Adrienne kon de slaap niet vatten. Ze bleef een bonzend, pijnlijk gevoel in haar arm ervaren, waar ze gebeten was. Ze voelde om de zoveel tijd aan haar hoektanden en was bang dat ze een klein stukje langer waren geworden. Zou ze straks ook een vampier worden? Het joeg haar zoveel angst aan dat ze niet eens haar bed uit durfde te komen toen er iets meer licht door de gaten in het huisje sijpelde. Straks zou de zon opeens op haar huid branden. De gedachte veroorzaakte zoveel paniek dat het haar ledematen leek te verstarren. Eens te meer wenste ze dat Tomas hier was, die haar gerust stelde, maar er was niemand in deze ruimte, alsof ze allemaal bang waren geweest dat ze inderdaad wakker werd als een vampier. Ze ging overeind zitten, met haar rug tegen de muur. Het was koud. Er waren geen dekens in het vertrek aanwezig geweest en de gaten in het gebouw waren zo talrijk dat de koude lucht naar binnen stroomde.
Haar gedachten dwaalden af naar Tomas. Hoe zou hij reageren op de beet? Zou hij het risico willen nemen? Of leek het hem verstandig om afstand te houden? Ze beet op haar knokkels en realiseerde zich dat ze bedroevend weinig bij elkaar waren geweest. Steeds kwam er iets tussen en werden ze door het noodlot gescheiden. Ze wist niet eens waar hij naartoe was gegaan. Van het ene op het andere moment was hij gewoon van de aardbodem verdwenen en misschien had hij haar wel gewoon achter gelaten, ervan overtuigd dat een uitweg beter te vinden was als hij niet iemand op sleeptouw hoefde te nemen.
Ze dacht ook even aan Quinn en Hermes. Ze had hen ook niet meer gezien en hoopte dat alles goed was. Het waren de enigen die haar verbonden met de wereld waar ze vandaan kwam en waar ze maar al te graag naar terug wilde keren. Ze was daar wellicht armoedig geweest, maar ze had vrienden gehad en was gelukkig geweest. Nu zat ze zielsalleen in een huis, twijfelde ze over zichzelf en haar vrienden en was ze op een wereld waarvan ze nooit geweten had dat die bestond.
[ bericht aangepast op 11 juli 2014 - 9:58 ]
Every villain is a hero in his own mind.
