, maar ik vond het oneerlijk. Je kon best iets beginnen met iemand van werk. Daarbij had ik niet echt het idee of we ubberhaupt iets begonnen waren. We waren immers niet verder gekomen dan een dronken one-night-stand en wat hopeloze kusjes. Zayn kwam met een oplossing en ondanks dat ik betwijfelde of het ging werken of niet, wilde ik het absoluut proberen. Ik zou alles doen. Ik linksachter klein bij het kusje op mijn voorhoofd en knikte langzaam. 'We moeten het proberen.' Bevestigde ik. Al was het maar met een kop koffie. Iets wat wel een hele achteruitgang was als je bedacht dat we al seks hadden gehad. Maar het was het beste. Niets overhaasten en vooral niet zoveel meer drinken. Ik liet me door Zayn wat omhoog trekken en ik fauwde mijn arm voorzichtig rond zijn middel. Mijn ogen pinde ik in did van hem en die werd pas verbroken toen hij me kuste en ik dus automatisch mijn ogen sloot. Langzaam kuste ik hem terug en trok ik me iets meer aan hem op. Het was een andere kus dan net of als vannacht. Deze deed me lijken opstijgen en maakte me warm van binnen. Hoe fout het ook was en had nog nooit zo goed gevoeld. Alsof er niets aan de hand was en we dit al even deden. MIjn hand gleed sensueel oven zijn en ik wait dat ik absoluut niet Wiske dat dit zou stoppen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Zayn Malik
    Het gaf me toch een soort vreemd en heel warm gevoel, toen Michael zei dat hii het ook wilde proberen. Proberen, een schijnbaar magisch woord. Alles kon nog faliekant misgaan, maar we gaven het een kans. De kans dat het goed ging was er, ookal was het een enorm klein kansje. Ik trok hem voorzichtig wat meer naar me toe en drukte mijn lippen zacht op die van hem. Het was een geweldig gevoel wat hij me gaf. Mijn handen liet ik stil op zijn rug liggen, tot ik hem me terug voelde kussen. Het deed mijn hart een paar slagen overslaan. Hij was degene die me ook zonder drank bijzonder deed voelen. Ik werd warm van binnen en kreeg vreemde tintelingen door mijn hele lichaam heen. Ik voelde me heel vreemd, maar op een goede manier. Ik trok hem nog iets dichter tegen me aan, gewoon om zijn warmte te kunnen voelen, de warmte waarna ik echt hunkerde. Zijn vingers die over mijn huid gingen deden me rillen en het leek wel of ze elektrische stromen door mijn lichaam heen zonden. Het voelde gewoon goed, en niets minder. Dat we collegas waren, was me nu echt om het even, net als het feit dat ik nogsteeds wel bang was om naar buiten te treden hiermee. Ik trok langzaam terug en stal nog een kusje van zijn lippen. "Dit hadden we eerder moeten doen. Ons openstellen naar elkaar dan, dronken sex was misschien toch niet zo handig. Maar we kunnen er niets meer aan doen." mompelde ik zachtjes voor ik nog een kusje op zijn voorhoofd drukte. "Weltruste, Mikey." zei ik zacht, terwijl ik mijn vingers zacht over zijn onderrug liet strelen. "Je bent de beste." mompelde ik nog zachtjes, voor ik toch wel weer een beetje in slaap begon te sukkelen. Ik voelde wel wat pluizigs bij mijn voeten gaan liggen, maar ik was een hond gewend, dus eigenlijk werd ik er niet eens meer van uit het indommelen getrokken.


    Bowties were never Cooler

    Michael Clifford
    Ik kon het allemaal maar moeilijk beseffen. We zouden het gaan proberen. Kijken of het echt iets tussen ons kon worden. Hoe onzeker en pril het nu ook nog was, we leken het allebei te willen. Dit had ik nooit kunnen dromen. Het leek onwerkelijk dat het ooit wederzijds zou kunnen zijn. Maar dat was het wel en dat werd bevestigd door Zayn die zijn lippen tegen die van mij drukten. Meteen kuste ik hem terug en wikkelde ik mijn arm rond zijn middel. Het voelde heel anders dan vannacht of daarnet. Het was een soort bevestiging. Een bevestiging die ervoor zorgde dat heel mijn lichaam leek te beginnen te gloeien en mijn buik begon enorm raar aan te voelen. Goed raar. Ik liet me dichter tegen Zayn aantrekken en hield hem steviger vast. Mijn vingers gleden over zijn ruggengraat en ik wist dat dit was wat ik wilde. Hoe moeilijk het waarschijlijk ook zou worden, ik zou hier echt mijn best voor gaan doen. Ik zuchten tevreden toe. Zayn uiteindelijk langzaam terug trok en beet glimlachend even op mijn onderlip, na het kleine kusje dat hij na drukten. Zachtjes streelde ik zijn wang, terwijl ik naar hem luisterde. 'Maar zonder die dronken seks, had dit waarschijnlijk ook nooit gebeurd.' Zei ik zacht. Ik trok mijn hand terug en wikkelde deze weer rond zijn lichaam, waarna ik goed tegen hem aankroop. Ik was meer dan gelukkig op dit moment. 'Weltrusten.' Mompelde ik gapend. Ik was echt heel moe. Een vlaag van kriebels vloog weer door mijn lichaam na Zayn zijn worden en ik verstopten mijn hoofd weer tegen zijn bost, waar ik een klein kusje tegen zijn huid drukten. 'Jij ook Zayn, jij ook.' Fluisterde ik zacht, waarna toch echt mijn ogen dicht vielen. Ik was echt kapot. De reden dat ik er ook geen drama van maakte dat ace op het bed was gesprongen. Ik had hem zelf niet terug in zijn bench gedaan, dus ik had het kunnen weten.

    [ bericht aangepast op 11 dec 2014 - 18:09 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Zayn Malik
    Mikey had gelijk: als we nooit straalbezopen met elkaar in bed waren gedoken, was dit nooit gebeurt. Dan zouden we nooit onze gevoelens tegenover elkaar hebben durven toegeven en hadden we nooit ook maar durven te denken aan dit proberen. Ondanks dat ik liever had gehad dat het anders was gelopen, onschuldiger en mogelijk nuchterder, wist ik ook wel dat het dan inderdaad waarschijnlijk niet op was gebeurt. Ik wikkelde mijn armen nog iets steviger om hem heen en wenste hem zacht weltrusten, zelfs al wilde ik eigenlijk niet slapen. Ik was op en ik kon me niet anders voorstellen dan dat hij ook flink vermoeid was. Het was goed om een keertje niet alleen te slapen en heel erg fijn om het met iemand te doen die ik zo vertrouwde en op wie ik toch al vrij lang een oogje had. Ik kreeg nog een hele schattige weltrusten terug en gaf hem nog een complimentje, waarna ik toch echt langzaam indommelde. Toch werd ik weer een beetje bovenwater getrokken door de warmte van zijn lippen tegen mijn borstkas en de tintelingen die de combinatie van die actie en mijn woorden me gaven. Dit ging lukken, of in elk geval gedeeltelijk. Ik wilde hem niet kwijt als collega, maar eigenlijk ook niet als vriend en crush. Hij was me gewoon te dierbaar en dit had alles kapot kunnen maken. Toch was het enige wat gesneuveld was een glas en wat ego's, meer niet, wat nog wel mijn grootste verbazing wekte. Ik was er alleen wel dolblij mee. Dit was hopelijk het begin van iets heel fijns en heel moois. Dat zou wel echt geweldig zijn, hoe moeilijk het misschien ook zou worden. Haat zouden we vast wel krijgen en mijn eigen tegenstrijdige gevoel moest ik ook nog zien te overwinnen. Maar dat kwam allemaal wel, nu was het tijd voor slaap. "Morgen komt de zon weer op en zal de wereld ietsjes aardiger zijn." mompelde ik vrij slaapdronken en drukte nog een kusje op zijn kruin, voor ik echt wegzakte met Michael in mijn armen en Ace warm tegen mijn benen.


    Bowties were never Cooler

    Tethys went Undique.


    Reality's overrated.

    [Tijdje skippen? Wachten? Stoppen?]


    Bowties were never Cooler

    [Ik wilde net voorstellen om naar de volgende dag te gaan. Dus idk. zeg het maar?]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Na een nachtje slapen, wat voor sommigen een stuk langer en rustgevender is, dan voor anderen, komt iedereen weer op het kantoor om verder te werken aan deze hersenbrekende zaak

    Inmiddels zijn de volgende bewijsstukken op het bureau. Er zijn er een boel van, voor iedereen iets:
    (Er kan altijd nog iets bij verzonnen worden, maar zo kan iedereen hopelijk iets doen)
    - 1 dode geit(Harry/Ashton)
    - Gebroken glas met bloed erop(Niall/Calum/Louis)
    - Allerlei zaden(Harry)
    - Allerlei kralen en touw(Louis)
    - Een aantal peuken(Louis/Calum)
    - As en stokjes(Harry)
    - 1 putdeksel(Louis/Calum)
    - Maaginhoud en lichaamsvloeistoffen(Liam/Harry)

    [ bericht aangepast op 18 dec 2014 - 20:32 ]


    Bowties were never Cooler

    Michael Clifford
    Het was nieuw voor me om in iemand zijn armen wakker te worden. Normaal als ik een one-night-stand had, maakte ik zo snel mogelijk dat ik we kwam en was het hier, zorgde ik er wel voor dat ik diegene mijn huis al uitgewerkt had, voordat ik ging slapen. Maar nieuw of niet. Ik wilde hier wel aan wennen. Ik probeerde het wakker worden dan ook zo lang mogelijk uit te stellen en nog een paar keer mijn ogen te sluiten, maar ondanks dat ik nog altijd doodop was, kon ik geen slaap meer vatten. De reden dat ik nu al even naar de slapende Zayn in mijn armen lag te kijken. Ik kon het me allemaal nog maar moeilijk bevatten. Het was allemaal nog een beetje wazig en ik wist niet meer zo goed, wat nu allemaal echt was en wat ik me verbeelde. Daarbij leken sommige dingen te mooi om waar te zijn en was ik bang dat ik het me maar oor de geest haalde. Dat Zayn het helemaal niet wilde proberen. Het zo liggen hielp in ieder geval niet met et leegmaken van mijn hoofd en het helder nadenken. De reden dat ik uiteindelijk moeizaam uit bed stapten. Ik gooide bijna ace van het bed, omdat het nieuw was dat hij aan het voeteneinde lag. Maar het beestje bleef rustig door snurken. Razendsnel trok ik een joggingsbroek en een trui aan tegen de kou en trippelde ik op mijn blote voetjes naar de keuken. Ik maakte een kop warme chocolademelk en zette zachtjes de tv aan. Maar mijn blik viel al snel naast het scherm op de muur, waar nog altijd alles hing. Zayn had het over een ritueel gehad. Ik moest vandaag echt door met het onderzoek. Ik moest er achter zien te komen of het jongetje echt als offer had gediend en wie er achter zat. Maar ik leek nog altijd geen uitweg te vinden in dit stinkende riool. Ik was er van overtuigd dat ik dit niet in mijn eentje kon.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Zayn Malik
    Ik werd wakker van een kou die over mijn lichaam kwam. Rillend trok ik de dekens iets op. Toch roken ze anders dan mijn dekens en kwam langzaam weer terug dat ik in Michael's bed lag en niet in mijn eigen, en wat er allemaal was gebeurt. Ik ging rechtop zitten en rekte me uit. Bij mijn voeten lag Ace nog fijn te slapen. Ik aaide de hond zachtjes voor ik dan toch uit het bed kroop en me wat loom aankleedde. Ik had het echt ijskoud. Eenmaal in mijn kleren hobbelde ik nogsteeds wat mank de woonkamer in. Daar zag ik de kleurrijke jongen zitten, waardoor ik eigenlijk toch wel een klein glimlachje op mijn gezicht kreeg. Ik ging stilletjes naast hem zitten en trok mijn benen op. "Hey Mikey." zei ik zacht en nog erg schor van de slaap. Ik gaf hem heel erg voorzichtig en verrassend onzeker een kusje op zijn wang. We zouden het dan wel proberen, maar ik wist niet of dat nog gold. Daarbij was ik nooit in mijn beste gedrag en humeur in de ochtend. Ik had eerst twee koppen koffie en zeker dezelfde hoeveelheid peuken nodig, wilde alles een beetje bijdraaien, maar meestal was het voor 11 uur nooit veel soeps. Nu bleef ik maar gewoon even stil op de bank zitten en liet mijn ogen door de kamer dwalen. Zijn kleren lagen nog her en der, en op de muur hingen nog allerlei foto's, terwijl op de tv South Park speelde. Ik geeuwde nog even en bleef maar naar de tekenfilm kijken, want ik had echt even geen zin in breinkrakers. Ik was nog niet helemaal wakker, mijn achterste deed pijn, en ik zou de rest van de dag papierwerk moeten invullen. Nee, ik zou liever in Mikey's armen blijven zitten, maar dat ging toch niet gebeuren. Hij moest aan de zaak en ik moest achter mijn bureau gaan zitten typen, anders hadden we straks allebei problemen met de grote baas. Ace kwam inmiddels naar ons toe gelopen en ging onder de tafel liggen. Je zou bijna denken dat het zo hoorde te zijn, alsof het altijd al zo was, maar het was nogsteeds best heel erg ongemakkelijk en nieuw.


    Bowties were never Cooler

    Michael Clifford
    Ik zat stilletjes in kleermakerszit op de bank, terwijl ik naar de muur staarde en af en toe van mijn warme chocolademelk nipte. Het zorgde er niet zoals koffie voor dat ik goed wakker werd, maar eigenlijk wilde ik dat ook helemaal niet. Ik wilde in deze roes blijven. Langzaam keek ik op, toen Zayn de woonkamer in kwam en naast me kwam zitten. Een kleine, maar oprechte glimlach verscheen op mijn gezicht bij het kusje op mijn wang. Alsof het normaal was en hij dit elke ochtend deed. 'Nog een beetje kunnen slapen?' Ik kwam uit mijn kleermakerszit en stond moeizaam op. Ik had echt spierpijn. Ik liep langs voor hem langs en heel even haalde ik mijn hand door zijn warrige haar en liep ik naar de keuken. Mijn lege mok spoelde ik om, zodat er nu koffie in kon en ik pakte een nieuwe mok voor Zayn. Ik maakte twee dampende koppen koffie en liep terug naar de woonkamer. Ik zetten de mok voor zijn neus neer er ging weer precies hetzelfde als net naast hem zitten. 'Als je wat wilt eten moet je het zeggen.' Zelf at ik het eerste uur dat ik wakker was niets. Ik kreeg het gewoonweg niet naar binnen. Pas als ik goed wakker was, kon ik iets door mijn keel krijgen, maar meestal at ik pas als ik echt honger kreeg. Iets wat in de loop van de middag gebeurde. Ik besloot de muur even los te laten en keek doelloos naar de tv. Niet dat ik echt doorhad wat er allemaal op het scherm gebeurde, want mijn gedachten dwaalde constant af naar de jongen naast me. We zouden vandaag niet samen werken en ik wist niet hoe lang het ging duren voordat dit wel weer het geval was. Maar ik durfde niet te vragen of we elkaar nog wel gingen zien. Of hij me ubberhaupt nog wilde zien. We wisten dat we het allebei wel wilde proberen, maar ik wist niet zo goed hoe we dat dan gingen doen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Zayn Malik
    Ik keek op van het scherm toen Michael vroeg of ik nog had kunnen slapen. Ik knikte wat loom en keek hem even loom na. Nee, ik was echt nog niet vooruit te branden. Ik aaide half over zijn been toen hij langsliep, terwijl ik zijn hand door mijn haren voelde gaan. Normaal vond ik het verre van fijn als mensen aan mijn haren zaten, maar op een of andere manier kon ik het van hem hebben. Daarbij zat het toch al verschrikkelijk, het kon echt niet erger worden. Ik bleef zo een beetje zitten tot hij echt verdween, en ik dus maar weer de vage tekenfilm verder keek. Ik snapte er weinig van, maar hersenloos entertainment was zeker 's ochtends vroeg wel prettig. Ik kreeg het wel langzaam echt koud, met niemand in de buurt en geen dekentje om me heen. Daar zou ik hopelijk snel wat aan kunnen veranderen. hoe vreemd het misschien was, ik zou graag nog even voor de warmte tegen Mikey aan willen kruipen. Ik knikte toen hij zei dat ik het moest zeggen als ik wilde eten, maar ik had echt geen trek. Ik pakte gewoon voorzichtig de mok van het tafeltje en schoof heel voorzichtig naar hem toe, om toch zijn warmte een beetje tegen me aan te voelen, terwijl ik de hete bittere koffie langzaam dronk. Meer da eens in de zoveel tijd een nipje was het niet, maar ik had echt geen haast om deze situatie te veranderen, zelfs al moesten we werken. Ik zag Michael graag en doordat ik mezelf van de zaak had gehaald, zouden we elkaar de komende tijd jammergenoeg niet. Ik hoopte gewoon dat het snel opgelost was, vooral zodat het jongetje gerechtigheid kreeg, maar ook zodat we snel verder konden met een nieuwe zaak, samen. Ik wist niet of Mikey dat ook wilde, maar ik wilde dat echt heel graag, dus hopelijk dacht hij er hetzelfde over. "We blijven toch ook nog wel gewoon collega's, he Mikey?" vroeg ik zacht, terwijl ik langzaam verder dronk aan mijn koffie en de warmte van de drank en van de jongen naast me, mijn lichaam liet verwarmen.


    Bowties were never Cooler

    michael Clifford
    Het was allemaal nogal ongemakkelijk en vreemd. Ik wilde heel graag iets doen om dit tegen te gaan, maar ik wist alleen niet wat. Daarbij, had ik het gevoel dat alles wat ik zou doen, fout zou zijn. De reden dat ik mar snel koffie ging halen en om te laten zien dat ik het allemaal niet vergeten was, mijn hand even door Zayn zijn haar te halen, toen hij zacht langs mijn been wreef. Het verwarde me alleen nog maar meer en ik werd letterlijk gek van mezelf. Ik had nog nooit zo vaak nagedacht. Vermoeid van mijn eigen brein zetten ik koffie en liep ik met twee dampende mokken terug, die ik op de salontafel zetten. Ik ging weer in kleermakerszit op de bank zitten en verzocht Zayn het te zeggen zodra hij honger kreeg. Want als hij op mij moest wachten duurde dat nog wel even. Ik staarde weer afwezig naar de tv, maar werd al snel afgeleid door Zayn die wat dichterbij schoof. Een zachte glimlach viel over mijn gezicht en ik pakte mijn mok om vervolgens langzaam mijn hoofd op zijn schouder te latten zakken. Verder niets en door dit onbenullige contact kreeg ik het al warm van binnen. Ik probeerde afleiding te zoeken bij het flikkerende scherm, maar vond hem niet. De reden dat ik me meteen goed op Zayn richten ton hij zijn mond ook maar opentrok. Iets bedust keek ik hem aan, waarna ik langzaam knikten. Relaties mochten niet op de werkvloer, maar ik wist niet eens wat de band tussen Zayn en mij nu was. 'Op werk wel ja.' Bracht ik wat twijfelend uit. Niet wetend wat we naast werk dan waren, maar er zou misschien een antwoord op zou krijgen. Ik was hier zo beroerd in. Ik hield niet van onduidelijkheid.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Zayn Malik
    Het was fijn om gewoon tegen Michael aan te kunnen kruipen en koffie te kunnen drinken. Toen zijn hoofd ook nog op mijn schouder belandde was het plaatje compleet en zorgde het voor een prettig warm gevoel van binnen. Alsof ik eindelijk thuis was gekomen. 'En alles was goed.' Dat kleine zinnetje aan het einde van zo veel boeken kreeg zoveel meer betekenis nu ik zelf voelde wat ze bedoelden. Nee, het leven was niet perfect, dat zou het nooit worden, maar het was goed. Zolang we samen waren was het goed. Ik vroeg voorzichtig of hij nogsteeds dacht over zijn ontslag indienen. Ik was erg opgelucht dat het plan van tafel was, maar hoe hij het bracht maakte me toch een beetje verward. Ik keek hem aan en aaide voorzichtig door zijn vrolijk gekleurde haren, die nu de enige vrolijke dingen waren in de kamer. Ik beet wat op mijn lip en dacht na over wat ik eigenlijk wilde zeggen. Normaal was ik wel redelijk met woorden, maar nu het puntje bij paaltje kwam had ik er best wat moeite mee. "Zou je misschien, buiten het werk om, mijn vriendje willen zijn? Ik ben bang dat ik je niet alles kan geven wat je verdient, want jij verdient alleen het beste en dat ben ik niet, maar als je me een kans wil geven, zal ik er alles aan proberen te doen dat toch voor elkaar te krijgen." zei ik zacht, voor ik nog een kusje op zijn haren drukte. Ik ging toen stilletjes door met het drinken van mijn koffie. Elk normaal mens zou nee tegen me zeggen. Ik was een jongen die worstelde met zijn geaardheid, zichzelf niet accepteerde om wie hij was, en moeite had om zijn handen af te houden van een van zijn collega's. Dat hij nu toch zo naast me zat, was al een wonder, als hij nu hier ook mee toe zou stemmen, was ik echt de gelukkigste jongen ter wereld.


    Bowties were never Cooler

    [Tethys went Undique.
    Uhm, ik heb dus best wat gemist (ik had de volgende post wel geschreven maar nooit verstuurd oeps), kan iemand me even bijpraten als het ware? Waar zijn jullie we nu.]


    Reality's overrated.