[200] When Generations meet - HP - Topic 6 - Speeltopics

Harry Potter en zijn vrienden en vijanden gaan weer naar school voor hun zesde jaar. Wat als ze er opeens achter komen dat hun ouders en hun toekomstige kinderen ook naar Zweinstein gaan? James Potter, Harry Potter en Albus Potter zitten alle drie in hun zesde jaar en komen elkaar tegen. Niemand weet wat er aan de hand is. De toekomstige kinderen mogen niets tegen hun ouders zeggen over de toekomst, maar kunnen ze dat wel volhouden? En wat als de ouders erachter komen wat er later van hun gaat worden, dat sommige vriendschappen verbreken? En Voldemort is er ook nog. Kunnen ze hem tegenhouden?
Rollen:

[ bericht aangepast op 18 sep 2014 - 22:44 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Hmm, kan wel maar denk je nou dat Hermelien zo een meisje is om wraak te nemen :') nou ja.. zr heeft een keer Draco in zijn gezicht gestompt ( ;') ) maar dat was omdat ze toevallig als bij hem stond en gewoon woest was op dat moment.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Argh, ik weet niets voor Albus en Snape

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Hmm, kan wel maar denk je nou dat Hermelien zo een meisje is om wraak te nemen :') nou ja.. zr heeft een keer Draco in zijn gezicht gestompt ( ;') ) maar dat was omdat ze toevallig als bij hem stond en gewoon woest was op dat moment.

[ bericht aangepast op 18 sep 2014 - 0:10 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Maar wat kan ze dan doen :p ik ben een vreselijke Hernione schrijfster en dasrom eil ik niet al te vaak met haar schrijven want ik weet dat ik haar dan ga verpesten :'3

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

In trance bleef ik naar de vlammen kijken tot mijn beeld belemmerd werd door een veels te bekende jongen. ‘Campbell.’ Ik schrok van een paar handen die zich om mijn wangen klemden.
‘Kom bij zinnen; waarom doe je dit?’ Ik wilde me op de vlammen concentreren wat onmogelijk werd gemaakt gezien George veel sterker was dan ik.
‘Als je denkt dat ik.. of iemand je ooit dezelfde dingen aan gaat doen wat de mensen van vroeger je an hebben gedaan; je hebt het mis. Ik ben een persoon die nooit een belofte breekt. Al de beloftes die ik ook heb gemaakt ga ik nooit breken.’ Zijn lippen plaatste een kus op mijn hoofd en hoewel ik zijn woorden wilde geloven waren er zo vaak beloftes gemaakt die verbroken werden. Ik kon niemand vertrouwen. Ook niet degene waar mijn lichaam naar smachtte waardoor ik nog een verwoede poging deed om mijn hoofd los te rukken hoewel het wel een erg zwakke was gezien een groot deel bij hem wilde blijven.
‘Die Hermelien trouwt met mijn broertje; Camp. Toen ik over die bezemkast begon zei ik het meer tegen jou dan tegen haar; omdat wij daar een uur geleden waren. Waarom zou ik anders over dat beginnen? Ik sluit die mei eerder daar op dan.. samen erin gaan. Campbell: Geloof me Denk alsjebieft niet zo negatief over de dingen die ik uithaal: het is net wat je eerder zei: ik ben allen van jou en jij bent alleen van mij. Echt waar. En – en als je alsnog met Scorp terug naar de toekomst gaat.. sowieso gaan jullie terug aan de einde van het jaar: jullie gaan mij en iedereen hier vergeten. Als dat gaat gebeuren wil ik dat je weet dat jij mij misschien wel vergeet; maar ik jou niet. Nooit niet. Want ik had het je beloofd en ook niet zomaar. En ik breek geen beloftes omdat ik van je hou. Of je dat gelooft of niet.’ Ik voelde mijn woedde wegebben evenals de vlammen en rukte eindelijk mijn gezicht los om mijn armen om George heen te gooien terwijl ik mijzelf letterlijk overgaf aan hem en mijn gezicht tegen zijn vertrouwde bortkas verschool. ‘Ik wil je niet vergeten noch verliezen, George. Jij bent mijn water tegen míjn vuur. Sinds ik jou ken voelt het alsof ik in mijn lichaam zit en niet van een afstand zit toe te kijken hoe mijn lichaam zich voortbeweegt.’ Met die woorden gingen mijn armen strakker om hem heen staan alsof het nog de enige heldere ster in de duistere hemel was.

Oops yep Camp is gevoelig x.o’ ohoh.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Toen pas merkte ik dat de vlammen me gevaarlijk benaderden tot het plotseling doofde toen Campbell zich uit mijn greep rukte en zijn armen om me heen gooide en zijn gezicht dicht bij mijn borstkast aanvoelde. Ik liet een zucht van opluchting en sloot even mijn ogen toen ik ook mijn armen om hem heen gppide om hem wat strakker te kunnen omhelzen.
‘Ik wil je niet vergeten noch verliezen, George. Jij bent mijn water tegen míjn vuur. Sinds ik jou ken voelt het alsof ik in mijn lichaam zit en niet van een afstand zit toe te kijken hoe mijn lichaam zich voortbeweegt.’ ik glimlachte en rool tot hoever het kwam zijn geur op voordat ik een.lange kus in zijn haren plaatste waar.ik ook gelijk mijn kin In rustte.
'Ik ook niet; Campbell. Maar dat gaat moeilijk worden als je de hele tijd staat te denken dat ik je heb verlaten. Die gedachtes zijn erg onrealistisch; Campbell.' Zei ik zachtjes met een kleine lach en streelde zachtjes over zijn rug heen.
'Ik hou van je Camp.. en- en ook al gaan we waarschijnlijk elkaar nooit meer zien na de zomervakantie; ik laat je niet achtwr Camp. Ik laat dir niet gebeuren. N als het toch gebeurd.. dan weet je niet meer dat je me kende dus dan is het minder erg voor jou..' ik schudde even mijn hoofd en opende mijn ogen. Nee; dit ga ik niet laten gebeuren. Ik ga Camp niet verlaten doordat hij terug moet gaan naar zijn eigen tijd.
'Dit ga ik niet laten gebeuren.' Herhaalde ik mijn gedachtes.

Sorry ben echt erg inspiratieloos op dit moment

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Wauw hebben ze Scorpius nu achter gelaten? x)

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Ik snoof zachtjes van opluchting toen ik zijn armen om mij heen voelde waardoor ik mijn gezicht dieper in zijn borstkas drukte terwijl ik zijn lippen op mijn haar gedrukt voelde worden.
‘Ik ook niet; Campbell. Maar dat gaat moeilijk worden als je de hele tijd staat te denken dat ik je heb verlaten. Die gedachtes zijn erg onrealistisch; Campbell.’ Ik trok een mondhoek omhoog als wijze van glimlach hoewel hij het niet kon zien gezien zijn kin op mijn hoofd lag terwijl zijn hand ritmisch over mijn rug wreef. Alweer voelde dit fijn. Alweer had ik dit niet benoemd als tijdverspilling maar wenste ik dat het altijd zo kon blijven.
‘Ik hou van je Camp.. en-en ook al gaan we waarschijnlijk elkaar nooit meer zien na de zomervakantie; ik laat je niet achter Camp. Ik laat dit niet gebeuren en als het toch gebeurd.. dan weet je niet meer dat je me kende dus dan is het minder erg voor jou.’ Ik schudde mijn hoofd terwijl mijn armen alleen maar steviger om hem heen gingen staan dat ik haast kon zweren dat ik hem haast stikte maar dan zou ik hem tenminste altijd voor mijzelf hebben en kon hij nooit meer weglopen of iets verkeerds zeggen.
‘Dit ga ik niet laten gebeuren.’ Hoorde ik hem murmelen .
‘George.’ Murmelde ik zachtjes en haalde mijn hoofd iets van zijn borstkas af terwijl ik nadacht. Als ik mijzelf hier niks meer kon van herinneren als ik terug naar mijn tijd zou gaan en George alles zou hij me vast kwalijk nemen als ik het hem nooit verteld had. Misschien kon ik de toekomst voor hem veranderen. Misschien kon hij dan ook van mij houden en hoefde hij niemand te verliezen evenals ik hem niet hoefde te verliezen. ‘2 mei 1998 gaat Fred dood in de avond. Het is dezelfde avond dat heer van het Duister ten onder gaat. Je broer sterft en je word enorm depressief. Hoewel dit allemaal is voor míjn tijd ben je nog steeds depressief tot 2023. De fopshop die jullie geopend hebben draait nog wel met steun van Ron, je broer maar je lach is niet meer zoals je nu lacht. Je bent een totaal ander persoon alsof je slechts een omhulsel bent dat op aarde rond dwaalt omdat het moet terwijl je het liefst zelfmoord wilt.. en je trouwt met Angelique Jansen waar je twee kinderen bij krijgt.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

‘George.’ murmelde hij zachtjes en haalde zijn hoofd iets van mijn borstkas af waardoor ik hem aan kon kijken. Ik glimlachte zachtjes en haalde de olukjes haren voor zijn ogwn vandaan en duwde die achter zijn oren zodat ik zijn bedachtzame ogen kon zien.
‘2 mei 1998 gaat Fred dood in de avond. Het is dezelfde avond dat heer van het Duister ten onder gaat. Je broer sterft en je word enorm depressief. Hoewel dit allemaal is voor míjn tijd ben je nog steeds depressief tot 2023. De fopshop die jullie geopend hebben draait nog wel met steun van Ron, je broer maar je lach is niet meer zoals je nu lacht. Je bent een totaal ander persoon alsof je slechts een omhulsel bent dat op aarde rond dwaalt omdat het moet terwijl je het liefst zelfmoord wilt.. en je trouwt met Angelique Jansen waar je twee kinderen bij krijgt.’
De laatste aantal woorden hoorde ik niet toen mijn lach verdween en bovem Campbell uit naar een punt begon te staren. Zijn woorden herhaalden in mijn hoofd en ik was geschrokken hoe snel dit aas gegaan. Mijn hart begon wat sneller te kloppen en een misselihkmakende gevoel drong mijn maag binnen. Het voelde alsof iemand me probeerde te pletten in een kamer waarvan de muren langzaam naar elkaar toe gingen, of tenminste gebeurde dat met mijn hart. De tranen prikten al achter mijn ogen en een plotselinge woedde zorgde er voor dat ik mijn handen in het gras liet vallen en mijn nagels in het aarde boorde. Ik wilde veel dingen vragen, veel dingen zeggen en roepen, maar niets kwam uit mijn mond dan een aantal gelach dat meer op kuchen en snikken leek terwijl de eerste traan mijn wang af rolde en ik naar beneden begon te staren; totaal vergeten dat Campbell er was. Toen ik er eenmaal achter kwam sprong ik op en keerde mijn rug naar hem toe en boorde mijn nagels in mijn handpalm; puur omdat ik niet wilde dat Campbell mijn gezicht niet zag waar nu hete tranen over stroomden, de tranen die ik nooit eerder over minn eigen wangen voelde stromen en me altijd afvroeg hoe mensen het laten gaan en niet konden inhouden.. Dit is afschuwelijk. Eerst verlies ik Campbell zelf en- en Fred.
'..N-neemt Ron serieus zijn plaats in..' murmelde ik dan om mijn pijn niet te kunnen tonen. Nee; ik mag dit niet voelen; Campbell heeft dit nu verteld door een reden.. Misschien kan ik het dan laten stoppen; misschien kan ik het voorkomen. Oh Merlin; het liefst ging ik dan mee met Camp terug naar zijn tijd om te kijken if het me wel gelukt was om hem in leven te houden.
'Ik ga het voorkomen.' Murmelde ik dan maar hetiet de stille tranen niet stoppen met stromen. Ik beet op mijn lip en knikte met mijn hoofd.
'..ik ga het voorkomen.' Herhaalde ik dan weer.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Missumoet hij dat ook maar doen :') word camp niet zo kwaadaardige ^^ alhoewel hij nu minder kwaadaardig is dan aan de begin van deze rpg.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Albus Severus Potter

James kwam ook naast mij zitten terwijl professor Slakhoorn de studenten die waren besmeurd met dat.. spul, ze schoonspoot met een speciale middel.
‘Even kijken; even kijken. Iedereen is er behalve- George Weasley en Campbell Saunders.’ ik keek rond en zag dat George er inderdaad ook niet was. Slakhoorn liep naar tante Hermelien toe en ik kon het niet lwten en grijnsde zachtjes.
‘Volgende keer geen meelwormen toevoegen, meisje. Het is een ingrediënt waar deze toverdrank niet tegen kan.’
'Zal ik niet doen; niet in mijn eigen ketel tenminste.' Hoorde ik haar sissen terwijl ze haar boeken schoon probeerde te maken en woest in haar tas terug propte. Mijn grijns veranderde in een glimlach toen James zijn arm om me heen gooide om me dichter naar hem toe te trekken.
‘Jullie mogen allemaal gaan voor deze keer maar ik wil wel een opstel over de Levende Dood anderhalf meter voor aanstaande vrijdag.’ ik knikte en keek James even aan.
‘Een ding scheelt; je hoeft je niet te ergeren aan mij tijdens deze toverdranken les.’ zei hij met een glimlach en wreef over mijn arm wat me fijne kriebels gaf.
'Niet alleen in toverdranken.. normaal gesproken erger ik in alle lessen aan jou. Wat is er met ons eigenlijk dat we twee dagen achter elkaar besmeurd worden door iets smerigs met een vieze, sterke geur?' Vroeg ik dan zachtjes en keek de klaslokaal rond. Iedereen probeerde voor professor slakhoorn staan om schooj gespoten te worden waardoor ik en James die achter in de hoekje zaten niet zagen. Ik keek James weer aan en veegde de groene prul met mij vinger zachtjes van zijn lippen vandaan en glimlachte wat twijfelend.
'Tenminste is het deze keer geen pompoenenensap of taart.' Zei ik met een kleine glimlach en trok me zachtjes uit zijn greep om op te kunnen staan en naast James zijn auto (dafuq :') ) tafel ging staan.
'Welke les hebben we nu? Hopelijk niet weer iets met de zwadderaars; ik weet zeker dat er een soort ontploffing zou ontstaan tussen Campbell en tante Hermelien.' Vroeg ik dan. Eigenlijk wist ik zelf al wat we hadden; verweer tegen de zwarte kunsten maar ik wilde gewoon wat gaan zeggen of vragem voordat we in een stilte zouden vallen.

[ bericht aangepast op 18 sep 2014 - 16:15 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

dan heb ik scorpius nodig om hem weer uber evil te maken ('x

enneh oh god George adopteert hem gezien hij Campbell nog herinnert maar trouwt met Angelique en krijgt een zoon en dochter en daarnaast blijft Fred leven.. dit betekend dat Campbell niet meer in Zwadderich zit gezien hij denkt dat George zijn vader is en Angelique zijn moeder waardoor hij liefde heeft gehad dus komt hij in Ravenklauw wss gezien hij wel slim blijft en... dan is hij waarschijnlijk hermelien maar dan verlegen en een mannelijke versie daarvan x')

En dan is George jaloers als hij verliefd word en is campbell echt zo'n papa's-kindje x')

[ bericht aangepast op 18 sep 2014 - 15:50 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

Als sneeuw voor de zon verdween Georges veels te vertrouwen lach terwijl hij naar iets boven me leek te staren. Ik volgde zijn blik maar zag alleen maar bomen. Wat niet heel erg verwonderlijk was gezien we in de verboden bos bevonden. Ik keek naar zijn handen die machteloos in het aarde leken te boren terwijl ik tranen in zijn ogen zag blinken tot de eerste over zijn gezicht waagde waardoor George meteen opsprong en zijn rug naar mij toe keerde terwijl ik wist dat steeds meer tranen over zijn gezicht zouden rollen. Ergens vroeg ik me af of ik ook zo zou zijn wanneer George zou sterven uit het niets. Ik wist het niet eens gezien ik nooit meer gehuild heb sinds mijn gevangenschap bij hén. Tranen loste niks op. Ze lieten je alleen maar meer zwelgen in zelfmedelijden.
‘..N-neemt Ron serieus zijn plaats in.’ Ik antwoorde niet gezien ik ergens niet verwachtte dat hij naar een antwoord zocht. Ikzelf was nooit echt geïnteresseerd geweest in de Weasleys hoewel Fred Jr zijn hart bij mij gelucht had. Dat hij de leegte die zijn vader voelde probeerde op te vullen hoewel hij daar maar steeds niet in leek te slagen. Nee, ik wist alleen de datum wanneer Fred stierf vanwege Voldemort die nu leefde. Als ik wilde kon ik nu Harry Potter vermoorden zodat de hele wereld in duisternis zou kunnen vallen… ‘..Ik ga het voorkomen… ik ga het voorkomen.’ Ik knikte en stond op en liep om hem heen zodat ik met mijn handen zijn tranen weg kon vegen.
‘Ik weet zeker dat je dat gaat doen. Huil niet voor hetgeen wat gebeurd is of wat komen gaat. Lach omdat de wereld denkt dat je zou breken wat je niet zou doen omdat je hoger dan dat bent.’ Ik glimlachte voorzichtig voordat ik met mijn hoofd zachtjes langs zijn kaak wreef voordat ik met mijn handen die van hem vastpakte en hem aankeek.
‘Beloof me dat je niet depressief gaat worden als je missie faalt. Dat Fred alsnog sterft. Beloof me dat je niet gaat huilen en wees sterk. Je weet nu wat er aan komt. Je hebt de macht om de toekomst te veranderen; George. Het is nu aan jou om er wat mee te doen of niet.’ Ik trok een mondhoek op voordat ik zijn handen los liet en een korte kus op zijn lippen te drukken. Het was vreemd om te zien hoe veel Fred Jr en George op elkaar leken en ik toch geen gevoelens voor Fred Jr koesterde terwijl het bij George alleen maar leek te zijn. Ik draaide me om en liep door de bomen door terwijl er een rare rust in mij leek te heersen voor het eerst sinds tijden. Alsof ik nu pas besef dat alles wat ik nu doe of voel niet uitmaakt gezien ik volgend jaar weer de oude zou zijn. Ver weg van George. De jongen waar ik diepe verlangens naar koesterde die dan uitgeschakeld zullen wezen terwijl zijn leven totaal veranderd.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Draco Malfoy

‘..Draco.’ meteen hield ik mijn mond en keek hem met grote ogen aan terwijl ik zenuwachtig op zijn stem wachtte. ‘Ik- ik geloof me Draco..’ ik zag hem op zijn lip bijten voordat hij weg liep om ingrediënten te pakken. Teleurgesteld keek ik naar onder. Eigenlijk had ik verwacht dat hij met mij ging praten maar de ingrediënten leken blijkbaar interessanter.
‘Ik moet me verontschuldigen van mijn domme gedrag: ik- ik ben gewoon nog wat in shock.’ Ik glimlachte en bleef hem aanstaren en het ergste was dat ik hem wilde aanraken maar ik was ergens bang dat ik straks alles wat tot nu toe positief uitdraaide negatief zou uitpakken. ‘Je hebt geen enkele schuld hierin; Ralf. En ik ben toevallig goed in toverdranken.’ Ik keek naar het recept en gooide alles naar volgorde toe en ik moest toegeven dat dit een pittig recept was. Het is daarom dan ook niet voor niks dat alleen SLIJMBAL leerlingen deze les mochten volgen. Plotseling hoorde ik een harde kablam en keek de kant uit waar de ketel van het modderbloedje uit elkaar gevlogen is en de inhoud wat zwart hoorde te zijn troebel donker groen was. Ik stootte Ralf aan en negeerde alle commotie er om heen ook dat Slakhoorn ons bij hem riep en dat we daarna mochten gaan.
‘Moet je modderbloedje eens kijken; nu heeft ze vast geen grote mond meer.’


soreeh

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Ik voel dat iemand aan mijn arm trekt en een deel van mijn wil diegene vervloeken. Het andere deel van mij wil dolgraag weten wie het is die mij uit het water heeft getrokken. Ik begin water op te hoesten.
‘Scorpius.’Ik voel twee armen om me heen en ik open mijn ogen om te zien wie het is. Campbell. Hij legt hij hoofd tegen mijn borstkas en ik weet even niet wat ik moet doen. Mijn handen en benen zijn nog steeds vastgebonden en ik krijg ze niet echt los. ‘Scorpius. Deze tijd is niks voor ons. We gaan er alleen maar op achteruit.’ Ik knik en leg mijn hoofd tegen hem aan. Maar natuurlijk moet er weer iemand zijn die het verpest en niemand minder dan George Weasley, professionele levensvernietiger.
'Camp; we moeten hem naar de ziekenzaal brengen.' Hij fluistert het maar ik hoor het hier ook. Geweldig dat hij me er niet bij wil hebben. 'En ik wil je dan ook even alleen spreken. En ook alleen met Scorpius als hij bijkomt en zich beter gaat voelen, als dat mag..' Ik wil iets ertegenin brengen, maar ik weet niet goed wat.
‘Het boeit me geen ene moer wat jij doet, ik kan heus wel Scorpius wel aan in mijn eentje.’ Ik voel een vlaag van triomf naar boven komen. Hij weigert Georges hulp voor mij. Helaas luk het hem niet om mij op te tillen, waardoor hij wegrent.
'Heei! Iemand help hem!' roept George. Ik krijg tranen in mijn ogen, ik ben niet belangrijk genoeg om geholpen te worden, iemand anders moet het klusje opknappen. 'Het spijt me.' Ik kijk hem alleen maar boos aan en probeer mijn tranen weg te duwen. De twee leerlingen beginnen mij los te maken maar ik stribbel tegen. Een jongen uit Ravenklauw duwt me terug.
'Het heeft geen zin om tegen te stribbelen, Malfoy. Rustig blijven.' Ik blijf tegenstribbelen en als ze me losgemaakt hebben ren ik zo snel als ik kan weg. Helaas is mijn conditie nu echt heel erg slecht en kom ik amper vooruit, maar het gaat om het principe. Ergens blijf ik zitten en sla ik mijn handen over mijn oren. Even, heel even, dacht ik dat er een kans was dat Campbell wel om me geeft, maar nee. Hij ging weg en nu is Weasley erachteraan. Er is helemaal niks verandert en er zal ook niks veranderen. Ik haat alles en iedereen. Waarom moeten mensen mijn leven redden als ze het daarna alleen maar erger maken? Een van de jongens die er net ook was, uit Zwadderich, herken ik. Het is Zino, die een jaar hoger zit. Ik wist helemaal niet dat hij hier ook was.
'Scorpius, gaat het?' vraagt hij. Hij slaat een arm om me heen en ik voel me ongemakkelijk. Ik wil knikken, maar het is een te groot leugen, dus schud ik mijn hoofd en leun ik tegen zijn schouder.

MUHAHAHA Sorry ik weet niet waarom, maar ik dacht aan 19 years en aan Zino en ik moest hem hierheen brengen(flower)

[ bericht aangepast op 18 sep 2014 - 18:16 ]

Spoiler alert: you will save yourself