• Five maffia masterminds and their hybrid pets living in a luxury villa in London. Anything could happen...





    In een grote villa in Zuid-West London zit het hoofdkwartier van de beruchtste bende van Europa, van de wereld eigenlijk. Iedereen weet het, maar niemand durft er ook maar binnen te vallen. Dat is namelijk zeker het laatste wat je ooit zal doen. Terwijl het bovengronds een prachtige villa is met alle luxe die je, je kan voorstellen, liggen eronder de meest verschrikkelijke en gevreesde martelkamers ter wereld. Als je hier op uitnodiging komt zal je er niets van merken en als je hier zonder uitnodiging komt zal je er nooit meer uit ontsnappen. In de villa wonen de meest gevreesde criminele meesters ter wereld. Iedereen weet dat zij erboven staan, maar ze hebben niets om het concreet te maken. Het zijn spinnen in een crimineel web en weten precies hoe elke draad trilt en hoe die uitwerking zal zijn. Hun duizenden onderdanen door heel Europa, met takken door de hele wereld heen, kunnen met een knip van hun vinger vervangen worden als ze op een of andere manier uitvallen. Toch leven ze hier enigsinds normaal, voor zover dat kan. Natuurlijk is de materiele luxe van het huis niet de enige luxe waarvan zij genieten. Naast hun duizenden maffia onderdanen, hebben ze elk een persoonlijke slaaf, een hybride, een kruising tussen een mens en een dier. De een heeft spitse oortjes en een dikke pluimstaart als die van een vos, terwijl de ander lange slappe oren heeft en een vrolijke kwispelstaart als die van een hond, en allemaal hebben ze een halsband met hun naam erop en die van hun baas. Jaren geleden zijn mensen gaan experimenteren met het mixen van mens en dier, wat in deze tijd succesvol is gelukt. Mensen houden hybriden als huisdieren, of meer huisslaven. Ze doen alle taken in huis en slapen in een mand. Soms hebben ze een vriendelijk eigenaar die ze als gelijke behandelt, maar dat komt nog zelden voor. Ook bij de maffia zijn het gewoon slaafjes die worden afgedankt, of afgemaakt, als ze onbruikbaar worden. Ze hebben een eigen kamertje, niet veel groter dan een politiecel met een bed, wc, wasbak, spiegel, douche en een luikje waar eten en drinken doorheen komt, met een deur naar de gang en de slaapkamer van hun persoonlijke meester. De ene zal strenger zijn voor zijn slaaf dan de ander, maar het blijven huisdieren van maffialeden, dus daar zullen altijd risico's aan hangen. Maar misschien zijn de hybrides wel meer voor hun meesterss dan alleen slaven, of misschien zoeken juist de slaven wel steun bij elkaar, wie weet.


    • Rollen•
    • Niall Horan • Maffia-CEO • IamGroot
    • Zayn Malik • Zwarte-Panter-Hybride • Goner
    • Liam Payne • • •
    • Harry Styles • Maffia-Martelbeul • Styford
    • Louis Tomlinson • • •

    • Michael Clifford • Maffia-Computernerd • MikeyClifford
    • Luke Hemmings • Fennek-Hybride • Whisperings
    • Calum Hood • Duitse Herder-Hybride • IrishNialler
    • Ashton Irwin • Walibi-Hybride • IamGroot

    • Ace Mitchell von Monroe • Wolf-Hybride • MikeyClifford



    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: Hybrides zijn slaven en zullen dus niet snel als gelijken behandelt worden. Als dat wel gebeurt waarschijnlijk alleen in het geheim. Relaties beginnen niet zomaar en nooit zal alles koek en ei zijn in de villa van maffiabazen.
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 72 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Alleen IamGroot of Styford maken nieuwe topics aan.

    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!


    • Het Begin •
    Het is vroeg in de avond op een prachtige heldere, toch enigsinds koude, woensdag en de hybriden zijn druk bezig met het verzorgen van het huishouden en het onderhouden van hun meesters, die elk hun eigen ding aan het doen zijn na het diner. Sommigen zitten misschien nog in de lounge na te praten over de dag met een glas whiskey, terwijl anderen zich liever even terugtrekken om wat bij te komen. Vanavond is er voor de 5 nog een belangrijke vergadering over de stand van zaken, een vergadering die elke week plaats vind, maar daardoor zeker niet minder belangrijk wordt, willen ze alles overal draaiende houden. Nu is er nog even tijd voor ontspanning, voor de meesters in elk geval, want of de hybrides tijd voor rust en ontspanning krijgen is volledig afhankelijk van hen en hun wensen.

    [ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 13:22 ]


    Bowties were never Cooler

    Niall Horan
    Toen ik terugkwam met het water zag ik de jongen zonder muts in zijn ogen wrijven. Het was duidelijk dat hij erg moe was. Ik gaf hem het water en sprak hem kort en bezorgd toe. Ik stond vrij gemakkelijk het glas aan hem af. Ik was gewoon blij dat hij dit van me aannam en er geen complotten achter probeerde te zien, want die waren er niet. Ik was oprecht bezorgt en wilde oprecht dat hij beter werd. Ik glimlachte een beetje bij zijn woorden en aaide even door zijn haren. "Het kotsen vind ik wat minder, maar ik zal een emmer neerzetten en afgelopen nacht heb ik ook geen last van gehad van je haren. Als je dus hier wil blijven liggen, ga je gang, Ace." zei ik voor ik zijn emmer pakte en de inhoud door de wc spoelde. Ik spoelde de emmer nog een paar keer na en liep toen terug naar het bed, waar ik de emmer naast zette. Ik keek nog even naar de hybride. "Red je het hier? Of wil je dat ik nog even blijf? Ik heb nog wel eventjes tijd." vroeg ik aan hem voor ik mijn pak pakte en ernaar keek. Dit was mijn verkeerde pak. Ik had mijn Ierse pak nodig, dat had Calum moeten weten. Ik hoefde die godsvergeten jongen toch niet alles uit te spellen. Dat hij de hersens niet had van zijn kruising was een ding, maar na al die jaren moest hij weten dat als er Ieren kwamen, ik een bepaald pak aan wilde. Domkop. Ik legde het pak weg en zocht tussen de setjes in mijn kast het juiste pak en legde het op mijn kastje. Ik moest er alleen een bijpassende stropdas bij hebben. Het was een donkergroen pak met een wit overhemd en een oranje voering. Ik pakte uiteindelijk een bloedrode das en wachtte op Ace zijn antwoord voor ik me zou omkleden, of nog even zou wachten, en dan naar mijn kantoor zou gaan. Daar stonden mijn lakschoenen, die echt niet lekker zaten, maar wel netjes stonden. Ik hoopte dat Calum ze had gepoetst, anders kreeg hij geen lunch.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Wat was de ontvangst hier toch altijd hartelijk, ik voelde me zo ontzettend gewild zodra ik een stap in de kamer zette. Niet dus. Ik rolde met mijn ogen om Michael's opmerking en negeerde hem, dat hij een lange nacht had gehad betekende niet dat hij zo tegen me uit mocht vallen. Want dat hij een nacht had doorgehaald was wel te zien. Met enige moeite om normaal te lopen ging ik naar de stoel waarnaast Adhton zat en ging voorzichtig zitten, om licht te glimlachen toen de hybride over mijn been aaide. Het was goed dat Michael al naar boven was, want die had daarbij zeker een wenkbrauw opgetrokken, al dan niet meer. Langzaam dropen de andere twee hybrides ook af, waardoor wij nog de enigen in de woonkamer waren. Niet dat ik het erg vond, want ik was constant bang iets te doen wat voor mij heel normaal was met Ashton en dat de anderen verkeerde dingen gingen denken. Enkele ogenblikken nadat iedereen daadwerkelijk uit het zicht was hopte de hybride naast me op de leuning en leunde ik met mijn hoofd tegen zijn borst terwijl hij door mijn haar en achter mijn oor aaide. Ik genoot van zijn zachte aanraking en keek ondertussen hem met afwachtende oogjes aan, ik kon merken dat hij iets wilde zeggen. Met een begrijpend knikje zuchtte ik bij zijn woorden, aan de ene kant zat het in mijn natuur en had ik heel veel zin om weer aan de slag te gaan, maar aan de andere bleef ik het liefst zo tegen Ashton aan hangen. Ik piepte zachtjes toen hij op mijn schoot plofte, de druk was nou niet echt prettig zo. Toch sloeg ik mijn armen om zijn middel en hield hem dicht tegen me aan, ik wist dat hij het fijn vond om zich zo veilig te voelen als hij op mijn schoot kroop, al was dat nu vast niet het geval. Het was in ieder geval een vertrouwd iets om te doen. "Hmm, klinkt goed. Want dit wordt de komende tijd echt niet minder," zei ik met een weke glimlach terwijl hij het haar voor mijn gezicht weghaalde. Dat ik er niet uit zag wist ik ook wel, het verschil was alleen dat ik er niks om gaf. Ik aaide door zijn wilde krullen nadat hij zijn hoofd tegen me aan had gelegd, om mijn hand te verplaatsen naar dat ene plekje achter zijn oor. Een zacht gehum rolde over mijn lippen bij het kusje in mijn nek, hij moest echt wel trots zijn op de markeringen over mijn hele lichaam en het effect dat hij op me had met de juiste handelingen. Ik lachte even om de vraag die Ashton stelde, waar zijn twijfel duidelijk in doorklonk. "Voor je eerste keer deed je het echt geweldig. Je moet alleen niet bang zijn om je wil bij me op te dringen of ergens een verbod op te leggen en je moet zeker niet bang zijn dat je me pijn doet. Ik kan het hebben, en anders merk je het snel genoeg," zei ik om hem gerust te stellen. Ik kon zeker wel tegen een stootje en ik had er vaak erger uitgezien dan dit, van volledig beurs zijn tot diepe snedes in mijn polsen door de ruwe touwen die in mijn huid sneden. Ik bedacht me wat en prikte zacht in zijn buik. "Je beseft je wel dat je nu geen maagd meer bent hè? Of is er iets waarvan ik niet weet?" vroeg ik met een speelse grijns. Mijn gedachten waren gisteravond al te ver weg om het te kunnen beseffen, maar het was toch wel wat. Zeker omdat de meeste hybrides hun hele leven maagd bleven, tenzij ze zo vrij waren een liefdesleven op te kunnen bouwen of werden gebruikt voor een fokprogramma.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Het was duidelijk dat Harry genoot van mijn zachte aanhalingen. Dit was een enorme omgekeerde wereld, maar erg vond ik het eigenlijk niet. Ik vertelde hem rustig wat er gebeurde in de rest van het huis, wat hij neit kon horen, maar ik wel. Voorzichtig zette ik hem weer rechtop en schoof op zijn schoot. Het voelde vertrouwd en veilig om op zijn schoot te zitten. Nogsteeds was dit niet normaal in deze wereld, maar voor ons wel. Zijn gepiep maakte wel duidelijk dat hij de druk van mijn gewicht niet helemaal prettig vond, maar hij deed er niets tegen, dus ik bleef fijn zitten en leunde iets tegen hem aan toen hij zijn armen om mijn lichaam sloeg. Ik was dan wel gespierder en sterker, hij bleef langer. Ik stelde hem voor dat ik vanavond zou proberen zijn pijn te verlichten met een massage. Ik was er niet heel goed in, maar hopelijk hielp het wel, hij liep namelijk echt alsof er letterlijk een stok in zijn kont zat. Ik deed in stilte zijn haren een beetje. Hij gaf er niet om, maar ik liet hem niet rondlopen als een zwerver. Daarna legde ik ook mijn hoofd tegen hem aan en humde genietend bij zijn gekriebel achter mijn oor. Het voelde heel fijn. Zacht drukte ik een kusje op de zuigzoen van gister, waar ik toch wel een beetje trots op was dat ik hem had kunnen markeren als de mijne. Hij was nu echt mijn speeltje, maar ik was nogsteeds wat onzeker over hoe ik het had gedaan en hoe ik het beter zou kunnen doen. Ervaren was ik namelijk echt niet en mijn instincten gingen maar tot een bepaalde lengte. Ik glimlachte bij zijn woorden en speelde wat met een van zijn krullen. Hij wist niet hoeveel dit voor me betekende dat ik het goed had gedaan, maar toch vond ik het wel opmerkelijk dat ik blijkbaar niet ruw genoeg was geweest, terwijl ik juist het gevoel had dat ik hem echt hard had aangepakt. Nee, mijn wil had ik niet echt op hem opgedwongen, maar daarvoor was ik ook net iets te onzeker geweest tijdens mijn eerste keer. Ik werd uit gedachten gesleurt door een prik in mijn buik en piepte luid. Het was dat ik opgekrult zat, anders had ik zijn hand weggeschopt. Nu ging dat niet, wat voor hem positief was. Zijn woorden lieten me nu pas beseffen dat ik inderdaad geen maagd meer was. Nu had ik nooit heel veel waarden eraan gehecht, omdat hybrides toch normaal altijd maagd bleven, of ze moeten in de opfok gaan, en ik had nooit het gevoel gehad dat Harry me ooit zou achterlaten. Ja, die ene week in het asiel, dat was verschrikkelijk geweest, maar sindsdien nooit meer. "Ja, er lopen al tich kleine Irwins rond op deze wereld." zei ik grappend voor ik een klein kusje op zijn lippen drukte. "Nee, dit was echt mijn eerste keer, maar ik vind het vrij stom om er zoveel waarde aan te hechten." zei ik zacht voor ik mijn hoofd weer tegen zijn schouder legde. Ik wilde het liefst zo nog een tijdje blijven zitten. Met mijn handen streelde ik zacht over zijn borst, maar kon het niet laten wat met mijn vingers te trommelen. "Ik zal zo nog wat thee voor je maken? Dan heb je wat warms voor onder het werk." zei ik zacht. Ik was nogsteeds bezorgd om hem en wilde dat hij een beetje goed voor zichzelf zorgde tijdens het werken, want ik zou andere klusjes hebben dan hij. Ik moest wassen, de badkamer en de slaapkamers schoonmaken, het bed afhalen en weer opdekken, koken en dan weer de was afhalen, opvouwen en wegleggen. Ik zou hem wel eten komen brengen, maar ik meed nogsteeds liever de kelder, zeker als hij bezig was.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles
    Zijn voorstel voor vanavond sloeg ik zeker niet af, want dat ging ik nodig hebben als de pijn op de manier aanhield. Zelfs als het daardoor maar een beetje afnam was ik al blij, niet dat ik hierom spijt had gekregen, in tegendeel. Tevreden met dit kleine momentje samen trok ik hem dichter tegen mijn borst terwijl Ashton bezig was met mijn haar. Het was jammer dat ik niet de hele dag zo bij hem rond kon hangen want het was erg prettig, maar we hadden allebei zat te doen vandaag en dat kon ik niet zomaar laten vallen. Hoewel ik het nog zag gebeuren dat ik het nog ergens halverwege op gaf omdat mijn benen weigerden en ik alsnog op de bank of in bed bleef hangen. Ik kriebelde hem zacht achter zijn oor en glimlachte toen hij er zichtbaar van genoot, ik wist heus wel met welke kleine dingetjes ik hem blij kon maken. Automatisch ontblootte ik mijn nek wat meer door zijn lippen die de huid daar raakten, al was het maar voor een klein kusje. Alle markeringen op mijn lijf vond ik niet zo erg, om eerlijk te zijn vond ik het juist fijn dat Ashton zijn claim had achtergelaten. Ik lachte even om zijn onzekerheid, alsof hij het op ook manier fout gedaan zou hebben. Hij had het echt geweldig gedaan, zelfs als erbuiten werd gelaten dat het zijn eerste keer was geweest. Ik stelde hem gerust met de kleine tip dat hij niet bang hoefde te zijn om zich volledig te laten gaan, dat ik juist fijn vond om compleet weerloos te zijn. Daarna bleef ik even stil en aaide de hybride wat over zijn rug, het was goed om zo bij hem te zijn, al kon ik zo in slaap vallen door de warmte die hij gaf en met zijn zachte aanrakingen. Niet dat ik dat mezelf liet doen, daarvoor moest er nog teveel gebeuren. Uit het niets bedacht ik me wat en prikte hem zacht, om in de lach te schieten bij zijn piep. Eigenlijk was het helemaal niet grappig, want Ashton was deels vluchtdier en ik had moeten weten dat hij niet tegen onverwachtse bewegingen kon, maar ik kon het niet laten. Ik zei hem wat ik had bedacht, ik wist niet hoe hij erover dacht, maar voor de meeste mensen was dat niet niks. Stiekem voelde ik me daarom best speciaal dat het met mij was, niet dat ik dat ooit hardop zou toegeven. Ik grijnsde en rolde met mijn ogen om zijn woorden, wat verdween door het kusje dat ik kreeg. Op een manier begreep ik hem wel, maar aan de andere kant niet gezien ik het vanuit een heel ander standpunt bekeek. Met een glimlach aaide ik door Ashton's haar toen hij weer tegen me aan leunde en hij mijn borst streelde. "Als je dat zou willen doen, graag. Wil je dan ook gelijk straks wat pijnstillers voor me halen?" vroeg ik zacht. Hij was lief dat hij hier zelf mee kwam, ik waardeerde zijn bezorgdheid ontzettend en zolang ik niet al te veel extra werk op zijn schouders liet rusten vond ik het best. Ik drukte mijn lippen weer op de zijne en kreeg de neiging om uit te testen of hij nog steeds dominant op me reageerde als ik het uitlokte, dus liet ik mijn tong speels langs zijn lippen gaan en liet de vingers van mijn hand die door zijn haren aaiden zich er doorheen vlechten. Ik dacht dat ik het antwoord op mijn eigen vraag al wist maar het uittesten kon nooit kwaad, zeker omdat ik wist dat we dit beiden niet zo erg vonden.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ashton Irwin
    Ht was duidelijk dat Harry mijn maagdelijkheid een stuk belangrijker vond dan ik. Ik had er nooit waarde aan gehecht, omdat ik vrij zeker was dat ik hem nooit kwijt zou raken. Als je iets van zelfsprekend vond, werd het een heel stuk minder belangrijk. Gelukkig sprak hij het niet teggen, want eigenlijk had ik daar niet echt zin in. Na gister had ik prima geslapen, maar niet zo heel erg lang, dus ik wilde eigenlijk ook nog wel een dutje doen. Misschien als ik straks klaar was met al mijn klusjes en de was netjes buiten hing te drogen. Dat zou fijn zijn, want anders zou ik het echt niet zo lang volhouden als ik waarschijnlijk zou moeten. Ik liet me prettig tegen hem aan zakken en vroeg hem of ik thee moest maken. Erg was het niet en voor mezelf was het ook lekker om een thermosfles met thee bij me te hebben, want ik zou nog wel even bezig zijn vandaag. Zijn woorden deden me glimlachen. Ik deed het graag, maar de waardering die ik ervoor kreeg was heel erg prettig en deed me zeker heel erg goed. "Geen probleem, Harry. Ik leg er wel een pakje naast. Het sleuteltje van het medicijnenkastje ligt er toch bovenop?" vroeg ik nog even voor de zekerheid voor ik nog gewoon bleef liggen. Pas als Niall eraan zou komen, zou ik van zijn schoot vertrekken. Nu bleef ik nog lekker zitten, want ik lag hier wel heel comfortabel in zijn armen. Toen ik plots zijn lippen op de mijnen voelde maakte ik een zacht geschrokken geluidje. Toch merkte ik al snel dat hij zijn dominantie probeerde te vestigen. Ondanks dat ik wist dat ik dit zeker nu zou moeten toestaan, omdat hij nu wel de baas was, maar ik kon me er maar moeilijk toe zetten. Toch was zijn gelik over mijn onderlip me te veel. Mijn schouders zette ik automatisch iets breder en ik vouwde mijn handen om zijn gezicht om na even zacht op zijn onderlip te hebben gebeten terug te trekken. "Als je zo graag een ronde twee wilt, kan je die krijgen, maar vanavond op de kamer en zeker niet hier en nu. En als je wel doorzet kan je die massage wel op die mooie gespierde borst schrijven." zei ik tegen hem terwijl ik een vinger van zijn kaak naar beneden tot over zijn borst liet glijden. Hij zei dat hij het niet erg vond als ik hem mijn wil oplegde, dus dit was een mooi moment om dat uit te testen. Daarna stond ik op, met mijn vinger nogsteeds tegen zijn borst gedrukt. "Wacht jij hier maar op Niall. Ik zal de thee voor je klaarzetten. Als je me zoekt ben ik in de keuken of boven." zei ik voor ik nog een zacht en heel kort kusje op zijn lippen drukte. Het was niet dat ik hem niet graag zoende, maar hij moest wel weten hoe hij op dit vlak stond en ook wanneer het totaal niet gepast was. Daar zei ik echt wel wat van. Het waren toch onze levens die op de lijn stonden en ik wilde niet weer op straat terrecht komen. Dat overleefden we niet. De politie zou ons direct oppakken en dat zou onze dood betekenen. Z zouden namelijk echt niet vergevend zijn tegenover een maffiabeul en zijn hybride. Ik raai m om en liep toen richting de keuke om daar genoeg water op te zetten voor twee volle thermosflessen met thee. De thermosflessen zette ik ook klaar, met theezakjes erin, voor ik naar boven huppelde om daar de asperientjes te gaan halen voor Harry.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik
    Misschien vond ik het nooit zo leuk om te beginnen met werken, maar zodra ik eenmaal bezig was, wilde ik het wel altijd goed afmaken. Ik was altijd al wel perfectionistisch geweest, wat hier in de meeste gevallen wel een goed ding was, aangezien het vaak genoeg was gebeurd dat ik net iets niet goed genoeg had gedaan en Michael boos op me werd. Daarom werkte ik hard om de kamer binnen het halfuur dat Michael in bad zou zijn schoon te krijgen, zodat hij ook weer goed aan het werk kon hier. De rommel opruimen, het bureau afnemen, vegen; ik probeerde alles zo snel en efficiënt mogelijk te doen. Schoonmaken was niet echt iets waar ik nog over na hoefde te denken, aangezien het vrijwel automatisch ging na al die tijd dat ik hier had gewerkt. De minuten gingen vrij snel voorbij, en ik was dan ook binnen een halfuur klaar. Ik nam de schoonmaakspullen weer mee terug naar het schoonmaakhok en ruimde die weer op, waarna ik naar de huiskamer liep. Michael was daar nog niet, wat betekende dat hij nog niet uit zijn bad was. Waarschijnlijk was hij in slaap gevallen, of was hij gewoon de tijd vergeten. Ik snapte hem wel, want hij verdiende het wel om even te kunnen uitrusten zonder iets aan zijn hoofd te hebben. Nu moest ik hem echter wel gaan halen, want dat had hij me gevraagd. Ik liep naar de badkamer toe en klopte drie keer op de deur. 'Michael? Er is een halfuur voorbij, ik ga nu aan je ontbijt beginnen,' zei ik, en wachtte op zijn antwoord.


    Sometimes to stay alive, you gotta kill your mind.

    Harry Styles
    Ik waardeerde het echt dat Ashton zo aan me dacht en uit zichzelf ermee kwam om wat thee voor onder het werk voor me te maken. Al vroeg ik hem er wel bij of hij dan gelijk wat pijnstillers kon halen, zonder ging ik het niet redden vandaag. Het jammere was dat ik er niet op reageerde zoals de meeste mensen, want als het eenmaal was uitgewerkt kwam de pijn drie keer zo hard terug, daarom was ik zo blij dat hij een massage had voorgesteld. Dan zou het namelijk al uitgewerkt zijn en ging ik het hard nodig hebben. En met handen als de zijne moest dat goedkomen, die waren goed voor echt alles. Ik knikte bij zijn vraag, die sleutel verplaatste nooit, tenzij er iets dergelijks in het kastje zat waar sommige hybrides niet met hun tengels vanaf konden blijven. Gelukkig was Ashton niet zo en als ik hem zei dat ik niet wilde hebben dat hij een bepaald iets pakte luisterde hij ook gewoon. Dat was zoveel makkelijk dan duizend keer hetzelfde te moeten zeggen terwijl het al vanzelfsprekend zou moeten zijn. Ik hield hem nog wat dichter tegen me aan en genoot van zijn aanwezigheid op zich al. Het had een kalmerend effect op me om hem vast te houden, hoewel ik het soms fijner vond om degene te zijn die werd vastgehouden, zeker na een breakdown zoals die van gisteren. Daardoor voelde ik me altijd heel kwetsbaar de dagen erna en had de bescherming nodig. Ik drukte mijn lippen zacht op die van hem, om het besluit te maken hem uit te testen. Heel zacht likte ik over Ashton's lippen, als hij het toeliet was het goed om te weten dat hij buiten de slaapkamer niet zo dominant was. Als hij het niet toeliet vond ik het zelfs nog beter want zelfs als het onschuldig was vond ik het fijn om geleid te worden. Het was me al snel duidelijk dat hij deze poging maar niks vond en al snel de leiding nam, niet dat je me hoorde klagen. Ik piepte zacht tegen zijn lippen aan toen hij in mijn onderlip beet en keek hem met afwachtende oogjes aan nadat hij terug trok. Automatisch kromp ik wat in elkaar door zijn woorden waartegen hij merkbaar geen tegenspraak duldde terwijl hij een vinger over mijn borst liet glijden wat me een korte rilling gaf. Een teleurgesteld geluidje rolde over lippen toen hij opstond en de fijne warmte met zich meenam, dat was niet de bedoeling. Toch knikte ik gehoorzaam bij zijn woorden en het veel te korte kusje dat hij me gaf. Zodra hij weg begon te lopen krulde ik me zover dat ging op in de stoel om de warmte bij me te houden. Ik had het niet koud of zo, maar het was wel prettig. Ik trok mijn mouwen tot over mijn handen en hield ze dicht tegen mijn lichaam aan. Snel begon ik me te vervelen en had de neiging rond te gaan lopen door het huis heen, maar Ashton had me gezegd hier te wachten dus deed ik dat. Zo simpel was het. Zo ontzettend lang voor Niall naar beneden zou komen kon het toch niet zijn, hoopte ik dan want ik was iemand die zich binnen vijf seconden van niks doen zich al kapot kon vervelen.


    Because I love him, do I need another reason?

    Calum Hood

    Ik kauw wat op het balletje als ik me ineens verschrikt bedenk dat ik zijn schoenen ben vergeten te poetsen. Ik spring overeind en stilletjes ren ik door het huis naar Niall zijn kamer. Lipbijtend loop ik naar binnen en ik zie dat Niall een ander pak had gepakt. Fuck, er zouden dus Ieren komen. Ik was weer eens goed bezig, ik probeerde zo hard mijn best te doen dat ik juist dingen begon te vergeten en ik vond het niet leuk. Ik pak zonder wat te zeggen zijn schoenen en verdwijn weer. Niemand leek me erbij te hebben, als ik binnen kwam keken ze me aan alsof ik gelijk weer op mocht rotten. Ik loop naar een kamertje waar smeer en andere spullen stonden en pak snel de goede doek en poets ze helemaal glimmend. Ik doe de veters zo, dat hij er straks gelijk makkelijk in kon. iK rium alles weer op en ik loop stil terug. Met een sorry blik zet ik ze neer en verdwijn weer. De was die was helemaal droog. Ik sorteer alles snel en pak een strijkplank en strijkijzer zodat ik de blousen en broeken netjes kon strijken. De sokken vouwde ik alvast op en besloot alles dadelijk in een keer te brengen.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Ace von Monroe
    Nog nooit was Niall zo lief voor me geweest. Ik wist niet of het door ons gesprek van gister kwam, of omdat hij echt een hart bleek te hebben. Ik ging eigenlijk automatisch uit van het eerste, maar hij leek wel echt bezorgd. En het was niet dat ik de kracht er voor had om er ubberhaupt echt over na te denken. Het enige wat ik kon doen was het waarderen en van het moment genieten. Al ging dat een beetje moeilijk, omdat ik me nog steeds verschrikkelijk voelde. Met trillende handen nam ik het glas aan en begon ik rustig kleine slokjes te nemen, wetend dat het anders fout zou gaan. Ik dacht er serieus aan om hier te gaan liggen. Het bed lag veel beter en ik had geen kracht meer om naar mijn eigen kamer te lopen. Maar ik vond het idee zo raar. vannacht was het gewoon perrongelijk gegaan. Ik was gewoon in slaap gevallen, terwijl dat niet echt de bedoeling was geweest. Nu liet ik het maar even. Ik keek zo wel. Ik keek naar Niall, terwijl hij zijn kleding begon te pakken. 'Ik wil je niet van je werk afhouden.' Gaf ik eerlijk toe, zwijgend over het feit dat ik het inderdaad fijn zou vinden als hij even bleef. Gewoon omdat ik voor het eerst in ons samenzijn, zijn aanwezigheid accepteerde en zelfs fijn vond. En ik wist dat als ik weer beter zou zijn, dit waarschijnlijk over zou zijn. Omdat ik nu niet zonder zijn hulp kon en straks weer wel. En misschien vond ik het wel gewoon fijn om een keer afhankelijk te zijn. Al waren de omstandigheden waardoor wat minder. Want ik had nog altijd het gevoel alsof ik was overreden was door een bus.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Michael Clifford
    zodra mijn teen het waren water raakte, wist ik al dat ik binnen een minuut vertrokken zou zijn. Ik liet me langzaam in het hete bad glijden, tot aan mijn lippen en zuchten vermoeid. Het was niet alleen een zware nacht geweest, het had me ook aan het denken gezet. Zonder mij waren we nu waarschijnlijk dood geweest, of op zijn minste opgepakt en niemand die het leek te waarderen. Alsof ik alles altijd maar voor niets deed en mijn werk er niet toe deed. Iedereen vond zichzelf veel belangrijker en trok enkel zijn eigen plan. Misschien moest ik die baan die ik aangeboden had gekregen maar gewoon aannemen. Ik kreeg er het dubbelen voor terug en misschien waardeerde ze daar mijn aanwezigheid wel.
    Ik liet me nog wat verder onderuit zaken en sloot mijn ogen. Ik ging nu geen beslissing nemen, wetend dat ik later toch spijt zou krijgen. Het was namelijk toch mijn familie dit en dat was ook precies de reden dat ik er eerder ook al nee tegen had gezegd.
    Ik liet me opzuigen door het warme water en door de geur van het badschuim. Ik probeerde er niet verder meer over na te denken en de zorgen van me af te laten glijden. Gewoon nergens meer aan denkend en met een lege gedachte viel ik al snel in slaap. Zelfs zo diep, dat ik Zayn die een half uur later aan de deur stond niet mee kreeg.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall Horan
    Het was fijn om te zien dat het kotsen in elk geval al wel was gestopt. Dat leek me een goed teken, zelfs al zag hij er nogsteeds uit als een wrak. Dat was ook eigenlijk de reden dat hij in mijn bed mocht liggen. Niet dat ik het vannacht niet fijn had gevonden om tegen iemand aan te kruipen, maar dat ging eigenlijk net is te ver. Ik wist dat Harry en Ashton wel zo close waren dat Ash gewoon op Harrys schoot mocht zitten, maar zelf voelde ik me er niet helemaal gemakkelijk bij, ook niet met gewone mensen. Bij Ace zijn woorden keek ik hem even aan, maar net toen ik wilde antwoorden kwam Calum binnen. Die jongen moest werken aan zijn timing en geheugen. Al snel was hij weer weg en richtte ik me op Ace. "Het maakt niet uit. De dag is nog jong, de gasten zijn er nog niet en ik moet mijn pak nog aan." zei ik voor ik toch even de badkamer in verdween om mijn boxer te verwisselen. Hij had me vaker dan eens naakt gezien, maar toch vond ik het niet zo prettig dit in het midden van de kamer te doen. Toen ik terugkwam om de rest aan te trekken was Calum er weer met mijn schoenen. "Wacht onze gasten maar op." zei ik net voor hij verdween en ik rustig mijn kleren begon aan te trekken. Normaal deed ik dit ook in de badkamer, maar Ace wist al van mijn littekens af en mijn brandmerk was bedekt, dus ondanks de onwennigheid maakte het toch weinig uit. "Als er iets is of je hebt iets nodig moet je maar gewoon roepen. Calum hoort het zoizo en dan zal het niet lang duren. Na het gesprek ga ik het recept ophalen en dan gaat het morgen hopelijk al een stuk beter." zei ik terwijl ik mijn overhemd in mijn broek stopte en een riem om mijn broek bond. Daarna liep ik naar de spiegel om mijn haren netjes te doen met wat wax en te controleren of ik geen stoppels had. Dat was wel zo, dus na een snelle scheerbeurt, wat aftershave en de deo die ik ook nog op moest was ik klaar om aan het werk te gaan. Op mijn schoenen na, maar ik wilde de schoenpoets wat tijd geven om te drogen. Nog even trippelde ik naar de zieke hybride toe en kriebelde zacht achter zijn oor. "Als je wil blijf ik nog even tot ik echt aan de bak moet." zei ik zacht. Ik zag op tegen vandaag, maar als je zo'n functie had als ik komt er altijd een tijd dat je niet al je vrienden en bondgenoten kan beschermen, jammergenoeg.


    Bowties were never Cooler

    Calum Hood

    Ik ben net terug met de schoenen van Niall."Wacht onze gasten maar op." Zegt Niall. Ik glimlach even en ik knik. Stilletjes loop ik rihting de deur waar de bel ging. Ik doe open en maak een kleine buiging zoals Niall dat graag wilde. Zonder iets te zeggen maak ik het handgebaar dat ze me mogen volgen. Ik ga de drie Ieren voor en leid ze naar de vergaderzaal. Ik pak de thermoskannen. " kan ik u wat drinken aanbieden?" Vraag ik onderdanig maar netjes en zachtjes. De vragen een irishcoffee. Ik knik en stil ga ik op zij en op het karretje maak ik de Irish coffee die Niall altijd lekker vond. Ik zet ze bij de Ieren neer en het schaaltje koekjes ook. De bel ging weer en ik buig netjes en laat ze me volgen. De andere drie Ieren geef ik ook wat zij wilde. Ik sluit de deur en loop naar Niall toe. Ik besloot om niets te zeggen, hij zal wel begrepen hebben dat ze er waren. Ik kijk vlug naar Ace en zie dat hij echt ziek was. "Ze zijn er" zeg ik dan zachtjes en loop weer terug. Voor Niall maak ik ook zijn drankje en ik doe de rolgordijnen naar beneden en de lampen aan. Stil ga ik op de simpele kruk zitten naast de luxe stoel van Niall.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Zayn Malik
    Het bleef stil aan de andere kant van de deur, en ik klopte nog eens. 'Michael?' vroeg ik wat luider, maar er kwam nog steeds geen antwoord. Waarschijnlijk was hij in slaap gevallen. Ik keek snel op mijn horloge, en besloot dan maar alvast zijn kleding klaar te gaan leggen. Vijf extra minuten voor Michael konden geen kwaad, toch? Ik liep in een snelle pas naar zijn kamer en pakte daar zijn wat nettere kleding uit de kast, aangezien hij een bespreking had en dat dan wel belangrijk. Niet dat hij met zijn grote, meestal gekleurde haar er echt professioneel uit kon zien, maar goed. Net toen ik de juiste schoenen wilde pakken, hoorde ik opeens de deur opengaan. Dat was toch niet al...? Maar toen ik de stemmen hoorde, wist ik dat ze er al waren. 'Fuck, nee nee nee - verdomme,' vloekte ik toen ik me besefte wat dat betekende, en rende zo ongeveer naar de deur van de badkamer. Daar klopte ik nog een paar keer hard op de deur. 'Michael! De gasten zijn er,' zei ik, en riep nu zo'n beetje. Ik wist dat er een klein beetje paniek doorklonk in mijn stem, maar ik had niet veel tijd om er iets om te kunnen geven. Ik kon moeilijk de badkamer inlopen. Waarom kon ik net niet gewoon wat harder kloppen, zodat hij wakker zou worden? Nu zat ik hoogstwaarschijnlijk in de problemen. Het was de laatste tijd juist heel erg goed gegaan, en ik vond het helemaal niet leuk dat ik dat nu door een foutje voor mezelf had verpest.


    Sometimes to stay alive, you gotta kill your mind.

    Ace von Monroe
    Nipje voor nipje dronk ik langzaam het glas met water leeg. Ergens wilde ik dat Niall bleef tot ik in slaap viel. Nu hij me behandelde als zijn gelijke, voelde alles een stuk prettiger. Maar toch wilde ik dat het stopte. Dat alles weer was zoals vroeger, en Niall stopte met net doen alsof hij om me gaf. Want ik begon me langzaam in te denken, dat hij me vast alleen beter wilde hebben, zodat hij weer iets aan me had. Zodat hij me weer aan het werk kon zetten en me weer kon behandelen als oud vuil. Want hiervoor had ook geen zier om me gegeven dus hoe stom kon ik zijn om te denken dat dit na gister avond en vandaag opeens anders zou zijn. Ik werd enorm misselijk van de gedacht en terwijl Niall in de badkamer was, greep ik de nu schoongemaakte emmer naast het bed weer. Ik voelde me zo stom. Ik zetten hem net terug, toen Niall terug kwam in zijn ondergoed. De littekens op zijn rug zouden me moeten shockeren, maar ze verschilde maar weinig van de mijne, dus het deed me maar weinig. Ik knikte langzaam bij zijn worden en veegde de tranen in mijn ooghoeken van het kotsen weg. Niall kwam naast me zitten en zachtjes kriebelde hij me achter mijn oor. Morgen zou ik me weer beter voelen. Morgen zou het over zijn. Ik sloot mijn ogen even en slikte bij zijn worden. Ik wilde het moment koesteren, maar aan de andere kant wilde ik mezel geen valse hoop geven. Maar voor ik ook maar kon reageren, stond Calum alweer in de kamer. Ik keek even op naar Niall, maar zei niets. Hij zou nu aan het werk gaan en ik zou toch naar mijn eigen kamer gaan om mezelf daar op te sluiten en mezelf in slaap te janken.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall Horan
    Vanuit de badkamer hoorde ik Ace weer over zijn baard gaan. Het zat echt nog niet goed bij de jongen die me mijn ogen had geopend. Ik snapte eigenlijk nogsteeds niet hoe ik het in mijn bolle kop had kunnen halen om hem zo te behandelen, terwijl ik zelf wist hoe verschrikkelijk het was. Ik ging nog even naast hem zitten toen ik mijn kleren aanhad en kroelde wat achter zijn oor. Het duurde alleen niet lang voor Calum binnenkwam. "Ik kom eraan. Geef ze alleen onder geen beding alcohol. Ik wil dat ze straks compleet sober zijn." zei ik voor de hybride vertrok en ik me weer op de ander mijn aandacht richtte. "Ziek maar goed uit en als je daardoor morgen niet kan werken zij het zo. Maak je daar maar geen zorgen om." zei ik voor ik opstond, mijn schoenen aantrok, en hem achterliet op het bed. Onderweg naar mijn kantoor checkte ik even of het briefje voor Michael er nog hing. Bij zijn kamer merkte ik dat Zayn er stond. "Zayn, kan je tegen Mikey zeggen dat als onze beveiliging weer werkt, hij de dag vrij heeft als hij wil. Hij werkt altijd zo hard. En als hij wil heeft hij morgen en overmorgen beschikking over Calum in de kelder als een vorm van compensatie voor zijn daden." zei ik tegen de hybride waar ik toch nog het meest voorzichtig mee was door zijn kruising. Ik was niet zoals Tristan, die nu in het kantoor zat, en was tot de realisatie gekomen dat ik me wel als hem gedroeg. Ik had het gedrag aangenomen, waar ik zelf zo'n afkeer voor had en daarvoor kon ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik liep door, de trap af, en zag Harry in de woonkamer zitten zonder Ash. "Harry, fijn om te zien dat je nog leeft. Kom je mee? Dan leg ik je zo wel uit wat de bedoeling is." zei ik in de deuropening voor ik verder liep naar mijn kantoor. Ik liep rustig binnen en zag daar de heren en een dame aan de Irish Coffee. Direct vlogen mijn ogen naar Calum. "Luisteren blijft moeilijk, niet? Als dit gesprek over is, laat je onze gasten uit en komt terug, begrepen?" zei ik terwijl ik ging zitten. De deur stond nog op een kiertje, voor Harry. Ik vouwde mijn handen in elkaar er keek naar de licht nerveuze gezichten, behalve die van Tristan, die was eeuwig kil en onverschillig, ondanks dat ik wel een glimpje trots in zijn ogen leek te zien. "We wachten nog even op mijn collega en dan gaan we van start." zei ik rustig in het Engels. Als Harry er niet bij was geweest had ik in het Iers gesproken, maar nu hadden ze zich maar aan te passen aan ons, of in elk geval degenen die geen Iers konden.


    Bowties were never Cooler