MSV - Op een onbewoond eiland [verhaaltopic 5] - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
† Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Marco von Bhuren - 34 [Ellen]
Maxime van Schouten - 18 [Lisa]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
† Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1, 2, 3, 4

[ bericht aangepast op 7 juli 2014 - 17:26 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik ook! Of naar Amerika. Dat lijkt me nog leuker,' zei Dolly, die nog wat zand van Dolly's wang klopte. 'Ik heb je gemist, Yoshi. Ik was zelfs heel even - een seconde ofzo - bang dat je niet meer zou leven.'

---

Nicole had er behoorlijk genoeg van om hier maar te zitten en moeite te doen om genoeg voedsel te vinden. Ze had er geen problemen mee om haar handen uit de mouwen te steken, maar vond het wel frustrerend dat ze van al het voedsel dat ze zelf verzamelde, maar een klein deel zelf kon benuttigen. Het zou haar om het even zijn als er binnenkort weer een dinosaurus zou komen die de helft van hun groep zou doden - zolang de nuttige personen maar in leven bleven.
Ze slaakte een diepe zucht toen ze zag dat er nog meer mensen zich bij hun groep voegden en liep dan ook op hen af. Ze stak haar handen in haar zij en keek even met gefronste wenkbrauwen naar het groepje. 'Welkom bij onze vestiging. Ik mag hopen dat jullie je nuttig kunnen maken, want we hebben genoeg moeite om iedereen hier in leven te houden en aan die doodzieke die bij jullie is, begrijpen jullie vast wel wat ik bedoel.' Ze keek even naar het meisje Dolly, dat de jongen bij haar had besprongen.

---

Alex voelde zich uitgeputter dan ooit en ook ellendiger dan ooit. Het was een paar dagen geleden dat de laatste mensen binnen hun groep waren overleden, maar Maeve was er steeds slechter aan toe en ze was niet de enige. Iedereen leek met het uur te verzwakken en er was te weinig voedsel te vinden om hun nog langer allemaal te voeden.
Hun vestiging begon echter wel ergens op te lijken - in ieder geval nog één pluspunt. Hij was zelf bezig om een vuur te starten, iets wat hem de afgelopen dagen al een paar keer gelukt was en wat hem ook nu weer lukte. Het was een manier om het vlees dat ze wisten te vangen, te braden. Bovendien zou het kleine dinosaurussen op afstand houden - althans, dat hoopten ze.
Hij vroeg aan Mickey, die tegenover hem zat, of ze misschien een stuk hout in het vuurde wilde gooien en toen ze dat gedaan had, stond hij op en strekte hij zich. Toen hij daarna weer op het zand neerplofte, besefte hij dat Mickey naar hem keek. 'Volgens mij zijn er meer overlevenden bij ons gevoegd,' zei hij, knikkend naar het groepje mensen dat hij nog niet eerder had gezien de afgelopen dagen. Ze zagen er nog redelijk gezond uit, al kon dat ook schijn zijn. Alex zag er ook nog wel gezond uit, maar hij moest wel kilo's zijn afgevallen en hij voelde zich belabberd.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Emma's oogleden werden wat zwaarder, maar al gauw schrok ze weer wakker door enorme hoestbuien. Het meisje dat zich voorstelde als Maeve, hoestte haast de longen uit haar lijf. Maeve probeerde zichzelf kalmer te houden door haar mond wat af te dekken, maar dat maakte het natuurlijk alleen maar erger.
'Ga op je zij liggen, dan kun je het best ademhalen.' vertelde Emma haar. Maeve deed wat haar gezegd werd en de hoestbui verminderde, maar verdween niet.
'Mijn...inhalator...in mijn...tas..' wist Maeve tussen het hoesten door uit te brengen. Emma aarzelde geen seconde en doorzocht Maeve's rugzak tot ze een inhalator vond. Ze hielp Maeve recht en van wanneer ze tweemaal diep in ademde, stopte ze bijna meteen met hoesten.
____________

Tranen stonden in Maeve's ogen door het hevig hoesten. Zelden had ze het zo zwaar gehad, waardoor ze aanvoelde dat haar longen zwaar achteruit gingen. Ze kon nu enkel hopen dat ze geen ongewenste bezoekers had gelokt op deze manier, want dat zou ze misschien niet overleven.
'Drink wat.' Emma stopte een flesje water in Maeve haar handen, waarvan ze wat dronk. Maeve haar keel brandde verschrikkelijk, dus het water deed een wonder.
'Dank je wel.' wist ze hees uit te brengen. Emma stak het flesje wat en inhalator terug in Maeve haar tas. Uitgeput leunde Maeve met haar rug tegen een boom, wensend dat er snel hulp zat aan te komen.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Mitchell besloot dat het tijd was om zijn zwijn te gaan villen, voordat het vanzelf weer weg zou gaan lopen. Nadat hij eindelijk klaar was nam hij het vlees mee naar de jongen die het vuur had gemaakt.
'Zou je dit voor me kunnen bereiden?' vroeg Mitchell, waarna hij bij hem neerhurkte. 'Dan krijg je er wel iets voor terug.' Hij seinde met zijn ogen naar het vlees.

Alex fronste. Waarom deed die jongen het zelf niet? Hij nam het stuk vlees echter aan en hield het boven het vuur. Hij had trek gekregen en misschien kon hij er zelf ook van mee-eten.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Sentis had niet omgekeken naar de man die op afstand bleef staan. Weer kwam er niks uit zijn mond.
'Sentis hier blijven zitten lost niks op. Gezelschap zal je goed doen,' sprak de stem van Maco. De jongen antwoorde niet. Marco kwam dichtbij en greep de jongen met twee stevige handen om de middel en tilde hem op. Hij was niet de lichtste.
Marco nam hem mee naar de rest van de groep.

---

Vampire + Servant = Servamp

Hugo keek weifelend naar de veters. Schoenen waren ook belangrijk.
'Weet je het zeker?'
'We moeten toch eten,' reageerde Neil schouderophalend. 'Ik heb nog een exemplaar waar ik heel tevreden mee ben.' Hij wreef even liefkozend over de schoenen die nu aanhad.
'Oké.' Hugo keek de jongen een beetje weifelend aan. 'Ga je ook mee vissen? Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe het moet.' Hij boog zich ietsje dichter naar de jongen toe. 'En ik zie niet echt uit naar een date met die schreeuwlelijk.'

---

Eden wist niet waar ze zich voor verontschuldigde, maar zei er niets over.
''Wat gebeurde er? Waar heb je last van?

---

Every villain is a hero in his own mind.

Slade grijnsde. 'Nou, er is wel meer dan een eiland vol tyrannosaurussen voor nodig om mij dood te krijgen, hoor!'

---

Mickey keek met gemengde gevoelens naar Mitchell. Net als die andere gewapende lui vertrouwde ze hen voor geen cent en het was duidelijk dat ze hen alleen maar hier hielden om van hun te kunnen profiteren. Ze gaven geen zier om hun welzijn - en dat van Mickey was niet al te goed.
Ze voelde zich niet zo lekker, maar durfde het niet te laten merken. Ze had buikpijn en was behoorlijk aan de diarree, wat haar bang maakte. Had ze een enge ziekte opgelopen? Hoe zou dat hier weer overgaan?
'Ik ga even naar het water,' zei ze tegen Alex. Misschien zou het haar goed doen om even weg te gaan van het vuur, want ze had het al vreselijk warm.

[ bericht aangepast op 4 mei 2015 - 11:34 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Neil schoot in de lach. 'Dat kan ik begrijpen,' mompelde hij, waarna hij een gezicht trok. 'Ik ga wel met je mee.' Hij viste zijn sleutelbos uit zijn zak en haalde er 2 ringen vanaf. 'Deze kunnen we misschien wel als haken gebruiken als we de uiteindes scherper maken.'

_

'Het is gewoon veel te warm,' mompelde Maeghan. 'En mijn schouder doet pijn, maar dat gaat wel weer over.'

Skin had enkele tochten gemaakt over het strand en de jungle. Vyvyanne was niet echt behulpzaam, maar ze volgde haar tenminste. Toch hoopte Skin op een teken van andere mensen, want met zijn tweeën was het overleven zwaar. Ze aten vooral vruchten die Skin herkende als eetbaar en dronken regenwater dat van boombladeren af sijpelde. Skin had wel geprobeerd kleine dieren of vogels te vangen, maar ze waren haar telkens te slim af of werden meegenomen door een groter dier nadat ze er eindelijk in was geslaagd ze te doden met een tak waarvan ze het uiteinde flink scherp had gemaakt.
Vandaag trokken ze er weer op uit om het strand te verkennen. Skin hoopte dat, wanneer er reddingsschepen zouden naderen, ze hen op het strand zouden zien en daarom was ze eigenlijk liever daar, hoewel er wel minder voedsel was en ze niet bepaald beschut waren tegen het weer. De temratuur en regenbuien wogen alleen niet op tegen de levensgevaarlijke dieren die ze waren tegengekomen. Skin had Dinasaurs en Jurassic Park vaak genoeg gezien om te weten wat voor dieren het waren, maar haar verstand wilde er nog niet echt aan toegeven.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Dolly grijnsde ook. Alles leek weer wat beter nu ze wist dat haar broer nog in leven was en dat zou die enge dromen over een half-opgegeten Slade ook doen weggaan. 'Dus, heb je nog interessante dingen ontdekt in de tijd dat je het zonder mij moest stellen?' vroeg ze.

---

Alex knikte. Zelf had hij ook zeker wel behoefte om naar het water te gaan, maar hij dwong zichzelf pas van het vuur te vertrekken als het stuk vlees dat hij er nu boven hield, gaar was. Hij keek naar Mitchell, die nu bij hem stond en vroeg hem uiteindelijk toch waarom hij het zelf niet boven het vuur hield. 'Ik voel me niet erg lekker, dus ik wil graag even uit die vuurlucht,' zei hij.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ben je gek of zo?' vroeg Piper verwijtend. Ze had Mitchell wel gezien met het dode zwijn. 'We moeten het rantsoeneren. Je kan niet alles voor jezelf opeisen.'

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik neem aan dat hij het gewoon deelt,' zei Alex. Hij keek met een schuin oog naar Mitchell en vroeg zich opeens af of het naïef was om te denken dat die het werkelijk met iedereen zou delen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Hij gaat het heus niet delen,' mompelde Mickey. Ze waren min of meer gevangenen van degenen die met geweren bewapend waren. Het liefst wilde Mickey dan ook bij hen weg gaan, maar wapens waren hier nu eenmaal nodig. 'Het is hier ieder voor zich.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik had me wel voorgenomen om een dinosaurus te temmen zodra ik jou weer gevonden had.' Slade keek zijn zus opgewonden aan. Soren had het een stom idee gevonden, maar Soren was Dolly niet.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Blijf dan in de schaduw als je daar slecht tegen kunt,' zei Eden streng. 'En zorg dat je hoofd bedekt is.'

---

Every villain is a hero in his own mind.