• Dit keer heb ik jullie hulp/raad of eventuele ervaringen echt hard nodig.

    Een jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden. Ik heb een verschrikkelijk rotte tijd mee gemaakt, dat ga ik even allemaal niet vertellen of ik ben morgen nog bezig. Van dat moment heeft mijn broer het contact met mijn moeder verbroken. Ik weet niet wat er tussen hun is gebeurd, of waarom mijn broer zo is gaan doen. Alleen mijn stiefmoeder weet het en sinds mijn broer haar daarmee in vertrouwen heeft genomen, volgt ze die belofte ook op, met alle respect. Maar het is zover gekomen dat mijn broer al op zoek was naar hoe hij mijn moeder kon afschrijven als moeder.
    Ik ga eerlijk zijn, mijn mama heeft op het verkeerde pad gezeten. Ik was een moeder voor haar, van plaats zei voor mij, terwijl ik het zelf ook heel zwaar had. Dat hij in die tijd geen contact meer met haar wou, kan ik volkomen begrijpen. Maar ze is nu terug op het goede pad en weer die zorgzame moeder die héél veel om haar kinderen geeft.
    De laatste keer dat hij met mijn moeder heeft gesproken was vorig jaar Augustus. Ze zat toen op de psychiatrische instelling van het ziekenhuis (hier ga ik niet over verder praten hoe of wat, of ik huil). Toen zat het nog niet zo scheef tussen hun, maar begon het al wel. Ik heb toen mijn broer kunnen overtuigen om haar toch te bezoeken. Al deed hij het gewoon voor mij. Hij is er maar tien minuten geweest, maar dat was iets. Sinds die dag, heeft hij het hele contact verbroken. (Na dat hij nog huilend in haar armen is gevallen; je bent mij niet kwijt).
    Nu mijn moeder er bovenop is, merk ik dat ze er nog steeds kapot aangaat om mijn broer niet meer te zien. Het enige wat ze wilt, is haar zoon terug. Al is het een stom smsje met 'sorry' of dat hij terug over haar spreekt en het woord 'mama' gebruikt. Al is het één keer op het halfjaar een bezoekje voor 10 minuten. Het zal haar zo gelukkig maken.
    Iedereen heeft al geprobeerd met hem te praten. Ik, mijn vader, mijn stiefmoeder, grootouders, tantes, neven,.. niets maar dan ook niets helpt. "Ze is niet mijn moeder" is telkens wat er uit komt en "ik wil er nooit meer iets mee te maken hebben."
    Ik vraag hierbij jullie hulp. Ik wil tegen kerst, dat hij haar gewoon een gelukkig kerstfeest stuurt. Per kaartje, sms, maakt niet uit. Iemand een idee hoe ik mijn broer terug kan laten inzien dat ze zijn mama is, die hem doodgraag ziet. Om hem weer tegen haar te laten praten? Iemand misschien ervaringen met een gelijkaardige situatie?

    Oké, sorry. Nu huil ik omdat dit nog steeds een gevoelig onderwerp voor me is


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Dit. Vertel hem gewoon nog een keer, rustig 1 op 1 precies dit. Vertel hem dat jij het ook heel erg vind en dat je ervan moet huilen. Dat je moeder is veranderd en dat ze een nog een kans verdiend. Herinner hem aan goeie en leuke tijden. Praten is het belangrijkste. Vertel het hem gewoon eerlijk. En ik vind het echt heel erg voor je.. Ik kan me niet voorstellen hoe je je al die tijd hebt gevoeld/hoe je je er nog steeds bij voelt..

    Skype schreef:
    Dit. Vertel hem gewoon nog een keer, rustig 1 op 1 precies dit. Vertel hem dat jij het ook heel erg vind en dat je ervan moet huilen. Dat je moeder is veranderd en dat ze een nog een kans verdiend. Herinner hem aan goeie en leuke tijden. Praten is het belangrijkste. Vertel het hem gewoon eerlijk. En ik vind het echt heel erg voor je.. Ik kan me niet voorstellen hoe je je al die tijd hebt gevoeld/hoe je je er nog steeds bij voelt..

    Dat helpt niet, ik heb het zo vaak geprobeerd, op verschillende manieren, met verschillende woorden. Ofwel begint hij te roepen, loopt hij boos weg of doet hij gewoon alsof hij je niet hoort.


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Je kan met hem praten en hem proberen over te halen zoals Skype zegt. Uiteindelijk is het toch je broer die het moet doen oftewel het moet besluiten. Dus eigenlijk kan je weinig doen want hij heeft zelf besloten om zich af te sluiten van jullie moeder en hij zal dus ook zelf moeten besluiten om je moeder weer in zijn leven toe te laten. Dat klinkt hard maar als hij het niet zelf besluit en het doet voor jou of iemand anders is de kans groot dat het later weer mis gaat.


    Physics is awesome

    Ik denk dat je daarvoor eerst de reden van je broer moet weten, waarom hij haar niet meer wil zien. Dan kan jij je namelijk in zijn schoenen verplaatsen, en kan je argumenten gebruiken die specifiek op hem zijn gericht.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Probeer je stiefmoeder te overtuigen of ze het jou verteld, dat word vaak zeuren maar daar heb je het voor over toch ? Als ze het zegt kun je weten wat je broer zijn reden is en een oplossing vrzinnen met iemand. Ik vind het ook heel zielig voor jou en je moeder, sterkte !! (H)

    Sandpaw schreef:
    Probeer je stiefmoeder te overtuigen of ze het jou verteld, dat word vaak zeuren maar daar heb je het voor over toch ? Als ze het zegt kun je weten wat je broer zijn reden is en een oplossing vrzinnen met iemand. Ik vind het ook heel zielig voor jou en je moeder, sterkte !! (H)

    Ze heeft wel eens iets gelost tegen me, dat het vooral te maken heeft dat mijn moeder en vader niet meer overeen komen met elkaar en hij de kant van mijn vader heeft gekozen.


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Omg wat erg ... :(
    Lucht je hart bij je broer, en zeg dat je dan weet dat het met de scheiding te maken enz heeft. Probeer meer uit hem te halen. Als hij meer verteld, kun je zijn rede opslaan en sterke argumenten verzinnen. Vertel hem ook dat je moeder ook maar een mens is, iedereen maakt fouten.
    xx Blueblaze


    Do not change and be honest

    He, ik zit hier nu te huilen door wat ik lees. Ik ga even een rondje lopen met mn hond en dan stuur ik je een pb. <3


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

    Wat geeft iedereen die broer de schuld... Tenminste, ik ga er vanuit dat hij een heel goede reden heeft om niet met de moeder te praten en dus dat hij ook een slachtoffer is. Ik ken een meisje die al zes jaar niet met haar vader heeft gepraat, en ondanks dat die vader ontzettend lief is, heeft zij een heel goede reden.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Stapper schreef:
    He, ik zit hier nu te huilen door wat ik lees. Ik ga even een rondje lopen met mn hond en dan stuur ik je een pb. <3

    Oh dankjewel!


    Happiness can be found in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

    Alleras schreef:
    Wat geeft iedereen die broer de schuld... Tenminste, ik ga er vanuit dat hij een heel goede reden heeft om niet met de moeder te praten en dus dat hij ook een slachtoffer is. Ik ken een meisje die al zes jaar niet met haar vader heeft gepraat, en ondanks dat die vader ontzettend lief is, heeft zij een heel goede reden.


    Maar er is hier niemand die de broer de schuld geeft..


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

    Ik snap dat je het graag wilt, maar je kan hem er ook niet toe dwingen. Het is en blijft zijn eigen keus en wat hij met jouw aanbod doet is aan hem.


    26 - 02 - '16

    Stapper schreef:
    (...)

    Maar er is hier niemand die de broer de schuld geeft..

    Die indruk krijg ik als ik de reacties lees. Niet die van jou, nee, maar bij anderen komt het over alsof de broer hier de bad guy is.

    [ bericht aangepast op 6 sep 2014 - 22:36 ]


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Dit is lastig. Ik zelf hoef mijn oma niet meer te zien en daar heb ik me ook aangehouden. Ik heb ook een aantal keer gezegd dat ik haar niet als mijn oma zie (dat doe ik eigenlijk ook niet echt). Dat is natuurlijk anders dan een moeder. Je kunt hem moeilijk dwingen om contact met je moeder te hebben, zeker als hij zo vastberaden blijkt te zijn. Ik snap dat het heel vervelend is. Misschien kun je nog proberen met hem te praten en anders heeft hij waarschijnlijk tijd nodig. Misschien dat hij over een tijd haar wel wilt zien. Succes in ieder geval :')


    I still think of the guitar bible.

    Alleras schreef:
    Wat geeft iedereen die broer de schuld... Tenminste, ik ga er vanuit dat hij een heel goede reden heeft om niet met de moeder te praten en dus dat hij ook een slachtoffer is. Ik ken een meisje die al zes jaar niet met haar vader heeft gepraat, en ondanks dat die vader ontzettend lief is, heeft zij een heel goede reden.


    Ik zie hem niet als bad guy. Hij heeft zijn reden. Vandaar dat ik zei dat hij zelf heeft besloten om niet meer met zijn moeder om te gaan. En dat hij daarom ook niet gedwongen kan worden want dan wil hij het zelf niet en bedenkt hij zich later.

    Ik vind dat haar broer voor zichzelf moet besluiten wat hij wil. Ieder mens maakt fouten, maar als hij/zij daar andere mensen bij betrekt dan is het aan die mensen om diegene te vergeven. Sommige mensen kunnen of willen dat niet. En dan moet degene die een fout heeft gemaakt dat accepteren vind ik.


    Physics is awesome