Ik ben het zat hier thuis. - Liefde, Vriendschap & Familie

Zaterdag heb ik mijn vriend gedag moeten zeggen na drie weken samen te zijn geweest. We hebben het heel gezellig gehad. Niets te zeuren. Tot mijn ouders zondag thuiskwamen van vakantie. Meteen begon het gezeur om niets. Ik probeerde heel normaal en vrolijk te doen, maar blijkbaar schoot dit mijn moeder al in het verkeerde keelgat. Ik heb mezelf proberen te veranderen in de vakantie en had mezelf precies voorgenomen hoe ik zou doen tegen mijn ouders. Maar dat blijkt niet eens goed genoeg te zijn. Mijn vader let teveel op me, want als ik ook maar één dingetje verkeerd zeg zit hij er alweer bovenop, en mijn moeder vat dingen té letterlijk op.
Zelfs net bij mijn opa en oma hebben we drie keer een conflict gehad en blikken uitgewisseld. Ik snap het niet meer. Ik ben daar maar weg gegaan en naar huis gegaan. Wat moet ik hiermee?
Ik heb serieus al vanaf zondag na lopen denken om weg te lopen naar mijn vriend, maar mijn school is net begonnen en mijn vriend woont aan de andere kant van Nederland.

Weet iemand alsjeblieft wat ik kan doen? Familiehulp word het sowieso niet, want daar staat de man van het huis weer niet achter en zo. --'
Ik voel me op dit moment heel erg down en voel me heel huilerig.

[ bericht aangepast op 26 aug 2014 - 17:19 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Weglopen lost het denk ik niet op, hoe graag je het ook wil.
Je zou kunnen proberen de hulp van school in te schakelen en te praten met een contactpersoon. Zij kunnen vaak dingen voor je regelen (professionele hulp enzo, dan bedoel ik niet psychologen e.d.).
Sterkte ermee

[ bericht aangepast op 26 aug 2014 - 17:14 ]

CupidsGun schreef:
Weglopen lost het denk ik niet op, hoe graag je het ook wil.
Je zou kunnen proberen de hulp van school in te schakelen en te praten met een contactpersoon. Zij kunnen vaak dingen voor je regelen (professionele hulp enzo, dan bedoel ik niet psychologen e.d.).
Sterkte ermee

Ik zit dus net op een nieuwe opleiding en zo. Komt dit dan niet raar over om te doen. Dan kom ik meteen bij die docenten te staan als 'die persoon die ruzie heeft met de ouders'.

[ bericht aangepast op 26 aug 2014 - 17:19 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

BoterBabbelaar schreef:
(...)

Ik zit dus net op een nieuwe opleiding en zo. Komt dit dan niet raar over om te doen. Dan kom ik meteen bij die docenten te staan als 'die persoon die ruzie heeft met de ouders'.

Daar moet je je niet druk om maken, die mensen oordelen niet over je. Want het is juist de bedoeling dat je ze vertrouwt. (:
Of ze moeten slecht zijn in hun werk..
Normaal gesproken mogen ze ook niets tegen anderen zeggen als je dat niet wilt.

CupidsGun schreef:
(...)
Daar moet je je niet druk om maken, die mensen oordelen niet over je. Want het is juist de bedoeling dat je ze vertrouwt. (:
Of ze moeten slecht zijn in hun werk..
Normaal gesproken mogen ze ook niets tegen anderen zeggen als je dat niet wilt.

Oké. Als het na de introductieweek nog zo erg is hier thuis ga ik het wel doen, denk ik.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Lijkt me een heel goed idee. Een slechte thuissituatie heeft ook effect op je schoolprestaties (weet ik maar al te goed, helaas).

Voor de rest zou ik zoveel mogelijk proberen je ouders niet boos te maken (ik bedoel niet dat jij ze boos maakt, maar dat ze boos op je worden om niks). Met steeds ruzie schiet je ook niets op en het laat je alleen maar slechter voelen.

Heb je er wel met je vriend over gepraat?

En als school familie hulp aanraadt, moet je dat maar doen zonder je vader. Als je relatie met je moeder (en misschien andere familie/gezinsleden) goed is, zal ze het hopelijk voor je opnemen als je vader niet aardig is.

[ bericht aangepast op 26 aug 2014 - 17:51 ]

CupidsGun schreef:
Lijkt me een heel goed idee. Een slechte thuissituatie heeft ook effect op je schoolprestaties (weet ik maar al te goed, helaas).

Voor de rest zou ik zoveel mogelijk proberen je ouders niet boos te maken (ik bedoel niet dat jij ze boos maakt, maar dat ze boos op je worden om niks). Met steeds ruzie schiet je ook niets op en het laat je alleen maar slechter voelen.

Heb je er wel met je vriend over gepraat?

En als school familie hulp aanraadt, moet je dat maar doen zonder je vader. Als je relatie met je moeder (en misschien andere familie/gezinsleden) goed is, zal ze het hopelijk voor je opnemen als je vader niet aardig is.

Daar praat ik alleen maar over met hem, jammer genoeg. Ik wil hem er niet mee opzeilen weet je. Dan voel ik me daar weer klote over. Pff, dit is lastig.

En ja, als school dat aanraad dan moet het maar hé. Ik wil niet deze opleiding verkloten.
Heel erg bedankt.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Kijk anders ook even hier: http://www.spirit.nl/jongeren/

---

Life is hard and then we die

BoterBabbelaar schreef:
(...)

Daar praat ik alleen maar over met hem, jammer genoeg. Ik wil hem er niet mee opzeilen weet je. Dan voel ik me daar weer klote over. Pff, dit is lastig.

En ja, als school dat aanraad dan moet het maar hé. Ik wil niet deze opleiding verkloten.
Heel erg bedankt.

Klopt, familieproblemen zijn nooit leuk.
Je vriend vindt het vast niet erg om te praten over dingen die je dwars zitten. Anders zou je dat eens moeten vragen.

Het beste wat je nu kan doen is afwachten wat school gaat doen. Je kan daar sws wel laten weten aan je mentor of contactpersoon hoe je thuissituatie is. Misschien lucht het al op om met iemand anders dan je vriend te praten. Dan kan je met hem ook over andere dingen praten, misschien.

De site die PUKKELxDING plaatste kan je misschien ook gebruiken, lijkt me ook een goed idee als school geen oplossing vindt.

[ bericht aangepast op 26 aug 2014 - 18:11 ]

Dank jullie beiden. Ik waardeer het heel erg (:

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

BoterBabbelaar schreef:
Dank jullie beiden. Ik waardeer het heel erg (:

Geen probleem
I know what you feel

Ik snap dat het niet fijn is als je ouders zo doen en reageren, maar weglopen is geen optie. Ik zou iemand zoeken die je kan helpen. Helaas kan ik niks toevoegen aan wat hierboven al gezegd geweest is. Succes nog en sterkte, het komt wel goed.

---

16 - 09 - '17

Ik zou doen wat de anderen zeggen; hulp zoeken en vooral niet weglopen. Weglopen maakt de situatie alleen maar erger, ik spreek uit ervaring. Ik hoop dat het snel wat beter mag gaan!

---

26 - 02 - '16