MSV - Askroth [3] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Topic 2
Nieuwe topic!

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 17 aug 2014 - 1:06 ]

Ze spoog in zijn gezicht en probeerde zich uit Li's touwen te worstelen, wat niet lukte. Ook rechtop zitten lukte niet en ze kon niet anders dan gefrustreerd schreeuwen.
'Maak me los,' siste ze tegen Ignatius. 'Maak me los. NU.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik zat er nog zo aan te denken, maar je spuugde zonet op mijn vriendelijkheid en behulpzaamheid.'
Hij grijnsde en veegde met zijn hand haar spuug uit zijn gezicht, om het vervolgens op haar shirt te smeren.
'Dus ik denk dat ik je maar niet los maak- LI heeft het wel goed gedaan, trouwens. Hij lijkt niet meer zo zacht te zijn als hij..eens was.'

Zoë snoof.
'Als hij echt lef had gehad, had hij me ter plekke gedood, zoals hij graag zou willen.'
Ze wierp een blik op de jongen, maar hij negeerde haar. Hij keek enkel even naar Moon en vervolgde zijn weg, waar die dan ook naartoe zou leiden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius haalde zijn schouders op.
'Ik wil het ook best voor je doen? '

Zoé draaide haar hoofd weg, wat pijn deed, omdat ze daarmee haar wang openschaafde aan de ruwe ondergrond.
'JIj hebt natuurlijk niets beters te doen met dat miezerige leven van je,' zei ze zonder hem aan te kijken. 'Als je er echt nog wat van wilde maken, zou je je toverstok wel terugnemen.'
Ze kon niet begrijpen dat Ignatius het accepteerde dat li met zijn toverstok rondliep en hem nog gebruikte ook.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik ben niet zo dom om het van een tovenaar af te pakken wanneer hij bij bewustzijn is. Zie maar waar zulk soort dingen jou heen hebben geleid.'
Ignatius streek haar haar uit haar gezicht.
'Bovendien heb ik de tijd. Ik heb immers de eeuwige jeugd bereikt.'

Zoé zei niets. Eeuwige jeugd. Hij was net een kleuter. Een kind dat zijn grenzen niet kende, ongedisciplineerd en zonder enige doel in het leven.Hij deed maar wat, dartelde rond als een jong veulen.
'Doe niet zo belachelijk.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Belachelijk?' vroeg Ignatius verbaasd.
'Ik meen het, hoor!'

'Jij raakt me met geen vinger meer aan!'
Zoë probeerde zichzelf bij hem weg te duwen, maar dat lukte niet, omdat haar armen op haar rug waren samengebonden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius grinnikte weer.
'Ik vind dit werkelijk fantastisch,' zei hij toen, 'zo'n machtig..ding als jij, die mij al jaren achternazit en mij, een simpel mens, toch niet kan doden.'
Een glimlach verscheen op zijn gezicht.
'En nu lijk je ook nog eens aan mijn genade overgelaten te zijn. Je hebt vast dorst, of niet, Zoë?'

Zoë schudde haar hoofd, al was dat niet waar. Er was geen water... nergens. Niet zonder magie. Ze zou dat echter niet toegeven tegenover Ignatius. Ze wilde niet afhankelijk van hem zijn of mogelijk bij hem in het krijgt staan als hij haar van uitdroging zou redden.
'Neen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat is dan mooi,' knikte Ignatius.
'Des te meer voor mij.'
Hij zette de fles wijn weer op zijn lippen en nam nog een teug, om de enkele druppels die hij knoeiden vervolgens van zijn lippen te likken.

Zoë zette haar tanden in haar tong en weigerde om naar hem te kijken, ook al kon ze het klotsen van de inhoud van de fles prima horen.
'Ga toch iemand anders vervelen,' zei ze met een keel die kurkdroog aanvoelde.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik ga mensen niet storen, ze hebben het vast heel druk. Jij lijkt daarentegen vrij te zijn en ik ben ook vrij.'
Hij nam nog een slok en hield de wijn daarna voor haar gezicht.
'Weet je zeker dat je niets wil?'

'Ik ben niet vrij voorjou...' Haar blik bleef maar naar het vocht in de de fles getrokken worden , maar ze zei er niets over.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes