[Speeltopic 17] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Een nieuw jaar op Zweinstein breekt aan. De tovenaars en heksen keren terug naar Zweinstein, waar weer heel veel te beleven is. Zoals, Het Toverschooltoernooi. Er doen 3 verschillende scholen mee aan het Toverschool toernooi, de leerlingen van een bepaalde school gooien een briefje met hun naam erop geschreven in de Vuurbeker. Die kiest dan de namen. En natuurlijk, de nieuwe Zwerkbal try-outs, niet iedereen kan natuurlijk in het team zitten. De tovenaars en heksen leren weer nieuwe dingen die ze later weer kunnen gebruiken. Het zal je niet te makkelijk afgaan, er zit natuurlijk wel een maar aan het verhaal. Want als je de beker jouw naam gekozen heeft kom je er niet meer onderuit. En natuurlijk de opdrachten zijn zwaar. Zoals het gouden ei stelen van een draak, je dierbare redden van de meermensen, die in het meer naast Zweinstein leven. Dit schooljaar wordt dus lastiger dan de andere jaren...



|| Graag Invullen:


Invullijstje voor de studenten:


Invullijstje voor leraar, schoolhoofd of afdelingshoofd:




|| Rollen: ||

Reserveringen:



Leerlingen:



Beauxbattons: Vol! Er doet maar 1 van de Beauxbattons mee!




Klammfels Vol! Er doet maar 1 van de Klammfels mee!




Leraren:

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

Het is geen snee. Hij dauwt het in zijn arm; volledig

Ik twijfel met Camp; een bitch blijven - Weg rennen - lief worden x'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

"Help.." hoewel het een arm is en geen hand ^^ je weet dat Geirge hoe dan ook het nooit gaat opgeven want hij houd wel echt van Camo, en zelfs de dood gaat hem daarvoor niet kunnem tegenhouden.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

'Maar ik hou van je. En ik kan deze ziekenzaal niet verlaten.' Ik zag zijn gezicht breken waardoor ik snel mijn blik afwendde maar keek algauw weer op toen hij op sprong en naar zijn stok greep waarna hij weg liep naar een aanrecht waar ik hem in kastjes hoorde rommelen. Doordat hij met zijn rug naar mij toe stond kon ik totaal niet zien wat hij aan het doen was of waar hij in merlijns naam mee bezig was tot ik een zachte kreet hoorde en George op de bed tegenover mij plaats nam en er bloed uit zijn arm sijpelde dat in het niets leek met de tranen die van zijn gezicht af rolden. Hij wist dat ik niet tegen zijn tranen kon. Net zoals hij wist dat ik zijn leven probeerde beter te maken door mij er uit te snijden.
'Madama Plijster..' hoorde ik hem jammeren
'Oh Merlin; meneer Weasley, wat heeft u nou weer gedaan.. en Saunders; ik ben niet verrast om u hier weer te zien.'
'Oh.. I-ik had gewoon z-in om mezelf te steken met een mes.' Ik zuchtte zachtjes en keek weg."blijf maar even liggen; je ziet er ernstif bleek uit. Ik kok zo terug.' Ze verdween waardoor ik weer met George overbleef die tot mijn verbazing nog wat uitbracht.
'Nu moet ik hier wel blijven he Camp..' Het klonk alsof hij gewonnen had en dat leek ook zo tot de deur open ging en Victoire; het meisje van BeauxBattons naar binnen kwam rennen naar mijn bed gevolgd door Nathaniel die meteen van George naar mij keek en tot mijn verbazing gleed er een glimlach op zijn gezicht voordat er een paar lippen op die van mij gedrukt werden terwijl er een obekend parfum mijn neus betrad.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

:'(

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Oh god wat moet George nu doen :'(:'(

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

Voordat ik nog wat kon zeggen schoten de deuren open en kwam er een blond harige meisje binnen lopen, samen met Nathaniel op wiens gezicht plotseling een glimlach verscheen afkeurend schudde ik zachtjes met mijn hoofd en keek hem strak aan war echter niet lang duurde tot mijn ogen terug naar Campbell schoten, waar hij re druk bezig was om zijn lippen op die van de blonde meisje te drukken.
'Nou Weasley, als je nu stil blijft liggen kan ik..'
Ik negeerde Madama Plijsrer die met een flesje en verband binnen kwam lopen en ik haar bevelen netjes opvolgde op op te gaan springen en op de blonde meisje af te gaan stoemen die ik op haar schouders vast greep en van Campbell weg trok im haar tegen een muur aan te drukken. Zoals gewoonlijk wilde ik wat zeggen, ik wilde wat roepen maar er kwam niets uit mijn mond in plaats van dat voelde ik nog een traan achter mijn oog prikken en zonder Nathaniel if Campbell een blik te gunnen stormde ik de ziekenzaal uit en grewp naar mijn gewonde arm die afschuwelijk pijn deed op dit moment terwijl er maar dteeds meer en meer bloed uit begon te stromen. Uiteindelijk stormde ik de wc's binnen toen ik me maar meer en meer misselijker begon te voelen, knielde ik spontaan voor een wc neer en braakte alles uit van wat ik de afgelopen dagen had gegeten. Met nog de zweet die langzaam mijn neus afdruppelde probeerde ik wankelend weer op te staan maar al gauw gooide ik mezelf weer tegen de muurtje naast het kraan neer waarna alles nog waziger wn donkerder voor mijn ogen werden. Ik was moe, kapot, verdrietig, boos en veraden. Al dagen lang wachtte ik tot ik Campbell weer kon zien, weer kon omhepzen, zijn lippen kon voelen, zijn woorden kunnen horen en zijj lach kunnen zien. Zijn o zo mooie glimlach die zelden tevoorschijn komt. Maar nu krijg ik dit. Ik beet weer op mijn lip en sloot mijn ogen terwijl ik me concentreerde op de pijn die ik voelde. Zowel lichamelijke pijn als mentaal. Kon ik maar terug rijzen naar de tijd waar we nog blij waren, waar we nog samen waren en dat we niet zo veel problemen hadden dan nu. Naar de tijd waar we aem in arm in de kamer van hoge nood aan het dansen waren, of naar de tijd wanneer we een lollige sneeuwballengevexht hielden buiten. De verdriet die ik normaal gesproken niet een keer in al die jaren niet had gekregen heeft Campbell er voor gezorgd in twee uurtjes.


En hier eindigt George.. hij heeft liefdesverdriet.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Woorden konden niet uitdrukken hoe verbaasd ik was dat Victoire wier altijd een oogje op mijn broer had nu mij kuste en hoewel ik haar niet terug kuste leek het haar niet te stoppen tot ik in een flits een oranjeharig gedaante zag en voelde de lippen van Victoire abrupt van die van mij afgetrokken worden wat me iets liet ademhalen tot ik George haar tegen de muur zag drukken terwijl ze totaal niet bang leek. Eerder opgewonden. Ik staarde van Victoire naar George waar ik tranen achter zijn ogen zag prikken wat mij enorm pijn deed maar ik kon niks doen. Ik kon hem niet in een omhelzing trekken. Ik kon niet zeggen dat ik van hem hou dat het pijn doet. Ik kon niet zeggen dat ik niet zonder hem kan omdat ik zonder hem moet kunnen.
Voor ik er erg in had liep hij zonder mij nog een blik waardig te gunnen weg terwijl hij totaal geen weet had hoe zeer hij me nu deed. Hoe zeer ik mijzelf deed met mijn woorden terwijl hij werkelijk dacht dat ik niet meer van hem hield maar van Victoire. Voor ik het wist stond Nathaniel al naast me en grijnsde hij breed en voor ik het in de gaten had gleed hij al bruut mij herinneringen in waar ik weer de gebroken gezicht van George voor mij zag en mijn woorden als harde rotsen door de kamer hoorde galmen waardoor ik me nog erger voelde dan voorheen terwijl Nathaniel zachtjes een aai over mijn hoofd gaf alsof ik een kat was. ‘Goedzo.’ Het klonk slechts als een fluistering maar toch ving ik het op voordat hij me los liet.
‘De deur gaat hier als het goed is zo op slot; ik reken er op dat je vanavond in deze ziekenzaal gaat blijven. Rust goed uit zodat je morgen sterk bent wanneer de tweede opdracht begint.’ Ik slikte en knikte gehoorzaam terwijl ik de steken negeerde die het meteen opleverde in mijn nek en schouders voordat Nathaniel zich abrupt omdraaide en samen met Victoire de zaal verliet waardoor ik alleen met een enorme leegte in de ziekenhuis overbleef en zachtjes begon te snikken terwijl ik Georges gezicht nog voor me kon halen. Zo vol verdriet en dat allemaal door mij. Maar ik kon hem niet opzoeken. Het was beter zo maar straks bloedde hij dood. Hij mocht niet dood. Ik schrok op toen ik zachtjes de deur open hoorde gaan en ik meteen zachtjes; ‘George.’ Murmelde. In plaats daarvan kwam Ron en Ginny tevoorschijn. ‘Je gedraagd je vreemd; Gin. Daarom moet je naar madame Plijster en niet tegensputteren.’ Ginny in tegen keek diepongelukkig waarna Ron haar op een bed plaats liet nemen en ‘ben zo terug.’ Mompelde. Voordat ik alles goed overwoog gooide ik mijn benen naast de rand en stond op en hoewel ik alleen maar pijn voelde en een enorme duizeligheid strompelde ik naar Ginny toe die verbaasd opkeek. Waarschijnlijk omdat dit nogal er mongolisch uitzag.
‘Ginny.’ Hijgde ik terwijl ik me aan de bedrand van haar bed vastpakte. ‘Wil je alsjeblieft naar George gaan; hij is gewond en ik heb geen flauw idee waar hij is en hoe erg het is; alsjeblieft, Gin. Je bent mijn enige hoop.’ Ratelde ik en hoewel ze me even in haar op leek te nemen knikte ze waarbij ik meteen wees naar de spullen die madame Plijster voor George had gepakt en bij zijn bed had neergezet. ‘Pak- pak dat. Dat helpt. Alsjeblieft.’ Ze knikte en stond abrupt op. ‘Maak je geen zorgen; Campbell. Ik ga hem zoeken.’ Zei ze zachtjes voordat ze de spullen pakte en verdween waardoor ik mijn ogen dichtkneep en mijn grip om het bed zwakker werd en uiteindelijk op de grond viel wat me niet meer uitmaakte.

Ginny Weasley

Zo snel als ik kon greep ik naar de spullen en wierp Campbell nog een blik die er hondsberoerd uit zag. Hij was lijkbleek en door te zien van een paarse wond in zijn nek die deels gehuld was achter make up vermoedde ik dat hij te veel pijn had om achter George aan te gaan en ik besefte nu pas hoe erg in gevaar George kon zijn. Zo snel als ik kon renden ik de school door en zelfs de leerlingen kamer de jongens kamer op maar nergens was George’ te bekennen noch Fred. Snel rende ik de zaal weer uit en de gangen door totdat ik stil bleef staan en hopeloos zuchtte maar wel een luid gesnik hoorde. Ik draaide me om en zag de deur richting een jongens wc en deed die zachtjes open waar ik George tegen een muurtje zag zitten terwijl zijn arm hevig leek te bloeden. Zachtjes sloot ik de deur en wist niet eens of George mijn aanwezigheid in de gaten had. Noch of hij het zou accepteren gezien hij me liever niet zag dan wel. Voorzichtig en zo zachtjes mogelijk ging ik op mijn knieën zitten naast hem en pakte zonder op goedkeuring te wachten zijn arm en pakte het verband en een resum die madame Plijster mij gegeven had en een stuk wc papier waar ik de bloed van zijn arm af boende en de resum op zijn arm doen om hem te verbinden en het verband vast te maken en hem impulsief in een omhelzing trok dicht tegen mij aan. ‘Wat is er toch; George. Waarom ben je niet bij Camp of bij Fred? Straks was je hier dood aan het bloeden. Maar goed dat Campbell me naar je toe stuurde..’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Wat is er allemaal gebeurt toen ik weg was 0.o
Ik was bij een familiefeest en ben erachter gekomen dat ik twee achterneven heb die op Fred en George lijken

---

Spoiler alert: you will save yourself

Uhm, Campbell probeerd George te vermijden en zei net dat hij hem haatte , alrijd al, haat aan alles aan hem.en al waardoor George depressief was geworden en een mes in zijn arm stak om in het ziekwnzaal te blijven maar rende uiteindelijk toch al weer weg toen een blonde meid hem zoende.

Was familiefeedt leuk (:

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

Mijn blik werd in een duisternis opgesleurd en ik werd maar duizeliger tot hoever het kon waardoor ik mijn ogen sloot en mijn hoofd achterover tegen de muurtje aangooide terwijl ik me concentreerde op mijn bloed die langs mijn vingers door stroomde, tot iemand plotseling mijn arm pakte waardoor mijn hand levenloos naast mijn lichaam viel en ik mijn ogen zwakjes weer opende. Alles was zo wazig waardoor ik de conclusie nam dat mezelf neersteken met een mes niet zo erg handig was. Maar ach ja; tenminste heeft Campbell dan ook geen problemen meer door mij.. ik kom er na een hele halve jaar nu pas achter hoe erg ik hem in de problemen heb gebracht. Ik voelde dat iemand mijn arm aan het behandelen was tot er een soort warme gloed door mijn arm stroomde en het strakker leek te worden waardoor de pijn haast leek te verdubbelen. Ik kreunde zachtjes en draaide mijn hoofd ietswat om en zag nog net Ginny haar oranje haren voordat ze me onverwachts in een knuffel trok.
‘Wat is er toch; George. Waarom ben je niet bij Camp of bij Fred? Straks was je hier dood aan het bloeden. Maar goed dat Campbell me naar je toe stuurde..’ ik sloot mijn ogen weer en bleef bewegingloos zitten.
'Camp.. heeft je gestuurd?' Vroeg ik op een zweverige toon en voelde misselijkheid weer naar boven komen die ik met alle kracht weer wegduwde.
'H-hij- te druk bezig- met blonde meisje kussen. Fred heeft het te druk met zijn liefdevolle vriendje en- en-' en daar haakte ik af. Alsof ik een lachende Snape had gezien staarde ik over haar schouder de leegte in en schudde zachtjes mijn hoofd.
'Laat me alleen. Je hebt vast- iets beters te doen dan dit.'



Wat als George terug gebracht word naar de ziekenzaal en Campbell hem een glaasje water geeft waar Nathaniel stiekem gif of zo in heeft gedaan waardoor George vergiftigd raakt en dan denkt Camp dat hij het heeft gedaan maar na dat dort hij nog steeds een bitch na tegenover George waardoor Nathaniel hem gaat prijzen ^^ kan George lekker dood gaan door Campbell

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Dat gaan we niet doen! Ik wil cage laten blijven maar ik wil niet dat georfe dood gaat ik moest al onderdrukken om camp niet direct achter hem aan tr laten rennen.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Waar moet ik op reageren?

---

Spoiler alert: you will save yourself

Ginny weasley

'Camp.. heeft je gestuurd? H-hij- te druk bezig- met blonde meisje kussen. Fred heeft het te druk met zijn liefdevolle vriendje en- en-' ik fronste automatisch mijn wenkbrauwen. Ik had geen flauw idee wat hier aan de hand was.
'Laat me alleen. Je hebt vast- iets beters te doen dan dit.' Ik lachte schamper. 'Dat maakte niet uit. Je bent mijn broer. George- er is niemand bij campbell. Hij smeekte me bijna of ik naar jou toe wilde gaan omdat je gewond was. Ik weet niet wat er aan de hand is, George maar ik weet wel dat zowel jij als campbell gewond is en dat campbell zich zorgen om je maakt.'

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Ze lachte schamper waardoor ik haar even weer losliet en alles weer helderder leek te worden, maar dat gaf egeen effect op de stekende pijn in mijn arm.
 'Dat maakte niet uit. Je bent mijn broer. George- er is niemand bij campbell. Hij smeekte me bijna of ik naar jou toe wilde gaan omdat je gewond was. Ik weet niet wat er aan de hand is, George maar ik weet wel dat zowel jij als campbell gewond is en dat campbell zich zorgen om je maakt.'
Ik schudde mijn hoofd en trok mezelf overeind hoewel ik gelijk weer achterover tegen de muur aan viel maar wist voor elkaar te krijgen om op mijn benen te kunnen staan en greep met mijn ene hand weer naar mijn arm waar nu een laag verband om heen lag.
'Hij zei dat hij me haatte en het liefst nooit meer wilde zien. Ik denk niet dat dst gaat veranderen als hij mij ziet pijn lijden.' Weer prikte er een aantal tranen in mijn ogen en gauw wankelde ik richting het deur toe om stiekem mijn tranen weg te vegen met mijn bebloedde hand waardoor het ook op mijn wang kwam.
'Het gaat wel wat beter; dankje Gin..' zei ik dan.



Oké geen dood dan; hij valt in slaap en word na een lange tijd niet meer wakker waar door hij gaat denken dat hij dood is x') mijn doel is gewoon om Campbell te laten zien dat het leven zonder hem juist erger is dan leven met hem wat niet eens erg is maar een mooie wonder, en al de consequenties zijn het dan gewoon waard. Want Camp staat dan levend naast George.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Omg ik heb zon medelijden met george dat ik gewoon een campbell in zijn gezicht wil gooien..

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya