• Het spijt me van de littekens
    op je arm en op je ziel,
    Het spijt me van de tranen,
    en dat alles uit elkaar viel

    Het spijt me dat ik niet was,
    wie jij graag wilde vinden,
    Het spijt me dat ik niet zag,
    dat dat me alleen maar verblindde

    Het spijt me dat we lachten
    en huilden bovendien
    Het spijt me dat we deelden
    tot we elkaars leven konden zien

    Het spijt me dat ik je soms
    heel even maar probeerde te vergeten,
    Het spijt me dat dat vaker moest
    met een goede reden

    Ik hoop dat je niet boos bent,
    dat hoop ik echt oprecht,
    Ik hoop dat je gelukkig bent,
    en dat je heel hard vecht

    Ik hoop dat je me niet mist,
    althans niet zoals ik jou,
    Ik hoop dat je me ooit begrijpen zal,
    ook al is je hart nu bont en blauw

    Het spijt me dat er nooit,
    woorden zijn geweest en
    het spijt me dat ik dat niet kon,
    ja, dat spijt me nog het allermeest.

    Ik hoop dat je gelukkig bent,
    Ik hoop dat je lacht en huilt,
    Ik hoop dat je me vergeven kan,
    Het is mooi geweest.

    [ bericht aangepast op 4 aug 2014 - 12:30 ]

    Wat mooi!

    Heel mooi geschreven!


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Wauw. Heel erg mooi!

    Dankjulliewel <3 Ik vind de titel prut, mais bon.

    Heel mooi!


    16 - 09 - '17