• Five maffia masterminds and their hybrid pets living in a luxury villa in London. Anything could happen...





    In een grote villa in Zuid-West London zit het hoofdkwartier van de beruchtste bende van Europa, van de wereld eigenlijk. Iedereen weet het, maar niemand durft er ook maar binnen te vallen. Dat is namelijk zeker het laatste wat je ooit zal doen. Terwijl het bovengronds een prachtige villa is met alle luxe die je, je kan voorstellen, liggen eronder de meest verschrikkelijke en gevreesde martelkamers ter wereld. Als je hier op uitnodiging komt zal je er niets van merken en als je hier zonder uitnodiging komt zal je er nooit meer uit ontsnappen. In de villa wonen de meest gevreesde criminele meesters ter wereld. Iedereen weet dat zij erboven staan, maar ze hebben niets om het concreet te maken. Het zijn spinnen in een crimineel web en weten precies hoe elke draad trilt en hoe die uitwerking zal zijn. Hun duizenden onderdanen door heel Europa, met takken door de hele wereld heen, kunnen met een knip van hun vinger vervangen worden als ze op een of andere manier uitvallen. Toch leven ze hier enigsinds normaal, voor zover dat kan. Natuurlijk is de materiele luxe van het huis niet de enige luxe waarvan zij genieten. Naast hun duizenden maffia onderdanen, hebben ze elk een persoonlijke slaaf, een hybride, een kruising tussen een mens en een dier. De een heeft spitse oortjes en een dikke pluimstaart als die van een vos, terwijl de ander lange slappe oren heeft en een vrolijke kwispelstaart als die van een hond, en allemaal hebben ze een halsband met hun naam erop en die van hun baas. Jaren geleden zijn mensen gaan experimenteren met het mixen van mens en dier, wat in deze tijd succesvol is gelukt. Mensen houden hybriden als huisdieren, of meer huisslaven. Ze doen alle taken in huis en slapen in een mand. Soms hebben ze een vriendelijk eigenaar die ze als gelijke behandelt, maar dat komt nog zelden voor. Ook bij de maffia zijn het gewoon slaafjes die worden afgedankt, of afgemaakt, als ze onbruikbaar worden. Ze hebben een eigen kamertje, niet veel groter dan een politiecel met een bed, wc, wasbak, spiegel, douche en een luikje waar eten en drinken doorheen komt, met een deur naar de gang en de slaapkamer van hun persoonlijke meester. De ene zal strenger zijn voor zijn slaaf dan de ander, maar het blijven huisdieren van maffialeden, dus daar zullen altijd risico's aan hangen. Maar misschien zijn de hybrides wel meer voor hun meesterss dan alleen slaven, of misschien zoeken juist de slaven wel steun bij elkaar, wie weet.


    • Rollen•
    • Niall Horan • Maffia-CEO • IamGroot
    • Zayn Malik • Zwarte-Panter-Hybride • Goner
    • Liam Payne • • •
    • Harry Styles • Maffia-Martelbeul • Styford
    • Louis Tomlinson • • •

    • Michael Clifford • Maffia-Computernerd • MikeyClifford
    • Luke Hemmings • Fennek-Hybride • Whisperings
    • Calum Hood • Duitse Herder-Hybride • IrishNialler
    • Ashton Irwin • Walibi-Hybride • IamGroot

    • Ace Mitchell von Monroe • Wolf-Hybride • MikeyClifford



    • Regels •
    • Minimaal 7 regels, 200 woorden, schrijven, dat is niet heel erg moeilijk.
    • Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    • OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    • Houd het graag REALISTISCH! Bijvoorbeeld: Hybrides zijn slaven en zullen dus niet snel als gelijken behandelt worden. Als dat wel gebeurt waarschijnlijk alleen in het geheim. Relaties beginnen niet zomaar en nooit zal alles koek en ei zijn in de villa van maffiabazen.
    • Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    • Reserveringen blijven 72 uur staan. Reservatie telt tot dat de rol helemaal af is.
    • Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    • Naamsveranderingen doorgeven.
    • Geen personages van anderen besturen.
    • 16+ mag
    • Alleen IamGroot of Styford maken nieuwe topics aan.

    Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!


    • Het Begin •
    Het is vroeg in de avond op een prachtige heldere, toch enigsinds koude, woensdag en de hybriden zijn druk bezig met het verzorgen van het huishouden en het onderhouden van hun meesters, die elk hun eigen ding aan het doen zijn na het diner. Sommigen zitten misschien nog in de lounge na te praten over de dag met een glas whiskey, terwijl anderen zich liever even terugtrekken om wat bij te komen. Vanavond is er voor de 5 nog een belangrijke vergadering over de stand van zaken, een vergadering die elke week plaats vind, maar daardoor zeker niet minder belangrijk wordt, willen ze alles overal draaiende houden. Nu is er nog even tijd voor ontspanning, voor de meesters in elk geval, want of de hybrides tijd voor rust en ontspanning krijgen is volledig afhankelijk van hen en hun wensen.

    [ bericht aangepast op 19 okt 2014 - 13:22 ]


    Bowties were never Cooler

    Niall Horan
    Het was een fijn gevoel dat Ace tegen me opkrulde, maar het had nogsteeds een enigsinds vreemde ondertoon. Het was allemaal nog wat onwennig, maar dat betekende zeker niet dat ik het niet prettig vond en dat het me niet sterkte in mijn besluit hem en Calum beter te behandelen. Voorzichtig pakte ik na even het washandje en begon zo voorzichtig mogelijk het bloed, de korsten en het pus weer weg te vegen. Wel merkte ik direct hoe hij opspande, duidelijk van pijn. "Sorry, Ace. Ik wil je echt geen pijn doen, maar een ontsteking doet nog veel meer pijn." zei ik zacht en duidelijk vol spijt. Toch bleef ik wel poetsen, want ik wilde een ontsteking zeker voorkomen. Gelukkig was het nog niet zo erg als net, dus ik hoefde niet zo erg te poetsen. Ik drukte nog een zacht kusje op zijn kruin terwijl ik het laatste stukje van zijn nek schoonmaakte. Daarna pakte ik de creme en smeerde voorzichtig zijn nek met een dikke laag in. Hopelijk zou hij zich snel beter voelen, zowel fysiek met zijn nek, als mentaal omdat hij nu vrij slecht in zijn vel leek te zitten. Als laatste pakte ik het verband en wikkelde het voorzichtig en zeker niet te strak om zijn nek. Het was om zijn nek te beschermen tegen vuil, niet om hem te kelen. We moest het goed vast blijven zitten, want als het dat niet zat, lag het verband zo weer op de vloer. Dat moesten we zeker ook niet hebben. Dan zaten we hier morgen namelijk weer. Ik pakte een tapeje en plakte zo zijn verband vast aan zichzelf en daarna ook aan zijn nek, zodat het wel stevig vast bleef zitten. Ik sloeg mijn armen nog even stevig om hem heen. "Gaat het weer een beetje? Wil je dat ik nog even blijf? Of dat ik ga en je even wat tijd voor jezelf geef?" vroeg ik zacht, zelf ook nog even heerlijk genietend van zijn aanwezigheid.


    Bowties were never Cooler

    Ace von Monroe
    Iedereen die me een uur geleden had gezegd dat ik zo met Niall zou zitten, had ik zo enorm uitgelachen en doorverwezen naar een inrichting. Ik zelf vond het ook wat onwennig, maar ik moest me er gewoon even in laten meeslepen. Er niet over nadenken en gewoon laten gaan.
    Als Niall niet met mijn nek zou beginnen, zou ik waarchijnlijk zo tegen hem in slaap kunnen vallen. Maar de pijn hield me meer dan wakker. Heel mijn gezicht vertrok en ik liet Niall zijn lichaam los met mijn handen, voordat ik hem fijn zou knijpen. Ik gromde zachtjes op zijn worden. Niet om hem af te schikken, maar ik kon even geen anders geluid maken en ik wilde hem wel laten weten dat ik het snapte. Ik nam het hem nog altijd kwalijk dat het door hem kwam en dat hij me al zo vaak wel bewust pijn had gedaan, maar liet het even varen. Het ging nu om het moment. Ik was dan ook enorm blij toen hij klaar was en kon weer opgelucht adem halen. Het branden dan wel na als een gek en ik moest moeten doen niet te gaan krabben, maar de stekende pijn was getopt. Ik liet hem me verbinden en keek hem al die tijd aan. Gewoon in de hoop te kunnen doorgronden wat hij dacht. Hoe hij zich over dit alles voelde. Maar het lukte me nietHij plakte het verband vast, zodat het er niet af zou vallen en toen durfde ik hem weer vast te pakken, zoals hij bij mijn deed. Ik knikte langzaam. 'Ik weet dat je weer aan het werk moet. Daarbij vind het het moeilijk te zeggen wat ik wil. Ik denk dat ik gewoon wil slapen zo.' Gaf ik toe. Ik was moe en ik had pijn. Toch wilde ik Niall voor het eerst van mijn leven niet loslaten. Bang dat morgen weer net zo's hel zou zijn als altijd en er niets veranderd zou zijn. Dat dit nooit gebeurd was.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall Horan
    Ondanks zijn gegrom tijdens mijn acties met zijn nek, was het fijn dat hij me in elk geval niet direct weer als complete bad guy en vijand zag. Dat was wel duidelijk toen hij zijn armen weer om me heen sloeg. Ik aaide zacht over zijn hoofd en vroeg wat hij nu graag wilde. Ik aaide zacht over zijn hoofd en rug terwijl ik luisterde naar zijn woorden die duidelijk maakten hoe hij zich voelde. Niet alleen door zijn woorden, maar ook door de manier waarop ze kwamen. "De belangrijkste telefoontjes had ik al gepleegt voor je binnenkwam, dus ik kan echt nog wel even hier blijven als je wil." zei ik zachtjes. "Maar ga anders lekker slapen. Als je wil pak je maar een schone pjama uit de kast, want je kleren zijn wat vies. Ik kom straks nog wel even kijken als je wil." zei ik zacht terwijl ik zacht over zijn hoofd en rug bleef aaien. Ik vond het persoonlijk ook best heel erg fijn om hem zo vast te kunnen houden en zo met hem om te kunnen gaan. Ergens had ik mijn twijfels of dit morgen ook nog zo zou zijn. Ik hoopte natuurlijk van wel, maar ik zou dat morgen pas weten. Zoizo zou ik wel proberen te veranderen, hem en Calum beter behandelen, waardiger. Of hij morgen me nogsteeds een kans gunde of niet. Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder en bleef nog even rustig zitten. Straks zou ik wel weer de stres van mijn werk in gaan, maar dat wilde ik graag nog eventjes uitstellen. De sfeer die hier nu hing was prettig en met verrassend weinig zorgen. Eventjes wat onbezonnen en weer gewoon jongens zijn van onze leeftijd, geen gedoe op dit moment. Natuurlijk zouden we straks weer uit elkaar moeten gaan. Ik moest aan het werk en hij kon dan verder van zijn vrije avond genieten en hopelijk lekker gaan slapen ondanks zijn nek. Tja, deze tijd zorgde er wel voor dat ik minder lang kon slapen, maar eigenlijk maakte het me weinig uit. Dit was toch veel belangrijker dan een uurtje slaap, voor mij wel in elk geval.


    Bowties were never Cooler

    Ace von monroe
    De pijn bezorgde me hoofdpijn en ik werd er wat misselijk van. Toch hield ik mijn kaken stijf op elkaar, totdat het klaar was. De pijn verdween niet, maar was wel een stukje aangenamer en iets wat ik aan kon. Dit was namelijk nog niets met wat ik gewent was. Je kon alles zeggen, maar Niall zijn aanpak had er wel voor gezorgd dat ik een stak harder was geworden. Niet altijd op de goede manier, maar zoals nu was het mooi meegenomen. Toen het uiteindelijk allemaal klaar was legde ik mijn hoofd tegen zijn schouder en staarde ik was voor me uit. Ik wilde niet dat hij nu weg ging. Het betekende dat ik weer alleen zou zijn en zou gaan nadenken. En nadenken was bij mij nooit een goed teken. Het draaide namelijk nooit uit op iets positiefs. Maar Niall moest weer aan het werk en ik moest uitrusten wilde ik morgen geen wrak zijn. En Niall zat niet op een wrak te wachten. Ik glimlachte wat toen hij zei dat hij nog wel even kon blijven en zachtjes gaapte ik. Iets wat hem weer op het slapen wees. Ik grinnikte zachtjes. 'Pyjama's zijn voor mensen.' Ik vond kleding overdag al niet erg fijn, maar tijdens het slapen al helemaal niet. Ik hield het altijd op mijn boxer en de dekens warmde me wel op. Uit zijn woorden wist ik niet zo goed of ik moest ophouden of hij verwachten dat ik echt hier bleef of dat hij verwachten dat ik naar mijn eigen kamertje zou gaan, Ik was zelf uitgegaan van het laatste, maar zijn worden deden me twijfelen. Ik zei er enkel niets over en bleef zitten. Langzaam keek ik naar Niall op.'Bedankt.' Ik meende het. Ik had nooit verwacht dat hij ook maar de moeite zou nemen om naar me te luisteren, laat staan dat hij er wat mee zou doen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles
    Mijn hoofd was op dit moment een grote warboel en ik wist het allemaal even niet meer. Waar ik op me moest focussen, hoe ik moest reageren om mijn zin te krijgen, het enige waar ik nu niet compleet in faalde was mezelf overeind houden, al duurde dat ook niet lang meer. Door mijn emotionele staat was mijn lichaam al niet op zijn krachtigst en eigenlijk kon ik dit niet houden maar ik dwong me er toe, waardoor ik dus aan het trillen was van de inspanning. Dan zou een beetje ondersteuning van zijn kant zometeen wel prettig zijn, voor ons allebei maakte dat dingen makkelijker. Als ik de mogelijkheid kreeg zou ik daarna alsnog instorten, want al merkte ik het op dit moment niet, ik was doodop en hard toe aan wat rust. Dat kwam nu alleen zeker niet in me op door de afleiding die Ashton me gaf door het koude spul over mijn warme en gevoelige huid te laten lopen. Ik piepte zachtjes voor ik hem over me heen voelde buigen en weer stil viel. Door de combinatie van zijn woorden en de klap die hij me gaf kon ik niet anders meer dan in onverstaanbaar gesmeek uitbarsten en me zo dicht mogelijk tegen hem aan drukken. Ik had het idee dat de hybride het leuker zou vinden als ik de gag niet had en hij kon horen wat ik zei, wat ook effectiever zou zijn. Daarom maakte ik kort een mentale notitie dat ik dat hem zeker een keer zou laten horen als we een keer het rijk alleen zouden hebben. Dit voelde namelijk veel te goed om het bij een eenmalig iets te houden, de fysieke aandacht was fijn, ook al weigerde ik het meestal in elke mogelijke situatie. Ik humde zachtjes toen Ashton het glijmiddel verder uitsmeerde en hield mijn adem even in, om me schrap te zetten voor wat kwam zodat ik niet plots door mijn benen zakte. Hij pakte me wat ruw vast bij mijn schouder en heup voor hij hard en diep bij me naar binnen kwam en ik gedempt maar toch nog best luid kreunde. Ik was heel erg wankel nu en de pijn van het oprekken door zijn nog best grote lengte hielp niet mee, ik was er wel aan gewend, maar dit ging flinke spierpijn opleveren. Ik probeerde rustig adem te blijven halen om aan Ashton te proberen te wennen, wat lastig ging als hij zo diep in me zat, en dan ook nog eens veel te dicht bij mijn prostaat. Zijn nagels had hij in mijn huid geboord en ik proeerde niet eens meer ze van me af te schudden om rode en blauwe plekken te voorkomen, ik zou toch al onder zitten morgenochten en elke blinde zou kunnen zien dat ik door iemand genomen was. Hij begon ook niet rustig en liefjes of zo, nee, hij gooide er gelijk een hoog tempo in waar ik zeker geen problemen mee had. Kreunend en sidderend van het genot dat hij me bracht hield ik mijn lichaam zo dicht mogelijk bij het zijne om het maximale eruit te halen. Godzijdank had ik een stevig bed dat niet meebewoog, hoe onvoorzichtig er ook gedaan werd, anders hadden we zeker een probleem. Mijn benen trilden verschrikkelijk door de klappen die ze moesten opvangen, helemaal toen Ashton uit het niets mijn prostaat hard raakte en ik weer een zwaar gedempte gil liet horen. Luid was ik altijd wel en daar was niks aan te doen, maar als je precies het juiste of onverwachte deed gebeurde er dus dat. De hybride raakte die gevoelige plek nog twee keer hard achter elkaar, en hoe erg ik me ook in probeerde te houden omdat ik niet wilde dat dit over was, het mocht niet baten en met nog een laatste bewijs van het nut van de gag stortte ik in terwijl een heerlijk gevoel mijn hele lijf overspoelde. Ik hoopte zo dat mijn aanspanning hem ook over de rand had getrokken want ik had de fut niet meer om hem te helpen, ik kreeg mijn handen al niet eens omhoog om de blinddoek of gag los te maken, maar als het niet zo was sleepte ik mezelf nog wel een laatste keer overeind, want verder ging het echt niet meer.


    Because I love him, do I need another reason?

    Niall Horan
    Ik zag hem zachtjes gapen toen ik zei dat ik nog wel eventjes kon blijven. Het zag er echt heel lief uit en maakte meer dan duidelijk wat hij nu het liefst wilde doen. Toch hoorde ik hem zacht grinniken bij mijn laatste woorden. Ik snapte niet helemaal waarom, maar bij zijn woorden bloosde ik een beetje beschaamd en keek even weg. Dat had ik kunnen weten. Gelukkig leek hij in elk geval niet beledigd door mijn fout. Ik aaide zacht door zijn haren en over zijn rug tijdens dit kleine fijne momentje samen. Het zou jammergenoeg waarschijnlijk niet lang meer duren, maar hopelijk nog wel eventjes. Bij zijn bedankje glimlachte ik. "Geen probleem. Echt niet." zei ik zachtjes. Nog even bleef ik zo zitten en liet mijn hoofd even tegen zijn schouder rusten. Zacht begon ik een kinderliedje uit mijn jeugd te neurien. Dat soort kleine dingetjes van vroeger, van voor mijn tijd bij de maffia, wisten me altijd te kalmeren. Zacht bleef ik over Ace zijn haren aaien. Toen ik eraan dacht dat ik ook weer aan het werk moest zuchtte ik zacht en ging rechtop zitten. "Ik moet denk ik gaan." zei ik jammerlijk. Ik wilde helemaal niet gaan, maar het werk moest af en ik kon morgen ook niet een te groot wrak zijn. Het was morgen een belangrijke dag en dan kon ik niet half halucinerend door slaaptekort komen opdagen. Voorzichtig schoof ik hem van mijn schoot af en drukte nog een kusje op zijn kruin. "Ik kon zo nog wel even kijken." zei ik zacht voor ik opstond en de spulletjes pakte. Die ruimde ik snel eventjes op in de badkamer voor ik het medicijnkastje weer op slot deed. "Slaap lekker." zei ik voor ik de deur uit liep. Van mij mocht hij echt wel in mijn bed slapen als hij wilde, maar hij moest zelf maar bepalen of hij liever daarop of in zijn eigen bed in slaap viel. Ik zette intussen koers naar de vergaderzaal, waar ik Calum in de hoek vond. Ik maakte hem los en trok hem aan zijn hansband op zijn benen. "Kom." zei ik tegen hem voor ik hem aan zijn halsband meenam naar mijn kantoor. Onderweg keek ik naar zijn nek. Er zaten wat striemen, maar niets zo erg als dat van Ace. Dat kwam ook door het verschil in halsbanden die ze de laatste tijd hebben omgehad. In mijn kantoor gaf ik hem een duwtje naar de bench toe. "Als je gewoon daar rustig gaat zitten en me niet stoort zal ik coulant zijn." zei ik tegen hem voor ik zelf weer plaatsnam achter mijn buro en een aardbeitje in mijn mond stopte voor ik een van mijn mobieltjes pakte om weer te gaan bellen. Het uitwerken zou ik zo wel afmaken.


    Bowties were never Cooler

    Ashton Irwin
    Het geluid wat uit de diepste krochten van zijn lichaam klonk toen ik hem in een keer ruw en diep binnendrong klonk als muziek in mijn oren, wel lokte dat, samen met hoe hij voelde, ook bij mij geluiden uit die ik nog nooit zo van genot had uitgekraamd. Daarom nam ik zelf ook eventjes tijd om te herstellen, en daarmee gaf ik ook Harry tijd voor hetzelfde. Langzaam herpakte ik mezelf toch weer en verstevigde mijn dominantie positie nog een beetje, door er iets beter voor te gaan zitten, voor ik hem hard en in een hoog tempo begon te nemen. Mijn nagels stonden in zijn huid verankert en met elke stoot die ik gaf, trok ik hem met nog evenveel kracht uit mijn armen naar me toe, om de impact maximale kracht bij te brengen. Ik voelde zijn hele lichaam sidderen en mijn eigen benen ook een beetje week worden. Dan was het maar goed dat ik op mijn staart kon leunen en hem heel stevig vast had. Ik ging door, waarbij bij mij toch ook wel echt een spanning in mijn onderbuik begon op te bouwen, en nu echt niet van de zenuwen. Het voelde echt verschrikkelijk goed en stimuleerde me alleen maar om harder en sneller door te gaan, als dat al kon. Mijn mond hing een klein stukje open en zwaar ademend kwamen er af en toe zachte kreunen van genot over mijn lippen gelopen. Plots gilde Harry het weer uit, maar nu duidelijk omdat ik een goede plek had geraakt. Mijn lippen vormden een grijns en ik probeerde nogmaals, maar met nog net een beetje extra kracht die plek te raken, wat duidelijk lukte. Ik richtte me op die plek, maar dat hoefde niet voor lang, want nog geen drie stoten later spande hij zich compleet aan en klonk er een gil door de kamer die zelfs ondanks de gag flink hard was. Door het compleet opspannen van zijn lichaam werd ik tot aan de rand getrokken en met nog twee keer stoten recht door zijn orgasme heen kwam ik ook met een kreun van verlichting en genot. Ondanks dat zijn lichaam was ingestort op mijn handen reed ik nog wel mijn orgasme uit in zijn semi-levenloze lichaam, overspoelt door puur genot. Spierpijn zou hij morgen waarschijnlijk toch wel hebben. Daarna haalde ik voorzichtig min lengte uit hem en legde hem teder op het matras neer. Ik was ook echt compleet op, maar ik had ervoor gezorgd dat hij zo afgepijgerd was, dus kon ik er wel voor zorgen dat hij nog een beetje fatsoenlijk in slaap zou vallen. Voorzichtig kroop ik over hem heen met trillende ledematen en maakte zo voorzichtig mogelijk de gag en de bandana los. Ik liet ze allebei om de grond vallen en aaide de wilde krullen uit Harry zijn gezicht. "Je was geweldig." heeg ik zacht, voor ik een kusje in zijn kwijlige mondhoek drukte. Het kon me nu allemaal niets meer schelen. Mijn borstkas ging nogsteeds wild op en neer en ik moest heel veel moeite doen niet gewoon bovenop hem in te storten. Ik liet me uiteindelijk naast hem op het bed vallen en krulde me totaal om hem heen, al ging dat een beetje lastig omdat hij langer was. Mijn armen sloeg ik beschermend om hem heen en de deken trok ik een stukje omhoog zodat we in elk geval grotendeels bedekt waren en niet te ver zouden afkoelen. Nu ik hier zo lag voelde ik pas de volledige kracht van het orgasme wat over me heen was gekomen. Als hij me nu nog om iets zou vragen ging dat hem dan ook echt niet worden. Ik was doodop en overspoelt door het beste gevoel wat ik ooit had gehad. Mijn ademhaling werd inmiddels langzaam aan weer rustig en het trillen van mijn ledematen werd minder. Toch zou het zeker nog een tijdje duren voor ik was herstelt. Al zou het bij Harry nog wel iets langer duren gokte ik zo. Ik drukte een zacht kusje op zijn kruin en zuchtte gelukzalig. Helder denken kon ik al een hele tijd niet meer, maar niets maakte nu nog uit. Het enige wat ik nu nog wilde was hier liggen emt deze jongen in mijn armen tot we samen in slaap vielen. Niets meer en zeker ook niets minder.


    Bowties were never Cooler

    Calum Hood
    Ik kijk op als de deur open gaat en ik krimp ineen als ik Niall ziet. Hij maakt me los en trok best hard aan mijn halsband waardoor ik overeind moet staan. SNel krabbel ik omhoog en bijt zachtjes op mijn lip. 'kom' zegt hij alleen. Hij leek rustig en niet echt erg boos. Ik voelde de halsband strak om mijn nek trekken. Ik voelde zijn blik op mijn halsband branden. In zijn kantoor geeft hij mij een duwtje richting een bench en ik zucht. Stilletjes geef ik het schriftje aan hem. Dit was nog vernediger. Gelukkig lag er een dekentje in, maar het was vernederend.. "Als je gewoon daar rustig gaat zitten en me niet stoort zal ik coulant zijn." Ik knik zachtjes. Aarzelend ga ik er in maar kijk hem aan. 'Zou ik wat mogen zeggen' Vraag ik zachtjes, twijfelend en aarzelend. Ik ga liggen op mijn knieën met mijn kont omhoog en mijn staart zwiepend. Stilletjes leg ik mijn hoofd op mijn handen en wacht op het antwoord van Niall. Misschien zei hij niks en misschien mocht ik het zeggen. Ik hoopte van wel misschien kon ik dus wel alles schrijven zodat ik wat te doen had.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Niall Horan
    Ik wilde net weer opnieuw gaan bellen toen Calum me stoorde. Ik keek hem fel aan. "Calum, met rustig bedoel ik stil. Ik wil deze telefoontjes graag afmaken. Daarbij heb je al wat gezegt en dat is meer dan genoeg. Als je gewoon stil blijft zitten ben ik zo snel mogelijk klaar. Voor je straf blijf je namelijk mooi daar zitten. Laat me maar zien dat je wel kan luisteren." zei ik tegen hem voor ik opstond om het deurtje van de bench sloot en dicht deed. "Blijf." zei ik tegen hem voor ik toch even door de tralies achter zijn oren krabte. Hij was de slechtste niet, maar hij moest zich gewoon leren gedragen. Ik liep daarna terug naar mijn buro en begon weer te bellen. Ik begon op een rap tempo te praten en te schrijven. Ik wilde eigenlijk ook binnekort nog een feestje organiseren, gewoon voor ons drieen en de hybrides, maar nu eerst dit allemaal afhandelen. Als het weer rustig was, was een feestje zo geregelt. Nu was ik druk bezig met ons indekken en dingetjes regelen om alles overal te controleren dat we nergens anders lekken hadden en om hopelijk de landen waar we nu niet in konden werken snel weer berijkbaar voor ons te krijgen. Onder het bellen dronk ik soms een slokje water of at een aardbei. Ik ratelde snel en schreef als een razende dingen op. Ik wilde snel naar bed, maar hierna moest ik ook nog de rapporten schrijven en Calum op zijn donder geven.


    Bowties were never Cooler

    Calum Hood

    Fel kijkt Niall me aan.Calum, met rustig bedoel ik stil. Ik wil deze telefoontjes graag afmaken. Daarbij heb je al wat gezegt en dat is meer dan genoeg. Als je gewoon stil blijft zitten ben ik zo snel mogelijk klaar. Voor je straf blijf je namelijk mooi daar zitten. Laat me maar zien dat je wel kan luisteren." Zegt hij. "Het spijt me zei ik heel zachtjes maar wel menend. Dat ebeurde al niet vaak. Hij sluit het deurtje en zegt blijf" gekwetst leg ik mijn hoofd weer op mijn handen. Ik slaak een zachte zucht en wiebel mijn oren heen en weer. Mijn staart zwaait heen en weer maar zo dat hij de bench niet aabraakt. Wel vond ik dit behoorlijk vernederend. In stilte luister ik naar mijn baas die aan het bellen was. ik was nog steeds moe en mijn nek deed veel zeer. Ik had nu niet een hele zachte halsband en hij had in de vergaderzaal wel strak omhoog getrokkken gezeten. Ik begon met een zachte al had ik mazzel dat Niall me geen gaf die niet afkon of een brandmerk ondanks dat ik al baak was ontsnapt of een poging deed. Ik stond er volgens mij om een van de slechtste hybrides en eigenlijk verbaasde het me niet. Ik merkte niet dat ik langzaam in doezelde en mijn ogen dicht gleden. Een zacht grommend piepje kwam tijdens het slapen eruit. Mijn oren wiebelde ongelijk en mijn staart bewoog af en toe.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Harry Styles
    Het was maar goed dat hij me even de tijd gaf om aan hem te wennen, ik had het niet aangekund als de hybride met een lengte als het zijne gelijk door was gegaan. Met een hele zware ademhaling probeerde ik te wennen en niet te bezwijken onder het overweldigende gevoel. Ik verschoof een beetje zodat mijn armen me net iets meer steun zouden bieden en zette me schrap. Ashton voelde ik ook verschuiven en zijn grip op mijn schouder en heup verstevigen, wat me benieuwd liet worden hoeveel zichtbare tekens dat hij me had geclaimd morgenochtend te zien zouden zijn. Gelijk rolden er in veelvoud kreunen over mijn lippen toen hij in beweging kwam, hij had er al voor gezorgd dat ik erg gevoelig en dicht tegen de rand zat en dan ging ik echt niet meer proberen om mezelf te dempen. Eerder had ik dat namelijk wel gedaan, maar nu liet ik het volledig over aan de gag. Ik kon eerlijk zeggen dar het lang geleden was dat ik zo goed door iemand was genomen, meestal werd er veel te voorzichtig met me gedaan naar mijn smaak. Hij was zo ruw met me en ging zo ongestoord hard door dat ik zowat sterretjes voor mijn ogen zag. Als Ashton me niet zo stevig vast had gehouden had ik allang vlak op het matras gelegen. Voor even hield ik me goed in om het niet al te snel over te laten zijn, maar toen hij na een tijdje met veel kracht mijn prostaat wist te raken wist ik zeker dat mijn zelfbeheersing heel snel ging verdwijnen. Het was te merken dat hij nu op die plek bleef richten en dat het zijn vruchten af wierp, waar ik hem dankbaar voor was. Mijn lichaam gaf het gewoon op en het enige wat me nog omhoog hield waren zijn handen. Vanwege mijn extreme gevoeligheid op dit moment piepte ik zacht en hijgend door de stoten die hij nog gaf, maar glimlachte zo ver het kon toen het voor Ashton ook teveel werd en hij kort daarna mijn ingestorte lijf op het bed legde. Ik was echt compleet buiten adem en op adem komen met de gag was een lastige opgave, zelf had ik de kracht niet om me ook maar een millimeter te verplaatsen. Daarom was ik blij dat de hybride het ding voor me af deed samen met de bandana, terwijl hij ook kapot moest zijn. Ik knipperde even tegen het licht en glimlachte naar hem om zijn woorden en kusje. Gewillig liet ik hem me in zijn armen nemen nadat hij naast me was komen liggen en de deken iets verder over ons heen trok. Al hijgend probeerde ik mezelf te laten kalmeren en zodra ik wat van mijn kracht terug kreeg veegde ik het speeksel van mijn mond af en ergens aan het laken, om me zo te draaien dat ik hem goe aan kon kijken. Met een vinger gleed ik lichtjes over zijn borst terwijl ik hem aan keek. "Je had me best eens mogen waarschuwen over je lengte," zei ik hijgend en plagerig. Nu hoopte ik dat hij het niet negatief zou opvatten want het was alles behalve dat, hij had me positief varrast. Ik kroop dichter tegen aan en verstopte mijn gezicht na een klein kusje op zijn lippen gedrukt te hebben in zijn nek, om een been over de zijne te draperen en er doorheen te haken. Ergens voelde ik me heel vies nu, maar ik had de kracht niet om mezelf schoon te maken en aan hem ging ik het niet meer vragen. Terwijl mijn lichaam ietsjes tot rust kwam drukte ik mijn lippen teder in zijn nek en aaide zachtjes achter zijn oor. Ik soesde al langzaam weg, want toen de adrenaline was merkte ik hoe moe ik echt was na alles van vandaag, volgens mij was ik nog nooit zo moe geweest. "Slaap lekker, Daddy," zei ik zacht, dat laatste in zijn oor gefluisterd, voor ik mijn ogen sloot en lekker tegen hem aan genesteld weg viel. Bijna had ik willen vragen of Ashton echt wel bij me bleef, maar ik besefte dat ik er niet meer over twijfelde. Hij had het beloofd.


    Because I love him, do I need another reason?

    Ace von Monroe
    Ondanks dat ik zo het liefst heel de nacht bleef zitten, wist ik dat het niet kon. Niall moest weer aan het werk. Toch moest ik er zo lang mogelijk van genieten. Gewoon omdat morgen waarschijnlijk weer anders zou zijn. Ik zou nagedacht hebben, -wat nooit iets goeds met zich meebracht. En Niall zou waarschijnlijk weer in een andere bui zijn. Ik sloot mijn ogen en luisterde naar Niall die zachtjes begon te neuriën. Ik herkende het ergens vaag van, maar kon de link niet leggen tussen waar het van was. De rust duurde alleen niet heel erg lang, want Niall moest toch echt weer aan het werk. Ik knikte langzaam en schoof van zijn schoot af, waarna ik hem achterna keek. Ik zuchten zachtjes en liet mijn bovenlichaam achterover op het bed vallen. Ik wist dat ik naar mijn eigen kamertje moest, maar ik moest even de energie vinden. Ik gaapte en wreef even in mijn dichte ogen. Ik had hoofdpijn en was uitgeput. mijn handen zakte af naar mijn haar en ik staarde afwezig naar het plafon. Ik wilde niet denken aan wat er gebeurd was en ook niet hoe het nu verder moest. Ik wilde zien wat er zou gebeuren en het op me af laten komen. Reageren zoals ik op dat moment dacht dat moest en er niet verder over wakker liggen. En dat gebeurde. Zonder dat ik het echt door had, zakte mijn ogen dicht. Totaal niet beseffend dat ik nog in mijn kleding lag en niet op mijn eigen bed, viel ik langzaam in slaap.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall Horan
    Ik hoorde hem zich nog verontschuldigen, maar besloot daar maar geen opmerking over te maken omdat hij toch had gesproken ondanks mijn verbod. Ik kroelde hem nog even achter zijn oor en ging toen weer aan het werk. Ik wist wel dat dit voor hem enorm vernederend moest zijn, maar ik ging hem niet weer aan de muur vastbinden. Die jongen had al te vaak geprobeert uit te breken, maar hij was nooit verder gekomen dan de voordeur. Ik had er wel eens aan gedacht hem te brandmerken, maar dat deed ik zelfs hem niet aan. Al was hij echt een hele slechte hybride, hij bedoelde het zeker niet altijd slecht. Hij was gewoon oliedom op sommige vlakken. Ik was bezig met mijn tweede telefoontje toen ik Calum hoorde grommen. Mijn hoofd schoot opzij en ik zag hoe hij in slaap was gevallen. Ik pakte de stok onder mijn buro vandaan onder het bellen en liep naar hem toe. Ik prikte hem een paar keer hard met de stok en liep toen verder een paar rondjes door mijn kantoor voor ik weer ging zitten en druk begon te schrijven. Ook dit telefoontje wist ik snel af te ronden en keek toen naar Calum. "Nog 3 telefoontjes en dan ben jij aan de beurt. Geduld hebben en wakker blijven, anders word je achterste misschien wel wat roder dan eigenlijk geplant stond door jou acties." zei ik streng tegen hem voor ik het volgende telefoonnummer opzocht. "Begrepen? Of moet ik het herhalen?" vroeg ik scherp terwijl ik het nummer intikte. Als hij het waagde me tegen te spreken had hij alsnog een heel groot probleem. Ja, ik ging proberen hem, Ace en de rest beter te behandelen, maar hij hoefde echt niet brutaal te worden. Dan had hij alsnog een hele verkeerde aan me, ookal was ik niet de martelexpert. Hem slaan met een stok tot zijn achterste bloedde kon ik ook echt nog wel zonder medelijden als hij het uitlokte.


    Bowties were never Cooler

    Calum hood

    Ik schrik wakker en mijn hoofd schiet omhoog van een paar harde porren. Ik zie Niall naar me kijken. "Nog 3 telefoontjes en dan ben jij aan de beurt. Geduld hebben en wakker blijven, anders word je achterste misschien wel wat roder dan eigenlijk geplant stond door jou acties." zegt Niall en richt zich op de telefoon. "Begrepen? Of moet ik het herhalen?". Ik schud vlug mijn hoofd en kwispel even met mijn staart. Ik verzit wat en kijk naar Niall due begint te bellen om me wakker te houden. Het was half tien en ik was moe. Ik wist nu dat ik met de zweep of stok slagen zou krijgen. Ik hoopte dat hij me vast maakte want bij straffen had ik de grootste moeite met mezelf me in te houden. Ik krab even een paar keer in mijn nek maar liet de halsband met rust. Ik wilde namelijk niet nog meer problemen veroorzaken bij Niall. Ik had een mazzel met Niall en niet als Harry maar je moest hem te vriend houden em dat is het ene wat vaak mis gig bij mij. Deels was het mijn karakter en het deels hond zijn maar ik wist ook dat het ze niks kon schelen.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Niall Horan
    Gelukkig hoefde ik niet woest te worden op Calum en kon ik al snel weer verder met bellen. Ik belde zo snel mogelijk zijn lijstjes af, want ik moest dit zeker wel afwerken. Gelukkig was het nu nog maar weinig werk. Ik belde snel door en in verschillende talen ontfutselde ik de informatie die ik nodig had en snel opkriebelde. Toen ik klaar was, was mijn glas leeg en waren de aardbeitjes op. Ik rekte me even uit en schonk nog wat in om nog een slokje te nemen voor ik naar Niall in de hoek keek. Ik stond op en liep naar de bench toe, om die open te maken. "Je weet hoe het werkt, Calum. Je bent echt veels te ver gegaan, dus Mikey krijgt nog twee dagen met je, maar het beginnetje krijg je van mij." zei ik voor ik weer in mijn stoel ging zitten en de stok in mijn handen nam. Hij wist hoe dit werkte, want zeker eens per week gebeurde dit. Hij met zijn kont bloot over mijn schoot en ik met een stok in mijn handen tot ik zo vaak had geslagen dat zijn zitvlak knalrood was en bloedde. "Als je je nu een weekje gewoon wist te gedragen, zou ik je iets toe kunnen geven, maar dat gaat niet als je je zo erg blijft misdragen. Fynn." zei ik tegen hem. Ik noemde hem vaker Fynn, omdat ik vroeger een duitse herder had die Fynn heette. Toch was die een heel stuk braver en slimmer geweest dan Calum. Het leek wel of tijdens het fokken en experimenteren zijn brein ergens was achtergebleven. Jammergenoeg betekende dat ook dat ook dat hij verre van snel genoeg leerde om niet elke weer op zijn tater te krijgen voor iets enorm stoms wat hij voor de 1000ste keer had gedaan.


    Bowties were never Cooler