MSV - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 15 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 12:45 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ze was niet enthousiast. Rodey zelf ook niet, maar hij verging van de honger en hij wilde wel eens goed zien wat voor reactie Venomis' daad precies teweeg had gebracht. Hij wilde de gezichten van de dorpsbewoners kunnen observeren in het café, horen waar ze over spraken.
Hij zag Kato's zusje nogal geagiteerd rondlopen met een theedoek over haar arm, maar ze leek er niet echt bij. Rodey besefte dat zij ook wist wat er zojuist gebeurd was en vroeg zich af wat dat voor de rest van de halfwolven en Cordelia zou betekenen. Kato was weg, hij was de grootste kostwinnaar van de familie... Wat een drama.
Ze kozen een tafel. ZIpp bleef op Rodeys rug zitten en hij vond dat prima. Er keek toch niemand van op.
'Wat deed je hier toen je nog kind was?' vroeg hij niet al te luid aan Venomis. 'Er zijn hier nu maar weinig kinderen. Was dat toen ook zo?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ja,' antwoordde Venomis. 'De meeste wezens hier zijn enig in hun soort en moeten dus relaties aangaan met andere wezens. Slechts enkelen slagen erin om zich voort te planten. 'Als kind struinde ik graag over de markt, probeerde ik eten te stelen en bespioneerde ik anderen door de dakramen.' Ze grijnsde. 'Er waren niet veel kinderen die me konden vermaken en de weinigen die er wel waren, werden angstvallig bij me uit de buurt gehouden door hun moeders.'

Every villain is a hero in his own mind.

Schrijf met kato en michelle, spanneendd

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Nee? Blijf je liever zo, terwijl anderen om je rouwen terwijl je gewoon bij hen kunt zijn?' Erich keek geamuseerd rond, maar hij kon zich niet voorstellen dat iemand écht de verleiding kon weerstaan.

Every villain is a hero in his own mind.

Rodey lachte.
'In feite ben je dus niets veranderd.'
Ze bestelden wat te drinken bij iemand anders dan Kato's zus. Rodey keek even rond om te zien waar ze was, maar ze was niet in de zaak, waaruit hij opmakate dat ze in de keuken was of het magazijn. Ze zou wel kapot zijn van het nieuws...

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Natuurlijk niet. Maar ik kan toch niet zomaar willekeurig het leven van een ander... inpikken?' Het idee maakte haar al onwennig.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Wat een stilte

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Nauwelijks,' gaf ze met een grijns toe. 'Maar misschien val ik nog steeds wel onder kinderen. Ik heb geen idee hoe oud ik zou moeten worden.'

-

'Je zou zeggen dat jij meer recht hebt om te leven als sommige anderen...' Hij draaide aan de ring om zijn vinger. 'Denk maar aan het wezen dat zich heeft voorgedaan als de man van je vriendin.'

Every villain is a hero in his own mind.

Haliae hapte naar adem. Dat wist hij ook... Ze aaide de kraai nog eens en ervaarde opnieuw het heerlijke gevoel van warmte en zachte veren. Wat zou het geweldig zijn als ze alles weer zou kunnen voelen... Het zachte zand, kriebelend tussen haar tenen, en het water, kabbelend langs haar voeten. Een omhelzing, een kus, een simpele aanraking. 'Het is waarschijnlijk niet eens mogelijk,' mompelde ze.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Denk je dat ik hier met je stond te praten als ik dacht dat het niet mogelijk was?' vroeg Erich met opgetrokken wenkbrauwen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik ook niet, hoor,' antwoordde Eodey. 'Tenzij ik een ledemaat verlies. Dan kun je zien horveel lagen mij huid telt. Zoals de jaarringen van een boomstam.'
Hij wilde het niet proberen en had ook wel een idee van hoe oud hij ongeveer was, omdat er op het Instituut onderzoeken waren gedaan om zijn lerftijd vast te stellen, zodat hij op de school toevgelaten kon worden.
'Zouden de halfwolven al weten wat er is gebeurd?' vroeg hij zich hardop af nadat Athiabbe weer uut de keuken was gekomen en hun bestelling op tafel had neergezet.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Maar hoe weet u dan dat het kan?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hoe gaat het nu verder met Kato en Michelle people? ;o

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Het is alom bekend dat geesten iemands lichaam kunnen overnemen,' antwoordde Erich kalm.

-
Venomis haalde haar schouders op. 'Anders is het slechts een kwestie van tijd voordat dat gebeurt.'

-
Satyr maakte de bestellingen klaar en gaf deze aan Athiabbe. Hij hield haar constant met een schuin oog in de gaten, maar het zag ernaar uit dat ze zich goed wist te handhaven in de moeilijke situatie met haar broer.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik hoop het,' zei Michelle zacht. Ze kon niet steeds niet geloven dat ze zonder pardon de gemeenschap uit was gezet en de onmacht maakte haar vreselijk van streek. Ze veegde vluchtig met haar polsen langs haar ogen toen de wanhoopstranen op kwamen zetten.

Every villain is a hero in his own mind.