• Hallo iedereen,

    Ik vind het persoonlijk nogal moeilijk om hierover te praten, maar ik heb gewoon het gevoel dat het nodig is om het ooit eens aan iemand te vertellen, omdat ik er behoorlijk veel last van heb. Voor mensen die hier niet tegen kunnen, jullie zijn gewaarschuwd.

    Ik heb dus al een vrij lange tijd (al zo'n vier, vijf jaar, denk ik) de onbedwingbare neiging om mijn hoofdhuid kapot te krabben, soms tot bloedens toe, waardoor m'n hoofd heel erg pijnlijk aanvoelt als ik er alleen al mijn hand op leg. Over die wondjes komen dan natuurlijk korstjes en ook die moeten eraan geloven. Ook als ik gewoon een bultje heb, krab ik het kapot. Vaak als ik zenuwachtig ben, maar soms gewoon zonder reden, omdat ik het gewoon niet kan stoppen. Het is een heel gemene tic waar ik gewoon niet vanaf raak en niemand weet het, omdat mensen dan automatisch met een boogje om je heen lopen.

    Dus vroeg ik mij af, zijn er nog mensen die tics hebben waar ze maar niet vanaf raken? Hoeft echt niks dramatisch te zijn, nagelbijten beschouw ik ook al als een tic, haha, maar ik wil me niet meer zo stom voelen omdat ik zoiets doe. Weten sommige mensen misschien trucjes om ermee te stoppen die écht werken, dus niet gewoon iets anders doen om je bezig te houden? Bedankt.


    You only see the stars when they fall like rain.

    Exarchopoulos schreef:
    (...)

    Zo begon het bij mij ook, maar inmiddels heb ik steeds het gevoel dat ik het echt moet doen, geen idee waarom.

    Oh jee. ;o
    Ik heb buiten dat zelf geen dwanghandelingen, maar wel autistische trekjes, zoals een schuifdeur perfect dicht willen hebben zonder dat er nog zo'n spleetje tussenzit, deuren dichtdoen, de pictogrammen op mijn bureaublad moeten in een bepaalde volgorde zitten, enzovoort, en ik heb een verschrikkelijke hekel aan priemgetallen en dan vooral aan de 3 en 9, haha.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2014 - 20:07 ]


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Als ik een wondje op mijn hoofd heb dan krab ik hem ook altijd open. Mja, en nagelbijten.


    so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

    Alle oneffenheden op mijn lichaam wegkrabben. Pukkels, korstjes, roos, andere uitsteeksels. Alles wat er gewoon niet hoort. Kom er ook niet vanaf. Ook geen idee hoe.
    Nagelbijten had ik ook, maar doordat ik een beugel heb gehad, staan mijn tanden nu zo dat ik dat echt niet meer kan. Mijn nagels zijn nu dus ook lang en hard.


    Don't fashion me into a maiden that needs saving from a dragon. I am the dragon, and I will eat you whole.

    Ik heb de neiging om overal op te bijten zowel op mezelf als in spullen

    LS IK ME VERVEEL of kweenie dan schuur ik met mn nagels op een bepaald plekje tot het een vlak open wondje is. Dus ik heb er momenteeel drie. En dan zit ik steeds met mn nagel erin ts porren want de pijn voelt fijn. Geen nagelbijyen meer al vraag ik me af hoelang ik het volhoud.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    ik doe mij zelf pijn. ik sla en krap mij zelf open. heb verschillende littekens van het krabben. Oo
    ik beet nagels maar dat heb ik af geleerd.

    [ bericht aangepast op 14 sep 2014 - 23:25 ]


    Als zonnebloemenolie van zonnebloemen wordt gemaakt. waar word babyoli dan van gemaakt?

    Ik moet altijd bepaalde punten halen als ik aan het fietsen ben (dus voorbij de lantaarnpaal e.d.) voordat ik word ingehaald door een auto, want anders gaat alles wat ik zou willen mis.
    Echt een heel trieste bezigheid, temeer omdat ik als ik eenmaal voorbij zo'n punt ben, een nieuw punt verder weg aanneem. In principe kan ik dus nooit winnen tenzij ik de hele fietstocht niet word ingehaald.


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

    Kijken of ik heb doorgetrokken (ja, ik weet niet zo goed hoe dat komt, want ik doe het gewoon altijd), ik moet weten of de deur op slot zit; anders moet ik echt naar beneden lopen. Meestal dingen twee keer checken voordat ik wegloop. Het is irritant.


    Danmarks Dynamite.

    Dandy schreef:
    Ik moet altijd bepaalde punten halen als ik aan het fietsen ben (dus voorbij de lantaarnpaal e.d.) voordat ik word ingehaald door een auto, want anders gaat alles wat ik zou willen mis.
    Echt een heel trieste bezigheid, temeer omdat ik als ik eenmaal voorbij zo'n punt ben, een nieuw punt verder weg aanneem. In principe kan ik dus nooit winnen tenzij ik de hele fietstocht niet word ingehaald.


    Dat heb ik ook!


    Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

    Ik maak van alles een troepje. Als er papier voor me ligt moet ik gewoon kleine tekeingetjes maken, vaak gewoon echt onzin. Ligt er een schaar én papier voor me dan moet ik knippen, eerst kleine reepjes en daarna alles eraf knippen in vierkantjes. Ik hou er ook van papier op te rollen, dit is meestal meer het papier dat om flessen zit, of opengemaakte envaloppen. Met stiften ben ik ook goed op tafels of voorwerpen en aangezien we thuis ook veel kaarsen hebben speel ik daar ook graag mee. Wanneer er een drup hangt pak ik die eraf en laat ik het opnieuw smelten, of ik drup het expres op tafelzodat ik het er weer af kan halen.
    Ik weet niet of dit allemaal tics zijn, maar ik maak er iedereen wel gek mee.


    The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.