MSV - Op een middelbare school (4) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Alain Thomassen - Margot
Darius Visser - Jeffrey
Doris Barnes - Margot
Drew Chase - Linde
Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
Isa de Vries - Marjanne
Jamie Chase - Linde
Jiang Chen - Rosanne
Joris Franksen - Marjanne
Kaylee van Driel - Hannah
Layla Caspers - Natas
Kyra van Bakkum - Lisa
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Petronella "Petra" D'Auxy
Phoebe van Longen - Rosanne
Raegan Verhoeven -
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia
Tyler Michigan - Lisa

Andere personages:
Jordana "Jordy" Visser - Natas
Taco Boersma - Alicia

Speeltopics: 1, 2
Praattopics: 1
Rollentopic


Indeling groepjes sportweek
Groep 1
Maya van Leemhuizen – Alicia
Jamie Chase – Linde
Thomas van Hof – Anouk
Kyra van Bakkum – Lisa
Ramon Scheepsma - Natas
Isa de Vries – Marjanne

Groep 2
Jiang Chen – Rosanne
Drew Chase – Linde
Darius Visser – Jeffrey
Joris Franksen - Marjanne
Mia den Hertogh - Natas
Doris Barnes - Margot
Elin van Haspengouw Hesbaye

Groep 3
Tyler Michigan – Lisa
Qaasim Braam – Alicia
Alain Thomassen – Margot
Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
Layla Caspers – Natas
Phoebe van Longen – Rosanne

[ bericht aangepast op 17 feb 2015 - 11:45 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Darius knikte.
'Ik zoek Jordy wel,' zei hij toen,'dan kan ze zelf kijken of ze met ons meegaat of het zelf uitzoekt.'
Hij draaide zich om en hoefde geen moeite te doen om Jordy te vinden. Haar blauwe haar was met gemak te zien.
Hij legde zijn hand op Jordy's schouder.
'Jordy,' zei hij, 'Maya wil naar huis. Ga je met ons mee?'

Tyler wou nog even gedag zeggen tegen Isa voordat hij wegging, maar hij kon haar nergens meer vinden, dus sprong hij op de fiets naar huis nadat hij de rest gedag had gezegd.

[Zullen we naar de volgende dag?]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

[Ik vind het okée, want iedereen gaat nu toch naar huis]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Mia had het gevoel dat ze pas net in slaap was gevallen toen de wekker ging. Met een zucht trok ze haar kussen over haar hoofd. Ze zat helemaal niet op het kamp te wachten. Ze had zich gisteren al vrij debiel gedragen toen Qaasim even met haar wilde dansen en was bang dat ze haar maar een raar kind vonden.
Toch wist ze dat ze er niet onderuit kon komen. De wekker maakte daarnaast ook een akelig, snerpend geluid en ze wilde de rest van haar gezin niet wakker maken. Ze stapte uit bed, schoof het knopje opzij en staarde een tijdje lusteloos voor zich uit, terwijl ze zich afvroeg of iedereen zich deze ochtend zo zou voelen.

Every villain is a hero in his own mind.

Phoebe stond al vroeg bij Jiang voor de deur. 'Schiet een beetje op, slome,' grijnsde ze. 'Nu het bijna zover is verheug ik me er wel ietsje meer op,' gaf ze toe.
'Ik niet echt,' zei Jiang, die vermoeid in zijn ogen wreef. 'Ik had liever nog in bed gelegen.'
'Luiwammes. Kom, laten we naar school gaan, dan kunnen we een goede plek zoeken in de bus.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Wat een stilte ;(

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kyra haalde een hand door haar - nog vochtige - haren en blikte even op haar horloge. Ze vroeg zich af of ze de enige was die zo achterlijk vroeg op het schoolplein stond, totdat ze stemmen hoorde, welke helaas van een paar leraren bleken te zijn. Ze gromde gefrustreerd en zakte uiteindelijk neer op een van de bankjes.

Mia wierp een blik op de klok. Ze zou wederom door Isa worden opgehaald, maar die bleek een beetje aan de late kant te zijn. Zelf zorgde ze er altijd voor dat ze ruim op tijd was en ze hoopte maar dat dit een uitzonderlijke situatie was, want ze zag het niet zitten om iedere dag te laat te komen. Op de deurmat lag een grote weekendtas en rugzak hing al over haar schouders. Nu ze stond te wachten, was ze toch wel benieuwd hoe het zou zijn.

Every villain is a hero in his own mind.

Isa zette vlug haar fiets tegen de muur van Mia's huis. Ze had zich verslapen, stom dat ze was, en vergat in haar haast dat ze de vorige keer ook niks bereikt had toen ze op de deurbel had gedrukt bij Mia. Gelukkig was het nu Mia zelf die opendeed en daar was Isa blij om. 'Hoihoi! Het spijt me dat ik laat ben. De wekker deed het niet!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Gelukkig kwam je er redelijk op tijd achter,' glimlachte Mia. Ze had wel een telefoonnummer van Isa, maar die had ze al twee jaar en ze betwijfelde of ze indertijd geen ander nummer had gekregen. 'Straks hadden we een taxi moeten nemen.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Nou, zo erg was dat niet geweest,' zei ze grijnzend. 'Dan hadden we die tassen niet zelf hoeven te verplaatsen. Ik wist niet dat een rugzak zo zwaar kon zijn.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Toen Joris thuis kwam, lag zijn moeder tot zijn grote opluchting op bed te slapen. Hij drukte aarzelend een kus op haar wang en liep toen op zijn teentjes naar zijn eigen kamer, waar hij zonder zich om te kleden op zijn bed liet vallen en in slaap viel. Hij sliep vast en diep, maar was alweer veel te vroeg wakker omdat hij beneden iets hoorde vallen.
Toen hij slaapdronken naar beneden strompelde, stond zijn moeder in de keuken. Zijn hart klopte in zijn keel toen toen hij een plastic beker op de grond zag liggen. Hij was bang dat ze nu al te veel gedronken had, maar toen ze zich omdraaide om de beker op te pakken, keek ze nog redelijk fris uit haar ogen.
‘Hoi, Joris.’ Zoals altijd klonk ze nors, maar dat was niet direct een verkeerd teken: ze had altijd al een ochtendhumeur gehad.
‘Heb je lekker geslapen?’ vroeg hij, terwijl hij naar het koffiezetapparaat liep en deze aanzette. Met een schuin oog keek hij naar de magnetron, waar de tijd stond. Half zeven. Dat viel mee; zijn wekker had maar drie kwartier later gestaan.
Zijn moeder beantwoordde zijn vraag niet toen ze de beker met melk vulde en liep zonder nog een woord te zeggen de keuken uit naar de zitkamer. Joris wachtte tot de koffie gezet was en smeerde ondertussen een stuk brood. Hij vroeg zich af hoe zijn moeder zou reageren als hij zou zeggen dat hij drie dagen weg was. Het zou hem niks verbazen als haar gezicht op zou klaren, omdat ze dan ongestoord kon drinken en doen waar ze zin in had. Hij was blij dat ze Timo nog hadden: ondanks alles stond hij altijd voor hen klaar. Zonder hem had Joris het nooit gered.

De rest volgt nog.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Heb je zoveel mee dan?' vroeg Mia verbaasd. Ze had zelf maar weinig spullen meegenomen, want anders kon ze het niet op de fiets vervoeren en haar vader was al naar zijn werk met de auto.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik ben vrij slecht in het kiezen van kleding,' grinnikte ze terwijl ze op haar fiets stapte. Ze had haar grote Kipling-rugzak op haar bagagedrager gebonden en had een schoudertas om. Ze zou blij zijn als ze bij school waren en ze haar rugzak in de bus kon dumpen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain