• Heb je ooit willen leven als een halfgod? Is jou idee van een perfecte zomer rondrijden op pegasi en duelleren met magische wapens uit de smidse van Hepheasthos? Op een levensgevaarlijke queest gaan? Dan is dit je perfecte kans!
          Zoals elk jaar komen de dertienjarige halfgoden verspreid over het jaar aan op Camp Halfblood. Ze krijgen een rondleiding van één van de gebouwoudste en zullen tot ze zijn erkend hun tijd doorbrengen in het Hermesgebouw. En worden voorspellingen gedaan, gaan kampers dood en er zullen nieuwelingen bij komen, maar toch heeft elke halfgod zijn eigen verhaal en beleefd het kamp vanuit een heel ander standpunt.

    Er is op zich geen verhaallijn, op het punt na dat Kronos op het moment de grootste bedreiging is. Gaia en de Giganten zijn allemaal nog niet herrezen, maar dit is misschien een idee voor later in het verhaal. Wanneer je samen met bepaalde halfgoden op een Queeste wilt, hoor ik graag wie, wat, waar en waarom. Er moet natuurlijk een goede reden achter zitten en we houden het realistisch. Wanneer je mijn toestemming hebt zal je mogen beginnen aan de queeste met je mede-spelers.
          Het reserveren van een kind van de grote drie, moet bij mij aangevraagd worden. Van hun zullen één, op grote uitzondering twee kinderen zijn gezien deze eigenlijk verboden zijn. Bedenk dus ook dat deze niet hun hele verleden makkelijk in de schoolbanken hebben gezeten en soms een enkele aanval hebben gehad.
          Het gebruiken van personages uit de boeken mag, dit is niet verplicht. Er zit ook geen max aan het aantal personages. Ik weet dat PJ-RPG's niet veel mensen trekken en om het kamp een beetje op te vullen is het dus handig als er meerdere personages door iemand worden gespeeld. (:

    Dit verhaal speelt zich af een jaar na de laatste Olympiër. Kronos zijn handlangers zijn druk bezig de titaan weer te laten herrijzen.


    We beginnen op een normale dag op het kamp, zoals eerder aangegeven. Ga hier alsjeblieft niet Mt'en maar begin direct met posten, 150 woorden is niet veel (:


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    † Lucy Graywell †

    "Had je mij toen maar al leraar, al had ik geen idee dat ik dit zelfs kon voordat ik hier terechtkwam.'' zei William nog, voordat ze merkte dat Chiron naar haar toe kan. Waardoor ze al was begonnen met rennen. Hij riep nog iets, wat ze niet zo goed hoorde door de suizende wind. Maar ze wist dat het iets in de richting was van dat hij er aan kwam. En zo zag ze dat hij ook begon te rennen, al ze net ietsjes sneller was. Wat ergens niet gek was. Zij deed wel eens met de nimfen een sprint wedstrijd, ze verloor meestal wel. Maar ze was alsnog redelijk snel. Kort keek ze weer over haar schouder, en ze zag net nog dat hij het bos in rende. Ach waarom ook niet? En zo begon ze ook het bos in te rennen. Meteen hield ze halt toen ze zag dat William was opgebotst tegen iemand. Lucy zette haar handen in haar zij en keek naar beide jongens, en Jace. ''Iedereen oké?'' vroeg ze maar.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Danaë Cynthia Ellis, dochter Apollo.
    Elisabeth vond het een goed idee om samen te gaan en glimlachend liep ik met haar mee richting de oefenvelden. Toen ik vroeg of haar vader, Hermes, een beetje een aanwezige vader was, snoof ze. De reactie was erg herkenbaar - zo reageerde ik ook altijd als iemand me een soortgelijke vraag vroeg.
          "Totaal niet. Ik heb hem nog nooit gezien, en dat hoeft van mij ook niet echt.." Het klonk nogal pissig en onbewust keek ik haar een beetje verbaasd aan. Wilde ze hem echt niet zien? Of zei ze dat gewoon om het minder erg te laten lijken? Ze mompelde een excuses en keek naar de grond. Daarna vroeg ze of Apollo mijn vader was en of hij wel een beetje aanwezig was.
          "Dat klopt. Ik heb hem alleen nog nooit gezien. Ik zou er alles voor doen om hem eens te zien." De trieste ondertoon in mijn stem was duidelijk te horen. Ik hoorde al zo lang verhalen over mijn vader en alle andere goden en toch wist ik nog steeds niet hoe mijn eigen vader er uit zag.
          "We zijn er," mompelde ik toen we de oefenvelden bereikten. "Zullen we een beetje in de schaduw gaan schieten? Het is zo warm hier."

    [ bericht aangepast op 12 okt 2014 - 14:07 ]

    Jacelyn Arelia Sangster • Dochter van Poseidon
    ''I don't want a once upon a time, but I do want a happy ending.''


    Net toen ik op Luke's woorden wachtte, kwam er iemand aangesneld. Hij botste op Luke en belandde beiden op de grond, waarna ik een lachje niet kon weerhouden. De jongen, die ik herkende als William, krabbelde overeind en zijn vingers gingen naar de wond die hij zojuist had gecreëerd. Hij begon zich helemaal te verontschuldigen tegenover Luke. "Euh,...Ik verstoorde hopelijk niks?" Ik haalde mijn schouders op. ''Eigenlijk wel, maar ja.'' zei ik lachend en hield mijn hand tegen mijn mond aan. ''Het spijt me dat ik lach, maar je was met volle enthousiasme tegen Luke aangebotst en tja.'' Ik zocht naar Luke's ogen om hem een waarschuwing te geven dat hij niet een gemene opmerking tegen zijn hoofd aan mocht slingeren. Lucy kwam een momentje later ons tafereel bekijken en ik knikte. ''Ik hoop van wel.'' grinnikte ik. Al was ik nog wel benieuwd naar Luke's woorden.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    [Aequor >> Risu (Latijn voor glimlach)]


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    Owen Ime Oakley




    Haar helderblauwe ogen stonden bezorgd, maar het was niet iets waar ze over hoefde te piekeren. Het was een dagelijks tafereel en ik aan zal moeten wennen.
    'Heb je nog steeds nachtmerries?' Vroeg ze, duidelijk ongerust. "Ja, maar geen zorgen Dav. Het gaat heus wel weer weg." stelde ik haar gerust, al was ik zelf niet zeker. Nadenkend wond ze een blonde lok om haar vinger en ik keek haar even met een opgetrokken wenkbrauw aan, best nieuwsgierig of ze een antwoord wist.'Heb je al eens een dromenvanger geprobeerd?' De twijfel was te horen, maar ik keek haar dankbaar aan. "Nee, maar ik vrees dat het niet veel zal uitmaken. " zei ik en zuchtte even. "Ah niets aan te doen." Terwijl ik mijn weg vertoef richting de zilte zee, leek Davina me van cours te willen veranderen. 'Ehm, zullen we naar het meer gaan? Mijn haar wordt echt een ramp van dat zoute oceaan water?' mompel ze wat beschaamt iets wat me zacht deed grinniken. Daar had ik inderdaad aan moeten denken. Ik stem dus maar in en zo liepen we richting het meer waar het nog rustiger leek.
    Ik trok met gemak het witte shirt over mijn hoofd waarbij mijn gespierde torso tevoorschijn kwam. En daarna volgde mjin broek, waaronder ik een simpele zwemshort aanhad. Davina ging rustig gaan voelen welke temperatuur het water had, maar dat maakte me niet uit. Ik nam een kort afloopje en dook daarna het verfrissende water in. Davina had vast een douche gekregen en ik keek haar lachend aan. "Kom je nog!"


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Luke Castellan.
    Zoon van Hermes.

    Voor hij er zelf erg in had, lag hij op de grond.
          'Iedereen oké?' De pijn die door zijn arm schoot deed hem zonder er zelf echt over na te denken, zacht iets mompelen van de pijn. Zijn gezicht vertrok even, al had hij dat al snel weer zo neutraal mogelijk staan. 'Jeezz.. Let verdo-' -- 'Euh, ik verstoorde hopelijk niets?' Luke snoof een seconde toen hij onderbroken werd, maar besloot er niet verder op in te gaan toen Jacelyn al duidelijk maakte wat er nou precies aan de hand was geweest.
          Konden mensen gewoon niet even opletten?! In stilte vervloekte hij de jongen wiens naam hij nog altijd niet kende. Jacelyn sloeg haar hand voor haar mond en begon te grinniken. 'Het spijt me dat ik lach, maar je was met volle enthousiasme tegen Luke aangebotst en tja..' Met zijn goede arm duwde hij zichzelf rechtop. 'Haha, heel erg grappig inderdaad.' Hij klonk verschrikkelijk chagrijnig en sarcastisch, wat hij in werkelijkheid ook was. Als die jongen nou eens op had gelet...



    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    [Derek_Hale --> OutlawQueen]


    Spoiler alert: you will save yourself