• Hallo iedereen,

    Ik vind het persoonlijk nogal moeilijk om hierover te praten, maar ik heb gewoon het gevoel dat het nodig is om het ooit eens aan iemand te vertellen, omdat ik er behoorlijk veel last van heb. Voor mensen die hier niet tegen kunnen, jullie zijn gewaarschuwd.

    Ik heb dus al een vrij lange tijd (al zo'n vier, vijf jaar, denk ik) de onbedwingbare neiging om mijn hoofdhuid kapot te krabben, soms tot bloedens toe, waardoor m'n hoofd heel erg pijnlijk aanvoelt als ik er alleen al mijn hand op leg. Over die wondjes komen dan natuurlijk korstjes en ook die moeten eraan geloven. Ook als ik gewoon een bultje heb, krab ik het kapot. Vaak als ik zenuwachtig ben, maar soms gewoon zonder reden, omdat ik het gewoon niet kan stoppen. Het is een heel gemene tic waar ik gewoon niet vanaf raak en niemand weet het, omdat mensen dan automatisch met een boogje om je heen lopen.

    Dus vroeg ik mij af, zijn er nog mensen die tics hebben waar ze maar niet vanaf raken? Hoeft echt niks dramatisch te zijn, nagelbijten beschouw ik ook al als een tic, haha, maar ik wil me niet meer zo stom voelen omdat ik zoiets doe. Weten sommige mensen misschien trucjes om ermee te stoppen die écht werken, dus niet gewoon iets anders doen om je bezig te houden? Bedankt.


    You only see the stars when they fall like rain.

    Ik ga heel vaak met mijn vingers langs mijn neus, zeker als ik me niet op mij gemak voel of een presentatie moet geven.


    Travel far enough, you'll meet yourself

    Ik heb eigenlijk alleen dat als ik in de auto zit, ik met mijn voet tik iedere keer dat we langs een boom of lantaarnpaal o.i.d. rijden. Maar dat kan ik onderdrukken en ik bevind er ook geen last van. Ik hoop voor je dat je jouw tic leert te onderdrukken.


    i put the fun in funeral

    Ik bijt zelf op het velletje aan de zijkant van mijn nagel als ik zenuwachtig ben. Soms begint mijn vinger daar een beetje pijn van te doen maar het is niet dramatisch.


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    Owja als ik niet lekker in mn vel zit of niet op mb gemak voelt ga ik stonme dingen tekenen en helemaal in mezelf gekeerd zijn of juist druk. Op school heb ik dat aardig vaak


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Overkill schreef:
    Ik heb eigenlijk alleen dat als ik in de auto zit, ik met mijn voet tik iedere keer dat we langs een boom of lantaarnpaal o.i.d. rijden. Maar dat kan ik onderdrukken en ik bevind er ook geen last van. Ik hoop voor je dat je jouw tic leert te onderdrukken.


    Dat heb ik ook, maar dan in het midden (dus tussen twee bomen of iets dergelijks).


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Kit schreef:
    Ik heb een dwangneurose en ik heb al duizenden dingen geprobeert om ervan af te komen -- maar niets lukt. Ik loop zelf bij een psycholoog die me wel helpt, maar ik moet nog zien of het helpt.


    Heb ik ook gehad, ik ben er op zich deels van af gekomen maar je blijft het toch wel houden op de een of andere manier.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Ik heb wel een paar vreemde tics... zoals altijd eerst de onderkant van de trapleuning aan te tikken als ik naar beneden loop of de blaadjes van de kalender eerst bij de kraan neer te leggen en dan pas weg te gooien omdat ik gewoon het gevoel heb dat dat moet... ja best wel raar I know


    My thoughts are stars I cannot fathom into constellatio

    Overkill schreef:
    Ik heb eigenlijk alleen dat als ik in de auto zit, ik met mijn voet tik iedere keer dat we langs een boom of lantaarnpaal o.i.d. rijden. Maar dat kan ik onderdrukken en ik bevind er ook geen last van. Ik hoop voor je dat je jouw tic leert te onderdrukken.

    OMFG dat had ik ook een hele tijd!
    Uhm, ik moet mijn boterham altijd gelijkmatig smeren.
    En voor ik mijn haar kort liet knippen zoog ik er altijd op en draaide ik ermee en ik at het ook soms op. Daar is zelfs een ingewikkelde naam voor. Het was echt een verslaving die de kop op stak tijdens stressvolle momenten. Toen mijn haar kort was zei ik tegen mezelf; nu moet ik kappen, anders blijft er geen haar meer over. En sinds maart heb ik het niet meer gedaan, de langste periode sinds jaren.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2014 - 0:56 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Hashirama schreef:
    (...)
    OMFG dat had ik ook een hele tijd!
    Uhm, ik moet mijn boterham altijd gelijkmatig smeren.
    En voor ik mijn haar kort liet knippen zoog ik er altijd op en draaide ik ermee en ik at het ook soms op. Daar is zelfs een ingewikkelde naam voor. Het was echt een verslaving die de kop op stak tijdens stressvolle momenten. Toen mijn haar kort was zei ik tegen mezelf; nu moet ik kappen, anders blijft er geen haar meer over. En sinds maart heb ik het niet meer gedaan, de langste periode sinds jaren.

    Ik heb ook een tijdje mijn haren gewoon uitgetrokken, met de wortel en al, gewoon omdat het "moest". Daar ben ik uiteindelijk wel vanaf geraakt toen iemand er een opmerking van maakte.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2014 - 0:59 ]


    You only see the stars when they fall like rain.

    Ik kan nooit echt helemaal stil zitten. Mijn voeten of benen moeten altijd bewegen. (Vinden mensen soms heel vervelend). ik moet altijd dingen op een Bepaalde Manier of volgorde doen, als dat om een of andere reden niet gaaat, raak ik geirriteerd. Ik kauw aan de binnenkant van mijn lip en ga zo maar ff door. Heb er best veel...O.o


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Ja, en ik heb nog redelijk veel tics ook. Zo herken ik dat krabben van korstjes heel erg. Ik kan er niet tegen als er een deur half open staat. Ik kan er niet tegen als er bepaalde dingen in mijn zicht staan zoals borden met etensresten erop dan haal ik ze meteen weg. Soms doe ik ook bepaalde bewegingen, automatisch. Ik kan er ook niet tegen als er iets niet goed hangt, ik raak weleens mijn neus aan als ik zenuwachtig ben. En ik kan er niet tegen als de batterij van mijn telefoon lager is dan 50 % op één of andere manier kan ik dat gewoon niet aan zien.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2014 - 1:41 ]


    Every scrap of you would be taken from me, watched as you signed your name Marjorie

    Caraphernelia schreef:
    Als ik iets aan de rechterkant van mijn lichaam voel, moet ik dat per se ook aan de linkerkant voelen. Ook moet ik van mezelf als ik links bijvoorbeeld een rondje draai, rechts hetzelfde doen.


    Dit heb ik ook.
    Ook bijt ik nagels waarbij ik ook op de velletjes er om heen en het eelt om mijn nagels bijt. Ik voel me echt een soort kannibaal :3


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    Ik heb sinds een paar weken de neiging om echt belachelijk vaak mijn handen te wassen, bijna elke keer dat ik langs de badkamer loop hou ik ze even onder de kraan - meestal maar een paar seconden, maar als ik het niet doe voel ik me onrustig. Ik heb wel meer van dat soort dwanghandelingen en vind het heel irritant, maar het is erg moeilijk om ermee te stoppen. Sommige dagen lukt het redelijk om de drang om al die dingen te doen te negeren, maar andere dagen is het zo goed als onmogelijk.


    The universal language of art.

    Exarchopoulos schreef:
    Ik heb sinds een paar weken de neiging om echt belachelijk vaak mijn handen te wassen, bijna elke keer dat ik langs de badkamer loop hou ik ze even onder de kraan - meestal maar een paar seconden, maar als ik het niet doe voel ik me onrustig. Ik heb wel meer van dat soort dwanghandelingen en vind het heel irritant, maar het is erg moeilijk om ermee te stoppen. Sommige dagen lukt het redelijk om de drang om al die dingen te doen te negeren, maar andere dagen is het zo goed als onmogelijk.

    Dat heb ik ook! Alleen is het niet echt een dwanghandeling, maar ik ben gewoon ontzettend bang dat ze vies zijn als ik het niet doe.


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    Novoselic schreef:
    (...)
    Dat heb ik ook! Alleen is het niet echt een dwanghandeling, maar ik ben gewoon ontzettend bang dat ze vies zijn als ik het niet doe.


    Zo begon het bij mij ook, maar inmiddels heb ik steeds het gevoel dat ik het echt moet doen, geen idee waarom.


    The universal language of art.