MSV - Askroth [4] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Topic 2
Topic 3
Nieuwe Topic!

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 11 nov 2014 - 15:37 ]

Sam stond tegen Ignatius aan.
'Dan waarom gedraag je je zo!' Sam voelde tranen opborrelen. Sam legde haar hoofd op zijn borst. 'Ik ben moe van alles Ignatius ik wil gewoon slapen en bij Alaine zijn.' Haar stem was zachtjes.

'Ik weet het niet,' antwoordde Ignatius en hij streek met zijn hand door haar haar, waarna hij haar stevig omhelsde.
'Ik ben er ook moe van,' bekende hij toen, 'daarom wil ik het goed maken.'
Hij keek even achterom en zag dat het huis écht niet ver meer was.
'Misschien kunnen we even binnen in dat huis rusten voor we terug gaan.'
Hij gaf haar een kus op haar kruin en keek haar toen afwachtend aan.

'Oké, maar niet te lang want ik wil Alaine niet te lang alleen laten.' Sam kneep even in zijn hand.

Ignatius knikte.
'Ik begrijp het.'
Hij liet haar los en pakte haar weer bij haar hand, waarna hij haar meenam naar het huisje.

Aenea haalde haar schouders op. 'Ik vind het best.'
'Ik kan ook wel mijn steentje bijdragen.'
Ze rolde vermoeid met haar ogen toen ze zijn stem hoorde. 'We hebben jouw hulp niet nodig.'
Nick keek haar met een grijns aan. Zijn toverstaf rolde tussen zijn vingers. 'Ik ben meer in vorm dan jij.'
Aenea keerde hem de rug toe en liet zich niet verleiden tot een duel. Ze deed maar gewoon alsof hij er niet was terwijl ze wachtte totdat ze aan de slag kon.

-
Gaara vond die mensenmassa maar niets, maar hij wilde wel graag een toverstaf in handen hebben. Dan zou hij zich al een stuk beter op zijn gemak voelen. Hij stond een beetje van de anderen afgezonderd. Claire was inmiddels weer naar hem teruggekomen, nadat ze haar jeugdvriendinnen en halfbroer had begroet en eens te meer betreurde hij dat er niemand was die hij graag had willen zien.

-
Luuk had Damien aangestoten toen hij Li's stem had gehoord.
'Dat is Li!' verkondigde hij. 'Moon is daar ook.'
Ze waren de richting uit gehold en hadden zich aangesloten bij de menigte. Luuk had zich langs verscheidene mensen heen geworsteld zodat hij Moon uiteindelijk kon omarmen. Ze schrok zichtbaar toen hij zijn armen om haar heen sloeg en voor hij wat kon uitbrengen rolden de tranen al over haar wangen.
'Godzijdank,' fluisterde ze. 'Je leeft nog.'
Luuk knikte en liet haar los. 'Ik ben nog iemand tegen gekomen,' zei hij, waarna hij naar achteren kon stappen zodat ze Damien kon begroeten.

[ bericht aangepast op 6 sep 2014 - 14:33 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Damien omhelsde Moon zodra hij haar zag. Ze as niet zijn moeder en ook niet zijn broertje, maar was al zo ontzettend blij om überhaupt iemand te zien die hij herkende en waar hij goed mee overweg kon, dat het hem ook niet meer uit maakte.
'Jemig. Je bent niets veranderd.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Li liet Viktor en Aenea de spullen zien die hij had. Het leek hem beter voorzichtig te zijn met de feniksveer, omdat ze er daar maar twee van hadden. Van het drakenhartenbloed zouden ze vast wel meer dan twee stokken kunnen maken
'Ik heb het toverstokkenmaken overgenomen van de druïden,' vertelde hij, 'maar ik weet niet of we er nu goed aan doen die methode over te nemen. Gezien wat er gebeurd is met sommigen van ons.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Je vind het niet erg als ik nog even blijf?' vroeg Ignatius aan Ablaze.

'Ik ken de manier van de druïden niet,' bekende Viktor, 'heeft die manier enige voordelen tegenover de conventionele manier om stokken te maken?'

Ablaze haalde zijn schouders op.
'Ik deel mijn geheimen normaal gesproken niet met anderen. Bovendien heb ik mijn vraagtekens bij je uithoudingsvermogen.'
Hij herinnerde zich de offerceremonie tijdens de begrafenis van Syns vader. Bijna alle aanwezigen hadden het niet droog kunnen houden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik ben ook niet op je geheimen uit, ik zal tijdig het huis verlaten. Ook ik word graag verrast door de resultaten.'
Hij glimlachte even.
'Mijn uithoudingsvermogen?'

'Ik weet het niet,' antwoordde Li. 'Ik heb sinds die tijd nooit meer stokken vervaardigd. Alleen mijn eigen stok.'
Hij draaide het exemplaar van Ignatius een tijdje tussen zijn dunne vingers en stak daarna het vuur onder een tweede ketel aan, waarna hij het drakenhartenbloed erin goot.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik heb gemerkt dat niet iederen even goed is opgewassen tegen... wat ze te zien krijgen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik denk niet dat ik teleurstellend ben in dat opzicht,' zei Ignatius met een frons.
'Een koning krijg zo het een en ander te zien.'

'Nou, prima.'
Ablaze keek naar Sarah.
'Zou u met me mee willen komen, madame?'
Hij pakte haar hand zonder er om te vragen en kuste die.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes