Ik weet dat het het beste voor je is, en ik sta ook volledig achter je keuze.
Maar het is gewoon zo moeilijk te beseffen dat je er over een paar dagen niet meer zal zijn.
Dat ik je nooit meer zie lachen, nooit meer zie huilen. Dat ik nooit meer met je kan lachen of weet ik veel wat.
Lieve oma, al tijden ben jij niet meer diegene die je ooit was en nu je al helemaal niks meer kan snap ik dat euthanasie de enige uitweg is.
Al 5 jaar lang strijd jij om het leven en ik ben trots dat jij mijn sterke, lieve, behulpzame en koppige oma was.
Vaarwel.
Omdat ik het ergens kwijt moet, ik dagboeken haat en ik opeens dit topic zag staan en dacht; waarom niet.
"I'm in the mood for chaos." - Cheryl Blossom [Weggooiwashand --> Katalante]