[200] When Generations meet - HP - Topic 7 - Speeltopics

Harry Potter en zijn vrienden en vijanden gaan weer naar school voor hun zesde jaar. Wat als ze er opeens achter komen dat hun ouders en hun toekomstige kinderen ook naar Zweinstein gaan? James Potter, Harry Potter en Albus Potter zitten alle drie in hun zesde jaar en komen elkaar tegen. Niemand weet wat er aan de hand is. De toekomstige kinderen mogen niets tegen hun ouders zeggen over de toekomst, maar kunnen ze dat wel volhouden? En wat als de ouders erachter komen wat er later van hun gaat worden, dat sommige vriendschappen verbreken? En Voldemort is er ook nog. Kunnen ze hem tegenhouden?
Rollen:

[ bericht aangepast op 1 okt 2014 - 16:50 ]

Spoiler alert: you will save yourself

SphinxX schreef:
Hij hakt Macy haar lippen van haar gezicht af en drukt die wild tegen James zijn lippen aan.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

SphinxX schreef:
(...)

Wat verwacht je anders; kijk wat James hem aan doet x') Albus is door de war, verdrietig, gespannen, boos, jaloers en bang tegelijk. Nog even en hij explodeert. Kaboem.

[ bericht aangepast op 25 sep 2014 - 0:15 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)[/s] Wanhopig.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Tot mijn grootste teleurstelling liet hij me los en gezien hij sterker was dan mij vielen ook mijn armen van hem af. ‘Liefde?’ hoorde ik plotseling uit Georges mond glippen en met grote ogen keek ik hem aan terwijl hij genadeloos door ging. ‘vriendschap, haat?’
Ik slikte terwijl hij met zijn hoofd steeds dichterbij die van mij kwam dat mijn nekharen overeind gingen staan. ‘Komop, Camp. Je vertelde me eerder wat over een gevoel die je nooit eerder had gehad. Je eet het wel; maar je wilt het zelf niet geloven. Of heb ik het mis?’ ik wilde mijn hoofd schudden of naar achter lopen zodat ik zijn ademhaling niet meer in mijn gezicht voelde strijken of in zijn ogen hoefde te kijken die hypnotiserend leken maar in plaats daarvan bleef ik verdoofd staan tot ik zijn lippen op die van mij voelde die ik automatisch beantwoorden terwijl er allerlei vonken op leken te komen in mijn lichaam. Met mijn hele lichaam wilde ik van alles doen om hem aan te raken en deze kus enorm te versnellen gezien ik enorm onrustig was bij George waardoor ik altijd alle cel op zijn lippen wilde voelen voor we gescheiden worden maar voor het eerste keer gaf ik hem de leiding terwijl ik alleen mijn ogen sloot en mijn armen nutteloos langs mijn zij lagen en ik haast Georges naam met mijn organen gespeld voelde worden en slechts- hoe zeer ik er om heen wilde draaien- enorm genoot en vooral om het feit dat het deze keer George me kuste gezien ik hem haast iedere keer bespring, smeek of dwing om hem mij aan te laten raken.
‘Maar het maakt niet uit. Ik kan wel eeuwen wachten tot je het zegt; want dan is het eenmaal waard.’ Een kleine glimlach gleed om mijn lippen. Een glimlach die alleen kwam bij George terwijl ik mijn handen ietwat twijfelend langs zijn rug liet gaan om ze daar onder zijn shirt te laten glijden waar ik zachtjes rond zijn ruggengraat speelde en mezelf weer tegen hem aandrukte.
‘Ik..ik.’ murmelde ik zachtjes en beet meteen hard op mijn lip terwijl er een angst omhoog kwam die ik veels te goed ken. ‘Ik.. ik- je bent wel aardig.’ Murmelde ik zachtjes en wenste dat hij heel mijn gebrabbel niet had gehoord. Ik kon het niet. Ik kon het niet zeggen want dan zou hij mij kunnen breken en ik had mijzelf belooft nooit mezelf meer zwak op te stellen. Zachtjes zuchtte ik keek naar de grond terwijl ik mijn handen ietwat beschaamd onder zijn shirt vandaan haalde.
‘Sorry- ik zal je niet storen vandaag- had ik belooft. Dus je mag gewoon weg gaan.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
Campbell Saunders

Tot mijn grootste teleurstelling liet hij me los en gezien hij sterker was dan mij vielen ook mijn armen van hem af. ‘Liefde?’ hoorde ik plotseling uit Georges mond glippen en met grote ogen keek ik hem aan terwijl hij genadeloos door ging. ‘vriendschap, haat?’
Ik slikte terwijl hij met zijn hoofd steeds dichterbij die van mij kwam dat mijn nekharen overeind gingen staan. ‘Komop, Camp. Je vertelde me eerder wat over een gevoel die je nooit eerder had gehad. Je eet het wel; maar je wilt het zelf niet geloven. Of heb ik het mis?’ ik wilde mijn hoofd schudden of naar achter lopen zodat ik zijn ademhaling niet meer in mijn gezicht voelde strijken of in zijn ogen hoefde te kijken die hypnotiserend leken maar in plaats daarvan bleef ik verdoofd staan tot ik zijn lippen op die van mij voelde die ik automatisch beantwoorden terwijl er allerlei vonken op leken te komen in mijn lichaam. Met mijn hele lichaam wilde ik van alles doen om hem aan te raken en deze kus enorm te versnellen gezien ik enorm onrustig was bij George waardoor ik altijd alle cel op zijn lippen wilde voelen voor we gescheiden worden maar voor het eerste keer gaf ik hem de leiding terwijl ik alleen mijn ogen sloot en mijn armen nutteloos langs mijn zij lagen en ik haast Georges naam met mijn organen gespeld voelde worden en slechts- hoe zeer ik er om heen wilde draaien- enorm genoot en vooral om het feit dat het deze keer George me kuste gezien ik hem haast iedere keer bespring, smeek of dwing om hem mij aan te laten raken.
‘Maar het maakt niet uit. Ik kan wel eeuwen wachten tot je het zegt; want dan is het eenmaal waard.’ Een kleine glimlach gleed om mijn lippen. Een glimlach die alleen kwam bij George terwijl ik mijn handen ietwat twijfelend langs zijn rug liet gaan om ze daar onder zijn shirt te laten glijden waar ik zachtjes rond zijn ruggengraat speelde en mezelf weer tegen hem aandrukte.
‘Ik..ik.’ murmelde ik zachtjes en beet meteen hard op mijn lip terwijl er een angst omhoog kwam die ik veels te goed ken. ‘Ik.. ik- je bent wel aardig.’ Murmelde ik zachtjes en wenste dat hij heel mijn gebrabbel niet had gehoord. Ik kon het niet. Ik kon het niet zeggen want dan zou hij mij kunnen breken en ik had mijzelf belooft nooit mezelf meer zwak op te stellen. Zachtjes zuchtte ik keek naar de grond terwijl ik mijn handen ietwat beschaamd onder zijn shirt vandaan haalde.
‘Sorry- ik zal je niet storen vandaag- had ik belooft. Dus je mag gewoon weg gaan.’

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

Campbell wilt niet geloven dat hij George zijn hart aan het op eten is

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Een glimlach speelde op zijn lippen wat me zwaljes ook liet.glimlachen voordat hij zijn hand onder mijn shirt liet glijden en zih weer tegen me aandrukte.
‘Ik..ik.Ik.. ik- je bent wel aardig.’
Ik fronste mijn voorhoofd voor de zoveelste keer vandaan en keek hem iets wat verbaasd aan Waarna hij zijn hand weer terugtrok ddieik gauw weer vastgreep.
‘Sorry- ik zal je niet storen vandaag- had ik belooft. Dus je mag gewoon weg gaan.’
'Waarom zou ik..' zei ik en keek hem even niet aan.
'Misschien heb jij dat beloofd; maar ik niet. Dus kan ik je storen wanneer ik wil.' ik glimlachte even en keek op in zijn ogen.
'En waarom verontschuldig je je? Het was lief dat je me aardig vind..' murmelde ik dan en speelde wat maar met zijn vingers waar ik me nu op.richtte en stil bleef staan.
'Camp. Ik wil.. het liefst vandaag bij jou blijven en alles wat er hiervoor allemaal is gebeurd achterwegen laten. Alsjeblieft.' Zei ik dan.


Sorry voor dexe korte stukje maar ik weet niet echt iets meer voor Cage, of Geirge kan proberen hem "ik hou van je" te laten zeggen

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
(...)

Camp is een zombie wist je dat niet x')

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

James Sirius Potter

Verdomme. Je laat me zo verschrikkelijk oncomfortabel voelen met deze gesprek James; wist je dat?! Moet ik echt smeken om voor te zorgen dat je me even probeert te begrijpen en- en.’ Ik beet op mijn lip en ik vond het ergens zo geweldig en enorm schattig om Albus zo te zien dat er geen plek was voor medelijden.
‘Weet je wat; ik geef het op.’ Voor ik naar hem toe kon lopen om hem te troosten werd ik in een mum tijd tegen de muur geduwd en voelde ik een paar lippen op die van mij gedrukt worden en hoeveel lippen ik ook gevoeld had- op welke wijze ook. Dit was geweldig en het maakte me dan ook totaal niet uit dat Albus me haast stikte door zijn impulsieve actie terwijl ik alleen genietend mijn armen om hem heen legde en gezien het nutteloos was om hem dichter naar me toe te trekken bleven ze daar maar strelen.
‘James..’ ik fronste geïrriteerd mijn wenkbrauwen en kon het niet laten om de kus al te beëindigen tot ik tot mijn ergernis weer ‘James.’ Geroepen hoorde worden waardoor ik met tegenzin Albus los liet net zoals zijn lippen hoewel ik ze nog op die van mij voelde branden. ‘verdomme.’ Murmelde ik en liep naar het stemgeluid toe en algauw ontmoette ik Rose die me meetrok..

- Oke ik moest James ergens kwijt raken als NaN gaat komen

Mitchell

Ik grijnsde toen James weggeroepen werd en sloot mijn camera. Het was stukken makkelijker om Albus te bedreigen gezien James te koppig waarschijnlijk zou zijn om er in te trappen. Binnen een paar stappen stond ik voor Albus en keek hem onderzoekend aan.
‘Of kerst komt erg vroeg voor mij dit jaar; of jouw nachtmerrie komt uit.’ Zei ik met een kleine grijns. ‘Of vind je het niet erg dat de hele wereld achter zou komen wat er tussen jou en je geliefde broer afspeelt.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Kennen ze elkaar eigenlijk :') vijand, vroegere vrienden of is het gewoon een joch die ook wilt dat Harry Potter vernederd gaat worden?

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Albus Severus Potter

Tot mijn opluchting beantwoordde hij mijn kus en gooide zijn armen om me heen waar hij mijn rug begon te strelen wat iets in mijn maag liet ontploffen. Waarschijnlijk een kokon die het niet meer vol kon houden en duizenden vlinders fladderden nu door mijn hele lichaam tot een bekende stemmetje 'james..' riep waardoor mijn vlinders dood neervielen.
'James.'
'Verdomme.' Hoorde ik James sissen tien hij me losliet en meegetrokken werd door Rose. Even beet ik op mijn lip en zette het op lopen om ze achterna te gaan maar werd al gauw tegen gehouden door een jongen die veel groter was dan mij. Lichtjed geschrokken deinste ik achteruit en draaide me zonder iets te zeggen me om en deed een poging om de hoek om te.vluchten maar werd al gauw weer tegen gehouden door zijn stem.
‘Of kerst komt erg vroeg voor mij dit jaar; of jouw nachtmerrie komt uit.’
‘Of vind je het niet erg dat de hele wereld achter zou komen wat er tussen jou en je geliefde broer afspeelt.’
Even trok ik mijn wenkbrauwen op die mijn plotselinge angst verborg en niet liet merken dat mijn hart net een drie dubbele salto had gemaakt.
'Alsof je bewijs hebt; je praat onzin. Wie ben jij überhaupt..'
Murmelde ik en draaide me nogmaals om en deed nog een poging om weg te gaan lopen.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Maikel

‘Alsof je bewijs hebt; je praat onzin. Wie ben jij überhaupt…’ Ik lachte zachtjes en haalde mijn camera tevoorschijn en drukte op het knopje van afspelen waar algauw James’ stem door de gang schalde.
‘Albus- serieus. Ik ben niet bang om je ergens tegen te komen met een meisje op je kamer gezien ik weet dat als ik je daar op betrap jijzelf er meer mee zit dan ik. En daarnaast ben ik geen jaloers type zoals jou. Je bent echt onwijs schattig dan waardoor ik haast geneigd ben om vaker met andere meisjes wat te doen.’ ik gniffelde door James die ik perfect in beeld had gebracht.
‘Verdomme. Je laat me zo verschrikkelijk oncomfortabel voelen met deze gesprek James; wist je dat?! Moet ik echt smeken om voor te zorgen dat je me even probeert te begrijpen en-en.. weet je wat; ik geef het op.’ Met dat verscheen Albus die James hardhandig tegen de muur drukte en zijn lippen op James gooide wier zijn armen om hem heen gooide en zachte smak geluiden de camera gevuld hadden. Ik keek weer naar Albus. ‘Of heb ik wel bewijs?’ zei ik met een valse grijns. ‘Daarnaast heb ik ook zat tijd gehad om foto’s te maken voordat je geliefde broer weggeroepen werd. Maar geloof me. Jullie zijn werkelijk schattig; als broers.’

Campbell Saunders

Voordat ik mijn handen compleet nutteloos langs mijn lichaam had bungelen pakte George hem vast waar hij mee begon te spelen.
‘Waarom zou ik.. misschien heb jij dat beloofd; maar ik niet. Dus ik kan je storen wanneer ik wil.’ Ik slikte en keek ietwat verlegen naar onze handen.
‘En waarom verontschuldig je, je? Het was lief dat je me aardig vind.. Camp. Ik wil.. het liefst vandaag bij jou blijven en alles wat er hiervoor allemaal is gebeurd achterwegen laten. Alsjeblieft.’ Ik slikte en knikte. Alles om gewoon de oude George terug te krijgen. Het was niet alsof ik mijzelf opeens ging veranderen. Zino had het dubbel en dwars verdiend maar George verdiende het niet om beschadigd te worden. Ik kneep zachtjes in zijn hand voor ik die los liet en in zijn nek legde om hem zijn hoofd iets omlaag te drukken waardoor ik in zijn bruine kijkers kon kijken die mij zachtjes lieten huiveren en langzaam mijn ogen sloot om mijn lippen tegen die van hem aan te drukken. Hoewel ik me meteen weer onrustig voelde worden door de gevoelens in mijn lichaam en het feit dat ik niet George voor eeuwig kon hebben probeerde ik de zoen rustig te laten verlopen maar algauw werd het iets wanhopiger tot; ‘Oom George.’ Van schrik haalde ik mijn lippen van die van George af en deed twee stappen achteruit waar ik tegen de muur klapte en ontmoette James’ gezicht. Die naar mijn doen veels te serieus keek.
‘Oh, hoi Campbell.’ Zei James hoewel hij naar George bleef kijken. ‘Kunnen we even praten?’

Yep James gaat George van Camp afpakken :< die bitch

[ bericht aangepast op 25 sep 2014 - 10:14 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Ik pak een stuk perkament en kijk rond of niemand mij in de gaten houd. Dan begin ik te schrijven.

Als je dit leest ben ik dood

Ik kras de woorden snel door en probeer weer iets te bedenken. Wat moet ik erop schrijven? Aan wie wil ik eigenlijk een brief schrijven? Is er iemand die dat echt zou waarderen? Ik kijk naar achteren en zie Campbell en George briefjes naar elkaar schrijven. Boos verfrommel ik het perkament en stop het in mijn tas. Ik begin weer te schrijven.

En ze leefden lang en gelukkig.

Ik stop alles in mijn tas en loop de klas uit, maar wel langs Campbell en George zodat ik het briefje in Campbells hand kan drukken. Ik ren naar het meer en kijk ernaar. Al mijn spullen gooi ik op de kant en ik trek mijn schoenen uit. Dan realiseer ik me dat de vorige twee keer dat ik dit deed, iemand me kwam helpen. Dan moet ik een andere manier vinden. Ik kijk het kasteel en zie de astronomietoren. Niemand kan die val overleven. Mijn besluit staat vast en ik ren naar de toren, mijn spullen bij het meer achterlatend. Misschien denkt iemand dat ik daarin ben gesprongen. De weg naar boven is best lang, maar ik maak het zonder te klagen of stoppen. Ik moet nu gaan, nu mijn besluit nog vast staat. Zodra ik ga twijfelen gaat het helemaal mis.
De wind waait hard op de astronomietoren. Ik kijk naar beneden en zie hoe ver het eigenlijk is. Het maakt me bang, maar ook weer vastberaden. Ik zal bijna geen pijn voelen. Nooit meer. Ik stap over de rand, maar het is moeilijk om te springen. Maar wat of wie houdt me tegen? Er is niemand, niemand om mij te helpen. En als ze me helpen zijn ze binnen een halfuur weer weg omdat iedereen iemand heeft die echt belangrijk voor ze is. Ik ben dat nooit voor iemand geweest. Ik huil niet, ik tril niet eens. Ik sta hier gewoon, maar ik ben te slap om te springen. Ik haat mijn leven en nog steeds kan ik niet springen.

[ bericht aangepast op 25 sep 2014 - 15:52 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Albus Severus Potter

Lachend haalde hij een camere tevoorschijn wst mijn hart even deed stoppen en ik hoofdschuddend een stap naar achteren nam toen hij op de afspeel knopje drukte.
‘Albus- serieus. Ik ben niet bang om je ergens tegen te komen met een meisje op je kamer gezien ik weet dat als ik je daar op betrap jijzelf er meer mee zit dan ik. En daarnaast ben ik geen jaloers type zoals jou. Je bent echt onwijs schattig dan waardoor ik haast geneigd ben om vaker met andere meisjes wat te doen.'
‘Verdomme. Je laat me zo verschrikkelijk oncomfortabel voelen met deze gesprek James; wist je dat?! Moet ik echt smeken om voor te zorgen dat je me even probeert te begrijpen en-en.. weet je wat; ik geef het op.’
Ik voelde me eood worden toen ik naar mezelf staardie die James tegen de muur aan drukte die gevolgd werd door mijn lippen en de zachte smak maar te duidelijk hoorbaar was wst me nog roder liet maken.
‘Of heb ik wel bewijs? Daarnaast heb ik ook zat tijd gehad om foto’s te maken voordat je geliefdebroer weggeroepen werd. Maar geloof me. Jullie zijnwerkelijk schattig; als broers.’
Ik beet op mijn lip en hield al mijn angst en woedde zonder succes tegen waarna ik hefrig met mijn hoofd schudde en naar de oudere jongen opkeek.
'Dit ga je niet doen.' Murmelde ik dan en ging even met een hand door mijn haren. Iedwreen gaat me zo erg doden.. zo erg..
'Maar- kunnen we het niet anders doen? J-jij verbrand die beelden en ik maak je je huiswerk voor het leven lang..?' Vroeg ik onzeker en stak mijn hand even naar het toestel uit.
'K-kom op- alsjeblieft- we kunnen het ook anders doen; je hoeft dit echt niet te doen..' ik voelde me meer en meer gespannen worden. Oh Merlin; ik had hem gekust. Deze joch; ik ken hem niet eens, van waar kwam hij plotseling vandaan??
'W-wie ben jij überhaupt? Een pestkop die me bang wilt maken? D-dan mag je wel ophouden hoor want ik kan je vertellen dat het je al gelukt is..'

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

Vergeet Goblet niet ^^ ik wik zo graag terug nar hogy hogwarts toe :p

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••