Hée,
Ik houd er nooit zo van om een 'zeur-topic' te openen, maar ik heb jullie raad dit keer echt hard nodig. Dus heb ik mezelf overtuigd en toch een nieuw topic geopend. Ik zit er namelijk écht mee en weet niet goed hoe ik.. Dit aanpakken moet, ofzo.
Goed, om te beginnen is het natuurlijk handig om te weten dat ik vijf en een half jaar als vrijwilliger op de kinderboerderij werk. Ik sta 24 uur per dag klaar voor de kinderboerderij. Het afgelopen jaar is er ontzettend veel veranderd, het hele oude 'team' is verdwenen, op mij na, en er zijn ontzettend veel nieuwe mensen gekomen. Mensen die beloofden dat het beter werd. Prima, lang verhaal en ik heb geen zin om dat te vertellen [want ik voel me al slecht genoeg.]
Bij die nieuwe mensen zat ook E. Hij was al wel een 'bekende' van de kinderboerderij, maar eigenlijk in negatieve zin. Als hij kwam, verdween er namelijk altijd minstens een dier. E is een handelaar. Maar in de periode dat ik voor mijn stage drie maanden niet aanwezig was, heeft E. blijkbaar erg veel vrijwilligerswerk gedaan en een goede naam gekregen. Zo goed zelfs, dat hij de nieuwe beheerder mocht worden. De kinderboerderij werd altijd al beheert door twéé mensen. In mijn periode dat ik weg was, werd mijn vaderfiguur ontslagen en de man die ik het mééste haatte aangenomen. En ik werd gepasseerd [terwijl mij een belofte was gedaan op een vaste baan.]. Helemaal prima dat ze een beheerder nodig hadden, maar ik zou E nooit kunnen vergeven dat hij mijn lievelingsdieren had weggenomen en naar de slacht had gebracht óf zelf had opgegeten.
Maar op aandringen van het bestuur, ging ik toch in gesprek met E. Want hij vond het 'zo verschrikkelijk dat ik zulke nare gedachtens over hem had.' en 'hij beloofde me plechtig dat hij nóóit, maar dan ook nooit een dier van de kinderboerderij zou verhandelen.' En dat beloofde het bestuur mij ook. We hebben elkaar de hand geschud: ik zou E een kans geven en hij liet inzien dat hij niet meer die handelaar was.
En dat is het probleem. Een hele tijd terug verdween plotseling onze kalkoen. Nu hoor ik jullie allemaal denken; ach mens, gaat dit alles om máár een kalkoen? Nou: Ja! en nee. Maar op dit moment even wel. Koen, de kalkoen verdween en een witte kalkoen nam zijn plek in. Ik persoonlijk kan er erg slecht in als dieren zo belachelijk worden omgewisseld, maar dat was al bekend en dat deed de mensen niets. E zei bovendien dat 'het bestuur een vruchtbare haan wilde.' Maar toen ik met het hoofd van het bestuur praatte, vroeg deze mij plotseling: hadden we altijd al een witte kalkoen? Waar is die ander heen dan?
Dat deed een belletje rinkelen.
Ik vroeg aan E, waar Koen heen was en hij antwoordde heel normaal: 'Naar 't Honk.' [een speeltuin hier in de buurt..] Samen met de haan. Mijn vriendin en ik wilden het zeker weten en wilden zien hoe het met Koen ging, dus gingen op bezoek bij 't Honk. We zagen hem nergens en vroegen de mensen erna. Maar niemand die daar werkte, had van onze kinderboerderij gehoord.
Vandaag confronteerden we E ermee. Aangezien hij gelogen had. We vroegen opnieuw waar Koen nou precies heen was en hij antwoordde weer: ''t Honk.' Met de exacte locatie erbij. En het gesprek ging als volgt:
'Wij zagen hem daar niet. En de mensen zeiden dat ze van niets wisten.'
'Jawel. Hij is daar. Ik heb hem daar heen gebracht.'
'Niemand kende de kinderboerderij en er loopt geen bruine kalkoenhaan.'
'Vraag maar aan Simone, die weet ervan.'
'Simone?'
'Ja. Simone.'
'Prima, dan gaan we vanmiddag even naar haar vragen, misschien zatie ergens binnen ofzo..'
En toen voelde hij nattigheid en zei geschrokken:
'Maar Simone is op vakantie.. Op een wereldreis en is een lange tijd weg. Ik weet niet precies hoelang.'
'Geeft niet. Dat vraag ik daar wel. We hebben de tijd.'
Zo gezegd, zo gedaan. We gingen vanmiddag naar 't Honk. Mijn vriendin vroeg naar Simone, die buiten zat en vroeg hoe ze kon helpen. Dus legden we haar de situatie uit en ze stond ons echt ongelovig aan te staren. Ze kende E, maar enkel als vervelende handelaar. En ze besloot om hem direct te bellen, omdat ze boos was dat hij haar naam en haar speeltuin genoemd had in een leugen en ons dus voorloog. Maar toen ze hem belde, luidde zijn antwoord:
'Nee, dat gaat over iets van al twéé jaar geleden. Toen werkte jij er nog niet..' Twee jaar geleden hadden ze ook geen kalkoen van ons gekregen [bovendien werkt E nog maar drie maand oid bij ons..]. Maar ze liet het erbij en vertelde ons dat we er maar van uit moesten gaan dat Koen en Pepijn [de haan] beide in E zijn vriezer beland waren. Bovendien handelde E nog altijd als een gek, want hij was iedere zaterdag te vinden op de markt in Vriezeveen. En ze zei nog; 'Veel handelaren hopen als beheerder in dienst te komen bij kinderboerderijen, omdat ze zo geld verdienen én hun hobby gratis kunnen uitoefenen. Want normaal valt het niet op dat er iets verdwijnt en bovendien vertrouwt iedereen de beheerder op zijn woord.'
En die woorden staken me.
Ik moest E een kans geven, van het bestuur. Hij had hem al een paar x eerder verkloot, maar ik wilde de kinderboerderij niet in de steek laten en bleef. En nu vind ik het erg dat hij twéé keer over, glashard tegen ons liegt. Dat hij andere mensen en stichtingen misbruikt door ze te noemen, dat hij dieren ongezien meeneemt van het erf en dat hij hiermee door mag gaan, omdat het een beheerder is? - Ik ga het bestuur hier natuurlijk wéér op aanspreken. Mijn vertrouwen in de mensheid was al erg laag, maar is nu gedaald naar -1. Ik ben echt pissed off.
Ik vraag me nu zelfs af of we überhaupt last hebben gehad van de steenmarter, toen een groot aantal kippen binnen zeer korte tijd verdween. Ik heb het nooit helemaal geloofd, maar nu echt niet meer..
Maargoed, waar ik jullie hulp dus bij nodig heb:
Ik wil E hier weer mee confronteren. Want ik ben hier nog niet klaar mee. Ik ga sowieso naar het bestuur, maar wil zelf een gesprek met hem aangaan. Mijn vriendin is bang, die durft niet meer naar de boerderij te gaan omdat E dus wéét dat wij daar waren. Ik vind het prima, hij kan me niet veel maken. Hij kan me enkel wegsturen, maar weet dat dat niet werkt. Enfin, ik weet niet goed hoe ik die confrontatie aan moet gaan. Ik wil sowieso dat er, naast mijn vriendin, nog iemand bij is. En misschien vraag ik het bestuur. [die me tot nu toe niet heeft geloofd.] Ik wil niet overkomen als iemand die het verhaal verzint zodat E eruit kan en wil liever 't Honk er ook buiten laten.. Ik zie hem pas volgende week, over precies zeven dagen weer, dus ik heb nog even de tijd om erover na te denken.
Ik voel me op het moment in elk geval ontzettend klote. Omdat er zoveel róts gebeurd op de kinderboerderij sinds een paar jaar. Dat ik me er niet meer thuis voel. En ik wil dit gevoel terughebben.
Bedankt voor het lezen,
Dikke knuffel
, ook namens de dieren.
Mijn steun en toeverlaat, Floor <3.
Ik houd er nooit zo van om een 'zeur-topic' te openen, maar ik heb jullie raad dit keer echt hard nodig. Dus heb ik mezelf overtuigd en toch een nieuw topic geopend. Ik zit er namelijk écht mee en weet niet goed hoe ik.. Dit aanpakken moet, ofzo.
Goed, om te beginnen is het natuurlijk handig om te weten dat ik vijf en een half jaar als vrijwilliger op de kinderboerderij werk. Ik sta 24 uur per dag klaar voor de kinderboerderij. Het afgelopen jaar is er ontzettend veel veranderd, het hele oude 'team' is verdwenen, op mij na, en er zijn ontzettend veel nieuwe mensen gekomen. Mensen die beloofden dat het beter werd. Prima, lang verhaal en ik heb geen zin om dat te vertellen [want ik voel me al slecht genoeg.]
Bij die nieuwe mensen zat ook E. Hij was al wel een 'bekende' van de kinderboerderij, maar eigenlijk in negatieve zin. Als hij kwam, verdween er namelijk altijd minstens een dier. E is een handelaar. Maar in de periode dat ik voor mijn stage drie maanden niet aanwezig was, heeft E. blijkbaar erg veel vrijwilligerswerk gedaan en een goede naam gekregen. Zo goed zelfs, dat hij de nieuwe beheerder mocht worden. De kinderboerderij werd altijd al beheert door twéé mensen. In mijn periode dat ik weg was, werd mijn vaderfiguur ontslagen en de man die ik het mééste haatte aangenomen. En ik werd gepasseerd [terwijl mij een belofte was gedaan op een vaste baan.]. Helemaal prima dat ze een beheerder nodig hadden, maar ik zou E nooit kunnen vergeven dat hij mijn lievelingsdieren had weggenomen en naar de slacht had gebracht óf zelf had opgegeten.
Maar op aandringen van het bestuur, ging ik toch in gesprek met E. Want hij vond het 'zo verschrikkelijk dat ik zulke nare gedachtens over hem had.' en 'hij beloofde me plechtig dat hij nóóit, maar dan ook nooit een dier van de kinderboerderij zou verhandelen.' En dat beloofde het bestuur mij ook. We hebben elkaar de hand geschud: ik zou E een kans geven en hij liet inzien dat hij niet meer die handelaar was.
En dat is het probleem. Een hele tijd terug verdween plotseling onze kalkoen. Nu hoor ik jullie allemaal denken; ach mens, gaat dit alles om máár een kalkoen? Nou: Ja! en nee. Maar op dit moment even wel. Koen, de kalkoen verdween en een witte kalkoen nam zijn plek in. Ik persoonlijk kan er erg slecht in als dieren zo belachelijk worden omgewisseld, maar dat was al bekend en dat deed de mensen niets. E zei bovendien dat 'het bestuur een vruchtbare haan wilde.' Maar toen ik met het hoofd van het bestuur praatte, vroeg deze mij plotseling: hadden we altijd al een witte kalkoen? Waar is die ander heen dan?
Dat deed een belletje rinkelen.
Ik vroeg aan E, waar Koen heen was en hij antwoordde heel normaal: 'Naar 't Honk.' [een speeltuin hier in de buurt..] Samen met de haan. Mijn vriendin en ik wilden het zeker weten en wilden zien hoe het met Koen ging, dus gingen op bezoek bij 't Honk. We zagen hem nergens en vroegen de mensen erna. Maar niemand die daar werkte, had van onze kinderboerderij gehoord.
Vandaag confronteerden we E ermee. Aangezien hij gelogen had. We vroegen opnieuw waar Koen nou precies heen was en hij antwoordde weer: ''t Honk.' Met de exacte locatie erbij. En het gesprek ging als volgt:
'Wij zagen hem daar niet. En de mensen zeiden dat ze van niets wisten.'
'Jawel. Hij is daar. Ik heb hem daar heen gebracht.'
'Niemand kende de kinderboerderij en er loopt geen bruine kalkoenhaan.'
'Vraag maar aan Simone, die weet ervan.'
'Simone?'
'Ja. Simone.'
'Prima, dan gaan we vanmiddag even naar haar vragen, misschien zatie ergens binnen ofzo..'
En toen voelde hij nattigheid en zei geschrokken:
'Maar Simone is op vakantie.. Op een wereldreis en is een lange tijd weg. Ik weet niet precies hoelang.'
'Geeft niet. Dat vraag ik daar wel. We hebben de tijd.'
Zo gezegd, zo gedaan. We gingen vanmiddag naar 't Honk. Mijn vriendin vroeg naar Simone, die buiten zat en vroeg hoe ze kon helpen. Dus legden we haar de situatie uit en ze stond ons echt ongelovig aan te staren. Ze kende E, maar enkel als vervelende handelaar. En ze besloot om hem direct te bellen, omdat ze boos was dat hij haar naam en haar speeltuin genoemd had in een leugen en ons dus voorloog. Maar toen ze hem belde, luidde zijn antwoord:
'Nee, dat gaat over iets van al twéé jaar geleden. Toen werkte jij er nog niet..' Twee jaar geleden hadden ze ook geen kalkoen van ons gekregen [bovendien werkt E nog maar drie maand oid bij ons..]. Maar ze liet het erbij en vertelde ons dat we er maar van uit moesten gaan dat Koen en Pepijn [de haan] beide in E zijn vriezer beland waren. Bovendien handelde E nog altijd als een gek, want hij was iedere zaterdag te vinden op de markt in Vriezeveen. En ze zei nog; 'Veel handelaren hopen als beheerder in dienst te komen bij kinderboerderijen, omdat ze zo geld verdienen én hun hobby gratis kunnen uitoefenen. Want normaal valt het niet op dat er iets verdwijnt en bovendien vertrouwt iedereen de beheerder op zijn woord.'
En die woorden staken me.
Ik moest E een kans geven, van het bestuur. Hij had hem al een paar x eerder verkloot, maar ik wilde de kinderboerderij niet in de steek laten en bleef. En nu vind ik het erg dat hij twéé keer over, glashard tegen ons liegt. Dat hij andere mensen en stichtingen misbruikt door ze te noemen, dat hij dieren ongezien meeneemt van het erf en dat hij hiermee door mag gaan, omdat het een beheerder is? - Ik ga het bestuur hier natuurlijk wéér op aanspreken. Mijn vertrouwen in de mensheid was al erg laag, maar is nu gedaald naar -1. Ik ben echt pissed off.
Maargoed, waar ik jullie hulp dus bij nodig heb:
Ik wil E hier weer mee confronteren. Want ik ben hier nog niet klaar mee. Ik ga sowieso naar het bestuur, maar wil zelf een gesprek met hem aangaan. Mijn vriendin is bang, die durft niet meer naar de boerderij te gaan omdat E dus wéét dat wij daar waren. Ik vind het prima, hij kan me niet veel maken. Hij kan me enkel wegsturen, maar weet dat dat niet werkt. Enfin, ik weet niet goed hoe ik die confrontatie aan moet gaan. Ik wil sowieso dat er, naast mijn vriendin, nog iemand bij is. En misschien vraag ik het bestuur. [die me tot nu toe niet heeft geloofd.] Ik wil niet overkomen als iemand die het verhaal verzint zodat E eruit kan en wil liever 't Honk er ook buiten laten.. Ik zie hem pas volgende week, over precies zeven dagen weer, dus ik heb nog even de tijd om erover na te denken.
Ik voel me op het moment in elk geval ontzettend klote. Omdat er zoveel róts gebeurd op de kinderboerderij sinds een paar jaar. Dat ik me er niet meer thuis voel. En ik wil dit gevoel terughebben.
Bedankt voor het lezen,
Dikke knuffel
, ook namens de dieren.
You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.
( 
